Piloot / BBE

Hallo,

Ik speel al een tijd met het idee om mij te laten testen voor straaljager piloot, ik weet het de kans is zeer 0.2 % die het haalt.
Kan iemand mij hier meer over vertellen hoe het in zijn werk gaat. Hoe zit het als je eenmaal de baan hebt, hoe ziet een werk week eruit? Tot welke leeftijd vlieg je? Het salaris is volgend mij best veel. Ik heb een pakket aangevraagd en heb gehoord dat je eerst naar een voorlichting moet en dan een afspraak kan maken voor de testen.

Het beroep lijkt mij echt super, de kick, de snelheid, het vliegen, de spanning en geen slecht salaris dus ook een goed vooruitzicht voor de toekomst.

Dan heb ik een 2e wens dat is bij de BBE komen, dit is een elite eenheid van de korps mariniers.
Dit lijkt echt zo gaaf, door mijn karakter maak ik zeker een kans om hierbij te komen. Ik heb eens ijzersterk doorzettings vermogen, ben echt een winnaar.
Alleen hoe zit het hiermee als je rond de 30/35 bent, wat voor soort werk ga je dan doen? En als je bij de marine zit ben je volgens mij ook heel vaak wel. Weet iemand hoe het zit met je salaris, kan je daar goed van rondkomen.


Straaljager piloot trekt mij het meeste, BBE ook heel erg maar daar vind ik de nadelen vrij groot.

Ik ben opzoek naar ervaringen van mensen die de testen hebben gedaan, hoe het is om een korps marinier te zijn.

Als ik de test niet haal begin ik volgend jaar aan mijn Hbo opleiding.

Syphon

[Go]

Je kunt niet solliciteren naar een functie binnen de BBE; je gaat gewoon bij de mariniers en je kunt er voor worden gevraagd.

[The0]

gerwin schreef op 31-10-2005 @ 12:48 :
Je kunt niet solliciteren naar een functie binnen de BBE; je gaat gewoon bij de mariniers en je kunt er voor worden gevraagd.

En het percentage mariniers dat wordt gevraagd kon nog wel eens lager liggen dan de 0.2% die je noemde voor straaljagerpiloot..

Straaljager piloot gaat het niet worden, daar val ik al voor af heb ik gelezen.

[Patrick_vN]

Als je bij de BBE wil zul je eerst moeten zorgen dat je gewoon bij de mariniers komt. Hierna kun je specialiseren tot BBE'er (als je er goed genoeg voor bent.)

Het is zeg maar het zelfde als het AT van de politie. (dacht wel iets minder zwaart). Hiervoor moet je eerst 3jaar bij de politie hebben gezeten voordat je kan solliciteren voor een functie bij het AT.

Greetz Patrick

[T_ID]

De eis voor een functie bij een arrestatieteam is minimaal vier jaar relevante ervaring (beveiliging kan dus ook). Slagingspercentage ligt ergens rond de 12% meende ik. Wel geld voor beiden dat de militaire instelling voor het benaderen van situaties juist vermeden wordt. Als een AT vier uur wacht en daarna zonder een schot af te voeren binnen 20 seconden een crimineel tegen de grond werkt is dat een optimaal scenario.

Verder zijn de AT's op het moment sterk onderbemand en is de werkdruk dus erg hoog, betaling ligt op 150% van een agentensalaris plus gevarengeld als ik me goed herinner.

T_ID schreef op 01-11-2005 @ 11:40 :
De eis voor een functie bij een arrestatieteam is minimaal vier jaar relevante ervaring (beveiliging kan dus ook). Slagingspercentage ligt ergens rond de 12% meende ik. Wel geld voor beiden dat de militaire instelling voor het benaderen van situaties juist vermeden wordt. Als een AT vier uur wacht en daarna zonder een schot af te voeren binnen 20 seconden een crimineel tegen de grond werkt is dat een optimaal scenario.

Verder zijn de AT's op het moment sterk onderbemand en is de werkdruk dus erg hoog, betaling ligt op 150% van een agentensalaris plus gevarengeld als ik me goed herinner.

