Hoi doei #1901

Ik ben extreem strontverwend vroeger maar ik hoefde echt niet te proberen dergelijk gedrag te vertonen. Deed ik ook niet, was erg meegaand. Ik zie niet zo die samenhang. Juist met een gelegenheid als Sinterklaas kan ik me voorstellen dat je het kind wel even centraal zet en verwent. Daar is het feest toch voor? Maar ik snap je punt wel.

[Abby.]

Ieke schreef:

Aan sich niks natuurlijk, maar ik vind het wel een beetje passen in het beeld van een opvoeding die me soms wat teveel kinderen centraal stelt. Waarin alles maar kan, niks teveel is, iets vervelend iets zo veel mogelijk wordt opgeruimd (door ouders) en uit de weg gegaan etc.
Ik kom in mijn werk best veel kinderen tegen die weigeren vragen te beantwoorden (akkoord, het is ook een beetje spannend), weigeren zich te laten onderzoeken en zelfs mij slaan of schoppen waar geen correctie van ouders op volgt. Maar dan wel veel van "als jij je laat onderzoeken mag je straks iets uitzoeken". En dan zit je nog niet eens in een ziekenhuis waar ze echt vervelende dingen doen. Ik verbaas me echt over hoe ouders ermee om gaan, over alle lagen van de bevolking.
Nu is het natuurlijk maar zeer de vraag of dat allemaal bij elkaar hoort natuurlijk. Maar 3 keer groot sinterklaas vieren vind ik wel echt veel verwennerij en past wel bij een beeld van te centraal gestelde kinderen. Uiteraard geld dat niet 1 op 1

Oh wow Sorry, maar ik weet echt niet wat ik over deze achterlijke aannames moet zeggen.

[Elin3]

Goed punt Ieke.

Mijn achternichtje werd ook altijd enorm verwend, met of zonder reden. Een hondje, de mooiste barbiepoppen, tv op haar kamer, duur speelgoed, al jong een goede telefoon. Haar ouders probeerde daarmee vooral te compenseren voor de tijd die ze niet in haar investeren. En volgens mij heeft een kind ook veel meer aan liefde en aandacht dan aan tijdelijk geluksgevoel van cadeautjes. Cadeautjes an sich is niks mis mee, maar het moet niet de enige manier worden om liefde te tonen, of een strijd wie het mooiste/ grootste cadeau voor (klein)kind koopt.

[Elin3]

Abby. schreef:

Oh wow Sorry, maar ik weet echt niet wat ik over deze achterlijke aannames moet zeggen.

Wel een beeld wat helaas ook in het onderwijs gezien wordt. Kind moet nablijven, kind haalt slechte cijfers, ouders gaan gerust verhaal halen bij de docent, want het ligt vast niet aan hun kind. Haalt het kind geen geweldige cijfers, dan wordt het kind op school gewoon niet genoeg uitgedaagd, of is kind misschien wel hoog begaafd. Gelukkig zijn dit gevallen, maar het worden wel steeds meer gevallen. Voor sommige ouders is hun kind heilig en gaat dat boven gezag en expertise van docenten.

[Abby.]

In mijn geval: opa&oma A en mijn ouders hadden vroeger vrij weinig geld. Dat werd dus opgespaard voor zoiets als Sinterklaas, waar het, zoals ik al zei, meer om het ritueel ging dan om een grote hoeveelheid cadeaus (want dat viel wel mee). Zo'n lulverhaal van Ieke doet me gewoon persoonlijk iets, omdat ik het er echt niet mee eens ben.

Manmanman. Dit wordt een feest als Deadlock gaat reageren.

[Ieke]

Toen we heel klein waren vierden we het bij opa en oma inclusief sinterklaas en zwarte pieten. Naar mijn idee met veel kado's maar dat lag meer aan de hoeveelheid kleinkinderen. Als ik nu foto's terugkrijg kreeg iedereen iets van 2 of 3 kado's. Maar dat was ook de enige keer en het was fantastisch.
Toen we wat ouder waren en de meeste kleinkinderen niet meer geloofden vierden we het gewoon binnen het gezin, met surprises en gedichten. Gewoon gezellige avond met sinterklaas muziek, pepernoten etc.
Er waren gedurende het jaar 4 momenten dat we kado's kregen: eigen verjaardag, verjaardag van het andere kind (als mijn broertje jarig was was er ook een klein kado voor mij en andersom), sinterklaas en in de grote vakantie mochten we ook wat uitzoeken.

