04-10-2004, 19:07
|
|
|
Hoi
 .Ik word niet goed hier.  Ik zal maar met vandaag beginnen, als voorbeeld:Ik kwam vandaag thuis met m'n 7,5 voor repetitie wiskunde! (Ik zit in vwo 4 met n&g-profiel) Helemaal trots, want ik vond de repetitie best pittig. Thuis natuurlijk meteen verteld aan m'n moeder; die reageerde wat lauw, maar ach. Toen kwam m'n vader thuis. Daar heb ik het ook meteen aan verteld natuurlijk, maar hij deed alsof het niet goed was.  "Ohw? Maar een 7,5? Was de repetitie zo moeilijk dan? Er waren vast een hele hoop met een hoger cijfers." Die waren er ook wel (2 ofzo) maar het gemiddelde lag rond de 6,2. Mijn vader zo: "Ja, dan zit je in een slappe klas." Nee, het gemiddelde van de andere klas lag rond de 5... Onder het eten begon m'n moeder er weer over. Zij vond het opzich best goed, maar 'het moest niet lager worden.' Ik vond het zo belachelijk. Ze begonnen helemaal te zeggen dat ik maar beter m'n best moest gaan doen zodat ik mooi een 8 kom te staan. In wiskunde ben ik opzich best goed, dus ze vinden dat ik een 8 makkelijk kan halen. Maar de 4e is een best zwaar jaar en veel vakken, dus ik ga me echt niet 100% inzetten voor een vak dat ik wel goed kan. Toen ik dat zei ontplofte m'n moeder zowat... "Ja! Ik wist het wel weer. Je zet je nergens voor in. Je denkt dat je het ook wel red met een 6je." Enz. Heb ik m'n best gedaan, heb ik een goed cijfers, krijg ik over me heen dat ik niet goed m'n best doe. Zo ook nog zoiets over m'n studie voor later. Ik wil graag iets richting geneeskunde, nu. Lijkt me leuk enzo! Maar dat zit nu in m'n ouders hoofd geprend dat dat dus echt mijn studie gaat worden. Ze vertellen het aan iedereen, blablabla. Ik heb het voorbeeld op tafel gegooid dat ik bijvoorbeeld volgende jaar misschien wel psychologie wil gaan studeren, of misschien wel vliegtuigbouwkunde.  Maar toen gingen ze helemaal gillen dat ik niet zo moet wip-wappen en zekerheid moet hebben en niet zomaar kan gaan veranderen. Dan kregen m'n ouders de zoveelste tegenslag ( ) en ze wilden dat mijn studieperiode zonder problemen verloopt.Als ik geneeskunde ga doen, dan moet ik een 8 gemiddeld staan, zodat ik gelijk ingeloot kan worden. Dan hoef ik niet eerst een andere studie te doen, wat dan weer verwarring op zal leveren enzo. Echt zo apart. Ik ben pas 14, over 3 jaar ga ik pas studeren, ik weet als een beetje wat ik wil ongeveer, maar dan doen ze net alsof ik volgende week al naar de universiteit ga! Psychologie lijkt me opzich ook een heel leuke studie!  Als sinds dat ik een jaar of 9 ben lijkt het me leuk. Sommigen zeggen ook dat ik er best geschikt voor ben. Maar m'n moeder zegt dat ze me niet gaat steunen als ik die studie wil gaan doen. Ze vindt pychologen maar vreemde mensen. Ze leven apart, hebben altijd problemen."Wij 'normale' mensen snappen die mensen niet. Ze hebben een hele andere kijk op het leven." Ze zal het dus helemaal niet goed vinden als ik dat wil gaan doen. M'n ouders willen dat ik later een studie doe waarbij ik een goede bodem heb, en veel mee kan en goed geld mee verdien. Ze doen alsof ze het voor mij moeten beslissen, maar het is altijd nog mijn keuze! Ik moet het doen, en ik moet het leuk vinden! Dat snappen ze dus niet... Nu zeggen ze, doordat ik op een manier praat dat ik met een 6-je ookwel over kan, dat ik als ik ga studeren eerst maar niet op kamers moet gaan. Want dat wordt dan niets.  Ze willen controleren of ik wel goed m'n werk doe.Maar ik zou eigenlijk wel op kamers willen. Ik ben enigs kind, dus al m'n hele leven bij m'n ouders. Ben opzich best zelfstandig en zal het wel fijn vinden wat dingen zelf te kunnen beslissen! Ze zeggen dat een paar jaar op en neer ook wel goed is. Dat studentenleven vinden ze maar niets, want dan komt er niets van m'n studie terecht... "Van al die feestende studenten komt toch niets terecht in de maatschappij." En m'n moeder had net ook weer zoiets leuks... Sinds de 2e fase zijn de vwo klassen wat door elkaar gehusselt. Dus wat nog niet zo bekende mensen in de klas. Vandaag vroeg ze: "Zijn er ook nog kinderen die goed zijn in leren enzo? Waar jij dan mee op kan trekken?" Een hele goede vriendin van mij doet ook vwo, maar haar ouders zijn gescheiden. Mijn ouders vinden dat ik niet zoveel met 'probleem-gezinnen' om mag gaan, want dan word ik net zo. Dus ik moet in mijn klas maar kinderen uitzoeken die goed en hard leren. Goede cijfers halen enzo. Daar moet ik mee op trekken en wat minder met die vriendinnen van mij nu. Zo belachelijk. Ik heb aardige meisjes in de klas, maar ik ken ze nog niet zo goed en ga alleen nog maar op school met ze om. Maar m'n moeder vroeg gelijk waarom ze niets over die klasgenoten hoorde enzo.Sorry voor het lange verhaal. Ik hoop dat jullie het een beetje snappen. Maar ik word echt gek van m'n ouders. Best vaak ruzie, omdat ik het gewoon niet eens ben met ze.Weten jullie misschien hoe ik mijn ouders wat duidelijk kan maken? Of zijn m'n ouders normaal en doen elke ouder zo? Duivelaartje 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
04-10-2004, 19:15
|
|
|
Er zitten wel puntjes van herkenning in je verhaal, vooral over schoolresultaten (nou ben ik niet al te goed op de havo maar ze maken minder drama van een 4 die eigenlijk voldoende had moeten zijn, dan van een 6 want dat had een 7 of een 8 moeten worden
 )Ik vind het eigenlijk moeilijk om er een goede oplossing voor te geven, maar kun je miss niet een keer op een goed moment een gesprek voeren? Vooral over schoolresultaten, vrienden en vervolgopleiding lijkt me dan. Gewoon duidelijk zeggen hoe het zit ik weet, makkelijker gezegt dan gedaan, elke keer als ik zoiets probeer begin ik zelf meestal of te schreeuwen en loop ik weg of ga ik zitten janken maar goed Of misschien moet je er een keer met vrienden over praten, ik merk zelf dat het al een hele hoop oplucht door erover te praten, met wie dan ook. Het scheelt denk ik ook wel dat je enigste kind bent, dan ben jij hun trots. Als je wilt mag je me altijd pmen! groetjes marloes
__________________
Bij gebrek aan beter, een .