Klinkt zeer goed. Echter gaat mijn belangstelling meer naar de BBE.
Dus eerst de korps mariniers en dan naar de BBE, de mensen die dat halen zijn ook echt de beste van de beste in hun vak, het lijkt mij geweldig.

Echter ga ik mij toch eerst testen voor piloot, ben heel benieuwd alhoewel is mijn hoop niet echt groot. Als je ziet hoe streng ze zijn. Zijn hier ook mensen die korps marinier willen worden of geweest zijn.

[jeas]

De jaren 70 waren roerige dagen voor zowel de Nederlandse politie als defensie. Het was de periode van de opkomst van het internationaal terrorisme evenals de oprichting van diverse speciale eenheden. Naar aanleiding van de dramatische ontknoping van een Palestijnse gijzelactie tijdens de Olympische Spelen in Munchen in 1972 werden er in Nederland gespecialiseerde Bijzondere Bijstandseenheden opgericht. Niet alleen in Nederland werden speciale eenheden in het leven geroepen maar ook de rest van Europa moest er aan geloven. Munchen was de aanzet voor het ontstaan van de beste antiterroristen brigades ter wereld. Men moet dan denken aan bijvoorbeeld de SAS pagoda troop, GSG-9, ESI en GIGN

Niet alleen het Korps Mariniers kwam met een speciale eenheid genaamd de BBE maar ook de krijgsmacht en de politie vormden zo'n BBE eenheid. De BBE Mariniers was een eenheid gespecialiseerd in het bevrijden van gegijzelden en het aanhouden van gijzelnemers. De BBE Krijgsmacht evenals de BBE Politie vormden twee eenheden met precisie- schutters, te weten de BBE-Krijgsmacht en de BBE-Rijks- politie, tegenwoordig de BBE-Politie.

Bovendien werd als ondersteunende eenheid de Bijzondere Technische Bijstandseenheid van de Rijkspolitie opgericht; Deze eenheid werd later de Dienst Technische Operationele Ondersteuning (DTOO) van het Korps Landelijke Politiediensten genoemd. Tegenwoordig wordt deze technische bijstand geleverd door de Dienst Specialistische Recherche Toepassingen (DSRT Korps Landelijke Politiediensten)

Voornoemde bijstandseenheden kregen tot taak het verlenen van bijstand aan de Nederlandse politie bij de daadwerkelijke bestrijding van zeer ernstige terroristische misdrijven. Zowel de BBE Mariniers, de BBE Krijgsmacht (BBEK), evenals de BBE Politie werden meerdere malen als team ingezet en boekte grote successen. Men moet bij voornoemde inzetten denken aan bijvoorbeeld de bezetting van het provinciehuis te Assen door Zuidmolukse terroristen. Meerdere malen daarna kwam de BBE in actie om keer op keer van zich te laten spreken.

Hoewel de Nederlandse politie mede door de ervaringen die de afgelopen jaren werden opgedaan, beter in staat moest worden geacht om ernstige misdrijven te bestrijden, bleef er de behoefte ontstaan om een beroep te kunnen doen op de BBE. Het ging hierbij om een voorziening ten behoeve van de Nederlandse politie die kon worden ingezet bij de daadwerkelijke bestrijding van misdrijven van terroristische aard in die situaties die de mogelijkheden van het reguliere politieoptreden te boven gingen. Onder misdrijven van terroristische aard werd in dit verband zowel verstaan ernstige misdrijven die vanuit politiek-ideologische beweegredenen werden gepleegd, als misdrijven die vanwege de ernst van de daad een terroristisch karakter hadden. Daarbij moeten we bijvoorbeeld denken aan het in gijzeling nemen van personen wat alleen tot doel had de daders een vrijgeleide te verschaffen, bijvoorbeeld na een bankoverval of bij een ontsnapping uit de gevangenis.

