Het syndroom van Asperger: helemaal zo gek nog niet

[mathfreak]

Afgelopen dinsdagmorgen om half elf had ik mijn tweede gesprek met Bert, "mijn" psychiater bij het RIAGG in Helmond. Op zijn verzoek had ik het rapport meegebracht dat vorig jaar is opgesteld toen ik op 3 april in Zeist psychologisch werd getest, met als doel een voor mij geschikte functie te vinden.
Nadat Bert het rapport aandachtig had doorgelezen merkte hij op dat er toen geen diagnose was gesteld (wat ook niet de opzet van die testdag was geweest), maar uit de inhoud van het rapport maakte hij op dat ik, zoals het er nu naar uit ziet, het syndroom van Asperger heb. Voor nadere informatie over dit syndroom verwijs ik naar http://www.autsider.net/documentatie...en_AS(HFA).htm
Toen hij me dit vertelde kwam dit voor mij als een volslagen verrassing. Ik wist weliswaar al sinds 1990 dat ik een sociale handicap heb omdat ik moeilijk contact maak met anderen, maar ik kan niet zeggen dat ik tot mijn tweede gesprek met Bert ooit het idee heb opgevat dat er in mijn geval sprake zou kunnen zijn van een stoornis in het autistische spectrum, zoals men dat tegenwoordig omschrijft, aangezien er nogal wat vormen van autisme zijn. Het syndroom van Asperger is zo'n stoornis. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik aan de hoge kant van het spectrum zit, met name wat mijn taalvaardigheid en cognitieve vaardigheid (de vaardigheid met betrekking tot informatie-opname en -verwerking) betreft. Tevens blijkt dat een aantal beroemde mensen als Albert Einstein, Bill Gates en de wiskundige en filosoof Ludwig Wittgenstein ook als mensen met dit syndroom kunnen worden gekenmerkt, dus ik bevind me blijkbaar toch in een select gezelschap wat dat betreft.
Toen ik mijn collega Antonet 's middags tijdens de lunch in de kantine ontmoette vertelde ik haar dat mijn handicap een officiële naam had gekregen. Ze vertelde me toen dat een vriendin van haar een dochtertje heeft dat dit syndroom ook blijkt te hebben. Ze vroeg: "Helpt het als je het een naam geeft?" Op die vraag kan ik volmondig "ja" antwoorden, aangezien ik nu eindelijk in staat ben om mezelf een duidelijk beeld te vormen van wat er precies met mij aan de hand is. Toen ik vorig jaar in het archief van de Atlant Groep (de sociale werkvoorziening in Helmond) werkzaam was heb ik het formulier gezien waarop de gegevens stonden vermeld toen ik in dienst kwam (op 30 november 1995) van wat toen nog Helso Helmond heette. Volgens dat formulier viel ik in de handicapcategorie Psychopathieën, psychosen en neurosen, een vrij breed gebied, en wat dat betreft dus niet echt een duidelijke aanwijzing voor de exacte aard van mijn handicap. Het woord psychopathie is inmiddels vervangen door de term antisociale persoonlijkheidsstoornis. Ik vermeld dat hier even voor diegenen die misschien niet goed weten wat de term psychopathie precies inhoudt.
Toen ik hier op het forum via de zoekfunctie op het woord "Asperger" ging zoeken (zo heb ik de boven vermelde link gevonden) zag ik dat een aantal forumbezoekers hier ook dat syndroom hebben. Ik zou hen naar aanleiding daarvan het volgende willen vragen:
Wat was je reactie toen je hoorde wat je hebt? Was je net als ik blij om te weten wat je hebt, of had je op dat moment eerder iets van: wat moet ik hìer nu weer mee?

[Isa]

"Wat was je reactie toen je hoorde wat je hebt? Was je net als ik blij om te weten wat je hebt, of had je op dat moment eerder iets van: wat moet ik hìer nu weer mee?"

Ik heb geen emoties en was niet blij, op mijn vijftiende zeiden ze dat ik PDDNOS had, dat is later Asperger geworden.
Ik dacht er eigenlijk niks over. Het beestje heeft gewoon een naam gekregen.
Boveniden geloof ikzelf niet eens dat mijn stoornis Asperger is.

Groetjes van Joeri (die dit topic wel vaker zal gaan bekijken)

[Bright Halo]

Voor zover ik weet, lijd ik er zelf niet aan. Het lijkt me wel ingrijpend om dit te ervaren. Wat eerst nog een sociaal handicap was, is nu een ontwikkelingsstoornis in het autistische spectrum geworden.

Het goede nieuws is dat mensen met Asperger over het algemeen prima leren ermee om te gaan. Als hoger functionerende autist ben je veelal in staat gebrek aan sociaal inzicht uit te balanceren met pure redenatie

Daarnaast kunnen veel van hen ook werkelijk een duidelijk en sociaal gevoelsleven ontwikkelen, dus er is nog hoop.

Mijn kijk op het probleem is dat je gewoon aan je handicap moet werken, ongeacht wat er voor een naamkaartje bij hangt.

Succes!

[mathfreak]

Kenny McCormick schreef op 22-03-2003 @ 22:37:
"Wat was je reactie toen je hoorde wat je hebt? Was je net als ik blij om te weten wat je hebt, of had je op dat moment eerder iets van: wat moet ik hìer nu weer mee?"

Ik heb geen emoties en was niet blij, op mijn vijftiende zeiden ze dat ik PDDNOS had, dat is later Asperger geworden.
Ik dacht er eigenlijk niks over. Het beestje heeft gewoon een naam gekregen.
Boveniden geloof ikzelf niet eens dat mijn stoornis Asperger is.

Groetjes van Joeri (die dit topic wel vaker zal gaan bekijken)

PDD-NOS (een niet anderszins omschreven pervasieve ontwikkelingsstoornis) is een verzamelnaam voor stoornissen die verschillen van het syndroom van Asperger, dus jouw vermoeden dat er bij jou niet van het syndroom van Asperger sprake is blijkt te kloppen. Het is overigens wel zo dat PDD-NOS en het syndroom van Asperger allebei tot de groep pervasieve ontwikkelingsstoornissen behoren. Men spreekt in plaats daarvan ook wel van het autistische spectrum. De term pervasieve ontwikkelingsstoornis is een synoniem dat door de DSM-IV (de vierde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) wordt gehanteerd.
Je opmerking "Het beestje heeft gewoon een naam gekregen" komt me bekend voor, aangezien mijn broer, toen ik hem eergisteren vertelde wat de officiële benaming voor mijn handicap is, iets soortgelijks zei.
*Er zijn ook mensen die menen dat het iets met asperges te maken zou hebben, maar dat is dus niet zo *
Groetjes van Arno (die hoopt dat dit topic voor andere forumbezoekers van nut kan zijn, en niet alleen voor diegenen die ook het syndroom van Asperger hebben)

[Yamyam]

Wat was je reactie toen je hoorde wat je hebt?

Ik was beledigd en boos dat ze zoiets van me dachten. Ik herkende me in een paar dingen, maar ook in een aantal helemaal niet! Ik geloof niet dat ik het heb, en ik heb het nooit geloofd.

Was je net als ik blij om te weten wat je hebt, of had je op dat moment eerder iets van: wat moet ik hìer nu weer mee?

Ik was alleen maar boos en verontwaardigd.

*ik wil niet in een hokje gestopt worden*

[mathfreak]

Yamyam schreef op 23-03-2003 @ 21:36:
Wat was je reactie toen je hoorde wat je hebt?

Ik was beledigd en boos dat ze zoiets van me dachten. Ik herkende me in een paar dingen, maar ook in een aantal helemaal niet! Ik geloof niet dat ik het heb, en ik heb het nooit geloofd.

Heb je misschien enig idee wat het volgens jou dan wel zou kunnen zijn?

Yamyam schreef op 23-03-2003 @ 21:36:
Was je net als ik blij om te weten wat je hebt, of had je op dat moment eerder iets van: wat moet ik hìer nu weer mee?

Ik was alleen maar boos en verontwaardigd.

*ik wil niet in een hokje gestopt worden*

Wat zou je dan wel willen als ik vragen mag?

[Ceiridwen]

Hey,

Ik heb net die hele site doorgelezen met informatie over dat AS (ofzoiets), en ik kan me wel in een heleboel punten vinden. Het is niet officiëel verklaard bij mij hoor, maar er zijn een paar kenmerken die ook wel bij mij van toepassing zijn.

Verder heb ik niets zinnigs te melden

[Yamyam]

mathfreak schreef op 24-03-2003 @ 20:08:
Heb je misschien enig idee wat het volgens jou dan wel zou kunnen zijn?