[Abby.]

Erturkoetjelief schreef:

Manmanman. Dit wordt een feest als Deadlock gaat reageren.

Die heeft toch al gereageerd?

[Abby.]

Ieke schreef:

Toen we heel klein waren vierden we het bij opa en oma inclusief sinterklaas en zwarte pieten. Naar mijn idee met veel kado's maar dat lag meer aan de hoeveelheid kleinkinderen. Als ik nu foto's terugkrijg kreeg iedereen iets van 2 of 3 kado's. Maar dat was ook de enige keer en het was fantastisch.
Toen we wat ouder waren en de meeste kleinkinderen niet meer geloofden vierden we het gewoon binnen het gezin, met surprises en gedichten. Gewoon gezellige avond met sinterklaas muziek, pepernoten etc.
Er waren gedurende het jaar 4 momenten dat we kado's kregen: eigen verjaardag, verjaardag van het andere kind (als mijn broertje jarig was was er ook een klein kado voor mij en andersom), sinterklaas en in de grote vakantie mochten we ook wat uitzoeken.

JEZUS WAT EEN VERWENNERIJ JE HOEFT TOCH NIET CADEAUS TE KRIJGEN ALS JE BROERTJE JARIG IS EN ZOMERVAKANTIE IS TOCH AL GENOEG CADEAU HOE VERWEND ZEG PFF

Sorry

Elin3 schreef:

Goed punt Ieke.

Mijn achternichtje werd ook altijd enorm verwend, met of zonder reden. Een hondje, de mooiste barbiepoppen, tv op haar kamer, duur speelgoed, al jong een goede telefoon. Haar ouders probeerde daarmee vooral te compenseren voor de tijd die ze niet in haar investeren. En volgens mij heeft een kind ook veel meer aan liefde en aandacht dan aan tijdelijk geluksgevoel van cadeautjes. Cadeautjes an sich is niks mis mee, maar het moet niet de enige manier worden om liefde te tonen, of een strijd wie het mooiste/ grootste cadeau voor (klein)kind koopt.

Kijk, hier voel ik me bijna persoonlijk aangevallen, of mijn ouders dan toch. Mijn vader was iedere dag uiterlijk om vijf uur thuis om met ons te ravotten, te spelen/sporten, te helpen met huiswerk. Achteraf gezien realiseer ik me dat hij op werk kansen heeft laten liggen daarvoor. Dat is zijn eigen keuze en hij had sowieso een goede baan dus die kansen die hij heeft laten liggen waren in dat opzicht niet nodig, we zijn nooit iets te kort gekomen, integendeel. Ik heb in mijn jeugd blijkbaar ooit laten vallen dat ik overblijven op school stom vond (ik kan me dat echt niet herinneren, in de tijd dat ik op school overbleef voetbalde ik volgens mij de hele tijd met vriendjes, maar goed ) en vanaf toen is mijn moeder de helft van de middagpauzes naar onze school gefietst (5km ongeveer) om met mij samen in een park te eten.

Nu vindt Ieke dit vast te veel het kind centraal zetten, maar rot op met je liefde en aandacht versus cadeautjes. Ik had allebei. Het is prima mogelijk een kind normaal op te voeden en hem tegelijkertijd te verwennen. Wat een domme insinuatie.

[Elin3]

Jongens, kerstcadeautjes? /uitlokken
Wij deden daar niet aan, want we vierden toch al Sinterklaas en eigenlijk vier je met kerst de geboorte van Jezus, en waarom zou jij daar dan ook nog cadeautjes bij moeten krijgen?

Wel of geen kerstcadeaus? En hangt die keuze samen met de manier waarop je Sinterklaas viert?

Abby. schreef:

JEZUS WAT EEN VERWENNERIJ JE HOEFT TOCH NIET CADEAUS TE KRIJGEN ALS JE BROERTJE JARIG IS EN ZOMERVAKANTIE IS TOCH AL GENOEG CADEAU HOE VERWEND ZEG PFF

Sorry

Abby. schreef:

Die heeft toch al gereageerd?

