27-09-2006, 00:01
|
|
Verwijderd
|
Knuffel aan sonho en rare kwast en iedereen die het verder nodig heeft.
Na zoveel jaar schijn ik nu eindelijk te 'mogen' ervaren wat studeren is... Tot 1.00u hard aan een opdracht werken is in al die jaren volgens mij nog nooit voorgekomen. Degene met wie ik de opdracht samen doe was ook nog aan het werk (gedeelde smart is halve smart?  ), morgen nog even de puntjes op de i zetten en dan inleveren. Hopelijk is het voldoende... 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
27-09-2006, 01:21
|
|
|
ik weet niet hoelang nog
__________________
I love dr Phil :D
|
|
27-09-2006, 07:37
|
|
Verwijderd
|
Ik ben aangekomen en de wereld stortte in. Groot verdriet. Hoe kan het nou? Heb ik dan echt zoveel gegeten? En als ik nou straks wél alles eet, hoeveel zal ik dan wel niet aankomen? Ik wil dit niet.
 En ik wil bij iemand uithuilen en een knufffel. (Maar ik moet werken, géén zin.)
|
|
27-09-2006, 10:08
|
|
Verwijderd
|
@Roosje, ik leef met je mee. Het uitmaken is echt niet makkelijk, zoals vele mensen schijnen te denken.
OT: Vandaag thuisgebleven om aan school te werken, of nouja, om lessen te ontvluchten waarvoor ik niets had gedaan. Dus ik hoop dat ik vandaag wel motivatie kan opbrengen. |
|
27-09-2006, 10:15
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 Sorry, leedvermaak ik ken het gevoel
|
|
|
27-09-2006, 10:29
|
|
|
Afleiding is fijn, bij stilte komt de klap tien keer zo hard terug. Ik lijk voor de buitenwereld vrolijk, doe het ook en voel me dan ook zo, maar daarna is t stil en leeg.
Ik voel de hele dag door voor mijn gevoel misplaatste emoties, ik wil verdrietig zijn, maar mijn gevoel wil niet, houdt het waarschijnlijk tegen tot morgen. Ja, ik lijk me goed te voelen, volgens mij is dat ook wel zo, maar toch ook weer niet, erg tegenstrijdig, bah.
__________________
Als je geen doel hebt, kan je ook de weg niet kwijt zijn.
A wise man once told me: There are many endings, but the right one is the one you choose. |
|
27-09-2006, 10:34
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
27-09-2006, 10:48
|
|
|
ik voel me gewoon wel goed, mis em niet eens zo ofzo.. maar.. ik zit de hele tijd alleen, en ja, dan ga ik iedereen missen..
__________________
Neem me mee naar je land, vol muziek en vol dromen. Leid me naar je land, laat me in jouw wolken wonen.. <3
|
|
27-09-2006, 10:55
|
|
Verwijderd
|
Dat híj niet inziet dat het me op deze manier alleen maar energie kóst, dat hij me kwest, gewoon door hoe hij is, dat hij me niet voor zich wint door me maar dood te zwijgen... oké, kan ik nog begrijpen.
Maar waarom zie ik het zelf niet in? Waarom zorg ik op emotioneel vlak zo verdomde slecht voor mezelf? Waarom val ik niet op een of andere lieve knul, die me niet overbodig laat voelen? Waarom kan ik hem niet loslaten? 
|
|
27-09-2006, 11:12
|
|
|
Nou vanochtend is iedereen dus vertrokken naar Londen en ik zit nog hier. Maar ik heb gezegd dat ik mezelf zou veranderen dus ik mag niet huilen vandaag, ik moet blij zijn voor hen en hier mijn eigen plezier maken. Dus dat is wat ik ga doen, ik heb genoeg vrienden buiten havo 5 dus wat is mijn probleem. Ik ga winkelen vandaag en lekker geld uitgeven ik ga mijn kamer opruimen en alles opnieuw inrichten, ik ga mezelf terug krijgen.
__________________
It's not always rainbows and butterflies
|
|
27-09-2006, 11:18
|
|
|
hele morgen met m'n vader in het ziekenhuis geweest, viel gelukkig mee, wel poliepen, maar ze zijn verdwijderd. Hopelijk is het goed...
en nu als een speer gaan leren, terwijl ik doodmoe ben en eigenlijk zo de hele middag kan slapen, maar ik kan niet slapen, want ik moet leren ...
