Li Theriftir

[Aelandill]

Li Theriftir
Het Weggeven

----------------------------------------------------------------
NB: De taal die hier af en toe gebruikt word is het Niorä, ofwel De Taal der Elfen. De namen, de taal, de gebeurtenissen en de rest zijn allemaal © me. Voel je vrij om kritiek te geven. Het verhaal is nog niet helemaal af.
-----------------------------------------------------------------

'Nilthri..' als een zacht briesje, een fluistering van de wind, kwam deze naam over de bloedrode lippen van het afgepeigerde magische schepsel.
Aan de rand van Li Oyris lag ze in foetushouding met haar gezicht naar het meer, als betoverd door het diepe blauwe water en wat zich daarin afspeelde. Vol bewondering keek ze hoe het kleine wezentje haar weg baande naar boven, naar het oppervlak, naar de lucht. Ze schoot het water uit, wervelend, en bleef er slechts een paar luttele centimeters boven zweven. Als vastgehouden door een onzichtbare hand. Het licht op haar haar, kleine spettertjes water die als diamanten op haar huid rustten, volkomen volmaakt. Met een diepe teug nam ze haar eerste hap adem. Op dat moment schoten haar ogen verbaasd open. De grootste en diepste ogen die je ooit had gezien. Ogen die overliepen van wijsheid, ondanks haar jonge jaren. Vol bewondering tastte deze ogen de wonderlijke nieuwe wereld waar ze in beland was af, alsof ze die streelde, liefkoosde, beminde. Een creatuur van Moeder Aarde. Ze was een met de bomen, planten, bloemen, zon, water en wind. Volkomen veilig, rustig en vertrouwd. In haar element. Maar tegelijkertijd toch zo compleet anders. Als een kroon op al het werk van de natuur. Ze stak er met kop een schouders bovenuit. Het eerste contact met haar moeder Afeïr werd gemaakt toen Afeïr zachtjes begon te neuriën. Bijna onhoorbaar, maar als je het hoorde betoverde het je. Langzaam zwol het aan tot een prachtig mooi weemoedig gezang. Weemoedig omdat Afeïr wist wat er stond te gebeuren. Ondanks dat je de woorden niet verstond was je in staat te begrijpen welk een boodschap dit lied verhaalde, misschien was je zelfs beter in staat om het te begrijpen. Luisteren doe je met je gevoel, emoties. Niet met je kennis van taal. Een klein juweel schitterde op de wang van Nilthri, een juweel dat zich onderscheed van de diamanten waterdruppels. Nilthri huilde en zo huilden ze samen. Nilthri, kabbelend als het water. Rustig, vrijwel geluidloos, maar ook hevig geëmotioneerd door de zangkunsten van haar moeder. Een traan was voor haar genoeg. Waterkinderen waren spaarzaam met emoties. Afeïr echter huilde grillig als de bomen. Met lange uithalen en diepe snikken waar ze in scheen te stikken, maar toch weer uit krabbelde en haar wenen nogmaals tot een climax bracht met een heftige, doch vrijwel geluidloze uithaal. Als bij donderslag op een klaarlichte hemel stopte Afeïr met huilen en kwam met haar laatste krachten overeind, zo min mogelijk onnodige bewegingen makend omdat ze alle energie die ze nog had nodig zou hebben bij wat komen ging. Een licht hese stem vloeide tussen de lippen van de elf vandaan als een jonge scheut die zijn kopje voor het eerst naar het zonlicht ophefte. Verlangend maar ook een soort angstig voor het nieuwe. Verbaasd zou je zijn, als je voor het eerst de stem van Afeïr hoorde, aangezien de stem niet bij haar paste. Anderzijds hoorde de stem bij haar, zoals de dag bij de nacht hoorde. Afhankelijk van elkaar waren, zoals een menselijke zuigeling afhankelijk was van zijn moeder. Zo kon Afeïr niet bestaan zonder haar stem, haar stem schonk haar immers haar levensvreugde. Woudkinderen zongen mee met het ritselen van de bladeren, het murmelen van takken en het kraken van de oude dikke bomen die in Ristiyr, zoals de heersers van weleer het woud hadden genoemd, groeiden. Afeïr strekte haar armen, lispelde woorden voor zich uit in de voor ons nogsteeds onbekende taal en geheel onverwacht kwam de kleine, maar volgroeide elf af op de aanlokkelijkheid van een warme moederomhelzing. Een klein stukje tederheid. Verbitterd wendde Afeïr haar hoofd af, bij het zien van de blik in de ogen van haar geliefde dochter. Oh, ze wist wel hoe moordend het voelde, maar zo was de traditie. En niet alleen de traditie. Het kon gewoonweg niet anders. Dit was de prijs die haar volk voor een fout lang geleden had moeten betalen, en nog altijd betaalde.

"hoeveel punten, op een schaal van nul tot tien, zou jij dit verhaal geven? zes, zeven, acht, negen of tien?"





je had misschien de opties "barslecht" , "slecht" en "beneden verwachting" ofzo ook kunnen geven?

Niet dat ik het slecht vond, maar anderen misschien wel, en je mag hen de kans niet ontnemen om daar ook uiting aan te geven.

Ik heb overigens 'matig' gestemd. Ik weet niet wat ik gestemd zou hebben mocht er ook effectief iet of wat een verhaal ingezeten hebben.

Tussen al die synoniemen enzo door vond ik er namelijk niet echt een.

[Aelandill]

Matig is beneden verwachting. Als jij gaat kijken op de beoordeling bij rapporten kom je dezelfde indeling tegen. Ik vind dit een behoorlijk kinderachtige reactie, sorry hoor.
Je kent me niet dus ik zou niet weten waarom je in godesnaam zo hatelijk moet doen. Matig staat gelijk aan een vier.
Dit is een geheel eerlijke indeling, en zo jij het wilt zal ik kijken of ik de poll nog kan veranderen. Voor de rest zie ik geen enkele reden waarom je zo moet doen. Ik begin te denken dat je gelogen hebt over je leeftijd, mensen die beweren 20 te zijn en zulk gedrag vertonen zijn ver beneden het gemiddelde niveau.
Goedendag

Edit.
Zoiets noemt men nou literatuur. Het gaat mij niet om het verhaal maar juist om het taalgebruik ervan. Het spelen met woorden en zinnen. Daarmee blink ik nog niet erg uit en daar ben ik me terdege van bewust, maar als bepaalde mensen die alleen de Tina lezen hier komen stemmen heb ik geen zin om dat serieus te nemen.
Nogmaals goedendag

Mijn excuses dat ik geen voeling meer heb met 'puntenverdelingen' zoals toegepast in de lagere school, mademoiselle. In mijn ogen is matig "zozo", en dus nog nipt erdoor.
Daarbij is één keer 'onvoldoende' en drie keer 'erdoor' nog geen eerlijke verdeling, maar kom.

Ik lieg niet over mijn leeftijd en zie daar ook geen enkele reden toe.

Ik denk trouwens dat ik de voorbije zes maanden meer literatuur versleten heb dan jij sinds je kan lezen

Als het trouwens niet om het verhaal gaat, waarom vraag je dan wat de mensen van het verhaal vinden? En dus niet van het spelen met woorden en zinnen?

En Tina, is dat zoiets als de Fancy? Want in de Fancy las ik een jaar of acht geleden nogal eens

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 16:58 :
Matig staat gelijk aan een vier.

O rly?

Uitmuntend = 10
Zeer goed = 9
Goed = 8
Ruim voldoende = 7
Voldoende = 6
Matig = 5
Onvoldoende = 4
Zeer onvoldoende = 3
Slecht = 2
Zeer slecht = 1

Mijn tante geeft les op een basisschool.

