Verhaalfragment.

[Cinamon]

Hier is even een fragmentje uit een verhaal wat ik heb geschreven. Misschien snap je er weinig van, maar ik wilde het toch even delen. Je ne sais pas pourquoi. Commentaar = welkom!
----------------------------------------------------------------------

Even lijkt het alsof de zon eeuwig blijft schijnen. Niet zo lang. Maar lang genoeg. Het is af. Jazeker. Nu gaat ze het vertellen. Niet meer bang. Nooit meer. Toch voelt ze schokken van onzekerheid door haar lichaam gaan. Als ze maar niet te laat is.
Zachtjes de deur achter zich dicht makend beseft ze wat ze aan het doen is. Ze heeft hem nooit meer gezien sinds de zomer zonder zorgen. Zo noemt ze het graag, want ja, toen was ze gelukkig. Het was niet erg om naast elkaar te zitten, je kon lachen en huilen. Maar nu, het is anders. Geen blik in elkaars ogen. En dat al zo lang niet meer. Ze wou dat ze hem aan kon kijken. Dan begreep ze tenminste wat hij voelde. Het raden was aan haar overgelaten, een klein gokje of hij voelde wat zij ooit ook had beleefd. Intenser. Dat zeker, zo intens dat woorden tekort schoten. Of misschien te veel gezegd? Even grijpt ze met haar handen in het haar en schudt de onzekerheid van zich af. Nee niet nu. Ze hoefde alleen aan te bellen, een blik in zijn ogen was genoeg om te weten wat hij voelde. Dan kon zij ook rustig vertrekken. Ze kon niet weg gaan zonder afscheid te nemen van degene waar je het meest van houdt. Onvoorwaardelijk. Ook al heb je diegene al een tijdje niet gezien. Dat maakte niets uit, ze hield van het leven op herinneringen. Die waren tenminste niet zo somber en grijs. Nee, die gloeiden helemaal vol met liefde en vriendschap. Een glimlach verschijnt rond haar mond. Daar hield hij van, haar zien lachen. Langzaam opende ze haar ogen en keek opzij. 'Goeiemorgen', fluisterde ze. Tranen biggelden zachtjes over zijn wang. Ze is terug. 'Goeiemorgen' zei hij met moeite. Hij keek naar buiten en zuchtte, 'Goeiemorgen'.

[HeerVanHasselt]

Ik vind het jammer dat je letterlijk zegt dat ze van hem houdt. Het zou mooier zijn als je dat aangeeft in, tja, gevoelens? Verder vind ik zijn reactie wat eeeeh, te emotioneel. Dat kan beter naar mijn mening, minder als een soap, meer als echte liefde.
De rest van het verhaal is echt goed, knap van je.

[Ieke]

Op een een of andere manier vind ik het wat oppervlakkig. Dat komt gedeeltelijk doordat je veel van die korte zinnetjes gebruikt. Verder is het ook jammer dat dit maar een kort vragment is, waardoor het iid wat vaag en onduidelijk is. Ik heb zel het gevoel dat ik op grote afstand staa, je kan er niet goed in mee. Misschien dat dat de bedoeling is, maar het kan ook aan het vragment liggen en dat als je de rest ook leest dat gevoel niet meer hebt. Ik vind het toch moeilijker te beoordelen zo'n kort stukje met de wetenschap dat er veel meer omheen zit.