Wat zou je dan wel willen als ik vragen mag?

1. Nee, ik ben geboren als een raar mensje. En daar probeer ik vrede mee te hebben.
2. Dat mensen es niet zo categoriseren en vooroordelen hebben. (en dat doe ik zelf dus ook)

[mathfreak]

Yamyam schreef op 24-03-2003 @ 21:23:
1. Nee, ik ben geboren als een raar mensje. En daar probeer ik vrede mee te hebben.

Ik vind niet dat je jezelf zomaar als raar moet bestempelen. Je bent in bepaalde opzichten anders dan andere mensen, maar ik zou dat liever anders in plaats van raar willen noemen.

Yamyam schreef op 24-03-2003 @ 21:23:
2. Dat mensen es niet zo categoriseren en vooroordelen hebben. (en dat doe ik zelf dus ook)

Mensen proberen structuur aan te brengen in de dingen om hen heen, en dat kan alleen door dingen in categorieën in te delen. Ik weet als wiskundige waar ik in dat verband over praat, maar hoe dan ook: categoriseren kan in jouw ogen mogelijk negatief overkomen, maar is niet als zodanig bedoeld.

@Bright Halo: Het is inderdaad een ingrijpende ervaring waar ik ook dagelijks continu mee bezig ben. Jouw opmerking dat mensen met dit syndroom er goed mee om leren gaan komt exact overeen met de reactie die ik kreeg van de assistent werkleider toen ik na mijn gesprek met Bert terug was op mijn werkplek en haar vertelde hoe mijn handicap werd genoemd en wat het inhield. Ze vond dat ik er zelf best goed mee omging, en naar mijn idee is dat ook wel zo. Ik ben het volledig met je eens dat je aan je handicap moet werken, wat de aard van die handicap ook is. Nu ik eenmaal weet wat het precies is kan ik er ook gerichter aan gaan werken.

@Ceiridwen: Bedankt voor je reactie. Kun je me misschien vertellen welke kenmerken bij jou van toepassing zijn?

[Yeah_Right]

Ceiridwen schreef op 24-03-2003 @ 20:42:
Ik heb net die hele site doorgelezen met informatie over dat AS (ofzoiets), en ik kan me wel in een heleboel punten vinden. Het is niet officiëel verklaard bij mij hoor, maar er zijn een paar kenmerken die ook wel bij mij van toepassing zijn.

Same here, al weet ik niet zogoed of het echt Asperger is of meer een sociale ontwikkelingsachterstand, want er zitten punten bij, zoals 'Zich niet bewust van de ongeschreven regels van het sociale spel', die ik vroeger wel had en nu niet meer.

[Yamyam]

mathfreak schreef op 25-03-2003 @ 20:44:
Ik vind niet dat je jezelf zomaar als raar moet bestempelen. Je bent in bepaalde opzichten anders dan andere mensen, maar ik zou dat liever anders in plaats van raar willen noemen.


Mensen proberen structuur aan te brengen in de dingen om hen heen, en dat kan alleen door dingen in categorieën in te delen. Ik weet als wiskundige waar ik in dat verband over praat, maar hoe dan ook: categoriseren kan in jouw ogen mogelijk negatief overkomen, maar is niet als zodanig bedoeld.

Ik doe het absoluut niet zomaar! Lees maar wat willekeurige andere posts van me door, ik ben niet 'anders', ik ben raar. En dan heb ik t niet alleen over aspergerkenmerken, maar over mijzelf en mijn hele leven.

[Morphia]

Hmm.. Heel herkenbaar. Net als borderline en manische depressie. En volgens mij heb ik het alledrie niet.

[mathfreak]

Yamyam schreef op 26-03-2003 @ 09:40:
Ik doe het absoluut niet zomaar! Lees maar wat willekeurige andere posts van me door, ik ben niet 'anders', ik ben raar. En dan heb ik t niet alleen over aspergerkenmerken, maar over mijzelf en mijn hele leven.

Als je jezelf raar noemt ben je naar mijn idee wel erg negatief over jezelf. Ik houd het er wat dat betreft op dat je in bepaalde opzichten anders bent dan anderen, maar dat is dan mijn voorkeur om het woord "raar" niet te hoeven gebruiken.

@Yeah_Right: Ik kan evenmin als jij beoordelen of er bij jou ook van dat syndroom sprake is, maar blijkbaar zijn er een aantal kenmerken die wel op jou van toepassing zijn. Bedankt voor je reactie.

@Morphia: Wat maakt het voor jou zo herkenbaar, ondanks het feit dat je het syndroom volgens jou niet hebt?

Ik ken het van dichtbij, een goede vriend van me heeft dit syndroom (tot overmaat van ramp ook nog 'ns in combinatie met ADHD). En ik kan je vertellen, dat is een vreselijke combinatie. De afwezigheid van inlevingsvermogen, mensenkennis en empathie in combinatie met de impulsiviteit en onnadenkendheid van ADHD.

[Yamyam]

nare man schreef op 26-03-2003 @ 21:55:
Ik ken het van dichtbij, een goede vriend van me heeft dit syndroom (tot overmaat van ramp ook nog 'ns in combinatie met ADHD). En ik kan je vertellen, dat is een vreselijke combinatie. De afwezigheid van inlevingsvermogen, mensenkennis en empathie in combinatie met de impulsiviteit en onnadenkendheid van ADHD.

Zie, dat is nou precies waarom ik het NIET heb:
ik heb notabene 6 jaar op toneel gezeten, op theaterkampen geweest etc, deze week zelfs nog een uitnodiging voor 2 audities gehad, in toneelstukken gespeeld, en daar heb je echt wel inlevingsvermogen voor nodig
Ik heb heel veel mensenkennis, alleen ben ik niet sociaal.
Ik ben idealistisch, en geef geld aan goede doelen, voel mee met arme mensen en vervuiling v/d natuur etc.

nare man schreef op 26-03-2003 @ 21:55:
Ik ken het van dichtbij, een goede vriend van me heeft dit syndroom (tot overmaat van ramp ook nog 'ns in combinatie met ADHD). En ik kan je vertellen, dat is een vreselijke combinatie. De afwezigheid van inlevingsvermogen, mensenkennis en empathie in combinatie met de impulsiviteit en onnadenkendheid van ADHD.

Tsja, het kan ook heel anders. Een vriend van me heeft dit ook, maar is juist heel rustig. Soms een beetje vreemd op zijn eigen manier, maar daar stoor ik me niet aan. Voor het overgrote deel komen we zelfs overeen qua gedachten

Ik persoonlijk herken wat aspecten ervan in mezelf, maar er zijn ook heel wat dingen die ik absoluut niet heb, waardoor ik haast zeker weet dat er bij mij geen sprake is van AS.

Bijvoorbeeld:

"Onvermogen en geen zin met leeftijdgenoten op te trekken vanuit de wens controle op de activiteit te houden."

Dit was bij mij als klein kind heel erg. Ik vond het heel leuk om te spelen en bijv op een klimrek te klimmen, maar als er anderen bijkwamen had ik er geen zin meer in. Ik zag hen als risicofactor bij het klimmen.

Toen ik iets ouder werd (een jaar of 8) draaide dit weer bij. Ik begon echt met leeftijdsgenoten te spelen, terwijl iemand met AS dat niet of nauwelijks doet. Wel probeerde ik altijd de controle te handhaven (en hield ik de anderen dus nauwlettend in de gaten).

En tsja, inmiddels wil ik juist dolgraag met mensen omgaan

"Emoties: ze kunnen door de emoties van anderen in de war raken en moeite hebben eigen gevoel uit te drukken. (soms giechelen bij verdriet of pijn)"

Emoties van anderen verwarren mij niet meer, maar ik heb vaak nog moeite de ernst van een situatie te bevatten.

"Ieder sociaal contact kan onzekerheid / angst teweeg brengen, met betrekking tot hoe de handeling, c.q. de conversatie begonnen moet worden, gehandhaafd of geëindigd."

Yup. Maar dat kan komen doordat ik een tijd geisoleerd van anderen leefde. Vroeger had ik dat namelijk niet zo en het is de laatste 2 jaar ook weer beduidend minder geworden

Ik ben haast weer zoals ik veel vroeger was (een jaar of 14) :/ Krijg ook weer zin om met mensen te voetballen, uit te gaan en lekker lol te hebben. Best vaag

"Neiging om gefascineerd te raken door een bijzondere interesse, die alle tijd en conversatie beheerst. De fascinatie kan plaatsmaken voor een andere."