Er moest hierbij sprake zijn van levensbedreigende omstandigheden van derden. Er diende een directe dreiging aanwezig te zijn dat daders ten koste van het leven van één of meerdere slachtoffers hun doel trachten te bereiken. Het ging hierbij met name om situaties waarin sprake was van bijzondere omstandigheden, bijvoorbeeld grote omvang, vliegtuigen, offshore installaties en schepen, of situaties waarin sprake was van gebruik van extreem geweld.

Indien een dergelijke situatie zich voordeed en een politiekorps bijstand behoefde van een BBE, dan richtte het zich tot een bevoegd gezag. Indien door het bevoegd gezag inzet van een BBE noodzakelijk werd geacht, dan gaf het daarvan kennis aan de Minister van Justitie. Indien de Minister van Justitie instemde met de inzet van de Bijzondere Bijstandseenheden, dan trof hij of zij de nodige voorzieningen en gaf daarbij de nodige aanwijzingen.

De Bijzondere Bijstandseenheid Mariniers is een zeer gespecialiseerde eenheid die kan worden ingezet voor het zoganaamde "close combat" of "nabij-gevecht". Het laatstgenoemde "nabij-gevecht" vind meestal plaats onder moeilijke omstandigheden. Het kleinste maar wel het belangrijkste element van het nabij-gevecht is het zogenaamde Buddy-Paar.

Daar waar zij in ruimtes als Buddy-Paar zelfstandig opereren, zorgen zij voor elkaars veiligheid. Dit houdt o.a. in dat de bewegingen en verplaatsingen van de een te allen tijde worden beveiligd door de ander conform het zogenaamde "fire and manouvre" principe. Het succes van de BBE-Mariniers wordt voor een belangrijk deel bepaald door de wijze waarop deze Buddy-Paren opereren.

Er wordt gestreefd de samenstelling van de Buddy-Paren zolang mogelijk in tact te laten, waardoor zij zo goed mogelijk op elkaar zijn ingespeeld.

Toch ligt het accent van de training op de invididuele basisvaardigheden en is sprake van standaardisatie in werkwijzen en procedures, waardoor ook op ieder moment Buddy-Paren kunnen worden gevormd, indien de situatie dat noodzakelijk maakt.

In de meeste gevallen bestaat een Buddy-Paar uit een Korporaal en een Marinier der eerste klasse. Twee dergelijke Buddy-paren staan onder leiding van een sergeant en vormen een aanvalsploeg.

De BBE-Mariniers beschikt naar mijn weten in totaal over ongeveer 12 aanvalsploegen. Deze aanvalsploegen zijn zo mogelijk verdeeld over twee pelotons zijnde het 1e en 2e peloton.

Ieder peloton heeft zes aanvalsploegen en een pelotons-commandogroep, bestaande uit een pelotonscommandant, een opvolgend pelotonscommandant en een ziekenverpleger.

Naast de twee pelotons is er natuurlijk een staf BBE-Mariniers. Deze staf bestaat uit veertien mariniers inclusief de commandant. De staf BBE-Mariniers bestaat aan de ene kant uit een administratieve sectie, een logistieke sectie en een verbindingssectie onder leiding van de opvolgend commandant. Aan de andere kant staat een opleidingssectie en een sectie operaties onder leiding van de trainingsofficier.

De Buddy-Paren vormen de bouwstenen van de BBE-Mariniers. Dit betekent dat aan een organieke aanvalsploeg Buddy-Paren kunnen worden toegevoegd en binnen de staf Buddy-Paren kunnen worden geformeerd als de situatie daarom vraagt.

Het eerste peloton, het zogenaamde Alarm-Peloton, vormt samen met de staf BBE-Mariniers een alarm-eenheid. Deze alarm-eenheid dient in overeenstemming met de inzetregeling binnen zes uur na alarmering in de standplaats Doorn voor inzet beschikbaar te zijn.

