Liefde VS Vriendschap...

[Lindatje]

Goed, ik zit echt met een dilemma waar verder niemand vanaf weet omdat ik geen verwachtingen wil scheppen of ingewikkeldheden.
Drie jaar geleden kreeg ik een heel lief vriendje. Na bijna 3 jaar ging dat uit en een tijdje later kreeg ik verkering met een andere jongen. Dat bleek toch niks te zijn en dus gingen we als vrienden uit elkaar. Een tijdje daarop kregen ik en mijn eerdere ex weer verkering. We zijn nu weer bijna 2 maanden samen. Die andere jongen is nog steeds een hele goed vriend van mij en we delen bijna alles samen. Ik kan me geen betere vriend wensen. Mijn vriendje heeft er verder weinig problemen mee, als we maar niet te close worden. We gaan dit weekend zelf met zijn drieeen uit omdat ik wil dat ze elkaar beter leren kennen zodat mijn vriendje ziet dat hij geen bedreiging voor hem is.
Alleen nu komt het punt dat ik aan mezelf begin te twijfelen. Ik moet ontzettend vaak aan mijn beste maatje denken, nog vaker dan aan mijn vriendje zelfs. Lijkt me niet echt normaal maar aan de andere kant kan ik me een relatie met mijn beste maatje niet voorstellen, en ik kan me niet voorstellen dat ik en mijn vriend uit elkaar zouden gaan. Toch denk ik continu aan mijn beste maatje. Het lijkt wel een soort verliefdheid maar dat is het niet. Hoe kom ik erachter wat ik precies voel? Want dat is echt niet zo makkelijk als je denkt aangezien wij een hele close vriendschap hebben. Ikzou als het ware hand in hand met hem over straat kunnen lopen.
Kortom: dit is voor mij gewoon echt een dilemma..
Wat zou jij doen in zo'n situatie? En wat denk je dat ik moet doen?

ThanX alvast!

[Fatal Exception]

Waarschijnlijk begin jij je aangetrokken te voelen tot die andere jongen waar je maar kort een relatie mee hebt gehad, aangezien je de neiging hebt fysiek contact met hem te hebben.

Je zegt dat je nooit iets met die andere jongen zou kunnen hebben. Waarom niet? Hij is waarschijnlijk niet "man" genoeg, waardoor er geen "klik" ontstaat bij jou.

Natuurlijk was je op je ex in je lange relatie ECHT verliefd, maar moet dat per sé een vereiste zijn voor een relatie? Bekijk het eens rationeel en laat je niet leiden door je oerinstincten om de "echte man die op jacht gaat om een groot dier te vangen" te willen.

Ik weet niet hoe het gaat met je momentele vriend, hoe hij is.

We leven in de moderne tijd, en iemand waar je heel goed mee op kan schieten en eigenlijk alles kan delen is naar mijn mening een betere kandidaat voor een lange relatie dan iemand die meer "man" is (wat overigens gepaard gaat met VEEL slechte eigenschappen). Verliefdheid is slechts een chemische reactie.

Ga niet op je gevoel af, maar denk rationeel zou ik zo zeggen

[Optima]

een close vriendschap met ene jongen is altijd gevaarlijker dan een vriendschap met een meisje. maar bij een goede vriendschap met een meisje kun je ook meer aandacht aan haar besteden dan aan je vriend ( bijcvoorbeeld als je je vriendin al langer kent). Draai dit om naar de jongen en je hoeft je nergens druk om te maken. Het enige nadeel is dat je OOIT tot hem aangetrokken geweest bent. Deze gevoelens kunnen natuurlijk opspelen als het slecht gaat tussen je vriend en jij. Getroost worden door een vriendin is een tikkeltje anders dan door een hechte vriend. Maar daarbij kun je ook echt gedisciplineerd alle lichamelijke contact afzweren en een puur platonische vriendschap hebben ( advies)

[Lindatje]

