Het viel me op, na op een veel gedichten gereageerd te hebben hier, dat mensen bijzonder creatief kunnen zijn, ook al hebben ze niet door dat ze het zijn. Klinkt lekker aanmatigend en dat is het ook, laat me, om te beginnen, stellen dat ik mezelf er ten volste bij betrek, maar niet bij machte ben mezelf te corrigeren in Engels. Mocht je mijn gekronkel nog snappen, hou je vast, ik ga door
Veel mensen dichten in het Engels, hoewel dat niet hun beste taal is en ik kan best begrijpen waarom. Films, computerspelletjes en boeken zijn in het Engels, waar dramatische dingen in die taal verhandeld worden. Daardoor krijgt het Engels ook een dramatische toevoeging die het van nature niet bezit. Wij niet-Engelsen, beheersen het Engels niet perfect. Wat meer is, dat doen de Engelsen zelf ook niet en de Amerikanen al helemaal niet. Het grote wonder schuilt hem erin, dat mensen ook zonder een taal perfect te begrijpen kunnen slagen zich er in uit te drukken. Veel dichteressen en dichters hier zullen op school zitten, hetzij de middelbare, hetzij een vervolgopleiding. Je ontkomt bijna nergens meer aan het opdoen van Engels.
Wat ik heb gezien, is dat Nederlandse mensen hier zich koste wat het kost in het Engels uitdrukken en daarbij nog redelijk Engels voortbrengen ook. Ik mag wel graag lekker zeuren om onbenulligheden, maar het is zeer goed te begrijpen allemaal.
Het enige wat ik jammer vind is dat zoveel nuance verloren gaat. Er wordt veel gedicht over liefde, eenzaamheid en andere bekende aangelegenheden, de Engelse woorden die daarbij horen zijn ook vrij algemeen bekend. Echter, de gevoelens zijn redelijk onderbedeeld in deze, je zou, afgaande op wat er hier gedicht wordt, alhaast denken dat de liefde simpel is. Soms worden er leuke metaforen gevonden, maar een gevoel uitgebreid beschrijven zie ik niet vaak, jammer.
Nog even evalueren, na dit toch ietwat abrupte einde. Het stuk dient een tweeledig doel, drieledig beter. Primo, het becomplimenteren van de vindingrijkheid van veel mensen, secundo, uitdagen een gevoel lekker uitgebreid te beschrijven en tertio, oproepen tot dichten in je Moerstaal
PS: ik kan gevoelens ook niet recht beschrijven, laat staan in het Engels, vat dit dus alsjeblieft niet op als een uiting van superioriteit, maar meer als een gedeelde observatie,