Tevens werd er een regeling getroffen die er in voorzag dat de commandant BBE-Mariniers, de pelotonscommandant van het alarm-peloton en de zes aanvalsploeg commandanten van het alarm-peloton al in een eerder stadium op pad konden gaan om zonodig verkenningen uit te voeren en een voorlopig interventieplan te ontwikkelen.

Een ieder van het alarmpeloton was voorzien van een voorm van alarm-opvolgingssysteem zoals bijvoorbeeld een semafoon enz, zodat een goede bereikbaarheid werd gegarandeerd. Het tweede peloton diende, overeenkomstig de inzetregeling, op korte termijn na het eerste peloton beschikbaar te zijn, in principe binnen 24 uur, zij werden telefonisch bereikt.

De bereikbaarheidscontroles en oefen-alarmeringen toonden aan dat ook op een willekeurige avond tijdens het zomerverlof of in het weekeinde de alarm-eenheid binnen 3 tot 4 uur vertrekgereed kon zijn

Aangezien het in dit verband ging om ernstige misdrijven, trad de minister van justitie als primair verantwoordelijke autoriteit op. De minister van justitie vormde samen met andere betrokken ministers het zogenoemde beleidsteam van de regering.

Zowel de BBE Mariniers als de BBEK en BBE Politie hebben gezamenlijk een rijke geschiedenis.

Het begon natuurlijk allemaal met de oprichting van de BBE Mariniers in 1973. Naar aanleiding van de gebeurtenissen tijdens de Olympische Spelen van 1972 te München, besloot de Nederlandse regering een terreurbestrijdingsorganisatie op te zetten. De politie bedankte in eerste instantie voor de eer en bij justitie was men de mening toegedaan dat de politie niet opgeleid en toegerust was voor een dergelijke taak. Met deze feiten in het achterhoofd besloot de Nederlandse regering de Defensie deze nobele taak te geven. Bij defensie was men ook niet zo gelukkig met deze opdracht maar men kon niet anders dan het accepteren. Nadat bleek dat men behoorlijk verzet pleegde tegen deze nieuwe taak, een en ander op grond van de mening dat militairen bedoeld waren om oorlog te voeren, stond men bij defensie voor de keuze welk onderdeel zij met deze nieuwe taak zouden belasten.

De keuze viel op het KCT (Korps Commando Troepen) of het Korps Mariniers. Ook het Korps Mariniers zat niet op deze nieuwe eenheid te wachten en probeerde, met het excuus een amfibische eenheid te zijn, de zwarte piet door te spelen richting het Korps Commando Troepen. Na niet al te lang debateren vond defensie dat het Korps Mariniers prima in staat was de nieuwe taak van BBE op zich te nemen en aldus het lot geschiedde.

In 1973 werd de toenmalige commandant van de 11e infanteriecompagnie, de kapitein der mariniers Spiekerman van Weezelenburg in het geheim belast met de vorming van een Close Combat Unit (BBE). Naturlijk nog vrij onbekend met deze nieuwe vorm van werken ging Spiekerman van Weezelenburg op zoek naar informatie en vond in eerste instantie slechts bij de oosterburen gehoor.

Eén van de eerste zaken die duidelijk werden was de noodzakelijke aanpassing van bewapening en het tenue. Vanuit de gedachte van een hoofdbewapening en een back-up wapen en een maximale mogelijke bescherming van het personeel werd de eenheid in eerste instantie voorzien van het pistool FN nr.6, 9mm, de 9 mm UZI pistoolmitrailleur. Kogelwerende vesten (lees scherfwerende vesten) kwamen uit de USA en waren nog gebruikt tijdens de Vietnam oorlog. Ook schafte men een zogenaamde parahelm aan evenals andere special forces equipment.

De oprichting van de BBE, aanvankelijk "Close Combat Unit" genoemd, was uiteindelijk een feit en men kon aan het grote avontuur beginnen. Al snel kwam men met de nieuwe lijfspreuk voor de nieuwe eenheid. Zoals men gewend was bij Marine eenheden moest dit een nieuwe wapenspreuk worden en "SEMPER PARATUS PRO JUSTITIA" of "altijd paraat voor rechtvaardigheid" was geboren.