Verder heeft blue angel zeker wel een punt, drie goede kwalificaties en één 'half' kwalificatie. Als je nu echt zeker was van je zaak, zou je ook 'bijzonder slecht', 'slecht' en 'zo slecht dat ik niet meer verder las na de eerste drie regels' er in opnemen, maar het ziet er zo uit dat je dat niet durft.
Als je graag houdt van het spelen met woorden en zinnen, waarom schrijf je dan een verhaal? Waarom verzamel je dan niet je kunstjes in een onsamenhangend blad van allerlei vernuftige trucjes die jouw literaire geleerdheid moeten voorstellen?
Literatuur geldt overigens pas als verschillende mensen het literatuur vinden. Jij bent niet de persoon om te oordelen of iets literatuur is of niet. Je mag vinden wat je wilt, maar als je daarmee aankomt bij een ander persoon die wel wat in de pap te brokkelen heeft wat betreft de literariteit (err?) van een boek, zal die persoon je waarschijnlijk uitlachen.
Bovendien, je bent heerlijk hypocriet bezig. Dat mag, je bent immers maar vijftien, en een meisje, dus ik zal er nog niet zo zwaar aan tillen wat betreft je geloofwaardigheid. Je zegt zelf dat *blue angel* je niet kent en dat ze dus niet over jou kan oordelen. Maar wat leest het oplettende en reeds getergde oor verder in je reactie?
Een aanval op haar leeftijd en op de dingen die ze wel of niet leest. Met die instelling kom je er wel ja, als je met modder gaat gooien.
Heel knap als je een prachtige psychologische schets kunt maken uit één reactie, die nog wel via het vaagste medium ooit is gegeven, namelijk Internet. Jou zou er in door moeten studeren.
Leg jij dan maar eens uit waarom de Tina of Fancy slechter is om te lezen dan een boek van, laten we zeggen, Bernlef?
Begrijp me niet verkeerd, ik stond vooraan toen de fancyoverstroming hier kwam en ik stond vooraan toen ze bijna allemaal weggewerkt werden omdat ze geen kritiek aankonden. Maar jij lijkt nu hetzelfde gedrag te vertonen. Het zal aan het geslacht liggen. Of aan de leeftijd. Ik denk het laatste.

En nu je verhaal. Ik heb ook een matig gestemd en ik ben zeker geen Tina of Fancy kind.

Ik zie geen inhoud, behalve de woordinhoud dan. Zulke mooie woorden, zo weinig betekenis. Ik ben vergeten welke schrijver dat ook zo probeerde, zoveel mogelijk nutteloze woorden in een zin stoppen, ik geloof dat het Giphart was. Ik vind (men vindt) Giphart geen echt toonbeeld van de ultieme, perfecte, buitengewone, wonderschone literatuur. Er zijn auteurs die beter kunnen schrijven en beter kunnen spelen met woorden. Zinnen als:

Ze was een met de bomen, planten, bloemen, zon, water en wind.

en

Vol bewondering tastte deze ogen de wonderlijke nieuwe wereld waar ze in beland was af, alsof ze die streelde, liefkoosde, beminde.

vind ik juist helemaal niet mooi. Is dat dan het beste wat je in huis hebt? Ben je van literaire waarde als je zoveel mogelijk dingen in een zin kan proppen, als je een te lange opsomming kunt maken? Ben je dan binnen? Vertel het me, ik heb er nooit van gehoord.
Ben je een echte schrijver als je een personage drie dingen tegelijk laat doen, en die dingen vervolgens ook scheidt met alleen een komma? Dit ziet er niet professioneel uit. Zulke constructies heb ik gezien bij mensen die me niet kunnen vertellen wat literatuur betekent, welke schrijvers literair zijn en waar het stuk hun eerste stap was in de schrijfwereld.
Maar nee, ik heb het fout. Mijn god, wat zat ík er naast. Je bent de beste schrijver ooit als je meer dan vijf bijvoegelijke naamwoorden bij een zelfstandig naamwoord kunt zetten. Nou, dat vind ik dan ook hartstikke mooi, schitterend, verrassend, wonderlijk, gedurfd en onverklaarbaar. Het lijkt wel of je er op geoefend hebt.
Ik heb geen zin meer in sarcasme, ik ga wel échte verhalen lezen.

edit:

Luisteren doe je met je gevoel, emoties. Niet met je kennis van taal.

Voor schrijven geldt dat net zo goed. Het Letteren op scholieren.com is niet alleen een plaats voor de Mulischen en de Reves, maar ook voor de schrijvers van het plot achter de Tina stripverhalen, de scriptschrijvers van de Teletubbies en de gewone knutselschrijvers die schrijven omdat ze het leuk vinden. Scriptschrijvers heb ik er alleen maar weinig gezien...

[Anki]

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 17:58 :
Matig is beneden verwachting. Als jij gaat kijken op de beoordeling bij rapporten kom je dezelfde indeling tegen. Ik vind dit een behoorlijk kinderachtige reactie, sorry hoor.

*** Blablablablabalblabalbla verwijten verwijten ***
Edit.
Zoiets noemt men nou literatuur.

Offtopic: ARROGANTIE!

Over het verhaal...het spijt me echt, ik kwam er niet helemaal doorheen, ik werd helemaal verdoofd en duf door al die bijvoegelijk naamwoorden en lange opsommigen. Ik kan zelf een queen zijn in opsommen, maar dit vind ik wel een beetje veel van het goede.
Ik ga er zeker nog een keer de tijd voor uittrekken en dan zal ik je de rest van mijn mening vertellen, en als ik het stuk toch heel goed vind, zal ik daar eerlijk over zijn.

Zo, en volgende keer niet zo aanvallend, mensen geven alleen maar hun mening als je er niet voor bestemd bent, denk ik dat je hier verkeerd zit..

[duivelaartje]

Ik heb eerst de reacties gelezen, want zo'n poll bij een verhaal vind ik echt belachelijk. Arrogantie, zoals Anki al zei. Wie ben jij eigenlijk, dat je ons zomaar uitmaakt voor Tina-lezers. Ik lees de Tina als sinds m'n tiende niet meer, en ik lees bijna alleen maar literatuur en ik ben zeker, al zeg ik het zelf, geen leek op dat gebied. Om zomaar je eigen verhaaltje literatuur te noemen vind ik not done. Jij bent niet degene die daar zomaar over kan beslissen. Ik heb er zelfs nog nooit bij stil gestaan of de verhalen die ik schrijf tot literatuur behoren. Ook niet de stukken die ik hier lees. Daarbij vind ik alleen spelen met woorden en zinnen niet een goed genoege doorslag om te zeggen dat iets literatuur is. Ik speel ook enkel met taal, maar ik denk dat mijn verhalen verreweg van literatuur zijn.

Voor je gedrag zou ik je een onvoldoende geven, voor je verhaal weet ik niet. Ik ga het toch maar eens lezen, want ik ben nieuwsgierig geworden. Wat voor een verhaal schuilt er achter dit persoon?

Grimm schreef op 03-01-2006 @ 17:42 :
Je zegt zelf dat *blue angel* je niet kent en dat ze dus niet over jou kan oordelen.

Feitelijk zei ze dat ik niet zo hatelijk moest doen, ipv 'over haar oordelen'

Wat trouwens niet erg consequent is... Ze zegt dat ik hààr niet ken (sic), en dus geen 'hatelijke' (sic) opmerking mag maken over haar 'literatuur' (sic).
Aangezien ik hààr niet ken, vind ik dat ik over hààr geen opmerking mag maken.
Maar ik heb haar stukje twéé keer gelezen (en ken het ondertussen dus wel), dus feitelijk zou ik daar dan toch wel een 'hatelijke' (sic) opmerking over mogen maken?

[duivelaartje]

Ok, ik heb het gelezen. Geen flauw idee waar je het nou eigenlijk over hebt, want zo af en toe spring je van de hak op de tak. Zo te zien heb je (te) veel aandacht geschonken aan je taalgebruik en is je verhaal er dus bij in geschoten. Daarbij heb je denk ik de betekenis van literatuur verkeerd begrepen;

Zoiets noemt men nou literatuur. Het gaat mij niet om het verhaal maar juist om het taalgebruik ervan.

Bij literatuur gaat het zeker ook wel om het verhaal. Het is de kunst om door middel van mooi en goed taalgebruik een 'prachtig' verhaal te schrijven.

Ik weet niet hoelang je al schrijft, of je veel schrijft en hoe je bent begonnen. Maar als ik jou was zou ik dat hele taalgebruik even op een lager pitje zetten. Wat heb je liever? Mensen die je verhaal mooi vinden, of mensen die je taalgebruik wel goed vindne maar geen hol van je schrijfsel snappen? Nah, ik zou kiezen voor het eerste. Probeer niet te perfect te zijn. Je hebt wel een grote woordenschat, zo te zien, maar het schrijven zelf kan beter. Ook lopen je zinnen af en toe niet goed of zijn ze niet helemaal goed opgebouwd.