Ik denk dat hij de toevoegingen erg kan waarderen.

[Elin3]

Erturkoetjelief schreef:

Kijk, hier voel ik me bijna persoonlijk aangevallen, of mijn ouders dan toch. Mijn vader was iedere dag uiterlijk om vijf uur thuis om met ons te ravotten, te spelen/sporten, te helpen met huiswerk. Achteraf gezien realiseer ik me dat hij op werk kansen heeft laten liggen daarvoor. Dat is zijn eigen keuze en hij had sowieso een goede baan dus die kansen die hij heeft laten liggen waren in dat opzicht niet nodig, we zijn nooit iets te kort gekomen, integendeel. Ik heb in mijn jeugd blijkbaar ooit laten vallen dat ik overblijven op school stom vond (ik kan me dat echt niet herinneren, in de tijd dat ik op school overbleef voetbalde ik volgens mij de hele tijd met vriendjes, maar goed ) en vanaf toen is mijn moeder de helft van de middagpauzes naar onze school gefietst (5km ongeveer) om met mij samen in een park te eten.

Nu vindt Ieke dit vast te veel het kind centraal zetten, maar rot op met je liefde en aandacht versus cadeautjes. Ik had allebei. Het is prima mogelijk een kind normaal op te voeden en hem tegelijkertijd te verwennen. Wat een domme insinuatie.

Liefde aandacht en cadeautjes, top! Cadeautjes in plaats van, niet oké. Dat was bij jou niet het geval, jij kreeg beiden. Dan heb ik het toch ook niet over jou?

[Abby.]

Elin3 schreef:

Jongens, kerstcadeautjes? /uitlokken
Wij deden daar niet aan, want we vierden toch al Sinterklaas en eigenlijk vier je met kerst de geboorte van Jezus, en waarom zou jij daar dan ook nog cadeautjes bij moeten krijgen?

Wel of geen kerstcadeaus? En hangt die keuze samen met de manier waarop je Sinterklaas viert?

Vroeger deden wij ook geen kerstcadeautjes, want we deden al Sinterklaas inderdaad. Tegenwoordig geef ik zelf nog wel eens kerstcadeautjes, en mijn moeder ook vaak iets kleins. Sinterklaas slaan we tegenwoordig over.

Geen uitlokken hoor. Ik vind het prima om het te hebben over cadeautjes geven en krijgen, maar dan gewoon zonder rare conclusies over hoe een kind zich bij de dokter gedraagt.

Elin3 schreef:

Wel een beeld wat helaas ook in het onderwijs gezien wordt. Kind moet nablijven, kind haalt slechte cijfers, ouders gaan gerust verhaal halen bij de docent, want het ligt vast niet aan hun kind. Haalt het kind geen geweldige cijfers, dan wordt het kind op school gewoon niet genoeg uitgedaagd, of is kind misschien wel hoog begaafd. Gelukkig zijn dit gevallen, maar het worden wel steeds meer gevallen. Voor sommige ouders is hun kind heilig en gaat dat boven gezag en expertise van docenten.

Dit heb je later pas toegevoegd dus ik lees het nu pas. Iedereen die wel eens met kinderen werkt herkent dit. Ik herken het van sporten. "Mijn kind doet zoiets niet" Waarmee ze impliceren dat je staat te liegen maar goed.

MAAR. Wat heeft dit in hemelsnaam met cadeautjes te maken?

[Daantje_0705]

Wij kregen een groot duur cadeau met sinterklaas (vaak van geld wat mijn moeder van opa kreeg). Dat was dan een doos playmobil ofzo. Verder meerdere kleinere cadeautjes of dingen die we toch nodig hadden (pyjama, pantoffels etc). Mijn andere opa en oma waren er later vaak en opa was ontzettend handig dus die knutselde vaak iets, een zelfgemaakte barbieauto ofzo. Mijn moeder maakte er ook altijd een spel van met gedichten waarin we tussen het uitpakken vast onze tanden moesten poetsen en pyjama aan doen enzo zodat we niet heel laat pas op bed lagen.