De BBE was vanaf het moment van oprichting 24 uur per dag, 7 dagen in de week oproepbaar geweest en is dat tot op heden nog steeds. Natuurlijk kwam men er snel achter dat men meer specifieke wapens en uitrustingstukken nodig had om de taak waarvoor zij zo hard trainden op adequate wijze uit te voeren. Spiekerman van Weezelenburg had in die periode veel contact met de diverse ministeries en ging veel op pad in binnen- en buitenland op zoek naar onder andere een geschikt vuistvuurwapen ter vervanging van de storingsgevoelige pistolen. Inmiddels was de eenheid voorzien van kogelwerende vesten en de Smith and Wesson revolver, gelukkig kwam dit net op tijd voor het eerste officiële optreden van de BBE.

Binnen een aanvalsploeg was een ieder standaard voorzien van beschermende kleding en uitrusting, waaronder later een brandwerende overall, brandwerende schoenen, kogelvrij vest, helm en een brandwerende flash-cap.

Op 13 september 1974 drongen drie leden van het Japanse Rode Leger de Franse ambassade in Den Haag binnen en gijzelden tien personen. Spiekerman van Weezelenburg besloot samen met twee pelotonscommandanten en een politie-inspecteur op verkenning te gaan in het gebouw waar de terroristen zaten. Nadat zij tijdens deze verkenningstocht ternauwernood aan een boobytrap konden ontkomen kwam Weezelenburg er bij terugkeer achter dat de hele actie door een TV-ploeg was uitgezonden en dat de gijzelaars de beelden ook hadden gezien.

De BBE loste bij deze hele actie geen schot. Uiteindelijke onderhandelingen met de terroristen leidden tot beëindiging zonder bloedvergieten.

Scheveningen, 26 Oktober1974, gijzeling in gevangenis

In maart 1974 kaapten de Palestijnen Sami Tamimah (21) en Adnan Nuri (23) een VC-10 van British Airways. Zij dwongen de bemanning op Schiphol te landen. Daar aangekomen moesten de 92 passagiers en tien bemanningsleden het vliegtuig verlaten. De beide kapers staken het toestel, naar later bleek met whisky en parfum, in brand. Beiden kregen vijf jaar gevangenisstraf. Met hun daad wilden ze Engeland straffen voor zijn hulp aan Israël tijdens de Oktober-oorlog van 1973. Ze waren in Nederland geland, omdat ze er goed behandeld zouden worden. Beide mannen zouden hun straf moeten uitzitten in Scheveningen, waar ze behalve Brouwers en Deni (twee gevangenen die eerder een mislukte ontsnappingspoging hadden gedaan), ook de Algerijn Mohammed Koudache (22) ontmoetten.

Koudache was op heterdaad betrapt bij een overval op een Rotterdamse wapenhandelaar en had daarvoor twee jaar gevangenisstraf gekregen. Op zaterdagavond 26 oktober 1974 bezochten Deni, Brouwers, Nuri en Koudache een kerkdienst onder leiding van gevangenispastor A. de Bot, met medewerking van het kerkkoor 'Ut captive gaudeant' ('Opdat zij zich in gevangenschap verheugen').

Tamimah deed niet mee daar hij na een hongerstaking in de ziekenboeg lag. Tijdens de dienst overmeesterden de mannen de 22 aanwezigen, onder wie de pastoor, de organist, de koorleden en enkele gevangenbewaarders. Negen medegedetineerden die de dienst bezochten, mochten gaan, evenals de 49-jarige mevrouw Pannekoek, die slecht ter been was, haar dochtertje van negen en nog enige kinderen.

Het crisiscentrum op het ministerie van justitie vernam spoedig de eisen van het viertal. Allereerst moest Tamimah zich bij hen voegen. Maar uit lange, emotionele gesprekken met Nuri bleek dat Tamimah was veranderd. Hij wilde Nederland niet verlaten, hij voelde zich goed en prettig in een Nederlandse gevangenis en had na lang nadenken geconcludeerd dat de manier waarop Nuri de Palestijnse zaak wilde dienen, niet de zijne was.

