Hee
oke er is iets dat ik even kwijt wil, omdat ik me echt gewoon erger aan mezelf.
Ik ben verliefd, naja volgens mij is het liefde. We kennen elkaar al ongeveer 2 maanden
hij is ook verliefd op mij. En nu zijn we ''bezig'' zoals dat wordt genoemd. We appen elke dag, terwijl wij elkaar eigenlijk nog maar 3 keer hebben gezien. Deze 3 keren, waren wij beiden aangeschoten. Vooral ik, hij was vrijwel nuchter. Nu niet denken dat ik een alcoholist ben, maar we zagen elkaar elke keer op een feest; zo ook donderdag met oud en nieuw. De klik sloeg weer helemaal over toen ik hem zag, en we hebben die avond veel gepraat, maar ook echt veel gezoend. Op een gegeven moment gingen we zelfs naar boven en toen lagen we half op elkaar op bed. Maar het bleef bij zoenen. Het was allemaal echt heel lief. En hij vertelt de leukste verhalen. Toen we op bed lagen zei hij: weetje, (hij stopte met zoenen en keek me aan) ik ben verliefd op je.
ik zei het terug. en ik meende het ook. maar nu komt het; als je verliefd op elkaar bent dan streef je uiteindelijk naar een relatie. Ik heb alleen nog nooit een relatie gehad en vind het best eng allemaal. Ik merk ook dat ik automatisch een beetje afstand neem omdat het allemaal zo vreemd voor me is. Terwijl hij juist heel graag nuchter wilt afspreken nu, ergens in de stad ofzo, buiten een feestje om. Mij lijkt dit heel leuk, maar ik ben ook gewoon bang. Ik snap dat zenuwen normaal zijn hoor, maar ik weet niet eens of ik wel zo'n ''relatietype'' ben.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik erger me namelijk echt aan mezelf; want er is nu eindelijk een jongen waar ik gevoelens voor heb, en hij voor mij; en dan twijfel ik eraan.
Groetjes
|