Maar goed, bedenk zelf maar wat je ermee doet.

*blue angel* schreef op 03-01-2006 @ 18:23 :
Feitelijk zei ze dat ik niet zo hatelijk moest doen, ipv 'over haar oordelen'

Harr harr, zou hatelijk doen niet hetzelfde zijn als een oordeel klaar hebben? Voor de rest heb je helemaal gelijk, volgens mijn waarheid.

Grimm schreef op 03-01-2006 @ 18:41 :
zou hatelijk doen niet hetzelfde zijn als een oordeel klaar hebben?

Je zegt zelf (dat zij zelf zegt) dat ik haar niet ken, en dus niet over haar mag oordelen, maar dat dééd ik toch ook niet?
Ik oordeelde enkel en alleen over haar opstelletje. Jij ook, als ik mij niet vergis, en, als ik mij niet vergis, deelden we zelfs dezelfde mening over het schijfsel in kwestie.

*blue angel* schreef op 03-01-2006 @ 18:52 :
Je zegt zelf (dat zij zelf zegt) dat ik haar niet ken, en dus niet over haar mag oordelen, maar dat dééd ik toch ook niet?
Ik oordeelde enkel en alleen over haar opstelletje. Jij ook, als ik mij niet vergis, en, als ik mij niet vergis, deelden we zelfs dezelfde mening over het schijfsel in kwestie.

Nuja, ik kan me alleen baseren op wat me gegeven wordt en dat heb ik nu dus ook gedaan. Verder hoef ik niks te zeggen over haar persoon, alleen hoe ze zich hier gedraagt. En ja, we delen de mening.

[Christiana]

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 16:47 :
Li Theriftir
Het Weggeven

----------------------------------------------------------------
NB: De taal die hier af en toe gebruikt word is het Niorä, ofwel De Taal der Elfen. De namen, de taal, de gebeurtenissen en de rest zijn allemaal © me. Voel je vrij om kritiek te geven. Het verhaal is nog niet helemaal af.
-----------------------------------------------------------------

'Nilthri..' als een zacht briesje, een fluistering van de wind, kwam deze naam over de bloedrode lippen van het afgepeigerde magische schepsel.
Aan de rand van Li Oyris lag ze in foetushouding met haar gezicht naar het meer, als betoverd door het diepe blauwe water en wat zich daarin afspeelde. Vol bewondering keek ze hoe het kleine wezentje haar weg baande naar boven, naar het oppervlak, naar de lucht. Ze schoot het water uit, wervelend, en bleef er slechts een paar luttele centimeters boven zweven. Als vastgehouden door een onzichtbare hand. Het licht op haar haar, kleine spettertjes water die als diamanten op haar huid rustten, volkomen volmaakt. Met een diepe teug nam ze haar eerste hap adem. Op dat moment schoten haar ogen verbaasd open. De grootste en diepste ogen die je ooit had gezien. Ogen die overliepen van wijsheid, ondanks haar jonge jaren. Vol bewondering tastte deze ogen de wonderlijke nieuwe wereld waar ze in beland was af, alsof ze die streelde, liefkoosde, beminde. Een creatuur van Moeder Aarde. Ze was een met de bomen, planten, bloemen, zon, water en wind. Volkomen veilig, rustig en vertrouwd. In haar element. Maar tegelijkertijd toch zo compleet anders. Als een kroon op al het werk van de natuur. Ze stak er met kop een schouders bovenuit. Het eerste contact met haar moeder Afeïr werd gemaakt toen Afeïr zachtjes begon te neuriën. Bijna onhoorbaar, maar als je het hoorde betoverde het je. Langzaam zwol het aan tot een prachtig mooi weemoedig gezang. Weemoedig omdat Afeïr wist wat er stond te gebeuren. Ondanks dat je de woorden niet verstond was je in staat te begrijpen welk een boodschap dit lied verhaalde, misschien was je zelfs beter in staat om het te begrijpen. Luisteren doe je met je gevoel, emoties. Niet met je kennis van taal. Een klein juweel schitterde op de wang van Nilthri, een juweel dat zich onderscheed van de diamanten waterdruppels. Nilthri huilde en zo huilden ze samen. Nilthri, kabbelend als het water. Rustig, vrijwel geluidloos, maar ook hevig geëmotioneerd door de zangkunsten van haar moeder. Een traan was voor haar genoeg. Waterkinderen waren spaarzaam met emoties. Afeïr echter huilde grillig als de bomen. Met lange uithalen en diepe snikken waar ze in scheen te stikken, maar toch weer uit krabbelde en haar wenen nogmaals tot een climax bracht met een heftige, doch vrijwel geluidloze uithaal. Als bij donderslag op een klaarlichte hemel stopte Afeïr met huilen en kwam met haar laatste krachten overeind, zo min mogelijk onnodige bewegingen makend omdat ze alle energie die ze nog had nodig zou hebben bij wat komen ging. Een licht hese stem vloeide tussen de lippen van de elf vandaan als een jonge scheut die zijn kopje voor het eerst naar het zonlicht ophefte. Verlangend maar ook een soort angstig voor het nieuwe. Verbaasd zou je zijn, als je voor het eerst de stem van Afeïr hoorde, aangezien de stem niet bij haar paste. Anderzijds hoorde de stem bij haar, zoals de dag bij de nacht hoorde. Afhankelijk van elkaar waren, zoals een menselijke zuigeling afhankelijk was van zijn moeder. Zo kon Afeïr niet bestaan zonder haar stem, haar stem schonk haar immers haar levensvreugde. Woudkinderen zongen mee met het ritselen van de bladeren, het murmelen van takken en het kraken van de oude dikke bomen die in Ristiyr, zoals de heersers van weleer het woud hadden genoemd, groeiden. Afeïr strekte haar armen, lispelde woorden voor zich uit in de voor ons nogsteeds onbekende taal en geheel onverwacht kwam de kleine, maar volgroeide elf af op de aanlokkelijkheid van een warme moederomhelzing. Een klein stukje tederheid. Verbitterd wendde Afeïr haar hoofd af, bij het zien van de blik in de ogen van haar geliefde dochter. Oh, ze wist wel hoe moordend het voelde, maar zo was de traditie. En niet alleen de traditie. Het kon gewoonweg niet anders. Dit was de prijs die haar volk voor een fout lang geleden had moeten betalen, en nog altijd betaalde.

Hatelijk? Valt wel mee toch? Je hoeft toch niet met satijnen handschoentjes aangepakt te worden op internet? Je hebt in ieder geval iemands mening, toch?

Ontopic: Mijn mening over dit verhaal is wederom matig. Ik heb deze keuze gemaakt omdat ik het gevoel heb dat je enorm veel onheilspellende woorden en magische gebeurtenissen in je verhaal wilt stoppen. Dit maakt het verhaal niet erg aantrekkelijk.

Verder zie ik allerlei takjes van verhaallijnen maar er is nergens een hoofdgedachte! Ik mis de kern...

Al met al niet erg positief. Wel vind ik het leuk dat je een eigen wereld probeert te creëren; dat maakt het verhaal wat origineel.
Over je reactie van het 'met woorden spelen'. In een verhaal is dat niet altijd even positief. Met woorden spelen komt beter tot zijn recht in een gedicht. Een verhaal kan beter simpel geschreven (geschikt voor elke lezer), maar toch boeiend voor iedere intellectueel zijn; en begrijp me niet verkeerd, dat ís lastig.

Ik ben zelf geen schrijver, maar wel een grote liefhebber van literatuur. Je woordgebruik weet heel goed een sfeer te scheppen in de wereld van fantasy en elfen alleen is er geen concrete inhoud. Wat ik lees begrijp ik niet. Je gebruikt soms bijvoegelijke naamwoorden die iets ernstigs aanduiden, maar de lezer weet niet waar het op slaat. Je speelt met woorden en zinnen, je taal is erg bloemrijk. Het doet me denken aan 19e eeuwse literatuur. Maar zelfs voor die tijd is het gewoon te vol, overvol. Probeer je meer te beperken tot de essentie. Wees meer concreet en probeer ook een verhaal te vertellen. Als ik zou moeten samenvatten wat ik net gelezen heb dan weet ik niks melden.