Naar mijn idee heeft het niks te maken met het 'man' zijn. Ik ben niet iemand die een bepaald stereotype vent zoekt ofzo. Ik zoek naar het innerlijke en dat is bij beide gewoon ontzettend goed. Het gaat momenteel wel oke tussen mij en mijn vriend, alleen er zijn natuurlijk wel een paar kleine dingen: hij is ontzettend onzeker (dus het man zijn valt hier ook al weg) en daardoor snel jaloers bij het uitgaan en daardoor kan hij dan wel weer eens teveel drinken. Maar ik heb niet het idee dat ik daarom dit gevoel allemaal heb. Mijn beste vriend weet ervan af: hij weet dat ik het raar vind. Mijn vriend overigens niet. Ik zie het niet zitten om iets te vertellen wat nergens op baseert. Ik denk dat het probleem een beetje is dat ik met mijn beste vriend gewoon een ontzettend goede emotionele band heb en met mijn vriend niet. Maar zal dat blijven mocht er iets veranderen?
Ik voel me gewoon schuldig dat ik zo denk...

[Lindatje]

Optima schreef:
een close vriendschap met ene jongen is altijd gevaarlijker dan een vriendschap met een meisje. maar bij een goede vriendschap met een meisje kun je ook meer aandacht aan haar besteden dan aan je vriend ( bijcvoorbeeld als je je vriendin al langer kent). Draai dit om naar de jongen en je hoeft je nergens druk om te maken. Het enige nadeel is dat je OOIT tot hem aangetrokken geweest bent. Deze gevoelens kunnen natuurlijk opspelen als het slecht gaat tussen je vriend en jij. Getroost worden door een vriendin is een tikkeltje anders dan door een hechte vriend. Maar daarbij kun je ook echt gedisciplineerd alle lichamelijke contact afzweren en een puur platonische vriendschap hebben ( advies)

Lichamelijk contact afzweren...mmm daar zit wat in. Heb ik ook al geprobeerd maar eerlijk gezegd werkte dat niet zo, gewoon weg omdat ik dat eigenlijk niet wil. Ik voel me heerlijk bij hem en dat vind ik nou het stomme, want mijn vriend is echt ontzettend goed voor me en ik heb verder niks te klagen. Ik hoef me ook geen zorgen te maken dat ik hem kwijtraak, dat is me nu wel duidelijk, maar ik maak me wel zorgen om de dingen die ik denk. Zo'n hechte vriendschap heb ik nog nooit gehad, zelfs niet met mijn vroegere beste maatje. Het is gewoon heel verwarrend maar er zit zeker iets in in wat je zegt!

[Lilything]

misschien is hij ook wel verliefd op jou?
durft hij dat alleen niet te zeggen,
omdat hij niet wil stoken tussen jou en je vriend?
zoiets....
want je bent maybe wel erg klef

knuffels.....

[Lindatje]

ikje17 schreef:
misschien is hij ook wel verliefd op jou?
durft hij dat alleen niet te zeggen,
omdat hij niet wil stoken tussen jou en je vriend?
zoiets....
want je bent maybe wel erg klef

knuffels.....

Nee, zijn gevoelens voor mij zijn over. Tenminste hij zegt dat en dat geloof ik ook. Dus daarom weet ik al zeker dat het niks kan worden, al zou ik dat willen, ooit. We zijn inderdaad best klef, maar niet te overdreven. Al helemaal niet waar anderen bij zijn. We geven elkaar alleen veel knuffels enzo.

[ABrules]

het ziet er naar uit dat je het verschil tussen vriendschap en liefde niet meer goed uit elkaar kan houden... probleem wat ik zelf ook schijn te hebben maar is ander verhaal...

de grenzen tussen deze 2 zijn ook best vaag... het is gewoon dat je ook een bepaald soort liefde voelt bij die goede vriend, maar je wil niets meer... je zegt al een aantal keer dat je je zorgen maakt om de dingen die je denkt... weet je wat je denkt??? geef het een naam... misschien dat het dan duidelijker wordt... het probleem is dat het dan misschien niet leuker wordt... dat je erachter komt dat het geen vriendschap is wat je voelt, er staat al een paar keer tussen dat je meer aan die goede vriend denkt en voelt dan aan je gewone vriend... ik zou haast willen zeggen dat je hen gewoon zou willen combineren... je probeert een gulden middenweg te vinden die er simpel weg niet is...

in mijn ogen is het ... tja... misschien dat je niet eerlijk bent tegen jezelf... je moet dat schuldig voelen voor die 2 jongens maar even vergeten en eerlijk zijn tegen jezelf...

gewoon ff alles op een rijtje zetten... desnoods opschrijven ofzo...