Mijn ouders hadden het niet zo breed maar ik heb als kind nooit dat gevoel gehad. Voor kerst kregen we een mooie jurk van mijn tante die ook onze voogd was en er mocht altijd van alles bij ons thuis, van koekjes bakken en vriendinnetjes die bleven eten tot in de tuin kamperen dat ik niet het gevoel heb dat ik iets te kort gekomen ben.

[Abby.]

Erturkoetjelief schreef:

Dit heb je later pas toegevoegd dus ik lees het nu pas. Iedereen die wel eens met kinderen werkt herkent dit. Ik herken het van sporten. "Mijn kind doet zoiets niet" Waarmee ze impliceren dat je staat te liegen maar goed.

MAAR. Wat heeft dit in hemelsnaam met cadeautjes te maken?

Dat inderdaad.
Ik merk ook steeds meer "verwende" kinderen en vooral vervelend ouders, waarbij het inderdaad gaat over "MIJN kind is fantastisch" en "MIJN kind zou zoiets nooit doen" en "MIJN kind had de hoofdrol moeten krijgen" etc. Maar de verbinding met 3x Sinterklaas vieren slaat nergens op.

[Elin3]

Erturkoetjelief schreef:

Dit heb je later pas toegevoegd dus ik lees het nu pas. Iedereen die wel eens met kinderen werkt herkent dit. Ik herken het van sporten. "Mijn kind doet zoiets niet" Waarmee ze impliceren dat je staat te liegen maar goed.

MAAR. Wat heeft dit in hemelsnaam met cadeautjes te maken?

Het was een stukje toevoeging aan het betoog van Ieke over de soms verbazingwekkende verhoudingen tussen ouders en kind. Dat het kind soms iets te veel op een voetstuk geplaatst wordt, gewend is gelijk te krijgen en misschien zelfs cadeautjes krijgen ziet als een recht i.p.v. een gift.

[Abby.]

Wat ik trouwens wel een keer vrij erg vond, was dat ik voor een toneelcursus kleine cadeautjes had gekocht (kleine spelletjes en prentenboekjes enzo), en dan kregen ze allemaal in een theatrale sinterklaas-les zo'n cadeautje. Daar werd echt super-ondankbaar op gereageerd. "Nou, ik had wel iets leukers verwacht" etc. Dat was dus eens en nooit meer.
Volgens mij gaat het hierbij meer om het stukje opvoeding (Oh bah, ik zeg STUKJE opvoeding ) dat je ook kleine dingen moet waarderen. Dat staat wmb los van een keer goed verwend worden.


Edit: en dit is ook wel echt iets van de laatste tijd. Ik was als kind dolblij als ik onverwachts een klein cadeautje kreeg wat het was, ongeacht wat het cadeautje was. Dat is blijkbaar niet meer vanzelfsprekend.

[Carn]

df schreef:

Waarschijnlijk vonden simpelweg zowel de beide opa's en oma's als de vader en moeder van je nichtjes het leuk om Sinterklaas te spelen. Boehoe. Wie weet of ze volgend jaar nog steeds twee opa's en oma's hebben, laat die mensen lekker.

Dit, kleine Carn had ook drie 'Sinterklaasvieringen'. Ook vrij veel neefjes/nichtjes dus dat was sowieso niet te combineren tot een grote kapitalistische orgie. Ik denk dat het vooral voor de Opa's en Oma's fijn was om de familie even bij elkaar te hebben. Overigens gaven de ouders doorgaans de 'duurdere' kados.

Ieke schreef:

Nu is het natuurlijk maar zeer de vraag of dat allemaal bij elkaar hoort natuurlijk. Maar 3 keer groot sinterklaas vieren vind ik wel echt veel verwennerij en past wel bij een beeld van te centraal gestelde kinderen. Uiteraard geld dat niet 1 op 1

Het antwoord lijkt me simpel; nee, dat hoort zeer waarschijnlijk niet bij elkaar. Ik denk dat structureel belabberde opvoeding wat meer impact heeft dan op jaarbasis 1+keer het Sinterklaasfeest vieren.

