Begin van een verhaal

[knivesout]

Ik heb niet veel ervaring met het schrijven van verhalen dus opbouwende kritiek is welkom.

Het is maar een begin dus als het goed genoeg is schrijf ik door.



Ik ben begin dertig, werkloos en verslaafd. Niet aan drugs of aan alcohol. Maar aan iets heel wat anders. Om het uit te kunnen leggen moet ik flink war jaartjes terug gaan.
Ik moet rond de tien zijn geweest. Ieder kind had een hobby. De één was gek op voetbal, de ander op lezen.
Ik had geen hobby maar een obsessie. Helden series. Het begon met superman. Hij was alles wat ik niet was. Sterk, knap en slim. Misschien dat onbewust die obsessie voor superman vroeger nog invloed had op mijn opleiding keuze. Die van journalist namelijk. Dat zou ik toen natuurlijk ontkent hebben. Aangezien ik toen alweer een andere helden obsessie had. Waarschijnlijk zat ik toen in mijn Macgyver periode.
Een onschuldige verslaving zou je zeggen.
Maar mijn echte verslaving maakte pas een begintje toen ik 14 was.
Ik werd voor het eerst verliefd. Jennifer was de ‘gelukkige’. Ze zag me niet staan en ik had geen flauw idee hoe ik haar kon bereiken. Totdat ik er op een dag achter kwam dat ze op woensdag bijles had en waarschijnlijk als laatste het schoolplein zou verlaten.
Dus de daarop volgende woensdag liep ik in de pauze naar haar fiets toe en liet haar banden leeg lopen.

[Reynaert]

Het is een aardig begin, moet ik zeggen. Je weet met het slot de lezer te "pakken", ik zou in ieder geval best verder willen lezen. Naast wat geslachtsgemeenschap met mieren valt er eigenlijk weinig op je (zeer korte!) stukje verhaal aan te merken. Als je stijl- of grammaticafouten verbeterd wil zien, trek je maar aan de bel en dan zal ik mijn best doen.

[maarte]

is inderdaad wel lache om te lezen, en inderdaad: der zitten wat spel- en grammaticafouten in..
uhm.. meer?

[Amoa]

Kvind je verhaaltje wel oké. Wat opbouwende kritiek: als k jou was zou k ook wat langere zinnen maken die prettiger doorlopen en niet zo snel van de hak op de tak springen. Dus niet eerst ff 3 regels over Superman en dan 4 over die vriendin, bij wijze van spreken. Maar of course dit is m'n persoonlijke mening en zoals t verhaal nu is zou k ook al doorlezen hoor!!

[knivesout]

maarte schreef op 28-11-2003 @ 23:05:
is inderdaad wel lache om te lezen, en inderdaad: der zitten wat spel- en grammaticafouten in..
uhm.. meer?

Kan heel goed kloppen. Nederlands is nooit mijn sterkste vak geweest en mijn Word spellingscontrole doet het niet meer.

Ik verander het verhaal vandaag waarschijnlijk nog wat.

[Fladdergeval]

Zoals Amoa al zei zou het een stuk prettiger lezen als je zinnen wat zou verlengen. Het is in mijn ogen erg storend dat je steeds een zin schrijft die je afsluit met een punt waarna je een nieuwe zin start die in principe gewoon een toevoeging is op de voorgaande zin. Ik zou zelf in heel veel gevallen twee of zelfs drie van jouw zinnen samenvoegen. Niet alleen leest dit in mijn ogen veel prettiger, het zorgt ook dat je beschrijving van de situatie veel pakkender wordt. Je kan nog zo'n interessante situatie hebben, maar als je het niet interessant beschrijft heb je er niks aan.
Bovendien heb je nu in een piepklein stukje toch al aardig veel verteld over de situatie waarover je in principe toch nog een heel verhaal zou moeten volschrijven. Mijn tip is dus om dit begin veel uitgebreider te beschrijven, zorg dat de lezer bijvoorbeeld goed voor zich ziet waar het verhaal zich afspeelt, wie de hoofdpersoon is en meer van dat soort belangrijke 'decorstukken', voordat je je plot al verraad. Dat stuk over die obsessies voor helden zou bijvoorbeeld hartstikke interessant kunnen zijn voor de rest van het verhaal, maar nu gooi je het feit in de ring en laat je het er vervolgens meteen roerloos liggen zonder het eerst nog van alle kanten te belichten. Júist zo'n eigenschap als deze is geschikt voor een uitgebreide beschrijving. Wat maakt bijvoorbeeld dat deze obsessie verschilt van de normale kleine-jongetjes-obsessie voor helsen? En waarom slaat zo'n obsessie om in een obsessie voor meisjes? Ziet het jongetje het meisje als heldin of is het een heel nieuw soort obsessie? Er zijn dus nog hartstikke veel elemten die je kan uitleggen vóór je gaat vertellen hoe het jongetje het meisje gaat proberen te bereiken.

