De mens is niet gemaakt voor monogamie...

[supergirl#1]

Monogamie is ons opgelegd door geloof en traditie, maar eigenlijk is de mens niet bedoeld voor monogamie.

We zijn niet allemaal gelovig maar toch houden we ons aan de kerkelijke 'regels' over monogamie.

Als soort zijn we bedoeld voor een polygaam bestaan...

Wel bijzonder dan dat ook in leefgemeenschappen waarin niemand ooit christelijk is geweest, de meeste relaties monogaam zijn (althans in opzet, vreemdgaan gebeurt overal natuurlijk, maar wordt doorgaans wel geheim gehouden voor de partner). En dat vrijwel alle onafhankelijk van elkaar ontstane religies monogamie 'voorschrijven'.

Maargoed, jij zult het wel beter weten natuurlijk. Of je wil een excuus om vreemd te gaan.

Ik denk dat ze vooral reacties wil want ze maakt allemaal topics met zulke stellingen aan.

[tuttebel]

als je kijkt naar dieren is het gros polygaam. in veel stammen hebben de mannen met status toch ook meer vrouwen?

ik vind het wel een interessant discussieonderwerp.

[Vogelvrij]

Maar ik heb laatst iets gehoord/gelezen/gezien over een cultuur in Nepal (?) waarbij de vrouwen meerdere mannen hadden, dus wat Sarah zegt, klopt niet helemaal... En polygamie bestaat natuurlijk ook, komt in Afrika nog wel voor. Dus in die zin: inderdaad, in onze samenleving is monogamie de norm, maar om nu te zeggen dat het is opgelegd en dat de mens niet monogaam bedoeld is... Dat lijkt me nu ook weer niet het geval. Ik vind het minstens zo raar om te zeggen dat de mens niet 'bedoeld is' voor monogamie als dat dat wel zo zou zijn. Samenlevingen en culturen komen toch tot stand doordat mensen samen bepaalde regels en gebruiken gaan hebben, zodat de samenleving kan functioneren. Ik persoonlijk denk dat monogamie dan erg handig is, het lijkt me erg onpraktisch als je voor de wet met verschillende mensen getrouwd kan zijn, ook qua huisvesting en het mogelijk ontstaan van jaloezie en ruzie.

[Cherry Springs]

Mensen zijn ook helemaal niet bedoeld om wolkenkrabbers te bouwen. Auto's te rijden. Of om ziekenhuizen te bouwen om de mensen die ziek worden te verzorgen, dat is ook min of meer opgelegd door de maatschappij of door menselijk instinct om mensen te verzorgen als ze ziek zijn. Als soort zijn we bedoeld om mensen die ziek zijn gewoon te laten sterven zodat ze als zwakke genen uit de genenpoel verdwijnen. Dat gebeurt niet, omdat men morele waarden heeft die deel zijn van de cultuur en waardoor men zegt dat het onmenselijk is om je medemens zomaar zonder pardon te laten sterven. Ik denk dat die voortkomen uit natuurlijke gevoelens die vanuit mensen zelf komen.
Op dezelfde manier voelt men zich gewoon verontwaardigd als jouw vriend/vriendin/echtgenoot/echtgenote met iemand anders het bed in duikt. Veel mensen ervaren een romantische relatie als bijzonder omdat het exclusief is. Je hebt graag het gevoel dat je alles bent wat de ander nodig heeft. Dat is ook natuurlijk en menselijk en daarom ervaren mensen het als een klap in het gezicht als je wederhelft met iemand anders in bed duikt.
Tuurlijk, het gebeurt, maar voor mensen voelt het automatisch als iets naars en daarom is het in de westerse cultuur heel normaal dat mensen monogaam zijn.
Ik denk eerder dat het onnatuurlijk is dat in andere culturen zoals in Afrika het normaal is dat een man meerdere vrouwen heeft. Evolutionair gezien is het voordelig, lijkt me, want hoe meer vrouwen, hoe meer kans de man heeft om succesvol nakomelingen te krijgen. Toch denk ik dit dit juist helemaal door de cultuur opgedrongen wordt. Het is niet natuurlijk voor vrouwen om te accepteren dat een man polygaam is en zij dat niet mag. Emotioneel gezien denk ik dat monogamie in onze cultuur dichter bij oerbehoeftes ligt en 'waar mensen voor bedoeld zijn.'

[Volk]

De mens is serie monogaam. Na een jaar of drie houdt de verliefdheid op, dat is als het kind niet meer helemaal hulploos is en de vrouw weer een nieuwe kan baren. Van een ander, of van de zelfde want vaak bouw je toch ook een band op.

Sarah schreef:

Wel bijzonder dan dat ook in leefgemeenschappen waarin niemand ooit christelijk is geweest, de meeste relaties monogaam zijn (althans in opzet, vreemdgaan gebeurt overal natuurlijk, maar wordt doorgaans wel geheim gehouden voor de partner). En dat vrijwel alle onafhankelijk van elkaar ontstane religies monogamie 'voorschrijven'.