[Haubenmeise]

Abby. schreef:

Wat ik trouwens wel een keer vrij erg vond, was dat ik voor een toneelcursus kleine cadeautjes had gekocht (kleine spelletjes en prentenboekjes enzo), en dan kregen ze allemaal in een theatrale sinterklaas-les zo'n cadeautje. Daar werd echt super-ondankbaar op gereageerd. "Nou, ik had wel iets leukers verwacht" etc. Dat was dus eens en nooit meer.
Volgens mij gaat het hierbij meer om het stukje opvoeding (Oh bah, ik zeg STUKJE opvoeding ) dat je ook kleine dingen moet waarderen. Dat staat wmb los van een keer goed verwend worden.


Edit: en dit is ook wel echt iets van de laatste tijd. Ik was als kind dolblij als ik onverwachts een klein cadeautje kreeg wat het was, ongeacht wat het cadeautje was. Dat is blijkbaar niet meer vanzelfsprekend.

'Ik had wel iets leukers verwacht', huh?

[Abby.]

Carn schreef:

Dit, kleine Carn had ook drie 'Sinterklaasvieringen'. Ook vrij veel neefjes/nichtjes dus dat was sowieso niet te combineren tot een grote kapitalistische orgie. Ik denk dat het vooral voor de Opa's en Oma's fijn was om de familie even bij elkaar te hebben. Overigens gaven de ouders doorgaans de 'duurdere' kados.

Het antwoord lijkt me simpel; nee, dat hoort niet zeer waarschijnlijk niet bij elkaar. Ik denk dat structureel belabberde opvoeding wat meer impact heeft dan op jaarbasis 1+keer het Sinterklaasfeest vieren.

[Abby.]

Haubenmeise schreef:

'Ik had wel iets leukers verwacht', huh?

Ja, vrij bizar vond ik dat. Hoe hadden ze überhaupt iets kunnen verwachten?

Elin3 schreef:

Liefde aandacht en cadeautjes, top! Cadeautjes in plaats van, niet oké. Dat was bij jou niet het geval, jij kreeg beiden. Dan heb ik het toch ook niet over jou?

Maar zo voelt het wel, want je komt steeds weer uit op een soort van veel cadeautjes = slechte opvoeding of zoiets. En natuurlijk weet ik wel dat je niet specifiek mij bedoelt.

Ik durf overigens niet meer te posten hoe de kerst vroeger bij mijn stinkend rijke opa er aan toe ging. Dan word ik met pek en veren het forum afgedragen

[Ieke]

Carn schreef:

Het antwoord lijkt me simpel; nee, dat hoort zeer waarschijnlijk niet bij elkaar. Ik denk dat structureel belabberde opvoeding wat meer impact heeft dan op jaarbasis 1+keer het Sinterklaasfeest vieren.

Het gaat me ook echt niet om een individuele super verwende sinterklaas. Maar om structureel super veel te veel kindervoetstuk, waarvan sinterklaas hoogstens een onderdeel is. Ik denk ook echt niet dat sinterklaas beperken de oplossing van het probleem is en jammer dat mensen het zien als een persoonlijke aanval dan wel belediging.
Het gaat me over de algehele balans die imo teveel doorslaat naar kinderen en een teken daarvan is dat kinderen de dokter kunnen weigeren (ipv het is gewoon even nodig, knuffel en weer verder) en zelfs kunnen slaan en schoppen zonder correctie met het verhaal "maar jij doet vervelend naar mijn kind (normaal onderzoek, niet eens prikken ofzo) dus dan krijg je dit".

[Abby.]

Ieke schreef:

Het gaat me ook echt niet om een individuele super verwende sinterklaas. Maar om structureel super veel te veel kindervoetstuk, waarvan sinterklaas hoogstens een onderdeel is. Ik denk ook echt niet dat sinterklaas beperken de oplossing van het probleem is en jammer dat mensen het zien als een persoonlijke aanval dan wel belediging.
Het gaat me over de algehele balans die imo teveel doorslaat naar kinderen en een teken daarvan is dat kinderen de dokter kunnen weigeren (ipv het is gewoon even nodig, knuffel en weer verder) en zelfs kunnen slaan en schoppen zonder correctie met het verhaal "maar jij doet vervelend naar mijn kind (normaal onderzoek, niet eens prikken ofzo) dus dan krijg je dit".

Dit is allemaal waar, maar de timing van je verhaal is behoorlijk raar. En dus ook hoe je het brengt. Drie keer Sinterklaas vieren of veel cadeautjes krijgen of whatever =/= te veel kindervoetstuk.

