Wandeling door zijn tuin

[Krisje]

En hij vertelde me de mooiste verhalen,
over sterren die in de lucht twinkelden.
Over het verschijnsel van de draaiende aarde.
Over het verschil tussen de zon en de maan.

Hij vertelde me dat dit zoveel beter was
wanneer je de wereld door zijn ogen bekeek.
En gretig keek ik met hem mee naar alles,
geloofde elk woord wat hij zei.

En hij wandelde rustig door zijn wereld,
vond alles prachtig en genoot ervan.
Terwijl ik alleen maar

-een verrotte wereld zag.

[evanescence]

ik vind het mooi dat je met het woordje EN begint...dan val je in een soort verhaal dat al begonnen is...er is iets vóór het gedicht al gaande geweest...wat ik dan wel weer jammer vind is de twee EN in de derde alinea dat worden dan te veel EN'etjes...ik vind het ook leuk dat het gedicht voor mij een verrassend eind heeft...ik verwachte een soort van zoet gedichtje..maar dat je op het einde zegt dat je alleen maar een verrotte wereld zag, vind ik heel erg mooi....

[xineof]

En gretig keek ik met hem mee naar alles,
geloofde elk woord wat hij zei.

En hij wandelde rustig door zijn wereld,
vond alles prachtig en genoot ervan.
Terwijl ik alleen maar

-een verrotte wereld zag.

Qua inhoud vind ik dit het beste stuk (vooral 'en gretig keek ... wat hij zei.' en '-een verrotte wereld zag.') omdat het de meeste ontknopingen bevat, maar qua uitwerking vind ik het een stuk minder; de herhaling van 'en' vind ik niet zo mooi, en de herhaling van 'wereld' ook niet zo; dat haalt de kracht van de slotzin een beetje weg, omdat je dan meer terugdenkt aan hetgeen wat er voor stond dan dat de slotzin echt 'inslaat' zegmaar; ik had het leuker gevonden als die heel anders/vernieuwend geformuleerd was.

De verhaallijn vind ik leuk, het is op zich nog best een vrolijk gedicht ondanks de ontknoping, en de vorm spreekt me ook aan; netjes afgewerkt, goed gebruik van interpunctie ed.