Laatst gewijzigd op 04-10-2004 om 19:21.
|
|
04-10-2004, 19:16
|
|
|
Hmm, ik denk dat je ouders idd. wel erg veeleisend zijn. Ik kan me die druk wel enigzins voorstellen vooral wat betrefd vriendinnen. Is het niet mogelijk om met je ouders te praten. Of anders eens een gesprek met een leraar voorstellen. Probeer ze anders duidelijk te maken dat de tweede fase moeilijker is. eenn leraar van mij zei me altijd dat je als je daaraan begint niet moet streven naar te hoge punten dat je over het algemeen blij moet zijn als je een acht haalt en dat je met minder eigenlijk tevreden moet zijn. Enja, zolang je voldoende staat, wat is het probleem dan....
Ehm sorry als t een beetje vaag is....
__________________
"Falling feels like flying, until you hit the ground. And everything looks beautiful, until you take a look around"
|
|
04-10-2004, 19:18
|
|
|
Ik denk dat je ouders helemaal in de waan zijn van hun 'prachtige' dochter waar 'iedereen jaloers op is'. Zodra het er op begint te lijken dat ze niet meer over jou kunnen opscheppen, dan worden ze bang voor hun reputatie als 'goede' ouder.
De enige manier om te laten zien hoe goed je bent, is door ze te laten zien hoe slecht je had kunnen zijn. En niet heel even, maar een flinke tijd. Ik had het voordeel dat ik was blijven zitten, toen was ik meteen van dit probleem af. Dat deed ik niet expres hoor, daar niet van...
__________________
Recht voor je raapje!
|
|
04-10-2004, 19:30
|
|
|
|
Ik probeer al zo vaak met m'n ouders te praten. Maar dan gaan juist zij boos worden en doordrammen en zeggen dat ik beter m'n best moet doen. Ze doen dan net alsof ik niets ben en dan word ik verdrietig. Ze gaan maar door, en door... en dan moet ik op een geven moment gewoon huilen.
 Dan kan ik er niet meer tegen...Maar ik probeer het steeds maar weer, en ik weet gewoon zeker dat ik ze ooit zal 'overtuigen'. Ze zijn al naar voorlichtingsavonden van school over de 2e fase enzo geweest... Nou ja, ze moeten dat allemaal wel weten. Ze gaan ook nog naar een mentor-gesprek, en ik hoop dat ze daardoor misschien wat 'normaler' gaan doen. Mijn zwakke vak is engels (een 5) en dat ik ook het enige vak waarvoor ik van m'n ouders niet horen hoef, omdat ik dat gewoon echt niet kan. In de 1e deed ik tweetalig vwo, maar door dat engels werd dat niets. Toen ben ik in de 2e gewoon naar het vwo gegaan. Allemaal leuk en aardig, maar m'n ouders vonden dat een tegenslag, omdat ze helemaal een beeld hadden dat ik dat tvwo zou kunnen. Niet duss.... Dat halen ze ook steeds weer boven. Mja...
|
|
04-10-2004, 19:33
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Bij gebrek aan beter, een .
|
|
|
04-10-2004, 19:35
|
|
|
|
Weet ik niet. Zal het eens navragen!
Dank je voor de tip.
|
|
04-10-2004, 19:36
|
|
Verwijderd
|
Herkenbaar, bij anderen en absoluut niet bij mij.
je kan feitelijk je VWO halen met overal een 5,6. Wiskunde is inderdaad niet grappig in de vierde. Je mag zelf kiezen met wie je omgaat. Oeh, mijn ouders zijn juist super los, echt té los, eigenlijk. Het boeit ze absoluut geen flikker of ik een 10 of een 1 haal...  Mijn studie, hoef ik nou nog lang niet te weten, hoef jij ook niet echt. Dat je je profiel al te pakken hebt is goed Mijn studierichting zwaait ook heen en weer, soms wil ik psycholoog worden, soms leraar, soms fulltime schrijver, soms denk ik dat ik helemaal doorsla en dat ik nooit meer in de maatschappij terecht kom. Ik ben nog jong, wat dat betreftkan ik overal heen. Ik volg ook N&G met eco erbij, gaat me nog redelijk goed af. Maar ik kan als wiskunde me tegenzit zomaar beslissen dat ik E&M ga doen. Van die geintjes. Verder is mijn leven redelijk stabiel, ik weet al wel in grote lijnen wat mijn jaarplanning is etc.*zucht* ik dwaal af. 7,5 voor wiskunde halen rulez, afgerond is dat een acht, dus ze moeten niet teveel miepen Mja, ik ben het op bijna alle punten oneens met je ouders, ik wil gerust ook een uitgebreide uitleg geven waarom. For that matter, discussie is niet verkeerd. Maar stel dat die goedlerende kinders ook van die ouders hebben die niet toestaan dat een 'mindergoedlerend' meisje als jij met ze omgaat? En probleemgezinnen? Vermijden? Jaa, vooral doen, hou die oogkleppen maar lang op. Je moet natuurlijk niet teveel hooi op je vork nemen, maar het is juist erg goed voor je dat je je vriendin kan helpen ed. Verder, gaan jouw ouders scheiden omdat die van je vriendin dan doen/ gedaan hebben? Nee? Hoezo word jij dan net zo als dat meisje?*zucht* ik dwaal teveel af en het is extreem vaag. Grim
|
|
04-10-2004, 19:48
|
||
|
|
Citaat:
Ze kijken niet verder dan hun neusje lang is ofzo...