__________________
~ Maybe it wont last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|
|
27-09-2006, 11:36
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
ot: ik heb me zo gigantisch verslapen. moet over een half uurtje zeker 100 pagina's gelezen hebben en wat opdrachten gemaakt hebben. Nja geen tijd voor dus ik ga fftjes scannen en die opdrachten snel verzinnen. Dan naar de uni want mn opdracht moet ingeleverd worden voor vrijdag. |
|
|
27-09-2006, 11:46
|
|
|
|
Even een energieboost! Had van de week gesolliciteerd voor studententeam plastische chirurgie, werd afgenomen door een bepaald type meisje
 , weliswaar had ik me daar al op gekleed, maar had niet verwacht dat ik in het team zou passen (eerder om die reden afgewezen ergens anders)... MAARIK BEN AANGENOMEN!!!! 
__________________
~ Maybe it wont last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|
|
27-09-2006, 12:30
|
|
|
gefeliciteerd gothic
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
27-09-2006, 12:45
|
|
|
|
tnx rare kwast
ontopic: Ja ik moet af en toe ff pauze nemen van het leren en ja dat is elk half uur ongeveer ...Kan me eigenlijk niet herinneren dat m'n leven ooit zo voorspoedig ging als nu. Daar waar ik vroeger vaak afgewezen werd, dingen niet lukte die ik wilde, 'vrienden' die me dan weer wel aardig vonden en dan weer niet. Het is allemaal veranderd. Twee jaar terug had ik alles wat iemand nodig zou hebben om gelukkig te zijn, dacht ik. Ik had een studie die ik wilde, ik had een kamer in de stad die ik wilde en ik had een lieve vriend. Maar ik was doodongelukkig. Raar is dat... Nu heb ik een nieuwe studie, ik woon weer lekker thuis, heb geen vriend meer, maar ik ben wel redelijk gelukkig geloof ik. En alles wat ik wil lukt. Ik heb (weer) m'n P gehaald, ik haal m'n tentamens zonder echt veel moeite. Ik krijg dat baantje die ik graag wil en word uit 30-60!! mensen uitgekozen. Raar is dat. Ik wist dat ik geschikt was, maar anderen moeten het ook zo zien. En vroeger zagen mensen me niet, niet zoals ik dacht dat ik was en nu wel en dat is zo heerlijk. En nu weer, weliswaar al 3x afgewezen, maar ik mocht wel mooi 2x op gesprek komen. En de 3e keer heb ik het baantje gewoon. Ik heb weer bereikt wat ik wilde. Ik ben gewoon weer aangenomen, voor iets wat zoveel mensen ook willen. Zoveel mensen die beter, leuker, meer ervaring hebben en toch willen ze mij. Dat is zo moeilijk om te beseffen en te accepteren. Waarom zij niet en ik wel? Misschien moet ik langzaam m'n zelfbeeld maar weer wat aanpassen, maar dat is eng, heel eng, want wat als het straks misgaat? Stel dat ik wat uitstraal en mensen zijn achteraf teleurgesteld, omdat het minder blijkt te zijn? En ik blijf moe, ik was moe, zelfs met rechten, waar ik zoveel vrije tijd had en nu met geneeskunde, nu ik het nog nooit zo druk heb gehad in m'n leven. Ik train 2x in de week, geeft 2x trainen, hele zaterdag wedstrijden, laat college, mn ene baantje en straks 6 diensten per maand bij m'n nieuwe baantje. Waar haal ik in godsnaam al die tijd vandaan? Eigenlijk hoopte ik voor mezelf dat ik afgewezen zou worden. Ik moet nog ontspannen ergens, ergens niet met m'n studie of andere dingen bezig zijn... MAar ik was zo blij dat ik was aangenomen . Ik weet ook wel dat ik zelfs met die rust bij rechten niet uitrustte, dus ik moet toch op een andere manier m'n hoofd laten rusten, even gedachten op 0 en geen stress... Het moet, anders ga ik er straks aan onderdoor. Want ik wil alles. Ik wil volgend jaar er nog een master bij gaan doen. Naast m'n geneeskunde studie. Niet 60 maar 120 ECT's. En iedereen vraagt steeds waar ik de tijd vandaan haal... al sla je me dood, ik heb werkelijk geen idee waar ik die tijd vandaan ga halen. Stap 1 is minder perfectionistisch worden. Stap 2 is effectiever ontspannen en stap 3 hopelijk gewoon genieten en zien hoe het loopt...wat een bla verhaal zeg...