[moenbase]

Tip: Maak het uit, je bent niet eerlijk tegenover jezelf, en ook niet tegenover je vriendje. Wacht maar even met de liefde tot je er echt aan toe bent.

[Lindatje]

moenbase schreef:
Tip: Maak het uit, je bent niet eerlijk tegenover jezelf, en ook niet tegenover je vriendje. Wacht maar even met de liefde tot je er echt aan toe bent.

Als jij uit mijn woorden al op kan maken hoe ik ben vind ik dat knap. Ik snap je conclusie maar ik ben het er niet mee eens. Ik hou wel degelijk van mijn vriend en ben er heus wel aan toe, hoe had ik het anders al 3 jaar eerder met hem volgehouden? Of ik moet je verkeerd begrijpen, dat kan natuurlijk ook.

[Lindatje]

ABrules schreef:
het ziet er naar uit dat je het verschil tussen vriendschap en liefde niet meer goed uit elkaar kan houden... probleem wat ik zelf ook schijn te hebben maar is ander verhaal...

de grenzen tussen deze 2 zijn ook best vaag... het is gewoon dat je ook een bepaald soort liefde voelt bij die goede vriend, maar je wil niets meer... je zegt al een aantal keer dat je je zorgen maakt om de dingen die je denkt... weet je wat je denkt??? geef het een naam... misschien dat het dan duidelijker wordt... het probleem is dat het dan misschien niet leuker wordt... dat je erachter komt dat het geen vriendschap is wat je voelt, er staat al een paar keer tussen dat je meer aan die goede vriend denkt en voelt dan aan je gewone vriend... ik zou haast willen zeggen dat je hen gewoon zou willen combineren... je probeert een gulden middenweg te vinden die er simpel weg niet is...

in mijn ogen is het ... tja... misschien dat je niet eerlijk bent tegen jezelf... je moet dat schuldig voelen voor die 2 jongens maar even vergeten en eerlijk zijn tegen jezelf...

gewoon ff alles op een rijtje zetten... desnoods opschrijven ofzo...

Ik denk dat ik inderdaad de grenzen niet zo goed meer kan tekenen. Het is namelijk niet zo dat ik niet eerlijk tegenover mezelf ben. ik ben wel degelijk eerlijk tegenover mezelf. Maar als ik iets niet snap of weet dan kan ik er ook niet eerlijk over zijn. Ik probeer ze ook niet te combineren, dat dacht ik eerst namelijk ook en dat zou niet eerlijk zijn, en zoek ook geen gulden middenweg want ik weet dat er die niet is. Ik weet heel goed wat ik eigenlijk wil: gewoon een kei leuke vriendschap met die jongen en een heleboel liefde met mijn vriendje.
Alleen mijn vriendje moet niet zo irritant doen. Hij kan mij ontzettend zeer doen terwijl hij dat dan niet bedoeld en ik denk dat ik daarom troost zoek bij mijn andere vriend.
Maar nu weet ik dus niet goed hoe ik hier mee om moet gaan. Wat zijn dan de juiste grenzen, wat kan wel en wat kan niet? En wie bepaalt dat? Ik, hij of mijn vriendje?

