Ik bijna 24, zij nog geen 18

[Zahovic80]

Enige tijd geleden heb ik een leuk meisje ontmoet, we hebben een goed contact opgebouwd en inmiddels is er "meer' ontstaan. Op zich heel leuk natuurlijk, maar er zijn een aantal probleempjes:

- Ik word volgende maand 24, zij wordt pas in mei 18. Dat maakt mij niets uit, maar onze omgeving denk ik wel. En dat snap ik ook wel, want het is meer dan 6 jaar leeftijdsverschil. Bovendien zit zij nu in 6 VWO, terwijl ik bijna afgestudeerd ben. We zitten dus eigenlijk in een andere levensfase.
- Het klinkt misschien stom, maar ik heb tot nu toe eigenlijk nog nooit een vriendin gehad. Niet dat ik extreem lelijk of vreemd ben, maar het heeft me nooit meegezeten wat dat betreft. De meisjes die mij leuk vonden vond ik nooit leuk, en de meisjes waar ik verliefd op werd zagen mij nooit staan. Dit is de eerste keer dat het echt wederzijds is. Dus ik heb eigenlijk geen ervaring op dit gebied. En dan bedoel ik niet alleen seksueel gezien, maar ik weet dus ook net hoe het is om een relatie te hebben zeg maar.

En nou vraag ik me dus een aantal dingetjes af. Op de eerste plaats of deze relatie wel kan, want het is toch wel een heel groot leeftijdsverschil? En bovendien weet ik niet hoe zij zal reageren als ik haar vertel dat ik nog nooit een relatie gehad heb, want het is toch vreemd? Moet ik dit haar wel zeggen?

Als je verliefd bent kan veel. Heb het er met dat meisje over, wat zij vindt. Soms maakt leeftijdsverschil niks uit in hoe mensen zijn enz. Mensen zijn geen computers, er is dus niet van te voren te zeggen of een relatie werkt. Uitproberen, dat is de enige manier om er achter te komen.

Waarom is het vreemd dat je nog nooit een relatie gehad hebt? Er over liegen zou ik iig niet (komt toch ooit wel uit). Ik kan niet voor haar spreken, maar als ik voor mezelf spreek...ik vind het niet erg als een jongen nog nooit een relatie heeft gehad. Ik vind het minder vreemd als een jongen nog geen relatie heeft gehad, dan wanneer hij er al 40 achter de rug heeft.

[Marcade]

Zahovic80 schreef op 21-12-2003 @ 19:45:
En nou vraag ik me dus een aantal dingetjes af. Op de eerste plaats of deze relatie wel kan, want het is toch wel een heel groot leeftijdsverschil? En bovendien weet ik niet hoe zij zal reageren als ik haar vertel dat ik nog nooit een relatie gehad heb, want het is toch vreemd? Moet ik dit haar wel zeggen?

De relatie kan wel; no problem. Als jij er geen problemen mee hebt; en zij heeft er geen problemen mee, waarom niet? Zo groot is het leeftijdsverschil niet.

En ja, je moet het gewoon vertellen, waarmee je zit, wat je denkt, wat je voelt; dat is toch redelijk belangrijk in een relatie. Je wilt niet met dingen zitten en ze niet kunnen vertellen aan degene met wie je een relatie hebt. Dan gaat het je van binnen opeten en dat is een kutgevoel

Als het leeftijdsverschil een probleem zou zijn, dan zouden jullie elkaar vast niet zo leuk vinden. En ach, 6 jaat is niet niks en het maakt het er misschien soms ietsje moeilijker op, maar als je genoeg om elkaar geeft is het toch wel overkomelijk, lijkt mij. Laat je in elk geval niet weerhouden door wat je omgeving ervan zal zeggen.
Dat je nog nooit een relatie gehad zou ik wel tegen haar zeggen ja; je hoeft het niet als bekentenis te zeggen ofzo, maar gewoon, als jullie een keer praten over exen en eerdere ervaringen, dan wel gewoon eerlijk tegen haar zijn. Op je 23ste nog nooit een relatie hebben gehad is niet modaal, maar toch ook niet echt raar ofzo.

[Zahovic80]

Ja, ik weet ook wel dat ik het beste eerlijk hierover kan zijn tegen haar, en dat wil ik ook. Maar ik ben bang dat zij daardoor niet meer zou willen. Dat is waarschijnlijk onzin, maar toch ben ik er bang voor. Want ik wil zo graag dat het goed gaat, en echt wat wordt. En daar zal het feit dat ik nog nooit een relatie gehad heb niet aan bijdragen denk ik. Het wordt immers toch door de meeste mensen als raar gezien, en dat is het misschien ook wel. Maar ja, ik kan er niets aan veranderen...