Ieke schreef:

Aan sich niks natuurlijk, maar ik vind het wel een beetje passen in het beeld van een opvoeding die me soms wat teveel kinderen centraal stelt.

Ik ben het eens met de algemene tendens dat kinderen veel te veel centraal worden gesteld en dat het op de een of andere manier wel crimineel lijkt om je kinderen niet de hele dag bezig te houden, er is niets mis met ze zich laten vervelen, worden ze creatief van, maar ik vind dit pietluttig gezever eigenlijk

Elin3 schreef:

Wel een beeld wat helaas ook in het onderwijs gezien wordt. Kind moet nablijven, kind haalt slechte cijfers, ouders gaan gerust verhaal halen bij de docent, want het ligt vast niet aan hun kind. Haalt het kind geen geweldige cijfers, dan wordt het kind op school gewoon niet genoeg uitgedaagd, of is kind misschien wel hoog begaafd. Gelukkig zijn dit gevallen, maar het worden wel steeds meer gevallen. Voor sommige ouders is hun kind heilig en gaat dat boven gezag en expertise van docenten.

Dit zijn dus allemaal fabels en aannames. De observaties die Ieke doet zijn dat een stuk minder, ze maakt het zelf regelmatig mee namelijk.

Edit: Het gebeurt wel, maar het is lang niet zo structureel als geroepen wordt door mensen. Het zijn trouwens ook bijna altijd mensen die NIET uit het onderwijs komen die dit het hardste roepen.

Erturkoetjelief schreef:

Manmanman. Dit wordt een feest als Deadlock gaat reageren.

[Abby.]

Mijn moeder vertelde laatst over een kind van haar collega. Die kwam thuis van een kinderfeestje. "Het was supersaai, we zijn het hele feest thuisgebleven". Misschien moet je aan dat idee dan wat doen als ouder

[Abby.]

deadlock schreef:

Dit zijn dus allemaal fabels en aannames. De observaties die Ieke doet zijn dat een stuk minder, ze maakt het zelf regelmatig mee namelijk.

Nou ja, ik maak als docent dan weer die fabels en aannames van Eline echt mee Dus ik kan ze wel bevestigen. Maar zoals gezegd gaat dat vooral over opvoeding.

Abby. schreef:

Nou ja, ik maak als docent dan weer die fabels en aannames van Eline echt mee Dus ik kan ze wel bevestigen. Maar zoals gezegd gaat dat vooral over opvoeding.

Bij al onze scholen (hallo 4% van het volledige VO van Nederland!) is het beleid hier een beetje op aangepast en de problemen die er waren komen niet meer voor en als ze nog voorkomen is het niet veel vaker dan mid jaren '90. Dat betekent dus 20 jaar zo goed als stilstand, geen verergering in ieder geval. Voor verdere interpretatie van de meningen hierover verwijs ik je naar de opmerking van een of andere ruim 2000 jaar dode gozer die vond dat de jeugd van tegenwoordig lamlendig is en geen fuck uitvoert.

Edit: Zie ook mijn edit.

Daarom edit ik mezelf dus bijna nooit in dit soort topics

[Abby.]

deadlock schreef:

Bij al onze scholen (hallo 4% van het volledige VO van Nederland!) is het beleid hier een beetje op aangepast en de problemen die er waren komen niet meer voor en als ze nog voorkomen is het niet veel vaker dan mid jaren '90. Dat betekent dus 20 jaar zo goed als stilstand, geen verergering in ieder geval. Voor verdere interpretatie van de meningen hierover verwijs ik je naar de opmerking van een of andere ruim 2000 jaar dode gozer die vond dat de jeugd van tegenwoordig lamlendig is en geen fuck uitvoert.

Edit: Zie ook mijn edit.

Dat is mooi
Ik had je edit gezien ja. En ik krijg wel de indruk dat er wat verandert in mentaliteit van zowel kinderen als ouders, maar misschien is dat meer aan de hand bij kunstonderwijs omdat dat in principe een niet vanzelfsprekende luxe is en ouders en kinderen daardoor meer verwachten.
Maar los daarvan is het overgrote deel natuurlijk gewoon wél positief, dankbaar en coöperatief. Die vergeet je helaas alleen sneller

[Abby.]