[elledc]

Ik denk niet dat je zeer zeker bent van jezelf. Ik vind het zelf nogal vreemd dat je enerzijds een vriendje hebt en anderzijds een beste maatje. Dat begrijp ik niet, aangezien vriendschap tussen een jongen en een meisje nooit zuiver kan zijn (er is altijd 1 van de twee die meer wil, dat heb ik al meer dan genoeg ondervonden bij mezelf tegenover jongens... maargoed dat is nu mijn mening) en ook aangezien je toch genoeg zou moeten hebben aan je vriend? (dat is wat ik ervaar, ik heb een vriend en vind vriendschap daarbuiten wel belangrijk maar het zwakt af aangezien alle aandacht naar mijn vriend gaat en omgekeerd)

Ik kan ook verkeerd zijn maar ik denk dat je nog eens goed moet nadenken wat je uiteindelijk wilt want ik kan me best voorstellen dat je vriendje jaloers is als hij je ziet met een andere jongen. Ik althans zou het niet slikken moest mijn vriendje me vertellen dat hij een beste vriendin heeft. Dat past toch gewoon niet als je werkelijk om iemand geeft en een liefdesrelatie hebt, je kan toch moeilijk twee personen liefhebben??

[Lindatje]

utopia5 schreef:
Ik denk niet dat je zeer zeker bent van jezelf. Ik vind het zelf nogal vreemd dat je enerzijds een vriendje hebt en anderzijds een beste maatje. Dat begrijp ik niet, aangezien vriendschap tussen een jongen en een meisje nooit zuiver kan zijn (er is altijd 1 van de twee die meer wil, dat heb ik al meer dan genoeg ondervonden bij mezelf tegenover jongens... maargoed dat is nu mijn mening) en ook aangezien je toch genoeg zou moeten hebben aan je vriend? (dat is wat ik ervaar, ik heb een vriend en vind vriendschap daarbuiten wel belangrijk maar het zwakt af aangezien alle aandacht naar mijn vriend gaat en omgekeerd)

Ik kan ook verkeerd zijn maar ik denk dat je nog eens goed moet nadenken wat je uiteindelijk wilt want ik kan me best voorstellen dat je vriendje jaloers is als hij je ziet met een andere jongen. Ik althans zou het niet slikken moest mijn vriendje me vertellen dat hij een beste vriendin heeft. Dat past toch gewoon niet als je werkelijk om iemand geeft en een liefdesrelatie hebt, je kan toch moeilijk twee personen liefhebben??

Dan denk ik dat onze meningen daarin inderdaad verschillen. Ik kan wel degelijk net zo'n goede vriendschap hebben met een jongen dan met een meisje. Jou reactie komt op mij dan ook erg standaard over; zoals de maatschappij het ziet. Maar in werkelijkheid is het nu eenmaal anders. Ik heb al eerder een jongen als beste vriend gehad een daar ben ik echt nooit verliefd op geweest. Dit is een ander soort liefde; maar het is en blijft liefde. Je houdt toch ook van je familie? Die heb je dus ook lief en dus kan je wel meerdere personen lief hebben naar mijn mening. Zoland je normaal met elkaar omgaat, want ik doe niks wat ik en jij niet vinden kunnen naar mijn mening, dan is er toch eigenlijk niks om moeilijk over te doen.
Ik kan het begrijpen dat jij het niet zou slikken van je vriendje. Zo zijn er veel meer mensen en eigenlijk is dat jammer. Want mijn beste vriendschappen zijn stuk voor stuk kapot gelopen door jaloesie die niet nodig was. Met jongens EN meisjes. Dus ik denk niet dat het geslacht belangrijk is.

[moenbase]

Lindatje schreef:
1) Als jij uit mijn woorden al op kan maken hoe ik ben vind ik dat knap.
2) Ik snap je conclusie maar ik ben het er niet mee eens.
3) Ik hou wel degelijk van mijn vriend en ben er heus wel aan toe, hoe had ik het anders al 3 jaar eerder met hem volgehouden?
4) Of ik moet je verkeerd begrijpen, dat kan natuurlijk ook.