Reve was stilistisch fenomenaal. 'De avonden' gaat over een man die niet weet wat hij moet doen met zijn verveeldheid, en zijn leven dat zinloos van de ene in de andere dag overgaat. Er hoeft dus niet per se een hoop te gebeuren, maar je moet wel een verhaal vertellen.

**SoMeOne schreef op 03-01-2006 @ 19:41 :

Reve was stilistisch fenomenaal. 'De avonden' gaat over een man die niet weet wat hij moet doen met zijn verveeldheid, en zijn leven dat zinloos van de ene in de andere dag overgaat. Er hoeft dus niet per se een hoop te gebeuren, maar je moet wel een verhaal vertellen.

Reve deed 220 pagina's over het beschrijven van vijf dagen en er gebeurde geen ruk. Om het even wat anders te verwoorden.

[Aelandill]

*blue angel* schreef op 03-01-2006 @ 17:12 :
Mijn excuses dat ik geen voeling meer heb met 'puntenverdelingen' zoals toegepast in de lagere school, mademoiselle. In

mijn ogen is matig "zozo", en dus nog nipt erdoor.
Daarbij is één keer 'onvoldoende' en drie keer 'erdoor' nog geen eerlijke verdeling, maar kom.

Ik lieg niet over mijn leeftijd en zie daar ook geen enkele reden toe.

Ik denk trouwens dat ik de voorbije zes maanden meer literatuur versleten heb dan jij sinds je kan lezen

Als het trouwens niet om het verhaal gaat, waarom vraag je dan wat de mensen van het verhaal vinden? En dus niet van het

spelen met woorden en zinnen?

En Tina, is dat zoiets als de Fancy? Want in de Fancy las ik een jaar of acht geleden nogal eens

Goed dan, daar heb je gelijk in. Ik heb er niet uren over gefilosofeerd hoe ik de poll zou indelen, en heb gewoon maar wat

ingevuld. Sorry als ik daarbij een arrogante indruk heb gewekt, dat is op geen enkele manier de bedoeling geweest. Alleen jij

kan hopelijk ook wel begrijpen dat als iemand zijn best doet op een stukje verhaal, hoe slecht het volgens jullie dan ook is,

het behoorlijk kwetsend is om over je uit gestort te krijgen dat het barslecht en weet ik wat al niet meer.

Over dat jij meer literatuur hebt gelezen in de afgelopen zes maanden:
*klapt in dr handjes* Good for you.

Er is een verschil tussen een verhaal en een verhaallijn.
Het gaat om het verhaal in het geheel, niet om de verhaallijn die jij ongetwijfeld bedoeld.
Ik vroeg de mening van de mensen over wat ze van het verhaal in het geheel vonden.
Daarbij vergeten jullie er rekening mee te houden dat ik er nog bepaald niet klaar mee ben. Ik zit in een nog zo vroeg

stadium van het schrijven dat ik nog geen tijd heb gehad om de verhaallijn dusdanig te ontwikkelen dat jullie er ook tevreden

mee kunnen zijn. Zoals ik in een van de reacties las, ik weet niet meer precies welke, dat het bij literatuur ging om het

geheel van het spelen met woorden en zinnen, en de verhaallijn, om het zo tot een prachtig volledig mooi verhaal te kunnen

maken, werd er nogmaals naar mijn idee ook niet echt rekening mee gehouden dat ik nog niet klaar ben mensen. Ik ben nog

niet klaar. Ga jij bijvoorbeeld de eerste paar bladzijden lezen van een boek als Camera Obscura van Hildebrand. Dan heb je ook nog totaal geen idee waar het over gaat. In dit geval is het een abstract beeld, waar er veel beschreven

word om jullie een indruk te geven wat er daar allemaal gebeurd, daarom ook het misschien te overvloedige gebruik van bijvoegelijke naamwoorden. Ik ben me hier terdege van bewust geweest. Daarbij deed ik dit om een beetje drukkende, deftige en zo mogelijk magische sfeer te wekken. Ik zeg niet dat dit gelukt is, dat is aan jullie om te beoordelen en aan de negatieve reacties te horen zijn jullie het daar waarschijnlijk niet mee eens, maar het is in eerste instantie wel mijn bedoeling geweest. Het leuke vind ik juist ook dat de lezer nu nog totaal geen idee heeft welke kant het op zal gaan.

Grimm schreef op 03-01-2006 @ 17:42 :
O rly?

Uitmuntend = 10
Zeer goed = 9
Goed = 8
Ruim voldoende = 7
Voldoende = 6
Matig = 5
Onvoldoende = 4
Zeer onvoldoende = 3
Slecht = 2
Zeer slecht = 1

Mijn tante geeft les op een basisschool.

Verder heeft blue angel zeker wel een punt, drie goede kwalificaties en één 'half' kwalificatie. Als je nu echt zeker was van

je zaak, zou je ook 'bijzonder slecht', 'slecht' en 'zo slecht dat ik niet meer verder las na de eerste drie regels' er in

opnemen, maar het ziet er zo uit dat je dat niet durft.
Als je graag houdt van het spelen met woorden en zinnen, waarom schrijf je dan een verhaal? Waarom verzamel je dan niet je

kunstjes in een onsamenhangend blad van allerlei vernuftige trucjes die jouw literaire geleerdheid moeten voorstellen?
Literatuur geldt overigens pas als verschillende mensen het literatuur vinden. Jij bent niet de persoon om te oordelen of

iets literatuur is of niet. Je mag vinden wat je wilt, maar als je daarmee aankomt bij een ander persoon die wel wat in de

pap te brokkelen heeft wat betreft de literariteit (err?) van een boek, zal die persoon je waarschijnlijk uitlachen.
Bovendien, je bent heerlijk hypocriet bezig. Dat mag, je bent immers maar vijftien, en een meisje, dus ik zal er nog niet zo

zwaar aan tillen wat betreft je geloofwaardigheid. Je zegt zelf dat *blue angel* je niet kent en dat ze dus niet over jou kan

oordelen. Maar wat leest het oplettende en reeds getergde oor verder in je reactie?
Een aanval op haar leeftijd en op de dingen die ze wel of niet leest. Met die instelling kom je er wel ja, als je met modder

gaat gooien.
Heel knap als je een prachtige psychologische schets kunt maken uit één reactie, die nog wel via het vaagste medium ooit is

gegeven, namelijk Internet. Jou zou er in door moeten studeren.
Leg jij dan maar eens uit waarom de Tina of Fancy slechter is om te lezen dan een boek van, laten we zeggen, Bernlef?
Begrijp me niet verkeerd, ik stond vooraan toen de fancyoverstroming hier kwam en ik stond vooraan toen ze bijna allemaal

weggewerkt werden omdat ze geen kritiek aankonden. Maar jij lijkt nu hetzelfde gedrag te vertonen. Het zal aan het geslacht

liggen. Of aan de leeftijd. Ik denk het laatste.

Daar had ik dan geen gelijk in, voor zover ik overtuigd was dacht ik dat matig ongeveer gelijk stond aan een vier. Zoals ik

net al zei heb ik er niet bepaald over nagedacht over hoe ik mijn poll in zou delen, had ik blijkbaar maar 4 opties

aangegeven, en heb vervolgens gewoon naar hoe ik dacht dat het goed was ingevuld. Als jullie dat arrogant vinden;
Fine. Be my guest.

Het gaat mij totaal niet om een zekere mate van 'literaire geleerdheid. En inderdaad, ik hou van spelen met woorden. Als ik

overtuigd ben van het feit dat ik dat graag in een verhaal tot uitting breng, dan mag ik dat, voor zover ik weet, doen. Zoals

ik al eerder zei ben ik me er best van bewust dat ik daar niet goed in ben, maar ik vind het leuk om te doen.

Ik heb dit al eerder aan verschillende mensen in mijn omgeving laten lezen (lees: op school en dergelijke), en daar waren de

reacties aardig positief en hoorde ik verschillende mensen praten over dat het literatuur was. Dit waren trouwens heus niet alleen maar vriendinnen en/of mensen die mij graag mogen. Sorry als ik me daar in vergist heb, alleen hierbij heb ik ook niet bepaald nagedacht. Ik neem dan bij deze terug dat het literatuur zou zijn.