|
|
|
04-10-2004, 19:53
|
|
|
Oow wat lastig voor je! Ik kan er me eerlijk gezegd niet zoveel bij voorstellen aangezien bij mij thuis mijn zusje en ik zélf degenen zijn met hoge verwachtingen. Mijn ouders vinden elke voldoende goed (genoeg). Oke, als ik goed ben in een vak en ik haal een zes, dan vinden ze dat niet goed van mij, maar ze maken er geen probleem van. En een onvoldoende, daar zitten ze ook niet mee. Ze zeggen altijd dat onvoldoendes 'er ook bij horen'
Maar ik weet idd dat zulke dingen die jij beschrijft voorkomen, en ik vind het echt heel vervelend voor je, want het lijkt me erg vervelend om je prestaties waar je zelf trots op bent, de hele tijd afgekraakt te zien worden. Ik bedoel, dat stimuleert denk ik ook niet om nog meer te gaan leren. Ik denk dat je dan eerder het gevoel hebt van: het is toch nooit goed genoeg, waarom zou ik dan nog mijn best doen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat het geen doen is om met je ouders te gaan praten. Volgens mij zit zo'n beeld van hoge cijfers halen zo vastgeroest in de hoofden van sommige ouders, dat je dat niet uitkrijgt. En dan zeker niet als hun kind zijnde, want als kind 'met de te lage cijfers' word je al helemaal niet serieus genomen, helaas. offtopic: Als jullie trouwens de wageningse methode voor wiskunde hebben, dan voorspel ik jullie dat het niet te moeilijk gaat worden. Ik had ook een ruime voldoende op mijn eindrapport, en ik ben geen wiskunde ster. 
Laatst gewijzigd op 04-10-2004 om 19:56.
|
|
04-10-2004, 21:25
|
|
Verwijderd
|
Herkenning alom.
Mijn plan was - negeren en shockeren. Dat wil zeggen, al het commentaar negeren of vermijden, mochten ze per se antwoord willen dan antwoord je iets vaags, hoppa. Laat af en toe merken dat je jouw schoolresultaten zo wel prima vindt, en dat dát het belangrijkste is voor jou. En het shockeren houdt simpelweg in dat je je slechte cijfers niet wegstopt, maar even zorgeloos als je goede cijfers aan je ouders meedeelt. > "Wat had je voor je geschiedenis?" < "Een 2,3." > "WAT?! EEN 2,3?!" < "Joah." Let wel, ondertussen moet je wel overwegend goede cijfers hebben. Laten zien dat je het heus wel kan en dat je gewoon overgaat, maar dat slechte cijfers ook bij het leven horen. Ofzo. Wat de mensen waarmee je omgaat betreft, daar zou ik gewoon een flinke preek over houden tegen je ouders. Iets met gelijkheid der menschen en hun kortzichtigheid.
|
|
05-10-2004, 00:25
|
|
|
Mijn god...
Jouw ouders hebben duidelijk een probleem; niet lullig bedoeld verder, maar dit is niet normaal. Ze luisteren totaal niet naar je! Het komt op mij over alsof ze over jouw rug status willen behalen. Wie roept nu meteen over de daken dat hun kind geneeskunde gaat doen als het nog maar 14 is? Niet omgaan met probleemkinderen? Jij hebt er geen problemen mee; de kinderen zijn aardig... En bijna iedere ouder is trots als z'n kind het VWO aan kan, ongeacht de punten. Waarom moet het dan nog beter... Geen psychologie want het zijn 'rare mensen'? Heeft ook nogal mee te maken met wat anderen denken. Misschien dat ik nu veel te snel conclusies trek, maar dit komt op mij meer over alsof ze willen dat jij zo goed mogelijk presteert omdat zij dan mooi kunnen doen naar de buitenwereld, dan dat ze overbezorgd zijn. Alsof ze zich iets teveel aantrekken wat de slechte buitenwereld allemaal wel niet van ze kan denken. Ik zou ook niet weten wat je kunt doen. Wat betreft je vrienden iig niet naar ze luisteren; daar zijn vrienden te belangrijk voor, maar dat heb je zelf ook door. Wat school betreft... Met de mentor praten is misschien wel het handigst. Misschien krijg je ze dan dat rare idee dat een 7,5 laag is, uit hun hoofd gepraat. Je zou vantevoren een gesprek met de mentor aan kunnen vragen waarin je het probleem voor legt. Hij kan in dat gesprek met je ouders het dan zo sturen dat hij duidelijk uitlegt hoe de tweede fase werkt en dat je een goede student bent, die daarnaast ook nog een leuk sociaal leven opgebouwd heeft. Het enige wat ik je kan aanraden is om je er vooral niet door te laten beinvloeden, maar het ziet er niet naar uit dat je dat doet. Verder veel sterkte ermee!
|
|
05-10-2004, 06:16
|
|
Verwijderd
|
Ik heb ooit al eens op een dergelijk topic van je gereageerd, als ik het me goed herinner en ik blijf bij wat ik toen zei.
|
|
05-10-2004, 06:47
|
|
Verwijderd
|
Ik heb er ook wel last van gehad, dat mijn ouders vonden dat ik hogere cijfers moest halen. Een 6 was bijwijze van spreke onvoldoende en een 7 voldoende.
Maargoed dat werkte ook niet zo en toen ging ik alleen maar 3-en halen..(omdat ik onder druk stond daardoor) en toen waren ze maar al te blij met een 6 .Overigens raad ik je af om te stoppen met leren (want dat deed ik) maar gewoon de cijfers te halen waar jij blij mee bent. Verder weet ik n iet wat ik moet zeggen en ga ik nu naar school.
|
|
05-10-2004, 06:50
|
||
|
|
Citaat:
Die op s&s.Maar uit school ga ik hier verder op reageren!
|
|
|
05-10-2004, 09:30
|
|
|
tja
vervelend ik vind een 7.5 in de 4e mooi kijk ik zeg maar je kan beter een 6 halen voor een vak waar je goed in ben dan een 8 en voor een vak waar je slecht in bent een 3
__________________
Telkens weer; denk ik aan jouw ogen bij het afscheid...
|
|
05-10-2004, 09:53
|
|
|
|
- Je bent enig kind
- Ouders hebben hoge verwachtingen van je - Je bent 14 (heb je misschien een klas overgeslagen)en je klinkt of je gewoon (bijna) al je huiswerk maakt in VWO 4 (dat vind ik knap) - Je ouders willen een kind waar ze mee kunnen pronken - Je mag niet eens kiezen met wie je omgaat, je gaat met rare mensen om - Ze pinnen je vast op een bepaalde studie, ze proberen je sterk een richting op te duwen Ik heb er even een paar dingen uitgehaald. Ik heb het idee dat ze je leven wel sterk willen bepalen. Ik weet niet of praten zin heeft maar ze moeten inzien dat je ook gewoon een mens bent! Het klinkt heel herkenbaar
|
|
05-10-2004, 10:49
|
|
|
Hm, dit is inderdaad wel te gek voor woorden.