1) Ik kan maar weinig met je informatie. Behalve te zeggen dat je zó niet eerlijk bent. Je bent 'verliefd' op een ander terwijl je een relatie hebt. Hoe zou jij het vinden als je partner (bij de sex) aan z'n ex denkt i.p.v. aan jou?
2) Dus het is eerlijk wat jij doet?
3) Je zal best van hem houden, maar er is een andere man in het 'spel' gekomen. Iemand aan wie je steeds denkt.
4) Nee, mijn mening blijft. Maak het uit. Wacht nog maar een paar jaar totdat je over beiden heen bent, en dan misschien wel een serieuze relatie aan kan gaan zónder dat je steeds denkt aan een ander.

[Lindatje]

moenbase schreef:
1) Ik kan maar weinig met je informatie. Behalve te zeggen dat je zó niet eerlijk bent. Je bent 'verliefd' op een ander terwijl je een relatie hebt. Hoe zou jij het vinden als je partner (bij de sex) aan z'n ex denkt i.p.v. aan jou?
2) Dus het is eerlijk wat jij doet?
3) Je zal best van hem houden, maar er is een andere man in het 'spel' gekomen. Iemand aan wie je steeds denkt.
4) Nee, mijn mening blijft. Maak het uit. Wacht nog maar een paar jaar totdat je over beiden heen bent, en dan misschien wel een serieuze relatie aan kan gaan zónder dat je steeds denkt aan een ander.

Ik heb toch echt het idee dat je niet begrijpt waar ik het over hebt. Dat jij concludeerd dat ik 'verliefd' ben op een ander vind ik knap aangezien ik dat nergens suggereer.
Het is inderdaad wel eerlijk wat ik doe, ik ben namelijk open tegen mijn vriend en hij weet wat voor relatie ik met mijn beste maatje heb.
En ik denk inderdaad steeds aan mijn beste maatje, dat ontken ik ook niet, maar kun je niet aan iemand denken zonder er verliefd op te zijn?
Ik denk namelijk van wel, en wat anderen daar over denken laat me namelijk koud. Dat er dan meteen vanuit wordt gegaan dat ik niet eerlijk ben tegenover mezelf, dat moet dan maar.
Onze meningen verschillen gewoon en daar blijft het denk ik bij. Toch bedankt voor je reactie.

[Lindatje]

Natuurlijk heb ik ook niet stil gezeten de laatste dagen en ik ben naar mijn mening wel tot een conclusie gekomen. Eentje die velen niet zullen begrijpen, of waarvan men zegt dat het niet kan.
Nu het niet zo goed gaat tussen mij en mijn vriend kan ik niet compleet mezelf bij hem zijn.
Als ik bij mijn beste maatje ben, dan voel ik me gewoon gelukkig omdat ik niks aan mijn hoofd heb op dat moment. En dat geluk wil ik delen, ik voel me dan gewoon goed doordat hij ook goed en aardig voor me is.
Bij mij en mijn vriendje is dat nu nog niet helemaal 100 % maar ik weet wel dat mijn liefde alleen bestemd is voor hem en dat ik er alles voor over heb om er voor hem te zijn en dat hij zichzelf ook beter voelt.
Mijn mening betreffende een vriendschap met een jongen blijft: dat kan in mijn ogen wel. Natuurlijk zou ik het niet volhouden als mijn vriendje het er niet mee eens zou zijn maar toch wil ik er alles aan doen om gewoon deze goede vriendschap niet te verbreken zolang het niet nodig is.
Ik ben altijd eerlijk en open over mijn gevoelens (vroeger niet maar men leert) en ik schaam me voor weinig dingen. Als ik verliefd was geweest op mijn beste maatje had ik dat allang tegen mijn vriendje gezegd, dat is een ding wat ik zeker weet.
Dus waarschijnlijk heb ik me druk gemaakt om niks en heb ik gewoon een vriendschap die vele mensen niet zullen begrijpen of accepteren. Dat is de maatschappij haar visie, niet die van mij. En wat jij of een ander ervan denkt: kan me niks schelen hi hi. Ik denk dat mensen gewoon jaloers zijn, en zo niet, dan niet maar dat kan me ook al niks schelen!

Thanx aan iedereen....
Deze kan dicht....