Ik vind "de jeugd" trouwens helemaal niet lamlendig. Eerder overprikkeld. Ouders zijn dan eerder lamlendig.

[Ieke]

deadlock schreef:

Ik ben het eens met de algemene tendens dat kinderen veel te veel centraal worden gesteld en dat het op de een of andere manier wel crimineel lijkt om je kinderen niet de hele dag bezig te houden, er is niets mis met ze zich laten vervelen, worden ze creatief van, maar ik vind dit pietluttig gezever eigenlijk

Een beetje ongenuanceerd is ook wel eens leuk ik ben de hele dag al zo "ja" "vervelend voor u" "u heeft het niet makkelijk"

Abby. schreef:

Dat is mooi
Ik had je edit gezien ja. En ik krijg wel de indruk dat er wat verandert in mentaliteit van zowel kinderen als ouders, maar misschien is dat meer aan de hand bij kunstonderwijs omdat dat in principe een niet vanzelfsprekende luxe is en ouders en kinderen daardoor meer verwachten.
Maar los daarvan is het overgrote deel natuurlijk gewoon wél positief, dankbaar en coöperatief. Die vergeet je helaas alleen sneller

Om heel eerlijk te zijn is het in Deventer een paar keer misgegaan met Nederlandse en Turkse ouders. We hebben daar lik-op-stukbeleid voor gemaakt. Kinderen worden die dag nog uit de klas gehaald en mogen in heel Deventer dus niet meer naar het VO. Nederlandse ouders zijn het ergst, die kwamen zelfs met knuppels op de Centrale Dienst aan. Deventer heeft een redelijk hoog tokkiegehalte. Is nu iets lager sinds WolterB er niet meer woont trouwens.

Ieke schreef:

Een beetje ongenuanceerd is ook wel eens leuk ik ben de hele dag al zo "ja" "vervelend voor u" "u heeft het niet makkelijk"

Ja, begrijpelijk wel.

[Abby.]

deadlock schreef:

Om heel eerlijk te zijn is het in Deventer een paar keer misgegaan met Nederlandse en Turkse ouders. We hebben daar lik-op-stukbeleid voor gemaakt. Kinderen worden die dag nog uit de klas gehaald en mogen in heel Deventer dus niet meer naar het VO. Nederlandse ouders zijn het ergst, die kwamen zelfs met knuppels op de Centrale Dienst aan. Deventer heeft een redelijk hoog tokkiegehalte. Is nu iets lager sinds WolterB er niet meer woont trouwens.

@wolterb

Maar.. heftig. Wat ging er mis dan? Of, over wat voor soort gedrag van ouders hebben we het dan en in wat voor situatie?

Abby. schreef:

@wolterb

Maar.. heftig. Wat ging er mis dan? Of, over wat voor soort gedrag van ouders hebben we het dan en in wat voor situatie?

Gewelddadig omdat kinderen thuis logen over waarom ze geschorst waren of een lange periode niet meer de les in mochten in combinatie met gebrekkige of ontbrekende communicatie van de schoollokaties naar de ouders. Zorgde voor heel veel frustraties. Was eigenlijk maar een probleem op 2 lokaties.

[Elin3]

deadlock schreef:

Dit zijn dus allemaal fabels en aannames. De observaties die Ieke doet zijn dat een stuk minder, ze maakt het zelf regelmatig mee namelijk.

Edit: Het gebeurt wel, maar het is lang niet zo structureel als geroepen wordt door mensen. Het zijn trouwens ook bijna altijd mensen die NIET uit het onderwijs komen die dit het hardste roepen.

Weinig aannames. Vooral ervaringen van mijn oud-huisgenootje die al jaren op een middelbare school les geeft en een vriendin van me die de pabo doet. Dus niet mijn ervaringen, maar wel ervaringen van mensen die ik betrouwbaar acht.

[Ieke]

deadlock schreef:

Ja, begrijpelijk wel.

Maar ik zal me wel weer inhouden hier

Elin3 schreef:

Weinig aannames. Vooral ervaringen van mijn oud-huisgenootje die al jaren op een middelbare school les geeft en een vriendin van me die de pabo doet. Dus niet mijn ervaringen, maar wel ervaringen van mensen die ik betrouwbaar acht.