Van mijn 15e tot ongeveer 20e dacht ik haast aan niks anders dan computers *zat zelfs met notitieblokje in Noorwegen op vakantie programma's te ontwerpen* En ik merkte ook helemaal niet dat ik alleen was. Ik had geen vrienden meer, maar voelde me helemaal niet alleen. Best vaag, dat kwam pas later in 1 klap terug :/

Hmm naja, ik word steeds normaler. Toen ik 2 jaar geleden naar dingen keek, herkende ik mezelf zowat overal in. Inmiddels zeg ik toch van een hoop dingen dat ik het niet heb of dat het wel meevalt

Ik heb het syndroom niet, al herken ik een paar van de kenmerken bij mezelf, maar dat is uit onzekerheid en perfectionisme.
Toch bedankt voor de link, ik was er al nieuwsgierig naar wat het nu precies was bij jou, mathfreak. Ik heb een stukje doorgelezen, en ik zal later nog verder ermee gaan.

[GroteOneindig]

hallo,

ik heb in een tijdschrift een keer een artikel hierover gelezen en ik was nogal geschrokken, omdat ik veel ervan bij mezelf herken. ik heb 2 dagen stressig rondgelopen of ik misschien "het" zou hebben, maar al zou ik het hebben, wat dan nog?
omdat ze het een "stoornis" noemen ben je toch niet meteen geestelijk gehandicapt? uit je post haal ik op dat je toch gewoon goed bij je hoofd bent. ik maak ook moeilijk contact met anderen, in de klas durf ik mn mond niet open te trekken. maar ik heb een paar hele goeie vriendinnen, daar kan ik gewoon tegenaan lullen. dus contact kan ook van andere mensen af komen, je hoeft niet op ze af te stappen.

[Aries]

Asperges ???
wa's daar mis mee dan ??

[mathfreak]

GroteOneindig schreef op 27-03-2003 @ 12:45:
hallo,

ik heb in een tijdschrift een keer een artikel hierover gelezen en ik was nogal geschrokken, omdat ik veel ervan bij mezelf herken. ik heb 2 dagen stressig rondgelopen of ik misschien "het" zou hebben, maar al zou ik het hebben, wat dan nog?
omdat ze het een "stoornis" noemen ben je toch niet meteen geestelijk gehandicapt? uit je post haal ik op dat je toch gewoon goed bij je hoofd bent.

Even een paar dingen rechtzetten: het gaat bij mij niet om een verstandelijke handicap, en ik heb zelf ook nooit beweerd dat dat wel zo is. Lees in dat verband nog even wat er in mijn eerste post vermeld stond: "Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik aan de hoge kant van het spectrum zit, met name wat mijn taalvaardigheid en cognitieve vaardigheid (de vaardigheid met betrekking tot informatie-opname en -verwerking) betreft." Op die vlakken is er bij mij dan ook geen enkel probleem, maar wel op andere vlakken, zoals contact maken met anderen.

GroteOneindig schreef op 27-03-2003 @ 12:45:
ik maak ook moeilijk contact met anderen, in de klas durf ik mn mond niet open te trekken. maar ik heb een paar hele goeie vriendinnen, daar kan ik gewoon tegenaan lullen. dus contact kan ook van andere mensen af komen, je hoeft niet op ze af te stappen.

Ik stap desondanks toch wel op mensen af, of ik ze nu wel of niet ken, maar in het laatste geval is het ook afhankelijk van de situatie in hoeverre ik dat zonder moeite kan doen. Waar het op neerkomt is dat contact met anderen voor mensen met het syndroom van Asperger niet zonder meer een vanzelfsprekendheid is.

@nare man: Er is bij mij wel degelijk sprake van inlevingsvermogen en empathie, maar vanwege mijn handicap is dat voor anderen niet altijd even duidelijk te merken.

@sarahbressers: Reken maar dat ik er net zo nieuwsgierig naar was als jij. Wat dat betreft is me nu weer heel wat over mezelf duidelijker geworden.

Ik wist er vrij weinig van, heb die site doorgelezen en ben er wel zo'n beetje zeker van dat ik dat toch niet heb.

Ik ken ook niemand die het heeft of zo...

Maar wat merk je er nou echt van in de omgang?

[mathfreak]

Myself! schreef op 27-03-2003 @ 19:18:
Ik wist er vrij weinig van, heb die site doorgelezen en ben er wel zo'n beetje zeker van dat ik dat toch niet heb.

Ik ken ook niemand die het heeft of zo...

Maar wat merk je er nou echt van in de omgang?

Wat ik er zelf van merk is dat ik vaak met mijn gedachten met bepaalde zaken bezig ben die niets te maken hebben met waar ik me op dat moment bevind of wat ik doe. Ook is het zo dat ik ook tijdens mijn werk vaak "op mezelf" ben, iets wat ik overigens niet als hinderlijk ervaar, maar wat ik al sinds mijn kindertijd gewend ben. Het belangrijkste wat ik merk is echter wel dat ik in mijn handelen sterk routinematig bezig ben. Zo zal ik op een bepaalde dag ook altijd een bepaalde trui met daaronder een bepaald overhemd aanhebben. Er zijn wat dat betreft nog wel meer voorbeelden te noemen, maar dit is er in ieder geval één van.

[Slettelina *]

Een jongen uit mijn klas heeft dit syndroom ook.. Hij zit voor het eerst dit jaar op deze school en is eik. van elke school wel weggepest.. Dus ook op mijn school wordt hij ontzettend gepest.. Op een ochtend kwam de schooldokter binnen en die ging zeggen dat die jongen uit mijn klas dit syndroom had.. Het rare is dat hij eik. nooit heeft uitgelegd wat het precies inhield enzo.. Ook helemaal niet hoe we ermee om moesten gaan.. Dus die jongen wordt eik. nu nog steeds heel erg gepest.. Mijn vraag is: Hebben jullie nog iets van tips ofzo om hier mee om te gaan want de hele klas irriteerd zich dood aan hem en al zijn geluidjes en acties.. Aangezien jullie het syndroom hebben enzo weten jullie dat misschien het beste.. Thx!

smilie me schreef op 27-03-2003 @ 20:15:
Een jongen uit mijn klas heeft dit syndroom ook.. Hij zit voor het eerst dit jaar op deze school en is eik. van elke school wel weggepest.. Dus ook op mijn school wordt hij ontzettend gepest.. Op een ochtend kwam de schooldokter binnen en die ging zeggen dat die jongen uit mijn klas dit syndroom had.. Het rare is dat hij eik. nooit heeft uitgelegd wat het precies inhield enzo.. Ook helemaal niet hoe we ermee om moesten gaan.. Dus die jongen wordt eik. nu nog steeds heel erg gepest.. Mijn vraag is: Hebben jullie nog iets van tips ofzo om hier mee om te gaan want de hele klas irriteerd zich dood aan hem en al zijn geluidjes en acties.. Aangezien jullie het syndroom hebben enzo weten jullie dat misschien het beste.. Thx!

'Dus ook op mijn school wordt hij ontzettend gepest.. ' ... 'Dus die jongen wordt eik. nu nog steeds heel erg gepest.'... 'Ook helemaal niet hoe we ermee om moesten gaan'
nou hee weet je wat? pesten is iig niet de goede manier om er mee om te gaan... als wil weten hoe je er mee om moet gaan, vráág dat dan eens aan 'm... hij kan toch zeker wel praten? En als je je aan hem ergert (je kunt je niet aan iemand irriteren), dan kun je vragen om op te houden met de 'geluidjes' (?) enzo...

[Slettelina *]

sarahbressers schreef op 27-03-2003 @ 20:19:
'Dus ook op mijn school wordt hij ontzettend gepest.. ' ... 'Dus die jongen wordt eik. nu nog steeds heel erg gepest.'... 'Ook helemaal niet hoe we ermee om moesten gaan'
nou hee weet je wat? pesten is iig niet de goede manier om er mee om te gaan... als wil weten hoe je er mee om moet gaan, vráág dat dan eens aan 'm... hij kan toch zeker wel praten? En als je je aan hem ergert (je kunt je niet aan iemand irriteren), dan kun je vragen om op te houden met de 'geluidjes' (?) enzo...