__________________
~ Maybe it wont last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
Laatst gewijzigd op 27-09-2006 om 14:39. |
|
27-09-2006, 12:46
|
|
|
Stemmingwisselingen, joepie. Het ene moment loop ik te dansen en zingen en het volgende moment zit ik weer lusteloos op de bank en wil ik even niks meer. Praat erover, zeggen ze dan, ja, hoe? Ik weet zelf niet eens waar het vandaan komt.
__________________
afrika! | meer liefde op het forum!
|
|
27-09-2006, 13:28
|
|
Verwijderd
|
Twijfel, twijfel, twijfel. Ik ben nog steeds zo bang voor nieuwe dingen, voor de mogelijkheid om af te gaan. En ik weet: ik moet me erover heen zetten, ik moet het gewoon toch doen, want meestal vind ik het dan toch wel leuk, maar het is moeilijk om dat elke keer weer te doen. Elke keer die angst negeren. Moet ik het voor vandaag toch afzeggen, is dat de beste beslissing? Of is dat alleen de angst die maakt dat ik het niet wil doen? Ik weet het niet, twijfel ontzettend. Ik ben er niet aan gewend om de slechtste te zijn, en ook al weet ik dat dat wel normaal is als je net begint en de rest al jaren traint, ik vind het toch moeilijk om mee om te gaan.
|
|
27-09-2006, 13:54
|
|
|
|
moe, zo moe..
en die stomme depressieve gevoelens worden (weer?!) meer en meer en meer.. denk weer meer aan dingen waar ik niet aan mag denken.. ik wil dingen die ik niet mag willen ik stoot weer mensen verder en verder af, verlies mijn intresse in alles om me heen..
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
27-09-2006, 14:06
|
|
Verwijderd
|
Lekker vroeg vrij van stage...
Ik heb met M maar mooi gelijkgehad... ze zou het nooit toegeven.. met die woorden maar ik had gelijk  Godverdomme.. ik ga echt naar de klote....voel me elke dag meer klote, en zwakker worden
|
|
27-09-2006, 14:32
|
|
|
@ Gothic: het mag dan wel een bla-verhaal zijn, maar het is in ieder geval wel heel erg positief!!
OT: Vanochtend natuurlijk weer te laat opgestaan, en natuurlijk kon ik daardoor niet ontbijten en natuurlijk was ik weer doodmoe. Story of my life. Heb onder wiskunde en onder een van de twee uren Duits feitelijk alleen maar op m'n tafel gelegen, en ben echt bijna in slaap gevallen. Heb me kapot geërgerd aan J. vandaag, dat word wat als wij samen naar Berlijn moeten over twee en halve week. Eten gaat nog steeds slecht, maar ik kan/wil het niet veranderen lijkt het wel. Nu snel nog even wat huiswerk maken, eten, werken en slapen. Morgen wéér een drukke dag, zoals elke dag tegenwoordig voor mij is. Ik moet echt rust leren inplannen, maar ik heb er simpelweg geen tijd voor. Had een dag maar 36 uur.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
|
27-09-2006, 14:56
|
|
|
|
leeg..