Maargoed, jij zult het wel beter weten natuurlijk. Of je wil een excuus om vreemd te gaan.

het is wel opvallend dat monogamie zo sterk voorgeschreven en benadrukt wordt in een wereld waarin er, blijkbaar, reeds een lange traditie van monogamie bestond

[Scoot]

Wat Volk zegt, klopt inderdaad, volgens mij. De mens zou serieel monogaam zijn, maar zeker niet polygaam. Ik vind monogamie iets moois, en dat moet als mensheid gekoesterd worden. Dat de verliefdheid weg zal gaan na een paar jaar, hoeft wat mij betreft verder ook niet het einde van een relatie te betekenen.

Dat monogamie ons opgelegd is door de kerk is flauwekul. De kerk ondersteunt het, maar verder heeft het er niet zo veel mee te maken.

Ik heb geen problemen met polygamie, ik kan het wel begrijpen als ik naar documentaires kijk over polygame samenlevingen. Maar zelf heb ik liever een monogame relatie, misschien is dat door mijn opvoeding bepaald, maar dat maakt me niet uit.

[The_Maestro]

Volk schreef:

De mens is serie monogaam. Na een jaar of drie houdt de verliefdheid op, dat is als het kind niet meer helemaal hulploos is en de vrouw weer een nieuwe kan baren. Van een ander, of van de zelfde want vaak bouw je toch ook een band op.

Nog zoiets: Het blijkt dat mannen beter voor de kinderen van hun zus zorgen, omdat mannen dan zeker zouden weten dat hun genen in die kinderen zitten. Terwijl ze van haar eigen vrouw dus nooit 100% zeker kunnen zijn dat het kind van hemzelf is. (tenzij je het natuurlijk laat testen)

[Cherry Springs]

Daar heb ik nooit wat van gemerkt, bij niemand in mijn omgeving. Waar blijkt dat dan uit?

[Volk]

The_Maestro schreef:

Nog zoiets: Het blijkt dat mannen beter voor de kinderen van hun zus zorgen, omdat mannen dan zeker zouden weten dat hun genen in die kinderen zitten. Terwijl ze van haar eigen vrouw dus nooit 100% zeker kunnen zijn dat het kind van hemzelf is. (tenzij je het natuurlijk laat testen)

Heb je daar een bron voor?

[Uice]

Sarah schreef:

Wel bijzonder dan dat ook in leefgemeenschappen waarin niemand ooit christelijk is geweest, de meeste relaties monogaam zijn (althans in opzet, vreemdgaan gebeurt overal natuurlijk, maar wordt doorgaans wel geheim gehouden voor de partner). En dat vrijwel alle onafhankelijk van elkaar ontstane religies monogamie 'voorschrijven'.

Dat is niet waar.

http://en.wikipedia.org/wiki/Polygam...ence_worldwide

[Nona]

We zijn niet bedoeld voor een polygaam bestaan. Serieel monogaam komt inderdaad dichter in de buurt. Evolutiepsychologie heeft hier een aardig woordje over te zeggen, en verklaart een flink aantal zaken dat nog terug te vinden is in de huidige maatschappij. Bijvoorbeeld waarom stiefouders vaak een stuk minder zorgzaam zijn ten overstaan van kinderen, ook al hebben ze deze van kinds af aan opgevoed. Waarom onzekerheid over vaderschap ook geen goed gegeven is voor de kwaliteit van ouderschap. Waarom mannen het erger vinden als een vrouw seks heeft met een ander en niet verliefd is, en vrouwen andersom (gemiddeld gezien). Zelfs de afwezigheid van tekenen van ovulatie wordt erdoor verklaard.

Er maar op los neuken is niets voor de mens, al lijkt het enkele mensen aantrekkelijk. Dit is ook verwerkt in de maatschappij. Wetten en regels geven dit aan, maar ook de manier waarop binnen een maatschappij verantwoordelijkheden typisch gezien verdeeld worden, en hoe relaties ingericht worden. Een leven lang samen hoeft niet, maar mensen voelen wel verantwoordelijkheden ten aanzien van hun partner, en vinden ook dat hun partners diezelfde verantwoordelijkheden moeten voelen.

[Trinity]

Monogamie is inderdaad geen eerste natuur, maar een KEUZE. je kiest er voor, als ontwikkeld mens. Je kiest ervoor je primaire driften niet te laten overheersen en liefde en genegenheid te verkiezen boven lust en seksuele bevrediging.

Ik geloof namelijk dat je wel gelukkig kan worden met 1 persoon. Dat seks op een gegeven moment minder wordt, is vanzelfsprekend. Maar als je de juiste partner vindt, en jullie allebei bereid zijn je te binden aan elkaar, is monogamie vanzelfsprekend. Je laat gewoon dingen om daarvoor andere mooie dingen in de plaats te krijgen.