Er zitten een paar jongens in mijn klas die hem gewoon het leven zuur maken.. Maar die jongen lokt het gewoon zelf uit.. Het is ook heel moeilijk uit te leggen.. In de klas kan het geen seconden stil zijn of hij zit er alweer doorheen met zijn rare acties.. Het is niet moeilijk om hem te negeren maar het verpest gewoon ontzettend de sfeer in de klas.. Vandaar mijn vraag hoe we het beste erop kunnen reageren. Als je het hem vraagt hoe we ermee moeten omgaan kan hij gewoon niet serieus reageren.. Hij zoekt de negatieve aandacht gewoon op.. En dat vind ik gewoon moeilijk om mee om te gaan.. Als je gewoon normaal zegt: "wil je daar ff mee ophouden" Dan reageert hij nog zo ontzettend raar.. We hebben het er met leraren overgehad maar zelf tegen de leraren doet hij nog zo raar.

[mathfreak]

smilie me schreef op 27-03-2003 @ 20:31:
Het rare is dat hij eik. nooit heeft uitgelegd wat het precies inhield enzo..'Ook helemaal niet hoe we ermee om moesten gaan

Mogelijk is hij er zich zelf helemaal niet van bewust wat er precies met hem aan de hand is, wat dan ook kan verklaren waarom hij jullie niet heeft verteld hoe je er mee om moet gaan. Om in dat verband mijn eigen situatie aan te halen: ik hoorde zelf pas in 1990 dat er zoiets bestaat als een sociale handicap en dat ik er zelf ook een bleek te hebben, en ik weet pas sinds vorige week dinsdag hoe die handicap kan worden omschreven. Als je zelf niet precies weet wat er met je aan de hand is valt het niet mee om anderen te vertellen hoe je er mee om moet gaan, en ik kan je verzekeren dat ik wat dat betreft uit eigen ervaring spreek.

smilie me schreef op 27-03-2003 @ 20:31:
Er zitten een paar jongens in mijn klas die hem gewoon het leven zuur maken.. Maar die jongen lokt het gewoon zelf uit..

Ik heb eerder het idee dat die jongens het zelf uitlokken omdat ze weten dat hij daar op zal reageren. Je zegt immers zelf dat ze hem gewoon het leven zuur maken.

smilie me schreef op 27-03-2003 @ 20:31:
Het is ook heel moeilijk uit te leggen.. In de klas kan het geen seconden stil zijn of hij zit er alweer doorheen met zijn rare acties.. Het is niet moeilijk om hem te negeren maar het verpest gewoon ontzettend de sfeer in de klas.. Vandaar mijn vraag hoe we het beste erop kunnen reageren. Als je het hem vraagt hoe we ermee moeten omgaan kan hij gewoon niet serieus reageren.. Hij zoekt de negatieve aandacht gewoon op.. En dat vind ik gewoon moeilijk om mee om te gaan.. Als je gewoon normaal zegt: "wil je daar ff mee ophouden" Dan reageert hij nog zo ontzettend raar.. We hebben het er met leraren overgehad maar zelf tegen de leraren doet hij nog zo raar.

Ik denk dat je er gewoon niet op moet reageren. Misschien weet hij zelf ook niet hoe anderen er mee om moeten gaan en reageert hij daarom wel zoals hij doet, zodat het alleen maar lijkt dat hij de negatieve aandacht gewoon opzoekt. Ik heb door mijn reacties op dit forum en het sexualiteitsforum ook wel eens negatieve aandacht van anderen gehad, maar ik kan je verzekeren dat ik dat niet heb opgezocht. Wat dat betreft vind ik het jammer dat ik niet veel eerder wist wat er precies met me aan de hand is. Ik had het dan uit kunnen leggen, zodat ik die situaties had kunnen voorkomen, maar het is helaas niet anders.
Misschien is het een idee om jullie klassenleraar of -lerares eens contact op te laten nemen met hulpverleners die hier ervaring mee hebben. Zij kunnen de leraren en leerlingen dan suggesties aan de hand doen om er alsnog mee om te kunnen gaan.

[Ceiridwen]

mathfreak schreef op 25-03-2003 @ 20:44:
@Ceiridwen: Bedankt voor je reactie. Kun je me misschien vertellen welke kenmerken bij jou van toepassing zijn?

Sorry dat het zo lang duurde, maar internet was kaduuk...

"Onvermogen en geen zin met leeftijdgenoten op te trekken vanuit de wens controle op de activiteit te houden.
Self-centered, niet egoïstisch."
"Niet geïnteresseerd in teamspel met competitie.
Emoties: ze kunnen door de emoties van anderen in de war raken en moeite hebben eigen gevoel uit te drukken. (soms giechelen bij verdriet of pijn)"
"Ieder sociaal contact kan onzekerheid / angst teweeg brengen, met betrekking tot hoe de handeling, c.q. de conversatie begonnen moet worden, gehandhaafd of geëindigd. De natuurlijke veranderingen in dagelijkse routines veroorzaken een intens geestelijk ongemak, terwijl bepaalde zintuiglijke ervaringen ondraaglijk kunnen zijn. Dat samen maakt de persoon angstig en onzeker."
"Taal:
- In de eerste plaats moeite met pragmatisch taalgebruik: Dus in een sociale context: Hoe voer je een gesprek?
- Hoe een gesprek te beginnen.
- Hoe om te gaan met onzekerheid of fouten
- Uitdrukkingen worden soms letterlijk opgevat.
- Soms wat deftig taalgebruik.
- Praat teveel of te weinig .
- Kan herhalend patroon van spraak hebben.
- De neiging om niet ter zake doende opmerkingen te maken.
- De neiging om lange pauzes te hebben voor denken, en dan niet te vragen waarom.
- De neiging over te stappen naar het bekende onderwerp waardoor het lijkt alsof het gesprek steeds uitdraait op de specifieke interesse van de persoon maar dat doet hij omdat het gesprek daarover vloeiend gaat.
- Als hij antwoorden niet weet, onvoldoende zelfvertrouwen om te zeggen ik weet het niet of leg eens uit.
- Geen spontane sympathie.
- Verwarring bij plagen, sarcasme, doen alsof, leugens.
- Anderen kunnen misbruik van hun naïviteit maken.
- Zelf originele woorden vinden.
- Soms stotteren (bij anxiety = bezorgdheid)."
"Neiging om gefascineerd te raken door een bijzondere interesse, die alle tijd en conversatie beheerst. De fascinatie kan plaatsmaken voor een andere."
"Verhoudingsgewijs zijn mensen met AS goed in tests die vragen:
Kennis van betekenis van woorden.
Feitelijke informatie."
"As’er wil altijd eerst zelf op eigen manier proberen. Moet aangemoedigd worden te stoppen en aan andere manier te denken of om hulp te gaan vragen. Als hij beslist iets te doen kan niets of niemand hem daar vanaf houden. Hij lijkt niet in staat om te gaan met ongelijk hebben of iets verkeerd te doen. Is eenmaal een bepaalde activiteit aangeleerd dan kunnen dan is die moeilijk te veralgemeniseren of over te brengen naar een andere situatie. Er kan een opvallende angst voor falen, kritiek of imperfectie zijn. Ze willen perfect zijn. Ze zijn eerder individu dan teamlid."
"Verbeeldingskracht:
Hoewel solitair in hun verbeelding, kunnen ze opmerkelijk creatief zijn en zelfs een hele imaginaire wereld scheppen (ontsnappen aan de sociale moeilijkheden). Ze denken overwegend visueel en kunnen een buitengewoon oog voor detail hebben. Zintuiglijke gevoeligheid:
Ze kunnen gevoelig zijn voor aanraken.
Pijn en temperatuur: Hij kan stoïcijns zijn met betrekking tot pijn of ongemak. Wat anderen niet kunnen verdragen, bijvoorbeeld heet drinken gaat hem zonder problemen af.
Kleding: Op warme dagen warme kleren dragen en als het vriest zomerkleren"

Het is een beetje een lang verhaal, maar dit zijn de kenmerken waar ik me in kan vinden.

[Morphia]

mathfreak schreef op 26-03-2003 @ 18:51:

@Morphia: Wat maakt het voor jou zo herkenbaar, ondanks het feit dat je het syndroom volgens jou niet hebt?

- In de eerste plaats moeite met pragmatisch taalgebruik: Dus in een sociale context: Hoe voer je een gesprek?
- Hoe een gesprek te beginnen.
- Hoe om te gaan met onzekerheid of fouten
- Uitdrukkingen worden soms letterlijk opgevat.
- Soms wat deftig taalgebruik.
- Praat teveel of te weinig.
- Kan herhalend patroon van spraak hebben.
- De neiging om niet ter zake doende opmerkingen te maken.
- - De neiging over te stappen naar het bekende onderwerp waardoor het lijkt alsof het gesprek steeds uitdraait op de specifieke interesse van de persoon maar dat doet hij omdat het gesprek daarover vloeiend gaat.
- Als hij antwoorden niet weet, onvoldoende zelfvertrouwen om te zeggen ik weet het niet of leg eens uit.
- Groot verlangen om niet stom geworden te worden.
- Neiging om te interrumperen.