- Je moet zelf kunnen kiezen wat je wilt gaan studeren. Misschien moet je het onderwerp voorlopig maar laten rusten tegenover je ouders en (als ze ernaar vragen) gewoon zeggen dat je het nog niet weet. Geneeskunde is een interessante studie, maar psychologie is dat ook en vliegtuigbouwkunde kan vast ook interessant zijn (ik weet er weinig van). In ieder geval - dit hoef je nu nog niet te beslissen, dus je hoeft je ouders ook niet te laten denken dat je al besloten hebt. Laat het gewoon nog even lekker links liggen. - Over thuis blijven wonen - als je inderdaad toch geneeskunde gaat doen is het een mogelijkheid dat je ergens ver weg terecht komt omdat dichterbij geen plaats is. Dan zul je wel op kamers moeten. En als je echt weg wilt moet dat ook gewoon kunnen. Alles wat je moet doen is beargumenteren waarom je denkt dat er in een stad ver weg beter onderwijs gegeven wordt op jouw vakgebied dan in een stad dichtbij huis. Maar thuis wonen kan prima zijn hoor, als je ouders maar vaak moeten werken. - Over je cijfers: haal inderdaad gewoon de cijfers die jij wilt. Natuurlijk, hoge cijfers kunnen jou alleen maar voordeel opbrengen, maar dat is geen reden voor je ouders om die druk op je te leggen. (Het idee dat in me opkwam: het cijfer dat je thuis rapporteert zou omgekeerd evenredig moeten zijn aan het cijfer dat je echt haalt. Haal je een acht, zeg je een twee. Houden ze vanzelf op. Maar let niet te veel op mijn ideeën.)- Je vrienden kies je zelf, want van een contactgestoorde vriendin met snottebellen, ouders die nog bij elkaar zijn, hoge cijfers en teenschimmel leer je ook niets. Bij wijze van spreken.
__________________
I like my new bunny suit
|
| Ads door Google |
|
05-10-2004, 15:21
|
|
|
|
Ben het gewoon helemaal met jullie eens!
M'n moeder zei ochtend heel lullig: "Ja, we hebben niets van jou om mee te pronken. Je hebt nergens uitschieters in." Ik: "Ik wil helemaal niet dat jullie met mij pronken, ik ben jullie kind en gewoon een mens hoor. ""Nee nee, tuurlijk wil je niet dat we met je pronken. Je wilt normaal zijn, zo gewoontjes, niets bijzonders..." Ik ga al die onderwerpen maar links laten liggen. Ik vind het helemaal niet leuk... Ik wil zelf een beetje kunnen beslissen wat ik leuk vind en met wie ik om ga. Tuurlijk mogen ze wel zeggen dat ik niet met verkeerde types om moet gaan, maar 'gewone' mensen, bij mij op school... Ik word er heus niet minder van. Ook vinden ze dat ik de laatste tijd een grote mond heb tegen hun. Maar dat komt alleen omdat ik ze tegen spreek. Ik ben het gewoon niet altijd met ze eens! En dan zeg ik er wat over, en dan heb ik gelijk een grote mond. "Hoort bij de puberteit", zeggen ze dan. Het zal allemaal wel, maar ik wil gewoon niet dat ze alles voor me regelen en me met alles in de gaten houden. Ik zit in de 4e, goeiedag.Ik heb nu nadrukkelijk gezegd dat ze niet in mijn agenda mogen kijken (deden ze voorheen altijd, pakten ze zomaar mijn agenda ) en ook niet meer naar vragen. Ik doe gewoon m'n huiswerk, ze hoeven niet bang te zijn dat ik dat niet doe. Net zoals m'n dagboek en m'n computer, is m'n agenda ook prive.Gelukkig snappen ze dat nu eindelijk wel...
Laatst gewijzigd op 05-10-2004 om 15:32.
|
|
05-10-2004, 17:00
|
|
|
|
Het vervelende is dat je ouders vinden dat je een grote mond hebt maar dit komt omdat ze zelf zo onredelijk zijn
Zolang ze dit niet begrijpen heb je een probleem
|
|
05-10-2004, 17:23
|
|
|
Vreemde ouders. Als je 14 jarige dochter een 7.5 haalt op een natuurkunde proefwerk in VWO 4, dan heb je toch wat om mee te pronken. En al vind je dat niet iets om mee te pronken, pech gehad. Je bent geen nieuwe auto.
Kinderen van gescheiden ouders als probleem kinderen bestempelen is ook een beetje makkelijk. Ongeveer 1 op de 4 huwlijken stranden, terwijl zeker niet 1 op de 4 kinderen probleem kinderen zijn. Vooral niet op ht VWO. Ik zou me er zo min mogelijk van aantrekken. Je kan wel proberen te provoceren. Kom een keer thuis met een 1. Of een jongen met een hanekam. Maar dat is allemaal een beetje gezocht. Ga gewoon door met goede cijfers halen en dingen doen die je leuk vindt.
__________________
Lees ook eens Bob den Uyl
|
|
05-10-2004, 19:10
|
|
|
wat doen jouw ouders? verdienen ze zelf zoveel bakken met geld? pronken ze zelf zo uit? of wat... waar komt hun verlangen vandaan dat met jou te doen?
hebben ze zelf niets bereikt ofzo? vind ze een beetje zielig doen...stel voor jezelf een doel wat je wilt halen en laat je ouders dat niet bepalen of in de weg zitten... als mijn ouders zo zouden hebben gedaan tegen mij ben ik echt iemand die er heel hard tegenin gaat... ik heb ze ook gezegd dat ze me nooit een richting in hoeven te pushen of me hoeven proberen te motiveren... als ik dat zelf niet vind dan gebeurt het toch niet... misschien wil je zoiets tegen ze zeggen... en anders ga een keer met iemand erover op school praten... op deze manier wordt je gewoon faalangst aangepraat en gaan je ouders je toekomst juist in de weg staa en dat willen we natuurlijk niet dat je dat gebeurt dus zoek mensen die er met jeouders over willen praten...
