Advertentie | |
|
20-08-2004, 16:46 | |||
Citaat:
Citaat:
Hmm, misschien zit ik een beetje in het wilde weg te lullen .
__________________
Dat heb je soms...
|
21-08-2004, 14:03 | ||
Citaat:
__________________
vive la feast!!
|
21-08-2004, 14:11 | ||
Citaat:
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
|
21-08-2004, 14:16 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
21-08-2004, 14:17 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
21-08-2004, 14:22 | ||
Citaat:
__________________
vive la feast!!
|
21-08-2004, 14:26 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
21-08-2004, 14:44 | ||
Citaat:
__________________
vive la feast!!
|
21-08-2004, 21:20 | ||
Citaat:
In de eerste plaats is de natuur niet als een auto: alle onderdelen van een auto hebben nut, terwijl de natuur vol zit met onhandigheden en stommiteiten (bij voorbeeld: de luchtpijp van een walvis, je stuitje, je blinde darm, etc). Voor mensen lijkt het nogal moeilijk te accepteren dat de wereld vol met nutteloze dingen is - misschien komt dat doordat de dingen die mensen zelf maken vaak wel nuttig zijn (of lijken). Filosofie geeft niet per se antwoorden, maar laat wat mij betreft wel zien hoe je op een intelligente manier met bepaalde vragen om kan gaan. Sommige vragen hebben geen wijs antwoord, behalve dan dat sommige vragen geen wijs antwoord hebben. Wat je als filosoof snel in de gaten krijgt, is dat je moet leren je te beperken tot vragen die een effectief antwoord hebben. Op die manier kun je "de waarheid" nauwkeuriger benaderen. (Dit vind ik een prachtig woord, wat je overigens veel tegenkomt in de filosofie, en in de wetenschap trouwens ook). Ten tweede, wanneer je wil gaan praten over het doel, de zin of voor mijn part de wil van het leven, dan is het handig wanneer het eerst duidelijk is wat het leven precies is. Als we daar namelijk niet uitkomen, dan valt over de zin of het doel ervan erg weinig te zeggen, behalve dat de zin van het leven wellicht het achterhalen van de zin van het leven is, maar dat vind ik een beetje flauw. Persoonlijk ben ik graag een voorstander van het standpunt dat het leven uiteindelijk iets is dat ons teboven schiet, hoewel het zich voor een klein deel aan ons "prijsgeeft". Dat kleine deel is al complex en magnifiek zat, maar ik vrees dat veel mensen hier niet tevreden mee zijn en liever een doel of zin opnemen in hun wereldbeeld. Als die mensen daar gelukkig van worden, dan moeten ze dat vooral doen. Echter, wanneer het op filosofie aankomt, dan denk ik dat het verstandig is om overtuigingen die gebaseerd zijn op hoop ("wat zou het toch fijn zijn als ... waar zou zijn"), zonodig tijdelijk, naast je neer te leggen. Mijn respect gaat dan ook uit naar de schoonheid van de dingen "zelf" in plaats van één of ander doel of (verzonnen) oorzaak van hun bestaan. Wanneer je rationeel beseft dat er geen (hoger) doel is, terwijl je stiekem nog altijd behoefte hebt aan een (hoger) doel, dan kun je je daar ongelukkig van gaan voelen. Wat mij betreft gaat het erom überhaupt niet bezig te zijn met dat concept van het (hogere) doel. Natuurlijk zit ik mijzelf ook dwars met allerlei ficties, sprookjes en andere onzin. Ik kan wel flink zeggen dat ik geen (hoger) doel meer heb, maar ik wil me natuurlijk wel zo vaak mogelijk gelukkig voelen. Mijn rationaliteit helpt me hier: ik kan begrijpen dat het gaat om een gevoel en er zijn uiteraard allerlei verschillende manieren om je gelukkig te voelen. Maar er is een groot verschil tussen doel en mensendoel! Het doel van filosofie kan dus bij voorbeeld zijn: plezier. Maar dat is dan wel een mensendoel. Wat betreft doel opzich in een notendop: het is een menselijke vergissing om achter alles een reden te zoeken. Tot slot nog even iets over je vragen wat betreft politieke en sociale zaken. Misschien is de volgende vraag constructiever: waarom zijn de wereldleiders geen filosofen? Een filosoof is eerder gericht op reflectie en kennis en minder op actie en macht. Een wereldleider die met al die facetten rekening houdt zou een aanwinst zijn. Tegenvoorbeelden: Bush is te dom om te kunnen filosoferen, Arafat is daarvoor te godsdienstig "geïnspireerd", of is dat hetzelfde? En als allerlaatste, wat betreft het twijfelen aan waarheden en filosofische kennis: de filosoof met een waterdicht wereldbeeld wil ik nog wel eens ontmoeten! Echter, radicaal scepticisme lijkt me ook geen verstandige houding. Groeten, fil |
Advertentie |
|
|
|