- - Verwarring bij plagen, sarcasme, doen alsof, leugens.
- Anderen kunnen misbruik van hun naïviteit maken.
- Zelf originele woorden vinden.
- Soms stotteren (bij anxiety = bezorgdheid).
Het proces van kennis, leren, denken, geheugen en voorstellingsvermogen:
Mensen met AS hebben wel kennis van andermans gevoelens/ denken maar weten ’t niet goed toe te passen op een bepaalde situatie of ermee om te gaan (Bijv. leugentjes om andermans gevoelens te sparen lukt niet). Vandaar voorkeur voor informatieve boeken boven fictie. Verhoudingsgewijs zijn mensen met AS goed in tests die vragen:
Kennis van betekenis van woorden.
Feitelijke informatie.
Rekenen en abstracte analyse.
Vaak discrepantie tussen verbaal informatie en uitvoering ervan.
Probleem oplossen is moeilijk.
Zich herinneren van bepaalde delen of hele bladzijden (geheugen) is opvallend.
Ze zijn niet flexibel in denken: one-track mind. Geen aanpassing aan verandering of mislukking. Vaak maar een oplossing voor een probleem. Soms is onderricht nodig om alternatieven te bedenken. Gevolg: Ze zijn minder in staat om van fouten te leren (mental block). As’er wil altijd eerst zelf op eigen manier proberen. Moet aangemoedigd worden te stoppen en aan andere manier te denken of om hulp te gaan vragen. Als hij beslist iets te doen kan niets of niemand hem daar vanaf houden. Hij lijkt niet in staat om te gaan met ongelijk hebben of iets verkeerd te doen. Is eenmaal een bepaalde activiteit aangeleerd dan kunnen dan is die moeilijk te veralgemeniseren of over te brengen naar een andere situatie. Er kan een opvallende angst voor falen, kritiek of imperfectie zijn. Ze willen perfect zijn. Ze zijn eerder individu dan teamlid.

Verbeeldingskracht:
Hoewel solitair in hun verbeelding, kunnen ze opmerkelijk creatief zijn en zelfs een hele imaginaire wereld scheppen (ontsnappen aan de sociale moeilijkheden). Ze denken overwegend visueel en kunnen een buitengewoon oog voor detail hebben. Het denken is anders, potentieel heel origineel en zeker niet gebrekkig (Einstein, Wittgenstein, Bill Gates). Zintuiglijke gevoeligheid:
Ze kunnen gevoelig zijn voor aanraken.
Problemen met eten. Sommige volwassenen hebben een heel beperkt dieet, bestaande uit dezelfde essentiële elementen, voortdurend hetzelfde bereid, gedurende hun gehele leven.
Pijn en temperatuur: Hij kan stoïcijns zijn met betrekking tot pijn of ongemak. Wat anderen niet kunnen verdragen, bijvoorbeeld heet drinken gaat hem zonder problemen af.
Kleding: Op warme dagen warme kleren dragen en als het vriest zomerkleren

Hm. Ik heb echt heel veel van die kenmerken. Ik wil het eigenlijk niet weten.

Volgens 'mijn' psychiater neig ik naar Asperger, als ik zo die kenmerken lees die Ceiridwen hier heeft neergezet ben ik dat helemaal met heb eens.
Kan iemand me vertellen waar de grens tussen wél Asperger en níet Asperger ligt? Het zou toch zo kunnen zijn dat de ene arts zegt dat je het wél hebt, terwijl de andere zegt dat het niet zo is?

[Ceiridwen]

Andijvie schreef op 31-03-2003 @ 16:05:
Volgens 'mijn' psychiater neig ik naar Asperger, als ik zo die kenmerken lees die Ceiridwen hier heeft neergezet ben ik dat helemaal met heb eens.
Kan iemand me vertellen waar de grens tussen wél Asperger en níet Asperger ligt? Het zou toch zo kunnen zijn dat de ene arts zegt dat je het wél hebt, terwijl de andere zegt dat het niet zo is?

Dat zijn dus alleen de kenmerken die op mij van toepassing zijn, die heb ik van de site die mathfreak in zijn eerste post heeft gegeven (http://www.autsider.net/documentati...ken_AS(HFA).htm). Misschien kan je even naar die site gaan en alles doorlezen, misschien zitten er meer punten tussen

[mathfreak]

Andijvie schreef op 31-03-2003 @ 16:05:
Volgens 'mijn' psychiater neig ik naar Asperger, als ik zo die kenmerken lees die Ceiridwen hier heeft neergezet ben ik dat helemaal met heb eens.
Kan iemand me vertellen waar de grens tussen wél Asperger en níet Asperger ligt? Het zou toch zo kunnen zijn dat de ene arts zegt dat je het wél hebt, terwijl de andere zegt dat het niet zo is?

Ik denk dat het er ook van af hangt in hoeverre de arts in kwestie van de kenmerken van het syndroom op de hoogte is om te bepalen waar de grens tussen het wel en niet hebben van het syndroom ligt. Ik kan het je in ieder geval niet vertellen.

@freakjuh: Ik kan me voorstellen dat je het eigenlijk niet wilt weten. Bij mij ligt dat anders. Ik kan me nu eindelijk een concreet beeld van mijn handicap vormen. Ik weet nog dat ik me vorig jaar een keer tegen mijn handicap heb verzet omdat ik niet wou zijn zoals ik was. Ik heb toen ook een huilbui gehad omdat ik niet goed wist wat ik precies met mezelf aan moest. Nu begint het voor mij al een vertrouwd iets te worden.

@Ceiridwen en Morphia: Jullie ook bedankt voor jullie reacties. Ik was al bang dat dit topic geen verdere reacties meer op zou leveren, en het deed me dan ook veel genoegen om te constateren dat dat alsnog het geval was.

[JJzD]

hoi,

schizotypisch zit ook in psychotisch spectrum.

ik was wel blij om nu te weten waar aantal kleine rare dingetjes vandaan kweamen, en na meer onderzoek gingen mijn ogen ook open voor andere eigenaardigheden van mezelf

doordat je nu een naam hebt weet je waar je op moet letten en wat je beperkingen zijn en hoe je ermee om moet gaan.

toch wil ik het "helemaal zo gek nog niet bestrijden"
ik kan een heel hoop dingen meer (ook hoge kant spectrum) en ben absoluut niet zielig.
toch merk ik flinke problemen in relationele sfeer zoals jij die ook zult hebben
daarnaast heeft mijn vader waarschijnlijk ook asperger en dat ius absoluut niet prettig om mee om te gaan of een huwelijk mee op de klippen zien lopen (kweenie hoe jij involved bent?)

ik bedoel dus maar dat je je niet zielig hoeft te voelen maar wees je uiterst bewust van de symptomen en besteed daar wat meer aandacht aan ook al denk je zelf dat je dat wel kan
daarnaast heb ik nog het voordeel volop in mijn ontwikkeloing te zijn en kan nog een hoop bijsturen.
voor jou zal dat relatief ingewikkelder zijn
probeer dat te accepteren maaer niet te tolereren

Voordat mensen naar de symptomen kijken en denken van "oh kut dat heb ik ook " wil ik even benadrukken dat AS enkel en alleen door een psychiater vastgesteld kan worden.

Veel van de kenmerken zijn zo suggestief als ik weet niet wat en het is belangrijk om te begrijpen 'waarom' bepaalde eigenschappen zich voordoen en dat de eigenschappen op zich net zo goed bij talloze onschuldige problemen voor kunnen komen.

Zo zal iedereen die onzeker en verlegen is veel van de opgesomde symptomen herkennen of denken zich er in te herkennen.

Bijvoorbeeld:

- In de eerste plaats moeite met pragmatisch taalgebruik: Dus in een sociale context: Hoe voer je een gesprek?
- Hoe een gesprek te beginnen.
- Hoe om te gaan met onzekerheid of fouten

Dit heeft iedereen die onzeker over zichzelf is en weinig met mensen optrekt. Het is een kwestie van oefening bij de meesten. Bij AS komt het niet uit onzekerheid over zichzelf, maar over de situatie.

- Uitdrukkingen worden soms letterlijk opgevat.

Dit krijg je ook als je weinig met mensen omgaat. Grapjes e.d. leer je te begrijpen doordat je ze vaker hoort. Op een gegeven moment voel je nieuwe dan ook aan. Ga je weinig met mensen om, begrijp je het gewoon niet.