__________________
No love for myself... and no love for another... The heart, the soul, the life, the passion ...I don't need that shit...
|
|
05-10-2004, 22:07
|
|
|
wtf
- een 5,5 is ook echt voldoende om te slagen - wat je na de middelbare school wil gaan doen hoef je nu nog lang niet te weten, dat je ouders iedereen vertellen dat je geneeskunde gaat doen moet totaal geen invloed hebben op je uiteindelijke besluit over een paar jaar - vreemde mensen zijn interessant, normale mensen zijn saai - of je thuis blijft wonen of niet is eigenlijk helemaal nog niet aan de orde maar je moet niet vergeten dat het jouw beslissing is - dit is misschien wel het belangrijkste punt, laat jouw moeder niet bepalen met wie jij bevriend bent, hoe achterlijk is dat Jouw ouders nemen het leven iets te serieus, dat is op zich geen probleem als het beperkt blijft tot hun eigen leven, maar dat doet het niet. Ik zou alleen maar onvoldoendes halen totdat ze ervoor kiezen om een aantal van hun belachelijke standpunten te wijzigen. Daarnaast zou ik ook gewoon goed met ze praten en ze duidelijk maken waar de grens ligt. Een voorspelbaar, stabiel en rijk leven is niet het doel. Het doel is een gelukkig leven. Jij kan zelf beter dan zij bepalen hoe je dat wil bereiken.
|
|
06-10-2004, 07:44
|
|
|
|
Ze willen dat ik het niet verpest, en dat ik later een goede baan heb, optijd slaag, een prima huis, trouw met een goede/slimme vent.
Maar ik wil niet tot m'n 25 alleen maar met m'n neus in de boeken zitten. Ik wil ook lol maken, uitgaan, gekke dingen doen; naar het studeren. Maar m'n ouders denken dat datniet samen gaat... Studeren is belangrijker dan leuke dingen doen, daar komt het eigenlijk op neer. Ik moet niet doen zoals alle anderen, ik hoef niet mee te doen met de rest, ik hoef me niet elke avond lam te zuipen. Nee, dat zal ik ook niet doen, zo ben ik (nog) niet. Ze hoeven zich ook geen zorgen te maken dat dat gebeurd, maar ze willen het gewoon niet geloven."Je moet gewoon zorgen dat een goede basis heb qua baan. Dan kan je wel lol maken." Ja hallo , als ik 30 ben, maak ik toch anders lol dan als ik nog niet 'volwassen' ben. Ik wil die tijd niet overslaan. Misschien denk ik teveel vooruit, maar zo praten zij erover...Ook zeggen ze, doordat ik nog minderjarig ben, dat ze alles nog voor mij moeten en kunnen beslissen. Zij zijn nog de 'baas' over mij. Zij weten wat goed voor me is... Tenminste, dat zeggen ze... Maar als ik ga studeren ben ik 17, dus nog steeds minderjarig, dat betekend dus, als ze bij dit idiote standpunt blijven, dat ze dan nog alles voor mij beslissen. Maar ja... Oeps... m'n moeder stond opeens achter me... Volgens mij heeft ze niets gelezen... hoop ik.
|
|
06-10-2004, 08:19
|
||
|
Citaat:
__________________
De dokter zei: 'volgens mij ben je schizofreen.' Maar wij denken van niet.
|
|
| Advertentie |
|
|
|
06-10-2004, 08:33
|
|
Verwijderd
|
Op de één of andere manier zijn het veelal ouders die de meest kortzichtige en stompzinnige mensen zijn op deze planeet. Je kan er denk ik weinig aan doen, behalve afwachten totdat je op jezelf woont.
Of laat ze deze thread lezen 
|
|
06-10-2004, 15:44
|
|
|
4 vwo op je 14de is idd iets om trots op te zijn...
maar dat je ouders je cijfers belangrijker lijken te vinden dan dat jij het naar je zin hebt en goed in je vel zit is een beetje vreemd. je kunt toch niet ALTIJD leren... je moet ook wat leuks doen, anders wordt je helemaal gek... maar praat er op school eens met je mentor over of zo... misschien kan die je helpen
__________________
~ Liefhebben = Loslaten ~
|
|
06-10-2004, 16:57
|
|
|
Ik kom vandaag niet goed uit mijn woorden, en besluit dus om jullie een hoop gezever en onzin te besparen, daarom; ik sluit mij volledig aan bij Hi & Kruimel..
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
|
06-10-2004, 17:57
|
||
|
|
Citaat:
Ik zal eens proberen een gesprekje met m'n mentor te hebben hierover. Vorig jaar had ik het er met m'n vorige mentor ookal over. Toen was het gezeik over m'n profiel-keuze. Mijn ouders vonden n&t het beste, met zoveel mogelijk vakken, zodat ik alle kanten op kon. Ik wilde dus n&g, en uit tests, en het advies van leraren, was dat eigenlijk ook de beste. M'n ouders toch proberen m'n mentor over te halen of n&t niet beter zou zijn. Dat deden minder mensen, dus zouden ze tegen anderen kunnen zeggen dat ik heel knap n&t deed.Ik heb m'n pootje stijf gehouden en gewoon voor n&g gegaan. M'n mentor zei aan het einde van het jaar ook tegen mij: "Goed gedaan hoor, dat je je eigen keuze hebt gemaakt. Je moet gewoon doen wat je zelf wilt. Jij moet het doen en je bent verstandig genoeg zelf je keuzes te maken." Dat heeft ze ook tegen m'n ouders gezegd. Maar ja, niets geholpen... denk ik...
|
|
|
06-10-2004, 19:32
|
|
Verwijderd
|
Ik heb m'n pootje stijf gehouden en gewoon voor n&g gegaan. ( [/B][/QUOTE]
|
|
06-10-2004, 22:42
|
||
|
|
Citaat:
Ze zullen er idd wel kwaad om zijn - maar wat vind jij belangrijker, dat jij na een ruzie en weetikveel wat wél meer eigen keuzes kan/mag maken en ze niet meer met je cijfers en alles willen pronken, of dat het zo blijft en je over een paar maanden weer zo'n topic opent, maar dan nog gefrustreerder? Zo'n stap is moeilijk, helemaal als ze met ruzie's echt onredelijk zijn en het niet willen snappen - dan kan je er voor kiezen er maar helemaal niet aan te beginnen en hópen dat het allemaal goedkomt, een keer. Dat het 'vanzelf' wel verandert. Maarja, of dat (zo snel, of uberhaubt) gebeurd, is nog maar de vraag... Succes ermee meis ik wil je er graag mee helpen!
