Nou, ik heb zelf dus ook autisme en ik herken de hele post volledig. Nu heb ik wss wel een andere instelling als die jongen, of nja, dat weet ik niet zeker, maar omdat ik nu de instelling heb van de mensen die me niet moeten, rotten maar op en de anderen hebben een goede vriend aan mij, merk ik dat het steeds beter gaat.
Ik heb wel weinig motivatie voor de HAVO, nu in het laatste jaar, maar dat komt gewoon doordat ik het leren verleerd ben. Alles ging altijd vanzelf enz...
Ik kan zelf toch nog wel een HBO opleiding gaan doen, maar dat staat even buiten het onderwerp van deze topic.
Ik merk zelf ook dat mensen je buitensluiten en vaak zelfs pesten omdat je anders bent en daar kan ik me heel kwaad op maken, hoewel ik dat niet uit.
Ik snap die mensen ook niet. Ik bedoel maar, iedereen is zoals hij is en waarom zou je dan die mensen die anders zijn het leven zuur gaan maken. Doordat dat dus gebeurt, gaan mensen je zielig vinden en doen ze raar tegen je. Ze pesten je niet, maar ze durven bijvoorbeeld geen nee te zeggen, of ze behandelen je op zo'n manier dat je je ongemakkelijk voelt en gaat denken dat er iets ergs met je aan de hand is en daar heb ik wel ervaring mee.
Ik heb dus zelf een onzichtbare handicap, nja je ziet het wel aan mijn uitstraling vind ik zelf en ook aan de manier van bewegen, dus zal ik mensen er niet om belachelijk maken ofzo. Wat ik ook heel vaak zie, en dat vind ik nog veel erger als iemand met autisme ofzo in de zeik zetten, is dat mensen iemand met het Down-syndroom uit gaan lachen ofzo. Ik geef eerlijk toe dat ik er wel eens geintjes over maak, niet met grappen ofzo, maar meer in de zin van even zo heel raar gaan doen, maar ik weet hoe het is om iets in die richting te hebben, hoewel wel in veel lichtere vorm, maar dat noem ik niet zo iemand belachelijk maken om hoe die persoon is.
Ik heb in de klas zelf verteld dat ik autisme heb. Dat was in groep 8, en in HAVO 2, 3 en 4. HAVO 3 was de enige klas die überhaupt luisterde en het probeerde te begrijpen en ik hoorde overal in de klas geroezemoes waarom ik dat niet eerder had verteld en je hoorde iedereen tegen elkaar zeggen van oh dus daarom doetie altijd zo en zo en ik had zo'n positieve reactie helemaal niet verwacht, vandaar dat ik het aan het einde van dat jaar pas vertelde, aangezien het gewoon goed ging in die klas.
Je hebt natuurlijk altijd mensen die je daar dan weer op beoordelen, of eigenlijk is het meer veroordelen, maar dat waren in die klas gelukkig maar weinig mensen. Ik heb zelf nog niet meegemaakt dat mensen me erger gingen pesten doordat ze wisten dat ik autistisch was, maar dat kan idd aan het schoolniveau liggen, hoewel het niveau niets over de persoon zelf zegt.
Er zijn echter ook mensen die je WEL begrijpen. Het zijn er niet veel, maar ze zijn er. Ik heb, nu op mn 17e, pas één zo'n iemand leren kennen, maar dat is ook wel meteen de beste vriendin die ik kan hebben denk ik zo. Alleen jammer dat zoveel mensen je veroordelen als je autisme hebt, en je dan ook nog eens zo erg gaan pesten dat je het zelf als een handicap gaat zien en dat je daardoor niet naar een reguliere school kunt en dan weer door nog meer mensen in een hokje wordt geplaatst als ze horen dat je naar een speciale school gaat.
Zelf heb ik 2 jaar VSO gedaan en ik vind eerlijk gezegd dat daar beter les wordt gegeven als op regulier onderwijs waar ik nu op zit en problemen binnen de klas worden ook veel beter aangepakt, maar dat kan ook komen doordat dat een veel kleinere school is.
Wel nog iets wat je aan hem kunt vragen en waar je over kunt praten:
- Zie je autisme als een handicap en zo ja, waarom?
- Weet je waar je goede en je slechte punten liggen? (laat hem aangeven welke dit zijn en waarom hij dat vindt)
- Heb je het idee dat er mensen hier rondlopen die je begrijpen?
Ik kan er op dit moment niet meer bedenken, maar misschien kan ik die laterna nog plaatsen. Wat ook belangrijk is voor hem om in te zien, is dat autisme juist helemaal geen verstandelijke handicap is, maar een lichte persoonlijkheidsstoornis, dat verandert het beeld vaak al, omdat handicap een heel negatief woord is in de huidige maatschappij, want met een handicap kun je bepaalde dingen niet.
En je bent ook uniek als je autisme hebt, of nouja, eigenlijk is iedereen uniek, maar in alle groepjes wat rondhangen in de school gedraagt iedereen per groepje zich hetzelfde, met dezelfde kleding en dergelijke, terwijl autisme, vind ik, juist een manier is om te laten zien dat je echt uniek en bijzonder bent.
En autisme wil ook niet zeggen dat je ineens heel veel niet kunt. Je bent in bepaalde dingen, zoals sociale contacten leggen en onderhouden en ook het inleven in en het begrijpen van mensen dan wel minder goed, maar dat wil nog niet zeggen dat je dat maar moet laten en meteen moet denken dat je niets kunt...
Ik heb zelf namelijk best wel veel contact met mensen met autisme, als ik zo gauw effe tel, toch minstens twee-wekelijks met een stuk of 8 of 9 en er zitten er een paar bij, zo ongeveer de helft, die hun autisme niet kunnen accepteren en op die vragen die ik hier net neer heb gezet een heel negatief antwoord zouden geven, terwijl, als je goed naar die mensen kijkt en interesse toont, vaak zult zien dat die mensen veel meer in hun mars hebben als wat ze zelf denken, dat merk ik zelf ook nog steeds, ook al ben ik al heel veel gegroeid de afgelopen 4 jaar.
En iets aan de mensen die autisten zitten te pesten: Laat die mensen gewoon anders zijn, laat ze gewoon in hun eigen wereldje leven. Dat is voor hun de plek waar ze zich fijn voelen, net zoals jullie allemaal in de vriendengroep.
En die rare trekjes, ga ze daar al helemaal niet op beoordelen, want voor hun is een grote school, of steeds weer een vol en druk lokaal, een hele ongemakkelijke plek om steeds weer een hele dag te zijn, en die rare trekjes hebben ze dan om zich op die plek toch enigszins gemakkelijk te voelen, dus ga ze niet ook dát nog eens afnemen.
Ik hoop dat je wat aan dit bericht hebt eitje