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
27-09-2006, 15:37
|
|
|
|
Tada mijn huisgenootje en ik hebben net een kwartiertje geoefend op 2 percussiestukken en tada: we kunnen ze al. We gaan ze dalijk opvoeren voor mijn andere huisgenoot die jarig is.
|
|
27-09-2006, 16:14
|
|
|
klote pesters grrr
 AFMAKEN DIE HANDEL
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
27-09-2006, 16:49
|
||
|
Citaat:
 Maar ik sla me er wel doorheen; dit is mijn welbekende opstart-probleem. Vandaag de meeloop-stage-dag bij groep 1 was erg leuk! Ik heb nu al zin in het volgende half jaar... Verder ga ik maandag een knutselles geven in mijn groep-3-stageklas. Ik ben benieuwd. En die deficientietoetsen zijn stom. Ik kon altijd prima Nederlands, nooit problemen gehad met ontleden, maar nu gewoon niet veel tijd gehad om te leren, en daardoor waarschijnlijk de toetsen van woordsoorten en zinsdelen niet gehaald. Nu ga ik dus dubbel hard mijn best doen voor rekenen en spelling! |
|
|
27-09-2006, 17:23
|
|
|
|
__________________
come to the dark side we have cookies
|
|
27-09-2006, 18:47
|
|
|
Ik voel me echt zo verdomd raar sinds een week
Continu verward, problemen met concentratie, hier en daar laat ik sociaal wat steken vallen. Morgen maar eens naar mijn psych bellen. |
|
27-09-2006, 19:00
|
|
|
Kan het iemand ook maar iets schelen?
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
|
27-09-2006, 19:09
|
||
|
Citaat:
@ Mala: Dankjewel. Het is inderdaad niet echt makkelijk, mja, komt vast wel weer goed. Uiteindelijk.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
|
|
27-09-2006, 19:14
|
||
|
|
Citaat:
Ik wil echt niet zo depressief doen, maar I just can't see any light at the moment Sterkte trouwens Roosje. Jullie komen er beiden wel overheen. Sommige dingen lopen nou eenmaal op een bepaalde manier, zonder dat iemand het had kunnen veranderen. Het gaat erom hoe je er mee omgaat... maar dat is met eigenlijk alles.
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
|
|
27-09-2006, 19:14
|
|
|
Pff, net naar ballet geweest en ik kreeg een hoop gezeik omdat ik de helft van vorige week niet meer weet. Halló, ik doe méér dan ballet alleen, ik werk, ik ga naar school, ik probeer een flinke hoeveelheid huiswerk te maken en ik doe nog leuke dingen in mijn vrije tijd. Ik ga naar ballet voor de ontspanning, maar zij willen per se een perfect optreden opzetten. Dat snap ik ook wel, maar ik weet uit eigen ervaring dat ik dit binnen een maand écht wel ken. Alleen nu nog niet, volgende week waarschijnlijk ook niet. Stress. En nu natuurkunde leren
. Eerst maar eens douchen en alles van me af spoelen...En zijn ex ergert me. Ze vindt het zo leuk dat ik dat commentaar krijg en zij niet. Maar ze praat niet meer over hem en dan ben ik zo evil en krijg ik zin om te vragen "Goh, hoe gaat het nu met jou en A.?" Maar zo gemeen ben ik niet. Wel grappig dat ze me twee weken terug nog zegt dat ze zo ongeveer iets hebben en dat het zo goed gaat, en hij een week later zegt "Hé, je begrijpt toch dat we niets hebben hč?". En nu houdt ze ineens haar mond dicht, eerst had ze zoveel praatjes. Stom, onvolwassen kind (en jŕ, ik weet dat ěk nu degene ben die onvolwassen klinkt/is, maar gelukkig kennen jullie haar niet ).Alles komt goed. Kleine problemen vergeleken met de problemen die ik eerst had. Voor nu; schop onder mijn reet en doorzetten! Wil ik over dit jaar of van school af? Lijkt me geen moeilijke keuze!! |
|
27-09-2006, 19:32
|
||
|
Citaat:
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
|
|
27-09-2006, 19:35
|
||
|
|
Citaat:
Maar in het echt.. Nou ja, dat was vooral gebaseerd op mijn omgeving, dat zelfs die paar mensen die weten dat het niet goed gaat en dat ik moeite heb met vertelen, alsnog dagen niets laten horen.. Geen smsje, niks. Het is gewoon weer dat oude gevoel van eenzaamheid, dat steeds en steeds en steeds in allerlei vormen terugkomt. Het maakt niet uit hoe druk het overdag is, 's avonds ben ik altijd alleen. En als ik samen ben, ben ik onbegrepen en alsnog alleen.