__________________
De dokter zei: 'volgens mij ben je schizofreen.' Maar wij denken van niet.
|
|
|
07-10-2004, 00:45
|
|
|
|
Vertel ze precies hoe jij erover denkt.
Wat heb je te verliezen? Je ouders beperken je ontzettend en je hebt vaak ruzie met ze. Dus ga hier verandering in brengen, het kan toch niet kutter worden.
|
|
07-10-2004, 11:05
|
|
Verwijderd
|
Pff, wat een ouders. Mijn ouders zijn ook een beetje zo, maar lang niet zo erg als de jouwe - en ik ben het huis uit, dus nu zijn ze altijd lief als ik er ben
Het is natuurlijk wel begrijpelijk dat je ouders zich met jou willen bemoeien - je bent hun enige dochter en ze willen het beste voor je. Maar ze drijven het iets te ver door. Misschien is het maar het beste om niet diep in te gaan op vervelende opmerkingen van hun kant, maar gewoon iets te mompelen en het onderwerp te veranderen. Niet te veel met ze in discussie gaan, maar toch rustig doen wat je zelf denkt dat het beste is. Op die manier hebben zij minder kansen op dergelijke opmerkingen, en krijg je minder vaak ruzie. En misschien kun je een compromis sluiten over het op kamers gaan (al heeft dat geen haast); dat je bijvoorbeeld eerst een jaar op en neer reist en daarna op kamers gaat. Dan ben je ook 18 en mag je dat in principe zelf beslissen. Succes ermee En lang leve mensen die in de 1e tto deden en daarna niet meer en die n&g doen en geneeskunde of psychologie willen studeren
|
|
07-10-2004, 18:07
|
|
|
Mag ik heel ff het blad wat meestal voor mijn mond hangt weghalen?
Dank u. Wat een !@#$%^&* ouders heb jij. Sorry ik heb het nu alleen over het gedeelte van het leren, ze zullen vast ook heel lief zijn. Maar goed het ging hier dus over dus op dat gebied; zie het bovenstaande. Ik ben een jonge leerling zit in hetzelfde jaar (jij hebt verdomme een klas overgeslagen!) ik heb best een probleem gezin, boeie, wordt je sterk van en kan je veel van leren. Ik vind het vierde jaar ongelovelijk moeilijk zit ook in de 4e. Ik ben helemaal blij omdat ik net 5,5 en 6,5 voor biologie heb gehaald enzo, lees ik dit. Je hebt een leven. Het leven bestaat uit meer dan school. Het leven is juist buiten die betonnen muren (toch tweeling ). Willen jou ouders niet dat je gelukkig bent. Vraag ze dat maar eens. Willen ze niet dat jij je veilig voeld, een sociaal leven hebt met fijne mensen waar je mee kan praten in vertrouwen en niet gekozen zijn om hun goede cijfers, willen ze niet dat jij later een baan krijgt waar je heel blij mee bent, willen ze niet dat jij je talenten uitput, omdat je die niet voor niets hebt gekregen. Vraag ze dat. Ga tegen ze in. Ga desnoods gillen, maar maak ze duidelijk dat ze onredelijk zijn. Soms moet dat met tranen, maar ik verzerker je, dit wordt alleen erger en erger. Ik ben net mijn best aan het doen om met 6'en over te gaan. Mijn moeder heeft 3 studies gedaan waaronder kunstacedemie en ze is dus kunstenares. Ze doet alleen maar wat ze leuk vind. Mijn vader is wat strenger, maar boeie, dat moet ook wel af en toe. Tuurlijk moet jij een goede toekomst hebben, maar wat is een opleiding als jij je niet gelukkig voelt en wat moet je met die man die o zo geweldige baan heeft als hij je geen liefde kan geven en wat moet je met al dat geld later om mooie kleren te kopen als jij je niet mooi van binnen voelt. Sorry dat ik zo rampzalig overkom, maar dit moest er ff uit. Dank u! (pm me desnoods maar weer)
|
|
07-10-2004, 20:24
|
||
|
|
Citaat:
Jullie hebben allemaal gelijk. Ik ga me er echt helemaal voorin zetten. Ik kan hier gewoon niet goed in leven. Ik wil ook een beetje een eigen leventje gaan lijden. Ik snap m'n ouders wel dat ze mij willen beschermen, want ik ben hun enigste kind. Maar dat ene kind wil ook een leven lijden zoals alle andere kinderen. Vrienden/vriendinnen, lol, verdriet, studie, uitgaan, enz. Maar ik vertrouw erop dat alles uiteindelijk zal verbeteren. Ik ga je snel weer pm'en hoor, Simoen .
|
|
|
07-10-2004, 21:35
|
|
|
jezus christus
ik moest hier even op reageren jouw ouders staan zo ongeveer haaks op die van mij, of naja, mijn moeder, ik ben dan ook zo'n 'probleem-kind' die in de toekomst graag zo'n 'raar' mens wil worden. misschien moet je je brief uitprinten en het laten lezen aan hun, misschien dat dan tot hun doordringt dat het niet fout is om anders te zijn, dat normaal niet bestaat en perfectionisme soms een ziekte is ja neej maar meis lijkt me egt heel erg dat je ouders er zoveel druk op leggen. De manier, tonatie waarop ze het zeggen klinkt niet asociaal ofzow in eerste instante, maar als je luistert (of leest in dit geval) wat ze egt zeggen is het eigenlijk best wel denigrerend ook tegenover je vriendin enzow. Ze voelen zich niet alleen blijkbaar duizend keer beter dan anderen, maar vinden dus ook hun kind beter. Het is jouw leven. Hallo, je zit op vwo!! Dat is het een na hoogste en daarmee kun je naar de uni en het belangrijkste in het leven is toch dat je gelukkig bent! Dat zij geld en settelen als definitie van geluk zien is hun probleem maar jezus je moet je ouders niet jouw leven laten bepalen. Ik weet egt niet wat ik hier over moet zeggen. Ik ben nu te moe om een goed verhaal neer te planten maar heel veel suc6 meis
__________________
IK BEN GESLAAGD!!!!!
