[verhaal] Floris; I (de kapper)

[Bisz]

I


Je zal gauw weer weg zijn.
De man zei het op zo’n kille toon, dat Floris er van schrok.
Waarom?
Dit is niets voor jou.
Ik begrijp echt niet waar u naartoe wilt.
Je mag dan een leuk koppie hebben, maar daarmee kom je er niet. Dit is de landmacht. Hier heb je discipline
nodig en ik kan nou niet zeggen dat jij dat hebt.
Mag ik vragen waar u dat op gebaseerd hebt?
Dat mag.
Een stilte. Floris begon zich steeds minder op zijn gemak te voelen. Even begon hij te twijfelen aan zijn keus, misschien had de man gelijk. Waarom zij hij nou niets? Hij had hem toch iets gevraagd? Floris besefte het te laat. De stilte had te lang geduurd. De rollen waren reeds verdeeld en die van zijn tegenspeler groeide met de minuut.
Oh, u bedoelt…. Waar heeft u dat op gebaseerd?
Je bent van drie scholen getrapt, hebt een strafblad misschien niet noemenswaardig, maar toch. Je…
Maar dat was geheel…
Hier laat je je meerdere uitpraten, Floris. Je hebt nog veel te leren. En hoewel ik het me afvraag of het een
goede beslissing is, ben ik bereid je een kans te geven.
Een kans, hij kreeg een kans! En hoewel het nou niet de aardigste persoon van de wereld was, die hem die kans gaf, voelde hij zich gelukkig. Voor het eerst in zijn leven geloofde er eens iemand in hem, al was het maar een heel klein beetje.
We moeten nog wel wat dingen regelen. Zoals bijvoorbeeld je haar.
Mijn haar? Maar ik dacht, dat dat alleen in films zo was, dat je haar eraf moet.
Volgens mij denk jij wel meer. En dat is goed. Maar je moet niet zomaar dingen zeggen waar je niets van
weet. Je haar past hier niet; het is te lang, te slonzig. Je moet gewoon naar de kapper.
Hij sprak het uit alsof hij hem net naar het slachthuis had gestuurd. Floris vroeg zich af wat dat te betekenen had.
Wanneer…
Nu meteen.
Wat nu meteen?
Je moet nu meteen naar de kapper. Als je morgen nog wil beginnen, moet je vandaag gereed gemaakt worden.
Morgen al beginnen, maar…
Je gaat me nu toch niet vertellen, dat je het toch niet wil?
Nee, zeker niet. Het is alleen zo snel. Maar ik vind het prima.
De man riep iemand binnen. Een jongeman, die er wel vriendelijk uitzag verscheen enkele seconden later in de deuropening.
Breng jij Floris even naar Jansen.
De jongen knikte. Floris stond op en toen hij begreep dat de man hem verder niets te zeggen had liep hij de jongen achterna.

Het gebouw was groot. Te groot. Het zou Floris niet zijn geweest als hij niet had gedacht hier niet te hoeven verdwalen. En het maakte zeker indruk op hem. De man, waarvan hij de naam niet meer wist, het gebouw en nu de kapper. Jansen, zoals hij had begrepen dat de kapper heette was een forse man. Niet vriendelijk, niet onaardig. Waarschijnlijk iemand waar je op kon bouwen. De jongen leek de kapper goed te kennen. Ze hadden een korte woordenwisseling, die Floris niet kon verstaan, waarop de kapper luid lachte. De jongen wenste hem succes.
Zo, jij bent Floris? Ga maar zitten.
Floris begreep, dat hij het onderwerp was geweest van het korte onderonsje en hij wist niet of hij daar nou zo blij mee moest zijn. Floris nam plaats in de stoel, die veel comfortabeler was, dan dat hij verwacht had hier aan te treffen. De kapper vroeg hem hoe hij zijn haar wilde. Floris keek hem niet begrijpend aan. De man lachte weer luid. De kapper maakte zijn haar nat, pakte een tondeuse. Floris durfde niet te kijken hoe zijn haar, waar hij altijd zo trots op was geweest zou worden afgeschoren. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich op het zoemen van de tondeuse. Hij voelde hoe haren op zijn schouders vielen, een pluk rolde over zijn gezicht naar beneden.

Toen hij zijn ogen opende was hij kaal. In de spiegel achter hem zag hij een aantal jongemannen, waaronder die jongen die hem naar de kapper had gebracht. Het duurde even voor hij besefte, dat hij de enige was met een kaal hoofd. Ze lachten om hem, maar het maakte hem niet uit. Hij hoorde er nu bij en hij zou ze nog wel bewijzen dat wel voor iets goed was.

HB

[Signy]

Plaats eerst maar eens leestekens dan lees ik wel verder.

[NecroDopey]

Niet echt boeiend verhaal over een uitgekauwd onderwerp. Ik bleef echter wel doorlezen omdat ik hoopte om een leuke ontknoping, maar die bleef jammer genoeg ook uit.

Paar dingetjes, wat Signy al zei, plaats leestekens. Daarnaast is het misschien handig om conversatiezinnen te verbinden, bijv. "lala bla bla", zei de sergeant op een denigrerende toon. Het geeft wat meer uitleg over de situatie en de conversaties zijn dan niet zo steriel.

Daarnaast paar vage zinnen, "Een kans, hij kreeg een kans! En hoewel het nou niet de aardigste persoon van de wereld was, die hem die kans gaf, voelde hij zich gelukkig." Voelt als een drogreden, als het personage wel aardig was geweest had hij zich dan niet gelukkig gevoeld? Tis juist logisch dat hij gelukkig is doordat het een naar persoon is.

"Hij hoorde er nu bij en hij zou ze nog wel bewijzen dat wel voor iets goed was." --> Dat hij ergens goed voor was?

"Het zou Floris niet zijn geweest als hij niet had gedacht hier niet te hoeven verdwalen." --> Raar mannetje die Floris als hij zo denkt, vind het persoonlijk beetje vreemde zin

"Niet vriendelijk, niet onaardig." Waarop wordt dit gebaseerd? Als het een eerste indruk betreft zou ik er "Geen vriendelijk, maar ook geen onaardige uitstraling" van maken.

Heb het gevoel dat dit een schoolopdracht is geweest of wilde je werkelijk iets met dit gegeven doen? Anywayz, khoop dat mijn kritiek je er niet van weerhoudt om nog een poging te wagen aan het schrijfgebeuren

[Bisz]

Ik baal er echt van dat mijn mooie lay-out niet goed gekomen is, waardoor de leestekens niet nodig waren. Ik had van die mooie inspirngingen, of hoe je dat ook noemt gemaakt, toen zag het er wel duidelijk uit, maar ik moet je nu helemaal gelijk geven dat het er als een rommeltje uitziet. en verder ja, ben er zelf ook niet echt tevreden over. Het is niet geworden wat ik gehoopt had.

Hidde, ik wist niet dat je het er al zo snel op had gezet, al helemaal niet dat ie al klaar was!!! ik heb die van mij er nu ook op gezet hoor.. Er zit wel groot verschil in hahaha. Zie je morgen op school. kus