[Verhaal] Op de vlucht

[dreamrose]

x

[Scoot]

Ik weet wel dat een proloog niet direct spannend hoeft te zijn, maar als je zo'n klein stukje laat lezen zou het allicht handig zijn. Ik vind het niet echt pakkend, ook het sentiment dat je over lijkt te willen brengen, het verdriet van het hoofdpersoon, zijn wanhoop? Komt niet uit de verf wat mij betreft.

Verder vind ik je taalgebruik niet denderend. Niet erg spannend taalgebruik, qua taalgebruik is het als een transcript van een bakkerspraatje - en dan heb ik het uiteraard niet over bakkersjargon, maar strikt over de algemeenheden.
Verder kunnen dingen als "me oog" natuurlijk niet. "Ik hoop dat ze zich geen zorgen gaan maken ik leg geen briefje neer." is ook een heel slechte zin. Ten eerste voor de lezer volstrekt onlogisch, waarom zouden ze zich geen zorgen maken als het hoofdpersoon opeens weg is? Verder loopt het niet, "Om te voorkomen dat ze zich zorgen zullen maken leg ik geen briefje neer." of iets dergelijks, is veel beter. Dat geeft tenminste oorzaak en gevolg aan, nu lijken het twee losse statements in een onhandige zin.
En "wou" in plaats van "wilde" vind ik absoluut niet mooi. Het is geoorloofd tegenwoordig meen ik, maar als je een boek of verhaal, of überhaupt een net essay wilt schrijven, zou ik het neit aanraden.