Iemand met AS begrijpt de achterliggende gedachte nog niet als deze hem verteld wordt of hij begrijpt ze, maar ziet het nut van de gehele opmerking niet in (of je legt hem uit dat het emoveren van mensen dmv meta-communicatie pragmatisch kan zijn).

- Soms wat deftig taalgebruik.

Laten we eens kijken welke mensen vaak onzeker zijn en op zichzelf? Oh ja, dat zijn vaak mensen die door al hun vrije tijd meer energie steken in school en dergelijke. Logisch toch dat je dan wat deftiger overkomt dan iemand die de halve dag loopt te schelden omdat het cool is?

- Praat teveel of te weinig.

Dat geldt ook voor iedereen die onzeker is. Of je durft niet te praten, of je blijft maar doorpraten uit onzekerheid

- Kan herhalend patroon van spraak hebben.
- De neiging om niet ter zake doende opmerkingen te maken.

Weer om stiltes te vermijden .. (onzekerheid)

- De neiging over te stappen naar het bekende onderwerp waardoor het lijkt alsof het gesprek steeds uitdraait op de specifieke interesse van de persoon maar dat doet hij omdat het gesprek daarover vloeiend gaat.

Als jij onzeker bent en jij weet van alles over computers of bijv over films en muziek. Over wat zul jij dan het liefste praten?

- Als hij antwoorden niet weet, onvoldoende zelfvertrouwen om te zeggen ik weet het niet of leg eens uit.

Als je bang bent 'dom' over te komen? Is ook heel normaal hoor.

- Groot verlangen om niet stom geworden te worden.
- Neiging om te interrumperen.

Dit ook. Staat in direct verband met elkaar. Op het moment dat je eindelijk denkt iets slims te kunnen zeggen, doe je het ook (alleen jammer dat je niet doorhebt dat het onbeleefd is iemand midden in de zin te onderbreken).

- Verwarring bij plagen, sarcasme, doen alsof, leugens.

Tsja, als je het niet gewend bent? Heeft alles ermee te maken hoeveel je met mensen omgaat en in welke mate zij van bovengenoemde gebruik maken.

- Anderen kunnen misbruik van hun naïviteit maken.

Iedereen die weinig ervaring heeft met mensen is een beetje naief. Daar hoef je geen AS voor te hebben.

- Zelf originele woorden vinden.

De bagatellisatie schatert dwars door mijn beslechting van het door onzekerheid gevreesde syndroom

(stel dat ik zo met jou zou praten, hoelang zou je het volhouden voordat je een vuist in mijn gezicht plant? )

Toen iemand tegen mij zei dat ik een 'recalcitrante mierenaarscohabitant' was, zat ik ook wel ff raar op te kijken. Maar volgens mij kan iedereen met dat soort dingen komen als die maar wil.

- Soms stotteren (bij anxiety = bezorgdheid).

Ja nou, dat doet ook iedereen die onzeker is.

Kortom: iedereen die onzeker over zichzelf is en weinig met mensen omgaat / omging, zal veel herkennen in AS. Zonder eraan te lijden.

******** schreef op 01-04-2003 @ 08:57:
*knip*

Je hebt me weer helemaal gerustgesteld.

[mathfreak]

JJzD schreef op 01-04-2003 @ 06:55:
hoi,

schizotypisch zit ook in psychotisch spectrum.

Bedoel je niet het autistische spectrum?

JJzD schreef op 01-04-2003 @ 06:55:
toch wil ik het "helemaal zo gek nog niet" bestrijden
ik kan een heel hoop dingen meer (ook hoge kant spectrum) en ben absoluut niet zielig.
toch merk ik flinke problemen in relationele sfeer zoals jij die ook zult hebben
daarnaast heeft mijn vader waarschijnlijk ook asperger en dat ius absoluut niet prettig om mee om te gaan of een huwelijk mee op de klippen zien lopen (kweenie hoe jij involved bent?)

ik bedoel dus maar dat je je niet zielig hoeft te voelen maar wees je uiterst bewust van de symptomen en besteed daar wat meer aandacht aan ook al denk je zelf dat je dat wel kan
daarnaast heb ik nog het voordeel volop in mijn ontwikkeloing te zijn en kan nog een hoop bijsturen.
voor jou zal dat relatief ingewikkelder zijn
probeer dat te accepteren maaer niet te tolereren

Je bent tot nu toe de eerste die op dat "helemaal zo gek nog niet" ingaat. Je kunt die uitdrukking op diverse manieren interpreteren, maar ik zal het jou en anderen gemakkelijk maken en uitleggen waar ik met die toevoeging precies op doelde. Ik gaf in mijn openingspost al aan dat Albert Einstein, Bill Gates en de wiskundige en filosoof Ludwig Wittgenstein ook als mensen met dit syndroom kunnen worden gekenmerkt. Dat heeft hen er echter niet van weerhouden om de dingen te presteren waardoor ze zo bekend zijn geworden, vandaar dus die toevoeging "helemaal zo gek nog niet" in de topictitel. Laat ik je overigens verzekeren dat ik me evenmin als jij zielig voel en ook niet als zodanig beschouwd wens te worden. Bij mij heeft het syndroom een lichamelijke oorzaak. Ik werd indertijd 2,5 maand te vroeg geboren (ik was slechts 37 cm lang en 960 gram zwaar) en volgens de artsen zou ik per jaar een ontwikkelingsachterstand van een half jaar hebben. Ik ben me, nu ik eindelijk weet wat ik heb, ook bewust van de symptomen. Voor mij zal het inderdaad vanwege mijn leeftijd misschien ingewikkelder zijn om een en ander bij te sturen, maar nu ik eindelijk weet wat ik heb denk ik wel dat ik dat zal weten te accepteren.

[Alexander]

Ik herken de meeste van deze symptomen - niet bij mezelf, maar bij een vriend van me. In de derde (ik zit nu in de zesde) kwam hij bij ons op de school. Hij kwam van het Vossius Gymnasium vandaan. Daar was hij niet meer op z'n plaats, omdat hij niet goed stond voor Grieks (en het trouwens niet eens leuk vond).
In die drie jaar heb ik hem vrij goed leren kennen. Zeker in het begin vond ik hem erg vreemd, met nogal eigenaardige gedragingen: zo pakte hij bijvoorbeeld mijn pen en wilde die niet meer geven. Je moest dan een "magisch woord" zeggen om hem de pen weer te laten geven (of de pen met geweld terugpakken ). Ook "raar" bijvoorbeeld was dat hij het steeds maar over Linux had. Dat volharding op hetzelfde dus.
Maar in de loop der jaren ben ik er aan gewend geraakt, en hij is niet een al te erge Asperger. Sterker nog, als niet-Asperger (kan ik met redelijk wat zekerheid zeggen ) heb ik veel inzicht (en interesse) gekregen in hoe Aspergers zich redden en gedragen in deze wereld. Oh ja, de jongen waar ik het over heb, heeft ook een website met persoonlijke ervaringen. Zeer verhelderend.
Nog even een opmerking over dat "jezelf herkennen": op sommige punten herken ik mezelf ook wel in de kenmerken van het syndroom. Maar dat ligt inderdaad, zoals ******** al uiteenzette, meer aan verlegenheid en eenzelvigheid dan aan andere dingen.
Ik wens iedereen die het Aspergersyndroom heeft veel succes met het vinden van een plaatsje in deze wereld

[mathfreak]

Alexander schreef op 06-04-2003 @ 11:59:
Ik herken de meeste van deze symptomen - niet bij mezelf, maar bij een vriend van me. In de derde (ik zit nu in de zesde) kwam hij bij ons op de school. Hij kwam van het Vossius Gymnasium vandaan. Daar was hij niet meer op z'n plaats, omdat hij niet goed stond voor Grieks (en het trouwens niet eens leuk vond).
In die drie jaar heb ik hem vrij goed leren kennen. Zeker in het begin vond ik hem erg vreemd, met nogal eigenaardige gedragingen: zo pakte hij bijvoorbeeld mijn pen en wilde die niet meer geven. Je moest dan een "magisch woord" zeggen om hem de pen weer te laten geven (of de pen met geweld terugpakken ). Ook "raar" bijvoorbeeld was dat hij het steeds maar over Linux had. Dat volharding op hetzelfde dus.

Ik kan me voorstellen dat hij in het begin vreemd op je overkwam, zeker als je nog nooit van het syndroom hebt gehoord.

Alexander schreef op 06-04-2003 @ 11:59:
Maar in de loop der jaren ben ik er aan gewend geraakt, en hij is niet een al te erge Asperger.

Een beetje dubieuze woordkeuze, als ik het even mag zeggen.