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
|
|
27-09-2006, 19:41
|
||
|
Citaat:
En dat je die patronen niet weet te doorbreken, daar heb jij meer last van dan wie dan ook, niet waar? Dus als je je rot voelt, doe dat dan voor jezelf want anderen mogen met jou meeleven, maar als ze dat niet willen hebben ze er niets mee te maken.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
|
27-09-2006, 19:42
|
|
|
|
Vanmorgen wist ik het echt niet meer. Ondanks de medicijnen ellendig geslapen. Nam wat ad, heb daarvan de hele middag geslapen. Heerlijk, geen gedachtes, geen verlangens, geen verplichtingen, gewoon weg zijn, van de wereld, diep in slaap.
Heb J. sinds maandagochtend niet gesproken. Het gaat binnenkort wel uit denk ik. Ik ben echt gek op hem, verliefd, maar ik laat ook niets van me horen. Ik ben toch altijd weer het probleemvriendinnetje met een verleden waardoor je geen seks met haar kan hebben, die depressief wordt zonder drugs. Ik ben nu nog een beetje leeg en apatisch door de pillen vanmorgen, ga maar weer verder slapen denk ik.
__________________
Digital ash in a digital urn.
|
|
27-09-2006, 19:47
|
||
|
|
Citaat:
En over alleen zijn in gezelschap: wat ik vandaag nog schreef. "Zolang je iets niet hoort of ziet, bestaat het ook niet." Ik wil ook wel eens dat iemand naar me luistert of vraagt wat er is zonder dat ik daarvoor ook maar één woord los hoef te laten, dat alles vanzelf gaat. Maar het is nou eenmaal niet. En dankjewel trouwens. Ontopique: Hé fuck, ik wil met hem praten. Leuk is dat. Bijna. Het is mijn eigen schuld, ěk wou niet praten en nou moet ik me eraan houden ook. I will stand right beside you dear.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
|
|
27-09-2006, 19:51
|
|
Verwijderd
|
Het is zo fijn te weten dat het ook na een periode van echt een ultiem kutgevoel het nog goed kan gaan. Geweldig, zelfs. Hmm <3
|
|
27-09-2006, 19:57
|
|
|
|
Leuk! Er zit een italiaanse voor 2 weken in ons huis. En ze vind dat ik goed italiaans praat.
|
|
27-09-2006, 19:58
|
|
|
|
gesport.. was wel even goed..
maar (zit altijd een maar aan) ik voel me nog steeds leeg, en leger en heb een vriendin gesmst maar die smst niet terug @ yana.. ik herken t wel (een beetje) kom op he (even lekker standaard doen) knuffel
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
27-09-2006, 20:08
|
|
|
|
morgen naar school
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
27-09-2006, 20:12
|
|
|
Haha, dat is triest, get a life
.En trouwens, het lijkt me echt irritant om dit zo voort te zetten, maar goed. En ik wil lots of new people ontmoeten. |
|
27-09-2006, 20:19
|
|
|
|
Het gaat al íétsje beter met m'n oma. Morgen weten we wat ze heeft.. Waarschijnlijk komt het niet door de chemo.
Misschien is het salmonella ofzo, maar ik ben ZO bang dat het (weer!!) iets ernstig is. Gvd, ik haat deze klotewereld. Echt.
|
|
27-09-2006, 20:30
|
|
|
|
pff
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
27-09-2006, 20:37
|
|
|
|
morgen laatste dag van de dagbehandeling
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
27-09-2006, 20:38
|
|
|
|
Fijn is dat... heb ik besloten dat ik alles positief ga zien, komt mijn moeder naar me toe: wat is er met jou aan de hand, je doet zo raar vandaag. Ja hallo, logisch he, als zij het er steeds over heeft hoe stom ze het vind dat ik nu niet in Londen zit. Dat probeer ik juist opzij te zetten en de mooie dingen er tegen over te zetten, dat valt ook niet mee.