Ik vond dat ik aardig in het recht stond, en was misschien in enige mate verblind door gekwetste gevoelens. Er werd namelijk

direct een aardige kluit modder in mijn richting gesmeten dat het beneden verwachting enzovoort zou zijn.
Ik heb ook gelezen dat het niet het geval was bij *blue angel*, maar er werd behoorlijk vinnig gereageerd. Daarom vroeg ik me

af waarom het nodig was om zo hatelijk te doen.
Zoiets deed ik namelijk misschien vroeger, of nu nog als ik behoorlijk gefrustreerd ben. Welke indruk iemand wekt in het

reageren zegt over het algemeen net iets meer dan een verhaal en/of in dit geval een ondoordachte poll waar ik meteen op

aangekeken word. Ik las de reactie en schrok me dood, ik kreeg het idee dat ik tal van dingen verkeerd had gedaan. Dan kan je

niet van mij verwachten dat ik stilletjes ben, mijn mondje houd en alles over me heen laat komen. Zo zit ik nou eenmaal niet

meer in elkaar. Al was het in dit geval misschien een iets overdreven reactie. Trouwens, als jij de Grimm bent die ik denk dat je ben, heb jij geen opmerkingen te maken over mijn leeftijd en me te behandelen als een klein kind.

Goed dan is de Tina in mijn opzicht een slecht maandblad aangezien er dingen worden verteld over het feit dat als je bijvoorbeeld dure modieuze kleding koopt je goed en leuk bent. Daarbij is de zedelijkheid ver te zoeken bij bepaalde verhalen en/of afbeeldingen. Insturingen van wanhopige schorpioenen die 13 zijn en "nog steeds" niet met iemand naar bed zijn gegaan en waar vervolgens ook nog serieus op gereageerd word zijn naar mijn inzien niet verantwoord. Ik vind het hersendodende lectuur. Daarom vind ik het slechter dan literatuur. Ik ben trouwens niet onder de indruk van het strooien met namen van literaire schrijvers zoals Bernlef.

Grimm schreef op 03-01-2006 @ 18:01 :
En nu je verhaal. Ik heb ook een matig gestemd en ik ben zeker geen Tina of Fancy kind.

Ik zie geen inhoud, behalve de woordinhoud dan. Zulke mooie woorden, zo weinig betekenis. Ik ben vergeten welke schrijver dat ook zo probeerde, zoveel mogelijk nutteloze woorden in een zin stoppen, ik geloof dat het Giphart was. Ik vind (men vindt) Giphart geen echt toonbeeld van de ultieme, perfecte, buitengewone, wonderschone literatuur. Er zijn auteurs die beter kunnen schrijven en beter kunnen spelen met woorden. Zinnen als:
en

vind ik juist helemaal niet mooi. Is dat dan het beste wat je in huis hebt? Ben je van literaire waarde als je zoveel mogelijk dingen in een zin kan proppen, als je een te lange opsomming kunt maken? Ben je dan binnen? Vertel het me, ik heb er nooit van gehoord.
Ben je een echte schrijver als je een personage drie dingen tegelijk laat doen, en die dingen vervolgens ook scheidt met alleen een komma? Dit ziet er niet professioneel uit. Zulke constructies heb ik gezien bij mensen die me niet kunnen vertellen wat literatuur betekent, welke schrijvers literair zijn en waar het stuk hun eerste stap was in de schrijfwereld.
Maar nee, ik heb het fout. Mijn god, wat zat ík er naast. Je bent de beste schrijver ooit als je meer dan vijf bijvoegelijke naamwoorden bij een zelfstandig naamwoord kunt zetten. Nou, dat vind ik dan ook hartstikke mooi, schitterend, verrassend, wonderlijk, gedurfd en onverklaarbaar. Het lijkt wel of je er op geoefend hebt.
Ik heb geen zin meer in sarcasme, ik ga wel échte verhalen lezen.

edit:
Voor schrijven geldt dat net zo goed. Het Letteren op scholieren.com is niet alleen een plaats voor de Mulischen en de Reves, maar ook voor de schrijvers van het plot achter de Tina stripverhalen, de scriptschrijvers van de Teletubbies en de gewone knutselschrijvers die schrijven omdat ze het leuk vinden. Scriptschrijvers heb ik er alleen maar weinig gezien...

Zoals ik net al zei vind ik dat ik een goed beargumenteerde mening heb over het verwerpen van bladen als Tina en Fancy. Als mensen het leuk vinden om onzedelijke verhalen te schrijven, en verhalen die het aanmoedigen om maar zo vroeg mogelijk seks te hebben, Go Ahead. Maar dan verwerp ik je wel degelijk en ga ik me zeker niet voor die mening schamen.

Anki schreef op 03-01-2006 @ 18:13 :
Offtopic: ARROGANTIE!

Over het verhaal...het spijt me echt, ik kwam er niet helemaal doorheen, ik werd helemaal verdoofd en duf door al die bijvoegelijk naamwoorden en lange opsommigen. Ik kan zelf een queen zijn in opsommen, maar dit vind ik wel een beetje veel van het goede.
Ik ga er zeker nog een keer de tijd voor uittrekken en dan zal ik je de rest van mijn mening vertellen, en als ik het stuk toch heel goed vind, zal ik daar eerlijk over zijn.

Zo, en volgende keer niet zo aanvallend, mensen geven alleen maar hun mening als je er niet voor bestemd bent, denk ik dat je hier verkeerd zit..

Nogmaals mijn excuses voor het wekken van een arrogante indruk. Ik zal kijken wat ik aan het verhaal kan veranderen om het minder saai te maken door het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden en opsommingen (voor zover mogelijk en voor zover het niet al te veel verandert aan de eigenlijke bedoeling van het verhaal) te matigen.

Ik vind het best als mensen hun mening geven, en ik reageerde overdreven, maar nogmaals schrok ik erg door de vinnige uithaal van *blue angel*.


Voor de rest zal ik een andere keer reageren op de verder geplaatste reacties voor zover men vind dat dat nodig is. Alles komt namelijk een beetje op hetzelfde neer en er is al vrij veel uitgelegd in het bovenstaande. Anyway, ik moet nu weg, misschien kom ik straks nog terug maar dat zie je vanzelf wel.

[duivelaartje]

Het staat er ook bij dat het nog niet af is, inderdaad. Moeten we dan geen commentaar geven, of zeggen: jaa, ik vind het nu niet zo, maar je verbeterd het vast goed.
Ik heb in ieder geval commentaar gegeven op je verhaal zoals het nu is. Tips wat je er beter aan kan doen enzo, want je wilde het toch nog verbeteren?

Ik zei dat over de literatuur, dat het daarbij niet enkel om mooie taal gaat. Daar lijkt het nu bij jou echter wel op, maar als je het nog gaat veranderen kan je daar dus aan werken. Je geeft ook het voorbeeld van Camera Obscura. Dat boek is literatuur, maar ook niet heel erg boeiend, vind ik persoonlijk. Er is zoveel meer literatuur, mooie literatuur. Spelen met woorden plus een goede verhaallijn. Er is trouwens ook niets mis met een stuk vol beschrijvingen, maar als je zo'n stukje zomaar op een forum plakt kun je weinig positief commentaar verwachten. Het is gewoon niet boeiend, hoe mooi de taal ook in elkaar kan zitten.

Tering, ik ben berucht. Je emailadres komt me wel bekend voor though.

[Aelandill]

duivelaartje schreef op 03-01-2006 @ 20:43 :
Het staat er ook bij dat het nog niet af is, inderdaad. Moeten we dan geen commentaar geven, of zeggen: jaa, ik vind het nu niet zo, maar je verbeterd het vast goed.
Ik heb in ieder geval commentaar gegeven op je verhaal zoals het nu is. Tips wat je er beter aan kan doen enzo, want je wilde het toch nog verbeteren?