Verder misschien een stomme vraag, maar als je niet goed in Nederlands bent, waarom wil je dan schrijven? Meestal schrijf je toch in ieder geval enigszins uit liefde voor de taal? Nouja. In ieder geval raad ik je aan om nog even heel nauwkeurig naar de opzet van je verhaal te kijken om niet te snel door je stof heen te zijn.

[knivesout]

Ik schrijf omdat ik gek ben op verhalen.
Bedankt voor de tips, alle hulp is welkom.
Het verhaal schrijf ik voorlopig niet af. Ik kwam erachter dat wat ik erbij wilde gaan schrijven te veel ging lijken op een boek wat ik pas gelezen had.

[MightyMarcel]

Ik vind het altijd geweldig, mensen die schrijven. Ik zou je graag wat tips geven :
- gebruik afwisselender zinnen : de melodie van de zinnen, de structuru van een alinea, de klank van de woorden moet doorklinken in je stijl, in de beweging van je gedachten
- als je schrijft, stop dan niet totdat je echt moet stoppen. Ga niet elke zin analyseren, herschrijven, herkauwen en nog een keer controleren voordat je verder schrijft : er zijn altijd tweede versies, meestal nog derde versies en soms nog een vierde versie voordat je verhaal de deur uit kan. spelfouten komen later. als je stopt, raak je het contact met je verhaal kwijt.
- alles is goed. er is geen fout-schrijven, wel schrijven wat niemand wil lezen
- ik heb ooit een manuscript van pakweg 50.000 woorden geschreven - en ik vind het nu waardeloos. Ik heb het zelfs opgestuurd naar een uitgeverij (om niet op te scheppen zal ik hun reactie hier niet posten, en ook omdat veel uitgevers erg 'beleefd' zijn tegen nieuwe schrijvers : maar ik weet zeker dat ze het helemaal gelezen hebben.) ik beschouw die 50.000 woorden niet als waardeloos of tijdverspilling : een sporter ziet training ook niet als verloren tijd, een minister-president ziet debatteren als zinnig, en
- oefening baart kunst (hoe cliché)
- gebruik weinig bijwoorden :

de zwarte, met hout omlijstte deur viel langzaam en zachtjes
dicht in de met zilver beklede opening in de gouden muur, het
beton kraakte hard, en Erik schrok hevig van zijn eigen
verdomde onverschilligheid

hier kun je van maken : de deur viel dicht.
(is wel errug kort)
maar laat iig 'hard' weg in 'het beton kraakte hard', als je
begrijpt wat ik bedoel.

voor fictieschrijvers raad ik aan :
- www.hollylisle.com

voor schrijvers van alles (behalve watjes die voorzichtig hun woorden kiezen)

Stephen King, over leven en schrijven (org. titel 'On Writing') één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb hierover

voor schrijvers die soms de moed verliezen, en dat doen we allemaal, en ook in het bijzonder voor dichters :
Nathalie Goldberg, Writing down te bones , korte stukjes voor het dagelijks leven van een schrijver, en leuk om te lezen.

[knivesout]

ik ga binnenkort eens kijken of ik dat boek van Stephen King ergens zie liggen.
Wederom, bedankt voor de tips!