Dan zijn het nog steeds aannames want jij was er niet bij en ik vermoed dat zij het ook weer van horen zeggen hebben, incident in de school blahblah. Er is geen volk zo roddeltanterig als het onderwijsvolk en dit soort dingen gaan áltijd hun eigen leven leiden. Tevens nog een aanname; Deze lui hebben het aan jou verteld maar ze hebben dit niet aanhangig gemaakt bij hun MR/GMR!! Nogmaals; BELEID maken. Desnoods samen met de gemeente/sociaal werk. Het is allemaal niet zo moeilijk maar ik merk heel vaak dat er een 'gatsie dat is werk en ik ben al druk genoeg'-mentaliteit uit deze mensen komt.

[Elin3]

deadlock schreef:

Dan zijn het nog steeds aannames want jij was er niet bij en ik vermoed dat zij het ook weer van horen zeggen hebben, incident in de school blahblah. Er is geen volk zo roddeltanterig als het onderwijsvolk en dit soort dingen gaan áltijd hun eigen leven leiden. Tevens nog een aanname; Deze lui hebben het aan jou verteld maar ze hebben dit niet aanhangig gemaakt bij hun MR/GMR!! Nogmaals; BELEID maken. Desnoods samen met de gemeente/sociaal werk. Het is allemaal niet zo moeilijk maar ik merk heel vaak dat er een 'gatsie dat is werk en ik ben al druk genoeg'-mentaliteit uit deze mensen komt.

Als het besproken is op rapportenvergaderingen neem ik aan (oh aanname! ) dat het probleem niet slechts bij deze individuen bekend is.

Elin3 schreef:

Als het besproken is op rapportenvergaderingen neem ik aan (oh aanname! ) dat het probleem niet slechts bij deze individuen bekend is.

Rapportvergaderingen? Daar zakt mijn broek vanaf

[Abby.]

deadlock schreef:

Gewelddadig omdat kinderen thuis logen over waarom ze geschorst waren of een lange periode niet meer de les in mochten in combinatie met gebrekkige of ontbrekende communicatie van de schoollokaties naar de ouders. Zorgde voor heel veel frustraties. Was eigenlijk maar een probleem op 2 lokaties.

Ja, dat zijn wel uitzonderlijke grote gevallen. Ik heb het meer over het kleine gezanik van ouders die vinden dat hun kind niet belangrijk genoeg wordt gevonden in de les. (Lees: niet de hoofdrol krijgt).
Maar ergens zitten we ook gewoon in een ander vakgebied natuurlijk.

[Korreltjezout]

Elin3 schreef:

Jongens, kerstcadeautjes? /uitlokken
Wij deden daar niet aan, want we vierden toch al Sinterklaas en eigenlijk vier je met kerst de geboorte van Jezus, en waarom zou jij daar dan ook nog cadeautjes bij moeten krijgen?

Wel of geen kerstcadeaus? En hangt die keuze samen met de manier waarop je Sinterklaas viert?

Kerst is veel te leuk om te vieren, dat laat je toch niet verpesten door se geboorte van een of andere dude met grootheidswaan

[Loezzel]

Abby. schreef:

Wat ik trouwens wel een keer vrij erg vond, was dat ik voor een toneelcursus kleine cadeautjes had gekocht (kleine spelletjes en prentenboekjes enzo), en dan kregen ze allemaal in een theatrale sinterklaas-les zo'n cadeautje. Daar werd echt super-ondankbaar op gereageerd. "Nou, ik had wel iets leukers verwacht" etc. Dat was dus eens en nooit meer.
Volgens mij gaat het hierbij meer om het stukje opvoeding (Oh bah, ik zeg STUKJE opvoeding ) dat je ook kleine dingen moet waarderen. Dat staat wmb los van een keer goed verwend worden.


Edit: en dit is ook wel echt iets van de laatste tijd. Ik was als kind dolblij als ik onverwachts een klein cadeautje kreeg wat het was, ongeacht wat het cadeautje was. Dat is blijkbaar niet meer vanzelfsprekend.

Zo herkenbaar. Trakteer je eens in de les op een snoepje, is het eerste wat je hoort: "Mag je er ook 2?"

BAM!! Plezier weg