Ik zei dat over de literatuur, dat het daarbij niet enkel om mooie taal gaat. Daar lijkt het nu bij jou echter wel op, maar als je het nog gaat veranderen kan je daar dus aan werken. Je geeft ook het voorbeeld van Camera Obscura. Dat boek is literatuur, maar ook niet heel erg boeiend, vind ik persoonlijk. Er is zoveel meer literatuur, mooie literatuur. Spelen met woorden plus een goede verhaallijn. Er is trouwens ook niets mis met een stuk vol beschrijvingen, maar als je zo'n stukje zomaar op een forum plakt kun je weinig positief commentaar verwachten. Het is gewoon niet boeiend, hoe mooi de taal ook in elkaar kan zitten.

Ik ben niet van plan om ook maar iets aan het verhaal opzich te veranderen, alleen misschien een beetje aan het gebruik van de bijvoeglijke naamwoorden en de opsommingen. Heb het lef niet om te denken dat ik mijn verhaal zodanig ga veranderen dat jullie het ineens wel leuk vinden. Jullie kritiek op het verhaal vind ik best, jullie mening over de verhaallijn is geheel aan jullie en daar ga ik dan ook niks aan veranderen. Mij is namelijk de mening toegedaan dat de verhaallijn is zoals hij volgens mij moet zijn.

Ik bedoelde met het gedeelte dat het verhaal nog niet af was, dat je hier alleen het begin van de verhaallijn stond, dus dat je niet kan verwachten dat je in een stukje van pakweg 700 woorden meteen in korte bewoording het hele verhaal word uitgelegd. Zoiets noemt men namelijk een samenvatting.
Over het feit dat Camera Obscura geen mooi boek zou zijn valt te twisten, daarbij pakte ik slechts een boek uit een hele reeks literaire boeken. Ik vraag me af of je als ik het boek Knielen op een bed violen had genoemd het wel een mooi boek had gevonden. Ik vind dit dan ook een beetje nietszeggende opmerking. Het ging erom dat dit misschien de eerste 2 à 3 bladzijden zouden zijn van een boek/verhaal van een wat groter kaliber. Then again, je kan bij zoiets niet verwachten dat meteen het hele verhaal word verteld. Al geef ik toe dat er hier nog weinig gebeurd, dit was trouwens gewoon de bedoeling.

Zodra ik meer heb geschreven post ik het hier. Tot die tijd gekomen is zal je hier je frustraties op moeten uitten.

Dat een verhaal vol beschrijvingen niet boeiend zou zijn is trouwens ook een persoonlijke mening.
Ik blijf hierbij.

[duivelaartje]

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 21:12 :
Ik ben niet van plan om ook maar iets aan het verhaal opzich te veranderen, alleen misschien een beetje aan het gebruik van de bijvoeglijke naamwoorden en de opsommingen. Heb het lef niet om te denken dat ik mijn verhaal zodanig ga veranderen dat jullie het ineens wel leuk vinden. Jullie kritiek op het verhaal vind ik best, jullie mening over de verhaallijn is geheel aan jullie en daar ga ik dan ook niks aan veranderen. Mij is namelijk de mening toegedaan dat de verhaallijn is zoals hij volgens mij moet zijn.

Ik bedoelde met het gedeelte dat het verhaal nog niet af was, dat je hier alleen het begin van de verhaallijn stond, dus dat je niet kan verwachten dat je in een stukje van pakweg 700 woorden meteen in korte bewoording het hele verhaal word uitgelegd. Zoiets noemt men namelijk een samenvatting.
Over het feit dat Camera Obscura geen mooi boek zou zijn valt te twisten, daarbij pakte ik slechts een boek uit een hele reeks literaire boeken. Ik vraag me af of je als ik het boek Knielen op een bed violen had genoemd het wel een mooi boek had gevonden. Ik vind dit dan ook een beetje nietszeggende opmerking. Het ging erom dat dit misschien de eerste 2 à 3 bladzijden zouden zijn van een boek/verhaal van een wat groter kaliber. Then again, je kan bij zoiets niet verwachten dat meteen het hele verhaal word verteld. Al geef ik toe dat er hier nog weinig gebeurd, dit was trouwens gewoon de bedoeling.

Zodra ik meer heb geschreven post ik het hier. Tot die tijd gekomen is zal je hier je frustraties op moeten uitten.

Dat een verhaal vol beschrijvingen niet boeiend zou zijn is trouwens ook een persoonlijke mening.
Ik blijf hierbij.

Ik geloof dat je jezelf heel wat vind. Ik geef slechts mijn mening en ik geef tips. Je hoeft ze ook niet op te volgen, dat zeg ik helemaal niets. Je zou er iets mee kunnen doen. Ik wil niet arrogant doen, maar we zijn hier wel een letteren-forum en de meesten hebben enigszins verstand van schrijven. Mierenneuken is mijn grote hobby, en commentaar geven vind ik ook best leuk om te doen. Dat zegt niet dat het goede kritiek is, maar goed. Je hoeft je verhaal ook niet te veranderen naar zoals wij het willen, maar je zou er misschien wat aan kunnen veranderen waardoor ook wij het misschien wat prettiger leesbaar vinden. Je hoeft ook niets aan de verhaallijn te veranderen (als die er uberhaupt is), maar aan alles er omheen. Je verhaallijn is iets persoonlijks, inderdaad. Maar dat gehak op de tak, dáár kan je wel wat aan doen bijvoorbeeld. Ook de indeling van je verhaal kan beter. Je zou het duidelijker, helderder en overzichtelijker kunnen maken. Maar als je hier zelf tevreden mee bent, ach, wij geven slechts onze mening en daar heb je ook om gevraagd.

Je hoeft mij niet uit te leggen wat een samenvatting is, want dat weet ik zelf ook wel. Ik dacht al zoiets dat dit slechts het begin van een verhaal was, maar dan nog. Het begin vind ik zelf het belangrijkste. Dat moet pakkend zijn, of tenminste aanspreken en nieuwsgierig maken. En dat mis ik wel een beetje in jouw begin.
Toevallig vind ik "Knielen op een bed violen" wel een mooi boek. Maar ik heb er geloof ik niet een nietszeggende opmerking over gemaakt, over Camera Obscura. Laat maar zitten.

Het is opzich wel een algemeen gedeelde mening, dat een boek vol met beschrijvingen niet erg boeiend is. Dat neemt niet weg dat het wel mooi kan zijn om eens te lezen. Maar er zullen denk ik niet veel mensen zijn die dat soort boeken verslinden, zoals de meeste mensen andere boeken lezen. Een mooi beschrevend, en geschrevend, boek op zijn tijd vind ik ook leuk om te lezen. Als het tenminste niet langdradig is en er wel een opbouw en bepaalde spanning in zit. Dat is de kunst, om dat goed te doen. Moeilijk lijkt me.

Aelandill, doe alsjeblieft iets aan je grammatica, werkwoorden enzo. Begin eerst eens bij de basis voordat je met moeilijke woorden gaat gooien.

[duivelaartje]

[Aelandill]

duivelaartje schreef op 03-01-2006 @ 21:33 :
Ik geloof dat je jezelf heel wat vind. Ik geef slechts mijn mening en ik geef tips. Je hoeft ze ook niet op te volgen, dat zeg ik helemaal niets. Je zou er iets mee kunnen doen. Ik wil niet arrogant doen, maar we zijn hier wel een letteren-forum en de meesten hebben enigszins verstand van schrijven. Mierenneuken is mijn grote hobby, en commentaar geven vind ik ook best leuk om te doen. Dat zegt niet dat het goede kritiek is, maar goed. Je hoeft je verhaal ook niet te veranderen naar zoals wij het willen, maar je zou er misschien wat aan kunnen veranderen waardoor ook wij het misschien wat prettiger leesbaar vinden. Je hoeft ook niets aan de verhaallijn te veranderen (als die er uberhaupt is), maar aan alles er omheen. Je verhaallijn is iets persoonlijks, inderdaad. Maar dat gehak op de tak, dáár kan je wel wat aan doen bijvoorbeeld. Ook de indeling van je verhaal kan beter. Je zou het duidelijker, helderder en overzichtelijker kunnen maken. Maar als je hier zelf tevreden mee bent, ach, wij geven slechts onze mening en daar heb je ook om gevraagd.