Alexander schreef op 06-04-2003 @ 11:59:
Sterker nog, als niet-Asperger (kan ik met redelijk wat zekerheid zeggen ) heb ik veel inzicht (en interesse) gekregen in hoe Aspergers zich redden en gedragen in deze wereld. Oh ja, de jongen waar ik het over heb, heeft ook een website met persoonlijke ervaringen. Zeer verhelderend.
Nog even een opmerking over dat "jezelf herkennen": op sommige punten herken ik mezelf ook wel in de kenmerken van het syndroom. Maar dat ligt inderdaad, zoals ******** al uiteenzette, meer aan verlegenheid en eenzelvigheid dan aan andere dingen.

Zelf ben ik op dit moment op zoek naar de homepage en/of het e-mailadres van Gunilla Gerland, een Zweedse die dit syndroom ook heeft en er een boek over heeft geschreven dat in het Nederlands als "Een echt mens" is verschenen. Bert, "mijn" psychiater (met wie ik overmorgen overigens weer een gesprek heb) gaf me haar naam en die titel van de vertaling van haar boek mee. Ik denk dat mensen die het syndroom zelf niet hebben best wel sommige punten ervan bij zichzelf menen te kunnen herkennen, maar dat wil niet zeggen dat ze zelf naar dat syndroom neigen, zoals ******** al terecht heeft opgemerkt.

Alexander schreef op 06-04-2003 @ 11:59:
Ik wens iedereen die het Aspergersyndroom heeft veel succes met het vinden van een plaatsje in deze wereld

Hier sluit ik mij, als iemand die het zelf heeft, van harte bij aan. Bedankt voor je reactie.

[?OWAN!]

Toen ik hoorde dat ik het syndroom van Asperger heb was het aan de ene kant erg handig om bepaalde vragen over de loop van mijn leven beantwoord te hebben.
(Waarom ik veel ben gepest in mijn jeugd en op een gegeven moment met compleet de verkeerde mensen omging)
Aan de andere kant zijn er nu veel meer vragen over de toekomst van mijn leven gekomen. (in hoeverre kan ik mijn dromen navolgen, wat voor een invloed zal het syndroom van asperger in mijn leven hebben).
Dit is erg genoeg iets dat mij veel zorgen baart

[Snakeboy]

Ik kreeg te horen dat ik PDD-NOS had, en daar was ik totaal niet blij mee,
Mijn moeder vertelde het andere kinderen gewoon,
En nou sta ik voor gek...

[mathfreak]

?OWAN! schreef op 08-04-2003 @ 01:36:
Toen ik hoorde dat ik het syndroom van Asperger heb was het aan de ene kant erg handig om bepaalde vragen over de loop van mijn leven beantwoord te hebben.
(Waarom ik veel ben gepest in mijn jeugd en op een gegeven moment met compleet de verkeerde mensen omging)

Dat is iets wat ik nu zelf ook aan het doen ben, met name omdat ik op emotioneel gebied nogal wat problemen (gehad) heb wat sexualiteit betreft. Ik ben in eerste instantie ook om die reden bij Bert, "mijn" psychiater terecht gekomen. In het gesprek dat ik vandaag met hem had (het derde) zei hij ook dat mijn sexuele problematiek deel uitmaakt van een groter iets.

?OWAN! schreef op 08-04-2003 @ 01:36:
Aan de andere kant zijn er nu veel meer vragen over de toekomst van mijn leven gekomen. (in hoeverre kan ik mijn dromen navolgen, wat voor een invloed zal het syndroom van asperger in mijn leven hebben).
Dit is erg genoeg iets dat mij veel zorgen baart

Ik kan me voorstellen dat je daar bezorgd om bent, maar kijk eens wat ik in mijn reactie op de reply van JJzD vermeldde over Albert Einstein, Bill Gates en de wiskundige en filosoof Ludwig Wittgenstein, en het feit dat het syndroom hen er echter niet van heeft weerhouden om de dingen te presteren waardoor ze zo bekend zijn geworden. Misschien zul je je dromen een andere vorm moeten geven om ze na te kunnen volgen. Wat mijzelf betreft: ik zou zelf graag alsnog via een omscholing wiskundeleraar willen worden, maar Bert, "mijn" psychiater, wees me er vandaag op dat dat problemen kan geven. Intellectueel gezien zou ik me de benodigde kennis die ik nog mis wel eigen kunnen maken, maar aan de andere kant is daar het feit dat ik moeilijk met anderen contact maak, en Bert meende dat daar dan ook de grootste problemen zouden kunnen liggen als ik zou proberen om wiskundeleraar te worden. Wat ik wel kan doen, en ook al geruime tijd doe, is mijn wiskundekennis via het exacte vakkenforum ter beschikking stellen aan anderen, zodat ik daar toch iets mee kan doen.
Wat de invloed van het syndroom op je leven heeft kan ik je alleen maar zegen dat die invloed enorm is, maar dat het gelukkig geen belemmering hoeft te zijn om te kunnen functioneren. Mijn aanwezigheid hier op de site is daar naar mijn idee misschien nog wel het beste voorbeeld van.

@Snakeboy: Ik kan me voorstellen dat je er niet erg gelukkig mee bent om zoiets te horen. Ik weet niet precies hoe je moeder het aan andere kinderen heeft verteld en ook niet in hoeverre je daarmee voor gek staat, maar het is wat mij betreft in ieder geval bespreekbaar. Kenny McCormick heeft hetzelfde als jij, zoals je misschien hebt kunnen lezen.

Vandaag kreeg ik van Bert informatie over PAS (Personen in het Autisme Spectrum), een organisatie die in de zomer van 2001 is opgericht. PAS richt zich op volwassenen tot 40 die een stoornis in het autistische spectrum hebben. Voor dezelfde doelgroep van 40 jaar en ouder is er PAS+. Ik geef hier even hun website: www.pasnederland.tk
Verder vermeld ik even de site van de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA): www.autisme-nva.nl en die van de NVA-club: http://gezondheid.clubs.nl/nva
Bert vertelde me dat er in Eindhoven een soos is voor mensen uit deze doelgroep. Zodra ik van hem het adres heb gekregen wil ik daar eens een kijkje gaan nemen, maar ik ben zeker van plan om eerst eens op de site van PAS een kijkje gaan nemen.

[JJzD]

mathfreak schreef op 01-04-2003 @ 20:18:
Bedoel je niet het autistische spectrum?

De overlap.
ik heb autistische neigingen maar netzogoed stemmen gehad

Je bent tot nu toe de eerste die op dat "helemaal zo gek nog niet" ingaat. Je kunt die uitdrukking op diverse manieren interpreteren, maar ik zal het jou en anderen gemakkelijk maken en uitleggen waar ik met die toevoeging precies op doelde. Ik gaf in mijn openingspost al aan dat Albert Einstein, Bill Gates en de wiskundige en filosoof Ludwig Wittgenstein ook als mensen met dit syndroom kunnen worden gekenmerkt. Dat heeft hen er echter niet van weerhouden om de dingen te presteren waardoor ze zo bekend zijn geworden, vandaar dus die toevoeging "helemaal zo gek nog niet" in de topictitel. Laat ik je overigens verzekeren dat ik me evenmin als jij zielig voel en ook niet als zodanig beschouwd wens te worden. Bij mij heeft het syndroom een lichamelijke oorzaak. Ik werd indertijd 2,5 maand te vroeg geboren (ik was slechts 37 cm lang en 960 gram zwaar) en volgens de artsen zou ik per jaar een ontwikkelingsachterstand van een half jaar hebben. Ik ben me, nu ik eindelijk weet wat ik heb, ook bewust van de symptomen. Voor mij zal het inderdaad vanwege mijn leeftijd misschien ingewikkelder zijn om een en ander bij te sturen, maar nu ik eindelijk weet wat ik heb denk ik wel dat ik dat zal weten te accepteren.

natuurlijk is ieder nadeel in een voordeel om te buigen zolang je maar wil.
maar het leven blijft makkelijker zonder dat nadeel

[mathfreak]

JJzD schreef op 12-04-2003 @ 08:35:
De overlap.
ik heb autistische neigingen maar netzogoed stemmen gehad

Wat bedoel je precies met autistische neigingen en waardoor werden die stemmen precies veroorzaakt als ik vragen mag?

JJzD schreef op 12-04-2003 @ 08:35:
natuurlijk is ieder nadeel in een voordeel om te buigen zolang je maar wil.
maar het leven blijft makkelijker zonder dat nadeel

Dat is wel zo, maar het is altijd mogelijk om er het beste van proberen te maken. Ik beschouw het overigens meer als een gegeven feit dan een nadeel, en misschien is dat nog wel de beste manier om er mee om te leren gaan.