[moenbase]

Lindatje schreef:
1) Ik heb toch echt het idee dat je niet begrijpt waar ik het over hebt. Dat jij concludeerd dat ik 'verliefd' ben op een ander vind ik knap aangezien ik dat nergens suggereer.

2) Het is inderdaad wel eerlijk wat ik doe, ik ben namelijk open tegen mijn vriend en hij weet wat voor relatie ik met mijn beste maatje heb.

3) En ik denk inderdaad steeds aan mijn beste maatje, dat ontken ik ook niet, maar kun je niet aan iemand denken zonder er verliefd op te zijn?

4) Ik denk namelijk van wel, en wat anderen daar over denken laat me namelijk koud.

5) Dat er dan meteen vanuit wordt gegaan dat ik niet eerlijk ben tegenover mezelf, dat moet dan maar.

6) Onze meningen verschillen gewoon en daar blijft het denk ik bij.
7) Toch bedankt voor je reactie.

1) Verliefd stond ook tussen aanhalingstekens. Je voelt in iedergeval meer voor je maatje, dan voor je partner, dat zeg je zelf ook.

2) Weet hij ook dat jij je niet 100% gelukkig voelt bij hem en wel bij je maatje?

3) Zou jij het fijn vinden als je vriendje constant zou denken aan zijn ex met wie hij nu super goed bevriend is?

4) Je vroeg zelf om een mening.

5) Dus je geeft het toe?

6) Misschien verschillen we ook wel van mening, maar dat maakt een discussie juist zo 'interessant'. Toch?

7) Graag gedaan. Enne, succes verder he!

[Lindatje]

moenbase schreef:
1) Verliefd stond ook tussen aanhalingstekens. Je voelt in iedergeval meer voor je maatje, dan voor je partner, dat zeg je zelf ook.

2) Weet hij ook dat jij je niet 100% gelukkig voelt bij hem en wel bij je maatje?

3) Zou jij het fijn vinden als je vriendje constant zou denken aan zijn ex met wie hij nu super goed bevriend is?

4) Je vroeg zelf om een mening.

5) Dus je geeft het toe?

6) Misschien verschillen we ook wel van mening, maar dat maakt een discussie juist zo 'interessant'. Toch?

7) Graag gedaan. Enne, succes verder he!

1) Ik denk dat je nergens terug kunt lezen dat ik meer voel voor mijn beste maatje dan voor mijn vriendje. Er staat alleen dat ik vaker aan hem denk.

2) Ja dat weet hij, we hebben het er veel over.

3) Nee, eerlijk is eerlijk, maar ik zou het wel proberen te begrijpen en aan mezelf werken.

4) KLopt maar daarom hoef ik het er nog niet mee eens te zijn.

5) nee maar het moet dan maar dat mensen daar vanuit gaan, ik weet zelf beter.

6)Een discussie daar heb ik nooit moeite mee, maar ik heb wel het idee dat je puur vanuit de maatschappij denkt en me telkens voor het blok probeert te zetten. Maakt niks uit, doe vooral je best. Ik kan het best begrijpen dat mensen mij niet begrijpen of mijn situatie niet. Ik moest er zelf namelijk ook aan wennen.

[moenbase]

Lindatje schreef:
1) Ik denk dat je nergens terug kunt lezen dat ik meer voel voor mijn beste maatje dan voor mijn vriendje. Er staat alleen dat ik vaker aan hem denk.

2) Ja dat weet hij, we hebben het er veel over.

3) Nee, eerlijk is eerlijk, maar ik zou het wel proberen te begrijpen en aan mezelf werken.

4) KLopt maar daarom hoef ik het er nog niet mee eens te zijn.

5) nee maar het moet dan maar dat mensen daar vanuit gaan, ik weet zelf beter.

6) Een discussie daar heb ik nooit moeite mee, maar ik heb wel het idee dat je puur vanuit de maatschappij denkt en me telkens voor het blok probeert te zetten.

7) Maakt niks uit, doe vooral je best. Ik kan het best begrijpen dat mensen mij niet begrijpen of mijn situatie niet. Ik moest er zelf namelijk ook aan wennen.