|
| Ads door Google |
|
07-10-2004, 23:03
|
|
|
dr. phil (jawel, ik ben fan
) zou hier een rolberoerte van krijgen. Dit is niet normaal! Als je toestaat dat je ouders zo tegen je doen kan dat allerlei narigheid bij jou veroorzaken zoals faalangst en dergelijke. Praa hierover met je mentor of een vertrouwenspersoon. laat hem.haar je ouders duidelijk maken dat het JOUW leven is en JOUW beslissing waarmee je je geld wilt verdienen, of je discrimnerende ouders dat nou leuk vinden of niet. En een 7,5 is een heel goed cijfer, je mag trots zijn op jezelf hoor! En dat je wat minder je best doet voor de goede vaken is begrijpelijk. je kan wel een 10+ staan voor één goed vak maar daar heb je niet veel aan als je voor drie slechte vakken een 4 hebt. Kwestie van prioriteiten stellen. Liever een raport vol 6-en 7ens dan een rapport dat steeds maar van een 8 naar een 3 en weer terug schiet als je de lijst bekijkt. Vergeet niet jezelf te vertrouwen, met anderen te praten en jezelf goed laten informeren (of ga wat surfen) betreft mogenlijkheden voor stufie, goedkope lening bij de ibgroep, dat soort dingen zodat je een vangnet hebt als je ouders op een gegeven moment zeggen "je doet deze studie of je studeert maar helemaal niet" of voor als je echt zo snel mogenlijk op kamers wilt. Blijf iig niet bij de pakken neerzitten maar kom in actie. je zal jezelf er later dankbaar voor zijn.
__________________
"It is my opinion that the Borg are as close to pure evil as any race we've ever encountered." – Captain Amasov of the U.S.S. Endeavor
Laatst gewijzigd op 07-10-2004 om 23:11.
|
|
08-10-2004, 18:10
|
|
|
|
Volgende week vrijdag ga ik naar de studiebeurs!
Lekker veel foldertjes van psychologie meenemen. En van geneeskunde natuurlijk. Die laat ik m'n ouders dan lezen en dan heb ik het er denk eens echt goed over, met een echte aanleiding enzo. Volgens mij gaat het me dan wel lukken ze het een en ander duidelijk te maken...
|
|
08-10-2004, 18:46
|
||
|
|
Citaat:
Ik zou idd een goed gesprek met ze houden maar wel van tevoren jezelf beloven dat je je niet tot een bepaalde opleiding laat overhalen als "compromis" o.i.d. Zprg dat je weet wat je wilt, en laat je door niets of niemand je ervan weerhouden. Studiekeuzes behoren tot de zeldzame gevallen waar je NOOIT water bij de wijn moet doen (de studie zelf dan natuurlijk he? ik heb het niet over het betalen ervan e.d.)Zorg wel voor een Plan B als je ouders moeilijk doen (lenen bij de ib, inschrijven bij studentenhuisvesting, dat soort dingen). Hopenlijk is het niet nodig, maar het kan nooit kwaad om nog een "back up" plan te hebben om die studie te kunnen doen
__________________
"It is my opinion that the Borg are as close to pure evil as any race we've ever encountered." – Captain Amasov of the U.S.S. Endeavor
|
|
|
10-10-2004, 16:20
|
|
Verwijderd
|
Kun je niet voor dat oudergesprek zelf even met je mentor praten over wat je dwars zit? Dan kan die een goed woordje voor je doen. "Duivelaartje doet het echt heel goed op school, ze zit boven het gemiddelde van de klas" etc. Niet laten liegen, maar gewoon een beetje positief beeld laten geven. Misschien luisteren ze wel naar hem. Oh, en laat hem ook nog even subtiel zeggen dat het ook belangrijk is dat leerlingen op jou leeftijd hun sociale vaardigheden kunnen ontwikkelen.
|
|
10-10-2004, 17:42
|
|
|
|
Ik ga proberen deze week een gesprek met m'n mentor te beginnen. (Uh ja, whatever, mentrix
. Het is een zij.) Even het een beetje duidelijk uitleggen. Ze zal het vast wel snappen, ik heb dit jaar al eerder met haar gepraat. Volgens mij mag ze me wel, ze doet aardig tegen me. Wie weet helpt het.Tijdens het eerste gesprekje zei ze dat ik een oordelijke leerling was met zelfdiscipline.  Ik zou het allemaal wel reden, als ik zo bleef. Als ze dat nou ook even tegen m'n ouders zegt...
|
|
10-10-2004, 19:35
|
||
|
Citaat:
. 'je hebt nergens uitschieters in'. Pardon?????????? Als je op het VWO zit?? Dat vind ik behoorlijk knap hoor! Wat verwachten ze dan?!Ik vind het knap van je dat je niet compleet uit je vel springt als ze weer zoiets zeggen, maar dat je gewoon rustig antwoord geeft. Zou ik niet kunnen.. maarjah, mijn ouders zijn dan ook weer eerder het tegenovergestelde. Maar als ik jouw verhaal zo lees, concludeer ik dat jij een hele goede leerling bent (een 7,5 voor wiskunde in de vierde...........ik doe het je niet na ) en dat jouw ouders niks te klagen hebben. Hebben ze wel enig besef van andere mensen in de wereld? Sorry, maar kvind het echt niet normaal zoals jouw ouders doen. Lijkt me heel moeilijk om mee om te gaan. En dat ze willen dat je met meiden omgaat die goed kunnen leren,  . Wat denken ze nou, dat je later alleen te maken krijgt met 'slimme' mensen??? Je moet toch ook leren omgaan met 'minder slimme' mensen (niet dat dat nou per se een ander slag mensen is, maar je ouders vinden blijkbaar van wel). Ik weet zelf hoe moeilijk NG in de vierde van het vwo is, en je ouders moeten trots op je zijn en je steunen vind ik. Praat erover, kan geen kwaad!
__________________
everything's not lost
|
|
|
10-10-2004, 19:53
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
En nog steeds, je leven is van jou en jou alleen. Als jij even lekker een paar onvoldoendes wilt scoren, dan kan je dat nog gewoon doen. Die shockeertherapie klinkt leuk, maar is minder. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik alleen maar achten en negens vertelde... Het is later jouw baan en jouw leven dat je gaat leiden, als je ouders jouw leven willen leiden raad ik ze dringend doch vriendelijk aan zich zo snel mogelijk in te schrijven op de eerste de beste middelbare school (bij voorkeur niet de jouwe ) en dan alles weer eens herbeleven.Smells like midlife-crisis + nostalgie Grim - ik word nogal chagerijnig van zulk soort ouders. Maarja, als ik ze al zo ver krijg tot discussie ben ik waarschijnlijk zo duidelijk in mijn mening ( ) dat jij niet meer met me om mag gaan
|
|
|
10-10-2004, 20:12
|
|
Verwijderd
|
misschien komt het doordat je ouders zelf heuuuuuuuuuul veel bereikt hebben in het leven en willen ze dat jij hetzelfde bereikt.
of juist tegenovergesteld, en willen ze dat jij WEL iets zinnigs in je leven bereikt (hebben ze tenminste nog IETS om mee te pronken )
|
|
21-10-2004, 17:35
|
|
|
|
Ik heb het niet meer, echt niet!