[Cthulhu]

Het is misschien een domme vraag, maar is het dan echt zo dat je meteen ziet waar een puzzelstukje past in een puzzel?

[Last Resort]

Ik heb die site ff gelezen, en ik kan me eigenlijk wel in eenheleboel punten vinden.., kweet niet of ik et heb ofzow, maar sommige dingen kloppen wel verdacht veel bij mij

[eeh...?]

mathfreak schreef op 25-03-2003 @ 20:44:
Ik vind niet dat je jezelf zomaar als raar moet bestempelen. Je bent in bepaalde opzichten anders dan andere mensen, maar ik zou dat liever anders in plaats van raar willen noemen.


Mensen proberen structuur aan te brengen in de dingen om hen heen, en dat kan alleen door dingen in categorieën in te delen. Ik weet als wiskundige waar ik in dat verband over praat, maar hoe dan ook: categoriseren kan in jouw ogen mogelijk negatief overkomen, maar is niet als zodanig bedoeld.

@Bright Halo: Het is inderdaad een ingrijpende ervaring waar ik ook dagelijks continu mee bezig ben. Jouw opmerking dat mensen met dit syndroom er goed mee om leren gaan komt exact overeen met de reactie die ik kreeg van de assistent werkleider toen ik na mijn gesprek met Bert terug was op mijn werkplek en haar vertelde hoe mijn handicap werd genoemd en wat het inhield. Ze vond dat ik er zelf best goed mee omging, en naar mijn idee is dat ook wel zo. Ik ben het volledig met je eens dat je aan je handicap moet werken, wat de aard van die handicap ook is. Nu ik eenmaal weet wat het precies is kan ik er ook gerichter aan gaan werken.

@Ceiridwen: Bedankt voor je reactie. Kun je me misschien vertellen welke kenmerken bij jou van toepassing zijn?

misschien is dit een nutteloze reactie, maar toen ik dit las dacht ik: die jongen kan nog eens goed en direct contact maken goede vragen ed...

[Nona]

Berserker_nl schreef op 01-06-2003 @ 01:16:
Ik heb die site ff gelezen, en ik kan me eigenlijk wel in eenheleboel punten vinden.., kweet niet of ik et heb ofzow, maar sommige dingen kloppen wel verdacht veel bij mij

Ga daar maar niet van uit. Als je echt dat syndroom had gehad was je daar echt wel eerder achter gekomen. Het neemt heel wat weg van normaal in de samenleving kunnen functioneren; als je daar nog nooit eerder bij stil gestaan hebt (of je ouders) kan ik me moeilijk voorstellen dat er wat aan de hand is.
(Pfff, geloof me, dat syndroom hebben is zwaar. Een van mijn beste vrienden heeft het, ik heb soms echt wel medelijden met het stiekum)

[mathfreak]

Ik zie tot mijn genoegen dat dit topic inmiddels weer met een aantal reacties is uitgebreid. Laat ik maar even wat reacties van mijn kant geven.

@Cthulhu: Je vraag is niet zo dom als hij in jouw ogen misschien wel lijkt. Waar het op neerkomt is dat mensen met een stoornis in het autistische spectrum eerder geneigd zijn om op details te letten dan op het grote geheel, dus dat meteen zien waar een puzzelstukje past in een puzzel is inderdaad een kenmerk ervan.

@Berserker_nl: Het feit dat sommige dingen bij jou kloppen hoeft niet te betekenen dat er bij jou inderdaad sprake zou zijn van het syndroom van Asperger. Alleen een psycholoog of psychiater kan hier uitsluitsel over geven.

@eeh...?: Je reactie is beslist niet nutteloos, integendeel zelfs. Het is zelfs een uiterst positieve reactie. Overigens is het wel zo dat contact maken via Internet met anderen voor mij heel wat makkelijker is dan contact maken met anderen in het dagelijks leven, aangezien contact via Internet minder direct is omdat je als Internetgebruiker grotendeels anoniem bent.

@Kruimel: Je opmerking dat je er wel eerder achter zou zijn gekomen dat je dat syndroom hebt is niet juist. Ik had zelf tot 18 maart geen enkel vermoeden dat er bij mij van dat syndroom sprake zou zijn. Sterker nog: voor mij in 1990 werd verteld dat ik sociaal gehandicapt ben en daardoor moeilijk contact maak met anderen heb ik mezelf nooit als anders beschouwd, aangezien mij daarvoor nooit is verteld dat ik in bepaalde opzichten anders ben dan anderen. Er was dus voor mij geen enkele reden om er van uit te gaan dat dat wel zo is.
Overigens kun je ondanks dat syndroom heel normaal functioneren, en mijn aanwezigheid hier op deze site is daar naar mijn idee het beste bewijs van. Of het zwaar is om het te hebben is afhankelijk van de manier waarop je er zelf tegen aan kijkt. Als je het als een drama beschouwt is het inderdaad zwaar, maar als je het net als ik als een gegeven feit beschouwt en je voornamelijk op je mogelijkheden en niet op je beperkingen concentreert is er uitstekend mee om te gaan. Het is bovendien zo dat ik op grond van mijn handicap in staat ben om op twee manieren naar autisme te kijken: enerzijds vanuit het oogpunt van iemand die zelf in een bepaalde mate autistisch is, en anderzijds vanuit het oogpunt van een niet-gehandicapte, zodat ik een niet-gehandicapte met een verschijnsel als autisme vertrouwd kan maken. Het biedt dus bepaalde voordelen, hoe vreemd dat misschien ook mag klinken.

Op 27 april kreeg ik een verrassend telefoontje van mijn zus. Ze belde me omdat hun zoontje Robert die dag zijn tiende verjaardag zou vieren, en wou weten hoe ik naar hen toe kwam. Toen ze me vertelde dat zij en haar man al een tijdje geen e-mail meer van mij hadden ontvangen vertelde ik dat ik hen nog niet zo lang geleden informatie over het syndroom van Asperger toe had proberen te sturen. Ik vertelde haar dat dit op 18 maart door "mijn" psychiater bij mij was vastgesteld. Toen vertelde ze me dat ze zelf op het zwembad bij hen in Boxtel in contact was geweest met een gezin waarvan beide kinderen hetzelfde syndroom hebben. Omdat ze bij die kinderen dingen had herkend die ze ook van mij herkende vermoedde ze dat het bij mij mogelijk om hetzelfde zou kunnen gaan. Ze zei me dat ze zich daar niet goed raad mee wist, misschien omdat het voor haar op dat moment niet meer dan een vermoeden was.

Op dit moment probeer ik wat meer te weten te komen over het verband tussen autisme en problemen met sexualiteit. Ik weet uit eigen ervaringen dat er zo'n verband moet zijn, maar helaas is er (ook op Internet) weinig informatie over te vinden. Mocht iemand van jullie daar toevallig iets over weten te vinden, dan houd ik me van harte aanbevolen.

[damaetas]

heb niet veel zinnigs te melden hoor.
alleen dat ik die kenmerken op de site heel hard terugvind in een vriend van mij, heel vreemd is dat.

voor de rest zijn asperges ubercoole groenten en heel lekker

fijn dat je opluchting hebt gevonden

eva

[Fantodo]

hey,
Ik volg dit topic al een tijdje en herken erg veel van AS in mezelf , mis echter enkele kenmerken (heb geen fieps, althans geen zichtbare , dus de kenmerken v.het DSM-IV B niet) en ben daarom sinds kort gediagnosticeerd met pdd nos.

Ik heb tijdenlang rondgelopen met allerlei depressieve en sociaal fobische klachten en wat men er ook over bakkeleide en wat voor geniale theoriën men er ook op los liet ,de oorzaak werd mij niet duidelijker. Over een stoornis op het autistisch spectrum hadden ze zelfs nooit gedacht tot dat mijn moeder dit aankaarte.

Ik heb altijd het gevoel dat ik in een enorme doorzichtige bal zit. Uit mezelf kan ik me niet verplaatsen , maar het rolt voortdurend en soms wordt ik met het draaien mee tegen de wanden aan gesmeten. Omdat mijn zicht als ik ver van de wanden afzit wat wazig is overweldigt het mij enorm als zoiets gebeurt en ik de wereld plots scherper en dichterbij zie. Op dat soort momenten kan ik een stukje van mezelf overbrengen tot de wereld -is mijn zicht scherp genoeg om te zien hoe zij mij zullen begrijpen- .Want ja zo voelt het -zij en ik- ,zelden is het wij ....