Je hoeft mij niet uit te leggen wat een samenvatting is, want dat weet ik zelf ook wel. Ik dacht al zoiets dat dit slechts het begin van een verhaal was, maar dan nog. Het begin vind ik zelf het belangrijkste. Dat moet pakkend zijn, of tenminste aanspreken en nieuwsgierig maken. En dat mis ik wel een beetje in jouw begin.
Toevallig vind ik "Knielen op een bed violen" wel een mooi boek. Maar ik heb er geloof ik niet een nietszeggende opmerking over gemaakt, over Camera Obscura. Laat maar zitten.

Het is opzich wel een algemeen gedeelde mening, dat een boek vol met beschrijvingen niet erg boeiend is. Dat neemt niet weg dat het wel mooi kan zijn om eens te lezen. Maar er zullen denk ik niet veel mensen zijn die dat soort boeken verslinden, zoals de meeste mensen andere boeken lezen. Een mooi beschrevend, en geschrevend, boek op zijn tijd vind ik ook leuk om te lezen. Als het tenminste niet langdradig is en er wel een opbouw en bepaalde spanning in zit. Dat is de kunst, om dat goed te doen. Moeilijk lijkt me.

Verre van dat eigenlijk maar dat is niet ter zaken doende.
Ik heb echter wel een sterke eigen mening en durf daar voor uit te komen. Af en toe iets te sterk welliswaar, maar dat terzijde.
Zoals ik al zei verander ik kritiekpunten zoals het overvloedige gebruik van bijvoeglijke naamwoorden. Voor de rest zou je misschien iets duidelijker willen zijn wat betreft de indeling van mijn verhaal. Ik snap niet helemaal wat je er mee bedoeld.
Ik zeg op geen enkele wijze dat ik niet dankbaar ben voor kritiek, alleen ik dacht dat er een misverstand bestond over in welke mate ik mijn verhaal zou gaan veranderen en heb dat proberen op te lossen. Verder zal ik proberen er meer spanning in te leggen en verder te schrijven.
Nogmaals danku allen voor de kritiek, ik zal zien wat ik er aan kan doen.

Grimm? Kom even met argumenten en laat me dan zien waar de grammatica niet klopt. Daarbij is het niet de bedoeling om met moeilijke woorden te smijten, misschien moet je aan de schrijfstijl wennen.

[duivelaartje]

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 21:51 :
Verre van dat eigenlijk maar dat is niet ter zaken doende.
Ik heb echter wel een sterke eigen mening en durf daar voor uit te komen. Af en toe iets te sterk welliswaar, maar dat terzijde.
Zoals ik al zei verander ik kritiekpunten zoals het overvloedige gebruik van bijvoeglijke naamwoorden. Voor de rest zou je misschien iets duidelijker willen zijn wat betreft de indeling van mijn verhaal. Ik snap niet helemaal wat je er mee bedoeld.
Ik zeg op geen enkele wijze dat ik niet dankbaar ben voor kritiek, alleen ik dacht dat er een misverstand bestond over in welke mate ik mijn verhaal zou gaan veranderen en heb dat proberen op te lossen. Verder zal ik proberen er meer spanning in te leggen en verder te schrijven.
Nogmaals danku allen voor de kritiek, ik zal zien wat ik er aan kan doen.

Grimm? Kom even met argumenten en laat me dan zien waar de grammatica niet klopt. Daarbij is het niet de bedoeling om met moeilijke woorden te smijten, misschien moet je aan de schrijfstijl wennen.

Aan die bijvoeglijk naamwoorden stoorde ik mij eigenlijk niet zo, want je schrijft het heel omschrijvend. Maar het gebruik van je 'moeilijke' woorden wel, want ze zijn af en toe niet passend. Niet overal is zo'n woord goed op zijn plaats. Je hoeft ook niets te veranderen aan het verhaal en idee opzich, maar meer op de manier van presenteren. Ik hoop dat je er wat aan hebt gehad en het een en ander zal kunnen veranderen.

Even over je grammatica enzo. Je grammatica opzich is niet echt fout, maar het loopt soms niet lekker. Net een verkeerde zinsbouw. Dat heeft denk ik niets met je schrijfstijl te maken, maar meer het eigen worden van het gebruik van wat moeilijkere taal. Door 'moeilijke' woorden te gebruiken maak je het jezelf wel iets ingewikkelder, en kan je dat misschien beter opbouwen. Het is niet per se tof of "kijk mij" als je met zulke woorden aan komt zetten. Probeer ze wel goed en passend te gebruiken, want dan krijgen ze pas waarde.

[Changshan]

Zo. Het verhaal van dit topic is al een tijd niet meer het verhaal dat bovenaan staat. Laat ik de reacties, die ik overigens wel gelezen heb, voor het gemak even omzeilen;

Ten eerste; gebruik liever geen poll. Mijns inziens moet de lezer kunnen refereren aan andere stukken/verhalen voor zulke korte 'labels' als 'onvoldoende' of 'goed', en welke ik er hiervoor dan bij zou moeten pakken, is me onduidelijk.

Ten tweede; spelen met taal mag, maar doe dat dan niet onmiddellijk in een verhaal dat je nog langer wilt maken. Ik zou zeggen dat je een groter verhaal altijd later nog kan vermoeilijken en uitdiepen.
Overdadig naamwoordengebruik en een grotere hoeveelheid metaforen betekenen in een stuk niet altijd vooruitgang. Bedenk dat ze er enkel en alleen zijn om het juiste gevoel bij een verhaal op te wekken en te behouden. Dat is natuurlijk een must bij ieder verhaal, maar als ze de verhaallijn gaan overheersen, moet je je motief bij de lezer als auteur toch eens herzien.

Er staan enkele taalfouten in het stuk, die je over het algemeen bij één keer herlezen zelf wel kunt vinden; mocht dit een probleem zijn, dan wil ik wel weer voor mierenneukertje spelen en ze er voor je uit vissen.

Verder heb je in de discussie wel een punt met dat je aanhaalt dat niet ieder verhaal aan het begin duidelijk hoeft te zijn. Maar bedenk dan wel wat het begin van zo'n verhaal dán als functie moet hebben: we hebben dan een intro, die, getuige van de kleinere hoeveelheid inhoud, als sfeerzetting moet gaan dienen. Met andere woorden, je moet de lezer meer dan op elke andere plek in het verhaal boeien en motiveren om verder te lezen.
Pas als dát gelukt is, kun je het tempo van het verhaal wat verlagen, en je richten op metaforen en andere stuff.

Met het idee dat je dit zelf ook in je hoofd had, wil ik nog wel wachten op wat er nog aan inhoud en verhaal gaat komen. Kennelijk moet de moederelf een offer (haar leven?) gaan brengen, nu ze een kind heeft gebaard...

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 21:51 :

Grimm? Kom even met argumenten en laat me dan zien waar de grammatica niet klopt. Daarbij is het niet de bedoeling om met moeilijke woorden te smijten, misschien moet je aan de schrijfstijl wennen.

Zodra ik meer heb geschreven post ik het hier. Tot die tijd gekomen is zal je hier je frustraties op moeten uitten.

[Belgarath]

Ik kwam er niet zo goed doorheen, een wat langdradig verhaal. Er zit voor mij teveel detail in om het vlot te kunnen lezen.

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 21:51 :
Ik snap niet helemaal wat je er mee bedoeld.

...

laat me dan zien waar de grammatica niet klopt.

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 20:26 :
Alleen jij kan hopelijk ook wel begrijpen dat als iemand zijn best doet op een stukje verhaal, hoe slecht het volgens jullie dan ook is, het behoorlijk kwetsend is om over je uit gestort te krijgen dat het barslecht en weet ik wat al niet meer.

zei ik toch niet?

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 20:26 :
Er is een verschil tussen een verhaal en een verhaallijn.
Het gaat om het verhaal in het geheel, niet om de verhaallijn die jij ongetwijfeld bedoeld.
Ik vroeg de mening van de mensen over wat ze van het verhaal in het geheel vonden.

er IS zoals je zelf al aangeeft nog geen verhaal in het geheel; verbaast het je dan dat we er geen in terugvinden?

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 20:26 :
Ga jij bijvoorbeeld de eerste paar bladzijden lezen van een boek als Camera Obscura van Hildebrand. Dan heb je ook nog totaal geen idee waar het over gaat. In dit geval is het een abstract beeld, waar er veel beschreven word om jullie een indruk te geven wat er daar allemaal gebeurd, daarom ook het misschien te overvloedige gebruik van bijvoegelijke naamwoorden. Ik ben me hier terdege van bewust geweest.

