08-08-2011, 11:59 | |
Verwijderd
|
Ik wilde een gedicht schrijven over de kracht
die zwaartekracht op naë vrienden en afgeleefde vingers heeft, maar ik was moe. Ik ben gaan slapen en werd wakker op een woensdag, het was een mooie woensdag want de lucht was blauw. Toen ging ik schrijven, geen gedichten, ik schreef achterlaatbriefjes, ansichtkaartteksten, telefoongesprekken, samenvattingen en iets te late dankbetuigingen, dat was genoeg. Een witte duizend of nog meer beschreven briefjes die ik gooide door de lucht, zo door het raam, het waaide langs de woensdagzon, er broedt een leven lang aan witte vogels onder mijn balkon. Laatst gewijzigd op 08-08-2011 om 12:07. |
Advertentie | |
|
08-08-2011, 12:27 | |||||
Verwijderd
|
Goed. Ik vind dit gaaf. Het is bijna theater voor mijn gevoel. Het neemt je in een paar zinnen mee in een bepaalde sfeer/leefwereld en dat is goed (al ben ik wel erg makkelijk mee te nemen naar een bepaalde sfeer/leefwereld, dus wellicht bereik je niet al je lezers zo makkelijk).
De vorm is goed, de linken zijn leuk, al vroeg ik me meteen af hoe dit op op papier zou gaan uitzien. Qua inhoud though, vind ik niet iedere zin even sterk, dus daarom hier wat opmerkingen. Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
08-08-2011, 12:40 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
<3[/QUOTE] Het waaide zodat die briefjes wegwaaien. Maar van die strofe heb ik sowieso echt duizend versies. Die post ik nog wel eens, maar ik moet zo weg. En, bedankt! <3[/QUOTE]Oh je vat e.e.a. anders op dan ik bedoelde. Ik snap wat je met nae bedoelt, maar ik vind het dus een rotwoord, vandaar mijn suggestie nabije. Met ''het waaide'' bedoelde ik: waarom niet ''ze waaide?'' Hmm, ''dat was genoeg'' vind ik dan een minder sterke zin, een ''zwakke schakel'' so to say. Het blijkt al uit de context of zo, dat het genoeg was, het voelt een beetje ''uitleggerig'' dat je het nog zo expliciet zegt. Natuurlijk zijn ''een witte duizend'' de briefjes. Anyway, het klinkt me te gezocht in de oren. ''Duizend witte,'' zou ik mooier vinden. Hmm, ipv gooien.... misschien werpen? Strooien? Laten dwarrelen? |
08-08-2011, 14:40 | ||
Ik vind dit zeer origineel! Volgens mij heb ik dit nooit eerder gezien. En Quis vroeg zich af hoe het op papier eruit zou zien, maar volgens mij past het veel beter op het internet. Een soort van nieuwe internet-dichtstijl. <3
Over de inhoud wil ik alleen zeggen dat het heel erg bij je past, Azèche. Uit je woordkeuze en interpunctie en alles is te zien dat jij dit gedicht geschreven hebt. En ik zou er niets aan veranderen. Hoogstens iets weghalen. Citaat:
Al met al vind ik dit van je gedicht: <33333333333333333333333333333333333333333333333333333333333!
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
09-08-2011, 10:05 | ||||||
Verwijderd
|
Citaat:
En, bedankt! <3[/QUOTE]Oh je vat e.e.a. anders op dan ik bedoelde. Ik snap wat je met nae bedoelt, maar ik vind het dus een rotwoord, vandaar mijn suggestie nabije. Met ''het waaide'' bedoelde ik: waarom niet ''ze waaide?'' Hmm, ''dat was genoeg'' vind ik dan een minder sterke zin, een ''zwakke schakel'' so to say. Het blijkt al uit de context of zo, dat het genoeg was, het voelt een beetje ''uitleggerig'' dat je het nog zo expliciet zegt. Natuurlijk zijn ''een witte duizend'' de briefjes. Anyway, het klinkt me te gezocht in de oren. ''Duizend witte,'' zou ik mooier vinden. Hmm, ipv gooien.... misschien werpen? Strooien? Laten dwarrelen?[/QUOTE] Volgens mij praten we soms een beetje langs elkaar heen. Maar, ik ga de laatste strofe wel herschrijven. Al heb je de laatste zin denk ik verkeerd begrepen. Want ik bedoelde hem zo: Citaat:
Citaat:
En als het een nieuwe dichtstijl is, mag ik het dan een naam geven? Want ik heb het verzonnen! Ik noem het de naë! Citaat:
Citaat:
|
Advertentie |
|
|
|