Mijn hoofd gaat gebogen
onder nachtelijke krachten.
Mijn brieven verzonden,
maar onwerkelijkheid blijft.
Mijn plannen verneveld,
en mijn toekomst verkruimeld.
De ideeën verkondigd,
maar onzekerheid blijft.
Ik leef voor miserie,
waarvan ik weet het letaal is.
Ik sterf in de vreugde,
waarmee ik weet het gedaan is.
Ik richt mij op poorten,
breek open en huiver
bij het aanschouwen van
mijn eeuwige taak:
tweede keus zijn.
__________________
I'M NOT YOUR MOTHER'S FAVORITE DOG
Laatst gewijzigd op 12-10-2004 om 17:03.
|