Ik sluit me volledig aan bij Changsan, wat de functie van de eerste bladzijden van een verhaal betreft.
Als ik na vijf bladzijden van een boek nog steeds geen flauw idee heb waarover het gaat, er meer metaforen, synoniemen en bijvoeglijk naamwoorden staan dan lidwoorden en dan de namen ook nog eens van die aard zijn dat ik telkens terug moet kijken om te zien "wie dat nu ook weer was", dan lees ik gewoon niet verder.

Goede poging, maar nee...
Je woordkeuze is ongepast en op veel plaatsen ontzettend overbodig.

Maar dat is iets waaraan je kunt werken. Veel succes ermee!
Tot die tijd krijg jij van mij een 3 :P

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 16:58 :
Zoiets noemt men nou literatuur. Het gaat mij niet om het verhaal maar juist om het taalgebruik ervan. Het spelen met woorden en zinnen.

Ik neem aan dat je heel goed begrijpt dat je geen literatuur schrijft? En dat 'literatuur' zeker niet inhoudt dat je vage synoniemen en woordspelingen en rare zinkronkels gebruikt? Literatuur moet in ieder geval vernieuwend zijn, en de manier waarop maakt dan helemaal niet uit. Het is prima dat je hier dingen post en er commentaar op wilt, daar is dit forum voor, maar ik vind het redelijk arrogant om te zeggen dat je literatuur schrijft.

[T_ID]

Klinkt op zich als een idee, maar dit hele verhaal beschrijft iets dat waarschijnlijk ook in de helft van de tekst zou kunnen.

De verleden tijd van onderscheiden is trouwens niet onderscheed, maar hey, het verschil tussen kennen en kunnen kon ik ook niet he?

Het is op zich niets slechts om een beetje te spelen met taalgebruik, maar dit is wel heel veel. Ik heb voldoende gestemd.

[Roosje]

Grimm schreef op 03-01-2006 @ 17:42 :
Maar jij lijkt nu hetzelfde gedrag te vertonen. Het zal aan het geslacht liggen. Of aan de leeftijd. Ik denk het laatste.

Dat is echt gelul.

Roosje schreef op 05-01-2006 @ 00:20 :
Dat is echt gelul.

uitzonderingen daargelaten

Roosje schreef op 05-01-2006 @ 00:20 :
Dat is echt gelul.

www.fancy.nl

[Roosje]

Grimm schreef op 05-01-2006 @ 09:42 :
www.fancy.nl

Ik ben ook vijftien en ik kan wel tegen kritiek.

[Gedoemd]

Wil Aelandal (of hoe je het ook schrijft) eigenlijk wel eerlijke feedback???

Het was geweldig enz. echt zooooo'n goed verhaal!!!!

(ahum, ahum..maar als dat is wat je wilt horen, blijkbaar wel)

[Roosje]

Aelandill schreef op 03-01-2006 @ 16:58 :
Edit.
Zoiets noemt men nou literatuur. Het gaat mij niet om het verhaal maar juist om het taalgebruik ervan. Het spelen met woorden en zinnen. Daarmee blink ik nog niet erg uit en daar ben ik me terdege van bewust, maar als bepaalde mensen die alleen de Tina lezen hier komen stemmen heb ik geen zin om dat serieus te nemen.
Nogmaals goedendag

Ga dan alsjeblieft vooral met je woorden en zinnen spelen en kom maar weer terug als je iets hebt geschreven dat wel ergens over gaat. Je verhaal staat vol mooie woorden, maar waar gaat het over?
Nou heb ik niet alle reacties gelezen, omdat ik daar veel te lui voor ben en vandaag al helemaal, dus sorry als ik anderen aan het herhalen ben. (En dat zal vast wel zo zijn, aangezien het redelijk duidelijk is. )
Ik weet dat dit pas het begin is van je verhaal. Voor mij doet dat er echter niet toe. Natuurlijk, er komt vàst nog een heel stuk achteraan, maar als dat ook zo geschreven is, vraag ik me af of ik de verhaallijn er uit zou kunnen halen. Ik word teveel afgeleid door je taalgebruik om me te kunnen concentreren op wat er gebeurt en daarnaast, er gebeurt verdomd weinig. Het klinkt allemaal wel heel mooi, wat je schrijft, maar als je er over na gaat denken is het een stuk minder. Bij mij althans.

Daarnaast, wat Grimm ook al zei: doe iets aan je grammatica.

Een licht hese stem vloeide tussen de lippen van de elf vandaan als een jonge scheut die zijn kopje voor het eerst naar het zonlicht ophefte.

Kom op, zeg. Ophefte.

[Ieke]

Polls zijn niet nodig bij verhalen, dus heb hem weggehaald. (je hebt overgens wel meer optie's dan 4, je kan een aantal tot 30 nemen)

Verder, gebruik alinea's. Stukken die achter elkaar zijn doorgeschreven lezen erg moeilijk.
Ik ben fantasyfan en opzich is het verhaal wel aardig, maar het leest gewoon niet. Als je een heel boek zo uitgebreid moet beschrijven wordt het een crime om te lezen. Ik ben nu al eerder gestopt omdat het mij te overdone is. Zo af en toe is prima, maar nu doe je het in elke zin. Het wordt er gewoon te langdradig van en dan stoppen mensen gewoon met lezen.
Verder zitten er gewoon storende foutjes in. (in je taalgebruik en woorden)

Roosje schreef op 05-01-2006 @ 13:37 :
Ga dan alsjeblieft vooral met je woorden en zinnen spelen en kom maar weer terug als je iets hebt geschreven dat wel ergens over gaat. Je verhaal staat vol mooie woorden, maar waar gaat het over?

Juist, dat is precies wat het is. Het is júíst het verhaal dat het belangrijkste is... Remco Campert wordt ook tot literatuur gerekend en in de jaren zeventig schreef hij fonetisch. Dus het argument van mooie woorden maken literatuur gaat dus écht niet op.

[Changshan]

Mooi voorbeeld. En denk ook eens aan schrijvers als Bordewijk, beroemd om juist hun korte, duidelijke zinnen. Door iedereen erkend als échte literatuurschrijvers.

Changshan schreef op 05-01-2006 @ 16:19 :
Mooi voorbeeld. En denk ook eens aan schrijvers als Bordewijk, beroemd om juist hun korte, duidelijke zinnen. Door iedereen erkend als échte literatuurschrijvers.

Precies. (Al ken ik Bordewijk niet alleen van naam. Maar ik geloof je op je woord. )

Krummeltje schreef op 05-01-2006 @ 17:45 :
Precies. (Al ken ik Bordewijk niet alleen van naam. Maar ik geloof je op je woord. )

Nou ja, het laatste deel van Hersenschimmen wordt ook tot de literatuur gerekend. De taal van een demente man Korte afgebroken zinnen

Krummeltje schreef op 05-01-2006 @ 15:58 :
Dus het argument van mooie woorden maken literatuur gaat dus écht niet op.

Ach ja, literatuur wordt door n00bs gedefinieerd als 'met zoveel mogelijk moeilijke woorden en constructies de massa overklassen.' Iets doen wat zij niet kunnen, dan ben je de man. Maar er zijn inderdaad vrij veel boeken die niet veel hebben van zulke mooie constructies, ik vond zelf Blauwe Maandagen ook geen toonbeeld van parelzinnetjes

Grimm schreef op 05-01-2006 @ 18:56 :
Nou ja, het laatste deel van Hersenschimmen wordt ook tot de literatuur gerekend. De taal van een demente man Korte afgebroken zinnen

Ik heb hersenschimmen thuis liggen (Lijsters hè). Toch maar eens gaan lezen, denk ik...

Verder ben ik het met je eens in je post hierboven, Grimm.

Krummeltje schreef op 06-01-2006 @ 00:11 :
Ik heb hersenschimmen thuis liggen (Lijsters hè). Toch maar eens gaan lezen, denk ik...

Zou er niet aan beginnen als je je teveel inleeft in de karaktereigenschappen van de hoofdpersoon, want dan word je zelf ook zo dement als een kiwi. Maar er zitten wel passages in waar er zo 'achteloos' mee gespeeld wordt, dat het best leuk om te lezen is.