hoi,
aangezien mijn vorige berichtje kon triggeren (had ik beter over na moeten denken, sorry) probeer ik t nu nog een keer...
Koste me al genoeg energie om dat vorige berichtje te schrijven, dus het meeste is gekopieerd uit t vorige bericht (en dus zijn de stukjes die als trigger werkte naar mijn mening weg gelaten).
Hopelijk is dat niet erg...
Toen ik kleiner was, tot een jaar of 8, kreeg ik altijd een brandende sigarettenpeuk van m`n moeder in m`n arm als ik iets deed wat niet mocht. Nu krijg ik van haar heel afentoe nog een duw, verder niets. Maar ben die pijn van die peuk wel gaan asocieren met straf.
Verder is mijn vader aan de drank en heeft hij soms agressieve buien die hij afreageert op mij. Ik vind dat moeilijk, want vaak weet ik niet wat ik fout heb gedaan en wanneer ik bepaalde dingen wel en wanneer ik bepaalde dingen niet kan maken. Heb heel lang gezocht naar de grens, maar de grens veranderd nogal eens.
Toch vind ik het ergens fijn als hij me slaat of schopt of van de trap gooi, etc. ookal houd ik er soms dingen aan over. Het doet wel pijn, maar dat is minder erg dan de psychologische spelletjes die mijn moeder soms met me speelt. T gebeurd en dan is het over en wordt er niet meer over gepraat.
Ik weet niet goed of wat er bij mij thuis gebeurd wel is zoals het 'hoort', ik dacht altijd dat ik er gewend aan was en het me niets meer deed, maar blijkbaar heb ik meer gevoel dan ik dacht en zoek allemaal trucjes om maar gevoelloos te blijven (niet eten, eten uitbraken en dus mezelf pijn doen).
Er speelt nog wel meer, soms lijkt het wel alsof ik problemen aantrek of opzoek, maar ik weet niet goed wat ik fout doe, alleen dat ik iets fout doe...
Of misschien stel ik mezelf wel aan en maak ik dingen groter dan het is. Ik ben ook pas 17, heb geen idee nog hoe de wereld werkt.
groetjes, Marlon (hopelijk nu wel goed..)
|