Ben naar de studiebeurs geweest, foldertjes meegenomen van 3 verschillende studies aan alle uni's. Nou krijg ik ook nog folders thuisgestuurd, ook van die 3 studies. - Geneeskunde - Bio-medische wetenschappen - Psychologie Die lijken me het leukst en daar ga ik tussen kiezen. Ik weet nog niet welke, vind ze allemaal even leuk. Maar... M'n moeder net helemaal flippen (ik weet ook niet waarom nu ineens ) dat ik GEEN psychologie mag doen. Ik dacht net dat ik goed met ze erover gepraat had en dat ik het wel mag doen als ik dat wil, maar het mag nu echt niet!!!Waarom? - M'n moeder is bang dat ik m'n kennis op haar zal gebruiken, omdat ik haar nu ookal dingen vertellen dat ze wat rustiger moet doen. (Ze maakt zich echt overal druk om .) Ze is bang dat ik haar de grond in druk dan.- Het soort mensen vindt ze niets, allemaal achter de elleboog, ze kijken maar door je heen, mensen die altijd problemen hebben. - Kans op een goede baan is klein, je moet heel wat doen een plekje daar te krijgen. (Waar ze dat vandaan haalt weet ik ook niet...) En toen zei ze ook nog: - Dat ze m'n studie niet zullen betalen als ik het echt wil, dat ik er maar zelf voor moet werken. - Ik maar weg moet gaan, lekker op kamers, als ik dat ga studeren. Ze wil (willen) er niets mee te maken hebben. Gewoon belachelijk. Ze ging allemaal gekke dingen zeggen, dat ik maar naar een internaat moest omdat ik niet zou doen wat m'n ouders van me wilden enzo...Meh... Ik weet het niet meer. Echt niet... Ook nog zo stom dat ik niet bij 't mentorgesprek die dinsdag is mag zijn. Misschien gaan ze er met m'n mentrix over praten. Maar ik heb echt geen idee meer wat ik moet zeggen tegen ze. Ze blijken overal wat op te kunnen zeggen...
|
|
21-10-2004, 19:37
|
|
|
|
Ja, loop maar weg. Zou ik wel doen. Jezus, gunnen ze je niets? Weet je hoe goddamn hard mensen psychologen nodig hebben.
Ik zou ze maar een keer confronteren met iets, want als ze dit niet schijnen te begrijpen zijn ze echt zwaar gestoord. Sorry voor mijn harde woorden, maar ik heb zoveel meedelijden met je.
|
|
21-10-2004, 23:02
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik krijg een beetje het idee dat ze jou als een project zien dat precies zo moet lopen als zij gepland hebben. Dat je een eigen wil en plannen hebt, hebben ze daarbij niet ingecalculeerd. Brrr.
|
|
|
21-10-2004, 23:42
|
|
|
@Duivelaartje
Ik zou letterlijk zeggen: Waarom wil JIJ dat IK iets ga doen wat ik niet leuk vind? Dit is mijn leven, ik leef maar 1 keer, en dat wil ik op mijn manier doen. En dat ze zeggen dat ze je niet meer thuis willen enzo is hoogstwaarschijnlijk bluf. Denk is na wat ze dan tegen de buren enzo moeten zeggen? Nog iets, je zegt steeds me moeder dit, me moeder dat. Hoe denkt je vader erover? Misschien kan je hem voor je winnen door een goed en sympathiek gesprek met hem alleen te voeren. En ik zou de tegenaanval openen asl ik jou was. Van dat JIJ niet met je ouders kan pronken tegenover andere leerlingen.
|
|
22-10-2004, 11:01
|
|
|
Zo, ik heb net heel het topic doorgelezen, wat klote zeg.
Het komt op mij over dat je ouders via jou willen doen wat zij zelf nooit hebben kunnen doen ofzo. Ik vind het heel knap dat je op je 14e in 4vwo zit ( ik zit zelf ook in 4V en wordt over drie weken 16 ) en dat je al helemaal weet wat je later wilt doen. Ik weet nu nog steeds niet welk profiel ik nou eigenlijk wil.Wat kun je doen? Rebelleren, dat is het enige. Doen wat jij wilt. Vervelend zeg En ik denk niet dat ze je er echt uit zouden schoppen hoor, volgens mij zouden ze gek worden als jij wegging.
|
|
22-10-2004, 11:34
|
||
|
|
Citaat:
Ja, m'n vader is een meeloper, die zegt alles wat m'n moeder zegt, en als hij wat anders zegt dat m'n moeder wordt hij bijna afgeblaft door m'n moeder. Ghehe, das wel tof! Dat ik niet kan pronken met m'n ouders; whoej, die is geweldig.Volgens mij word ik ook wel een beetje als een soort project gezien. Bah... Ik ga gewoon proberen te rebelleren! Jesus, wie denken ze wel dat ze zijn? Een beetje zeggen dat ik iets niet mag studeren, alleen omdat ze het zelf niets vinden? Bij geneeskunde kan ik toch psychiater worden? Nou, dan kan ik ze lekker nog meer als patientje gebruiken. Weglopen ga ik niet doen, ik ga niet weglopen alleen maar omdat ze verschrikkelijk doen. Ik ga me niet zwak opstellen en me weg laten jagen. Nuh, pootje stijf houden. Als ik psychologie ga studeren, word ik misschien wel de beste psycholoog van Nederland en dan piepen ze wel anders.
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
| Topictools | Zoek in deze topic |
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| De Kantine |
Piersaaings #1699 Verwijderd | 500 | 20-08-2012 20:06 | |
| Algemene schoolzaken |
Studentenverenigingen Utrecht kiss_the_sky | 105 | 24-04-2005 19:28 | |
| Verhalen & Gedichten |
Vervolg op een verhaal van mijn broer Diddl'tje | 3 | 19-10-2004 20:27 | |
| Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen |
Wat is vroeger??? sjoeltie | 26 | 06-10-2004 20:21 | |
| Liefde & Relatie |
Relatie met de ouders van je geliefde marlies | 38 | 16-05-2003 15:58 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:32.
Adverteren