1) Dus je loopt wel vaker met beste maatjes door de straat? 'k bedoel, dat je zou je wel 'willen'?

2) Waar is jullie relatie dan op gebaseerd. Waarom wacht je niet gewoon tot het vertrouwen wat meer wordt?

3) 'k zou het knap vervelend vinden als ik niet een hogere prioriteit heb dan haar 'beste maatje'.

4) Dat klopt.

5) Nogmaals, je vroeg ook zelf om een mening.

6) Nee, 'k denk vanuit m'n eigen ideeën. En, ook probeer ik je niet voor het blok te zetten. 'k vind het alleen een rare situatie. (Jullie relatie) Mag ik?

7) Misschien helpt 't als je wat duidelijker bent? En een wat vollediger verhaal typt?

[Lindatje]

moenbase schreef:
1) Dus je loopt wel vaker met beste maatjes door de straat? 'k bedoel, dat je zou je wel 'willen'?

2) Waar is jullie relatie dan op gebaseerd. Waarom wacht je niet gewoon tot het vertrouwen wat meer wordt?

3) 'k zou het knap vervelend vinden als ik niet een hogere prioriteit heb dan haar 'beste maatje'.

4) Dat klopt.

5) Nogmaals, je vroeg ook zelf om een mening.

6) Nee, 'k denk vanuit m'n eigen ideeën. En, ook probeer ik je niet voor het blok te zetten. 'k vind het alleen een rare situatie. (Jullie relatie) Mag ik?

7) Misschien helpt 't als je wat duidelijker bent? En een wat vollediger verhaal typt?

Nee ik loop niet vaker met beste maatjes door de stad. En of ik het zou willen? Nee, niet in deze maatschappij. Vergeet niet dat ik dit ook niet echt eerder heb gehad, wel een keer eerder maar dat was nog minder hecht.
Mijn vertrouwen in mijn vriendje is goed, hij zegt dat hij mij vertrouwd, maar denk niet dat hij dat doet. Vind ik erg raar aangezien ik nooit iets heb gedaan wat dat vertrouwen zou weg kunnen nemen en vroeger hadden we hier geen last van.
Mijn beste een maatje heeft geen hogere prioriteit dan mijn vriendje. Stel ik zou echt moeten kiezen, dan zou ik kiezen voor mijn vriendje, met pijn in mijn hart. Maar als mijn vriendje mij zou laten kiezen zou ik er helemaal niet blij mee zijn. Dat weet hij en daarom laat ie mij dat ook niet doen.
Onze relatie is op dit moment ook een rare situatie. Anders zou ik het hier niet neer zetten. Voor mij is het ook raar, alleen ik ben er al enigzins aan gewend.
Er valt niet veel meer te vertellen. Ik zou niet weten wat ik nog meer moet vertellen.

[moenbase]

Lindatje schreef:
Er valt niet veel meer te vertellen. Ik zou niet weten wat ik nog meer moet vertellen.

Ze je een goede (heldere) toekomst voor jou en je vriendje?

moenbase schreef:
Tip: Maak het uit, je bent niet eerlijk tegenover jezelf, en ook niet tegenover je vriendje. Wacht maar even met de liefde tot je er echt aan toe bent.

[Lindatje]

moenbase schreef:
Ze je een goede (heldere) toekomst voor jou en je vriendje?

Ja, eigenlijk wel. Ik wil niks liever dan over een paar jaar een leuk huisje voor ons tweeen. Vrienden komen en gaan maar liefde blijft bestaan. He dat rijmt.
Deze week gaat het zelfs ontzettend goed. Hij komt spontaan met leuke ideeen enzo, snap er niks van maar het voelt heerlijk!

[Jordana]

Je hebt gelijk Lindatje, een vriendschap met een jongen kan echt wel!Ook als je een relatie hebt.
En wat je voor die jongen voelt...is liefde niet vriendschap+passie
Dus zolang je geen passie voelt, niet mee inzitten!