Ze loopt ook de hele tijd te vitten op mijn vader vandaag, het kan toch wel 1 dag zonder. Zeker op de dag dat je 21 jaar getrouwd bent. Waarom mag ik niet zelf bepalen of ik vrolijk wil zijn of dat ik de depressieve Annemieke ga uithangen. Ik wil positief zijn, ik ga positief zijn en niemand kan me daarvan weerhouden. Ook mijn moeder niet. Of vooral mijn moeder niet. Ik wil weer kunnen zeggen dat het leven heerlijk is, en daar ga ik naar streven. Ik ga bewijzen dat ik super goed ben door straks allemaal achten te halen in de proefwerkweek, ik ga iedereen verbaasd laten zijn over mij. Ik ga mezelf weer worden. Nee ik ben mezelf vanaf nu.
__________________
It's not always rainbows and butterflies
|
|
27-09-2006, 21:05
|
||
|
|
Citaat:
Als jij je goed voelt, voel jij je goed; als jij je slecht voelt, voel jij je slecht - probeer ervan te genieten wanneer het kan, maar negeer deze gevoelens niet! |
|
|
27-09-2006, 21:06
|
|
|
Het gaat niet meer. Ik weet dat ik het de laatste tijd weer vaker zeg...maar het is nu echt. Alles wat er op me afkomt, het is gewoon niet haalbaar meer voor me. Het is 1 grote chaos en ik voel me er totaal in verzopen, reddeloos in rond zwemmen. help me!
Ik had vandaag die presenatie over mezelf en ik vertelde over het pesten en nu heb ik spijt. Ik heb zo'n spijt! Ik zat er eigenlijk helemaal niet op te wachten dat mensen dit over mij weten en toch vertelde ik het...ja..je kunt ook niet echt achter blijven als iedereen met hele persoonlijke verhalen aankomt. Maar ik voel me totaal overdonderd en lam geslagen en ik trek het gewoon allemaal niet meer. Alles loopt door elkaar door mijn hoofd en het is zoveel dat ik niet eens zou kunnen zeggen wat nou de hoofdoorzaak is van deze depressieve gevoelens. Het zijn depressieve gevoelens, ik heb mezelf alweer dood gewenst terwijl dat zover achter me lag. Ik wil niks meer, alle oplossingen voor problemen die ik probeer te verzinnen lijken even hopeloos. Niks lijkt meer goed, niks lijkt meer normaal. En als ik ooit volwassen moet worden dan maak ik er maar een eind aan. Ik ben er niet aan toe om volwassen te worden. Het leven is te eng en er zijn nog te veel verantwoordelijkheden die ik niet kan dragen en ik maak mezelf er gek mee. Maar ik wil echt niet volwassen worden, ik doe mezelf wat aan als de maatschappij ooit zulke hoge verwachtingen van me heeft. Ik ben er niet voor gemaakt om dit leven zomaar even aan te kunnen, al kreeg ik 100 jaar dan nog niet. Wat is er met me? waarom ben ik zo gestoord? ik haat mezelf en huil heel hard nu!Ik snap het gewoon niet meer, waar ben ik naar toe op weg? help me, red me hieruit! Als iemand wil reageren heel graag, want ik zit nu wel ff heel erg diep in de put.
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
|
|
27-09-2006, 21:07
|
|
Verwijderd
|
not again?!?!
Same situation, same choises, same problems, same panic, same culprit... |
|
27-09-2006, 21:10
|
|
|
Nou wil ik toch heel graag voor de verandering een keer iets GOED doen...
__________________
..ja..
|
|
27-09-2006, 21:14
|
|
|
Paniek
Ik wordt gek van deze school, ik word gek van mijn computer. Ik snap er geen fuck meer van. de belangrijkste colleges staan in adobe reader, en daar kan ik niks mee, ik kan er niet uit knippen, plakken. Ik kan ze op cd branden, bij iemand anders uitprinten, en dan is de tekst bij de plaatjes zo klein dat ik het niet kan lezen. Zo kan ik toch niet leren. Wat moet ik nu? Ik kan nergens in kleur kopiëren, ik kan niks. Damn, waar ben k aan begonnen???Waarom begin ik aan dingen die ik toch niet kan? Ja, omdat dit is beroep is wat ik wil worden. Maar de weg er naartoe is blijkbaar te moeilijk voor mij. T ging zo goed vandaag, en kijk waar ik nu weer ben. |
|
27-09-2006, 21:18
|
|
|
|
wilnuevengewoonbijhaarzijn.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:29.
Adverteren