Na de nodige planning werd op 31 oktober besloten om tot actie over te gaan waarbij met behulp van een thermische lans de deur werd geopend terwijl er door andere mariniers, als afleiding, met biljartkeus op de ramen van het kerkzaaltje werd geslagen. Nadat de deur was geopend sprongen twee mariniers naar binnen gevolgd door Spiekerman van Weezelenburg die met behulp van een loudhailer iedereen sommeerde op de grond te gaan liggen. Daan Denie stak onmiddellijk zijn handen omhoog, de drie anderen probeerden zich tevergeefs tussen de gijzelaars te verschansen. Hoewel het aardedonker was en er over en weer een paar keer in de lucht werd geschoten, was de actie binnen de kortste keren voorbij zonder dat er gewonden waren gevallen.

De gijzelaars en de daders, die met twee pistolen en stiletto's bewapend bleken, werden weer aan de politie overgedragen en hiermee was de eerste actie van de BBE een feit.

Binnen de aanvalsploeg kan door ieder individu worden gecommuniceerd middels een Gougar verbindingsset. De aanvalsploegcommandant staat via een intern kanaal in verbinding met zijn aanvalsploegleden en via een extern kanaal met zijn pelotonscommandant en de commandant BBE-Mariniers.

De bewapening bestaat standaard uit de Heckler und Koch MP 5 als hoofdbewapening en het pistool Sig Sauer P 226 als back-up bewapening. De MP 5 is in een aantal gevallen uitgevoerd met een geluiddemper. Zowel de MP 5 als de Sig Sauer zijn van speciale richtmiddelen voorzien om de trefzekerheid te vergroten.

Alhoewel mariniers aan strenge keuringseisen moeten voldoen en vanzelfsprekend een uitstekende basis-opleiding krijgen, is een aanvullende psychologische keuring en een BBE-opleiding noodzakelijk om in aanmerking te komen voor plaatsing bij de BBEMariniers.

De opleiding duurt 18 weken, voorafgegaan aan een testweek, waarin de mariniers onder fysiek en mentaal uitputtende trainingen getest worden, en wordt door de eenheid zelf verzorgd.

Uiteindelijk is de opleiding erop gericht de marinier te leren zo efficiënt mogelijk vanaf een uitgangsstelling naar het doel te bewegen, obstakels te omzeilen en bij het uitvoeren van de opdracht instructies met betrekking tot het gebruik van geweld in acht te nemen. Dit vergt continue training door ervaren instructeurs in steeds wisselende realistische oefenscenario's.

Er zijn 4 modulen in deze op het individu gerichte opleiding te onderscheiden. In de eerste plaats een module "gebruik van beschermende middelen". In de tweede plaats een module "mobiliteit". In de derde plaats een module "gebruik van geweldsmiddelen". In de vierde plaats een module "taktiek". Kort samengevat dient men eerst te overleven, vervolgens te bewegen en daarna te vechten. Nadat de opleiding met succes is doorlopen, volgt plaatsing bij de eenheid; in principe eerst in het tweede peloton en daarna, wanneer er sprake is van volledig op elkaar ingespeelde BuddyParen en aanvalsploegen, bij de alarm-eenheid.

Of je had even deze link: http://www.arrestatieteam.com/de-bbe.html gepost en daarmee niet het topic verneukt

[T_ID]

fosje schreef op 02-11-2005 @ 17:20 :
Of je had even deze link: http://www.arrestatieteam.com/de-bbe.html gepost en daarmee niet het topic verneukt

laten we niet vergeten te melden dat copypasten alsof je het zelf schreef eigenlijk plagiaat is.

Syphon schreef op 31-10-2005 @ 11:13 :
(...) ben echt een winnaar.

Kun je dat fenomenale talent dan niet wat beter aanwenden dan rondrennen met een geweertje? Marinier is nou niet bepaald teh win.