Kan iemand helpen met dit gedicht uit te leggen?

Hallo,

Ik moet voor mijn mondeling dit gedicht uitleggen, maar ik kom er niet uit. Kunnen jullie helpen?

Kopters zijn dieren bijzonder bedreven in het ontkurken van de grote stilte. zij
bewegen fluisterend en beloven nooit. rond het middaguur werpen zij lange
overlijdensadvertenties af. opdat men zich berge en verblind door hun lichten geen
palm meer ziet. aan de sushibar probeerde ik weer de onvindbare vis terwijl een
begeerlijke chinese zich gelukkig achter haar haren verborg. ik at inktsoep. zei iets.
eigenlijk gaat dit gedicht over de noordzee waar als booreiland zich een designer
toont en hij ontwierp in hun volle omvang de berghellingen van de vijzelstraat. daar
ging een man overboord die vertelde dat de zee bij lihue heden ten dage volstrekt
onbegaanbaar is. in haar parkje ontmoette ik de koningin die niet meer was. zij stond
waardig maar wenend tussen haar rozen. op het bordes een vonkend dovende
diamant. dichten is zulk doven. zij nam potlood en peillood. keek met aarzelende
ogen naar een man die haar (onder ons gezegd) net iets te vaak bedankte.
bedanken is wel hoffelijk maar vooral voor de vaak zei ze en een verkoolde steen
rustte in de palm van haar hand. nergens is het beter dichten dan op aanrollende
golven. men neme een stevige regel en houde zich daaraan vast. de golven breken
op. de regel wordt schuimend gedicht en als de golf op het punt van omslaan komt is
de bladzij altijd sneller. dichten is zulk omslaan golven zijn al brekend en ontrollen
dan pas echt hun poezie. bij een eiland hoort een witte broek. de blote voeten in het
zand zeggen dat zon en lichte afzondering het bestaan draaglijker maken. voeten in
zand. handen in ontroostbaar water.

Het is geschreven door Antoine de Kom
Alvast bedankt

[annemeyen]

Ik zou het gedicht eens met de juiste alinea's en dergelijke moeten bekijken. Zou het lukken omdat zo hier te plaatsen?