Monogamie is gewoon een kwestie van karakter.

Uice schreef:

Dat is niet waar.

http://en.wikipedia.org/wiki/Polygam...ence_worldwide

According to the Ethnographic Atlas Codebook, of 1231 societies noted, 186 were monogamous. 453 had occasional polygyny, 588 had more frequent polygyny, and 4 had polyandry.[2] At the same time, even within societies which allow polygyny, the actual practice of polygyny occurs relatively rarely.

Dus: In de meeste gemeenschappen vinden polygame relaties plaats, maar zijn de meeste relaties monogaam. Dat is ook wat ik zei

[serac]

Monogamie is best mooi voor wie er in gelooft. Ik geloof het niet en heb het getroffen : mijn vriendje ook niet. We zijn allebei ~ 20. allebei weinig of geen sexuele ervaring met derden of met vorigen (exen).
Het zou kunnen gebeuren dat hij een keer met een ander meisje meegaat en met haar slaapt. Nou en ? Zou mij ook kunnen overkomen (omgekeerd dan). Nou en ? We vertrouwen elkaar en zolang we het met elkaar zo goed kunnen vinden zoals nu, ben ik nergens bang voor. Vind het misschien zelf beter dat hij wat meer ervaring opdoet, juist ook met andere meisjes. Weet hij in elk geval waar het over gaat, en hoe hij erop reageert.
Wat mijzelf betreft, ik hoef niet zo nodig, maar als er een keer iets gebeurt met een jongen in de sfeer van sex, met elkaar slapen of zo, dan zie ik dat positief - ik ben heel selectief hoor, het gebeurt niet zomaar.
We weten heel goed wat we van elkaar vinden, het vreet de relatie niet aan. We zien dit niet als een probleem, eerder als kans.

[Scoot]

serac schreef:

Monogamie is best mooi voor wie er in gelooft. Ik geloof het niet en heb het getroffen : mijn vriendje ook niet. We zijn allebei ~ 20. allebei weinig of geen sexuele ervaring met derden of met vorigen (exen).
Het zou kunnen gebeuren dat hij een keer met een ander meisje meegaat en met haar slaapt. Nou en ? Zou mij ook kunnen overkomen (omgekeerd dan). Nou en ? We vertrouwen elkaar en zolang we het met elkaar zo goed kunnen vinden zoals nu, ben ik nergens bang voor. Vind het misschien zelf beter dat hij wat meer ervaring opdoet, juist ook met andere meisjes. Weet hij in elk geval waar het over gaat, en hoe hij erop reageert.
Wat mijzelf betreft, ik hoef niet zo nodig, maar als er een keer iets gebeurt met een jongen in de sfeer van sex, met elkaar slapen of zo, dan zie ik dat positief - ik ben heel selectief hoor, het gebeurt niet zomaar.
We weten heel goed wat we van elkaar vinden, het vreet de relatie niet aan. We zien dit niet als een probleem, eerder als kans.

Aan vreemdgaan zal jullie relatie niet stuk gaan, in ieder geval. Aangezien dat vaak een oorzaak is voor het beëindigen van een relatie, hebben jullie op zich goed kansen om door te gaan als koppe.

Het lijkt mij maar niets hoor. Monogamie is inderdaad mooi voor wie erin gelooft, en ik wil er graag in geloven. Ik ben niet tegen zo'n vrije relatie als de jouwe, maar mij niet gezien! Maar als ik vragen mag, is de kans niet erg groot dat je toch weer verliefd wordt op een van je bedpartners, als je een paar jaar verder bent met deze relatie, niet heel groot? Of kijk je niet naar de lange termijn, verder?

Als je een relatie hebt en je bedriegt je vrouw, moet je in ieder geval niet verschieten dat je opeens een deegrol tegen jouw kop krijgt.
Heb respect voor elkaar in uw relatie, en zit niet te zeveren over dat een mens toch niet gemaakt zou zijn voor een monogaam bestaan.

The_Maestro schreef:

Nog zoiets: Het blijkt dat mannen beter voor de kinderen van hun zus zorgen, omdat mannen dan zeker zouden weten dat hun genen in die kinderen zitten. Terwijl ze van haar eigen vrouw dus nooit 100% zeker kunnen zijn dat het kind van hemzelf is. (tenzij je het natuurlijk laat testen)

Er zijn een aantal indianenstammen die zo waren opgebouwd, de Hopi volgens mij, de Cherokee ook, vast nog wel meer - ik moet het uit mijn hoofd doen Het was in ieder geval een constructie die tamelijk vaak terugkwam, idd omdat je van de moederskant altijd zeker weet van wie de kinderen zijn en dat de familie matriarchaal was, bezit ook van de vrouwen was en via de vrouwen werd geerfd, etc. Ik vind het wel een mooie constructie eigenlijk, maar ik zie het bij ons nog niet zo werken. Al was het maar omdat ik mijn vriendje op het moment een stuk zorgzamer vind dan mijn broertje