Zahovic80 schreef op 21-12-2003 @ 22:00:
Ja, ik weet ook wel dat ik het beste eerlijk hierover kan zijn tegen haar, en dat wil ik ook. Maar ik ben bang dat zij daardoor niet meer zou willen. Dat is waarschijnlijk onzin, maar toch ben ik er bang voor. Want ik wil zo graag dat het goed gaat, en echt wat wordt. En daar zal het feit dat ik nog nooit een relatie gehad heb niet aan bijdragen denk ik. Het wordt immers toch door de meeste mensen als raar gezien, en dat is het misschien ook wel. Maar ja, ik kan er niets aan veranderen...

Of het draagt er juist wel aan bij. 't is toch een beetje een teken dat je niet met Jan (in dit geval Marie ) en alleman het bed in duikt.

Liegen draagt nog minder bij aan dat het goed zal gaan, denk ik.

[marlies]

Of het kan, dan weten wij niet, dat moet jij uit ervaring leren. Je kunt wel de boot afhouden, maar dan kan je ook veel missen.

Het is echt niet raar dat je op je 24ste nog nooit een vriendin gehad hebt, het is laat dat is waar, maar wat kan jou de rest van de wereld nou schelen.

Je kan het haar wel zeggen dat je nog nooit een vriendin gehad hebt, maar dat maakt niet uit, of wel?
Als jij je er beter bij voelt om het te zeggen ga je gang, maar het hoeft niet vind ik.

Het is waar dat je in een andere levensfase zit en dat kan een reden zijn waarom je er niet aan begint, maar daardoor zou je veel kunnen missen, dus ik zou er maar voor gaan.

Ik ben 21, 4e jaars WO, mn vriendin is 16, 5VWO. Het gaat reeds negen maanden goed.

Dus het kan best.

Ik vind dat je elkaar naast de 'standaard-relatiedingen' wel aan moeten kunnen vullen. Dan zou het best goed moeten kunnen gaan..

[Zahovic80]

En hoe heeft jouw (en haar!) omgeving dan op jullie relatie gereageerd Toeter? Ik zou me nl. kunnen voorstellen dat haar ouders niet echt blij zullen zijn met een veel oudere vriend.

mijn ouders hadden nergens problemen mee...zeker niet toen ze hem leerden kennen (ik 18, hij 25)...

[LittleLucille]

k ken het probleem..
k heb een jonge leren kennen vind hem kei leuk hij net zo verlieft als mij.. maar hij is net 26 geworden en ik ben pas over een half jaar 18.. het geeft echt zo`n dubbel gevoel.. omdat hij dus echt een heel stuk ouder is..

ik ben achttien, hij is vierentwintig

zelfde verschil




trek het je niet aan en geniet van elkaar.



xxx

Ik zou ervoor gaan kun je haar alvast een beetje de ins en outs van het academisch leven bijbrengen, en daar is niks mis mee

[TranceGirl]

Als je elkaar echt leuk vind dan maakt leeftijd totaal niets uit, toch? En wat anderen er van denken, laat ze lekker denken! Als jullie maar gelukkig zijn...

[Scatterheart]

Toeter! schreef op 21-12-2003 @ 23:56:
Ik ben 21, 4e jaars WO, mn vriendin is 16, 5VWO. Het gaat reeds negen maanden goed.

Dus het kan best.

Ik vind dat je elkaar naast de 'standaard-relatiedingen' wel aan moeten kunnen vullen. Dan zou het best goed moeten kunnen gaan..

21 en 4de jaars? Hip!

[Chimera]

TranceGirl schreef op 22-12-2003 @ 13:13:
Als je elkaar echt leuk vind dan maakt leeftijd totaal niets uit, toch?

Tuurlijk wel. Ik ken ook wel een meisje van 17 die echt gewoon leuk is, maar aangezien ik niet erg veel behoefte heb aan iemand die nog op de middelbare school zit heb ik dankook geen enkele interesse (dit naast het feit dat ik natuurlijk al een hele fijne vriendin heb ).

[Scatterheart]

En jongens van zeventien blijven nu eenmaal adembenemend, maar ja, om zo iemand naar je SV mee te nemen, dat staat pas achterlijk.

[TranceGirl]

Chimera schreef op 22-12-2003 @ 14:14:
Tuurlijk wel. Ik ken ook wel een meisje van 17 die echt gewoon leuk is, maar aangezien ik niet erg veel behoefte heb aan iemand die nog op de middelbare school zit heb ik dankook geen enkele interesse (dit naast het feit dat ik natuurlijk al een hele fijne vriendin heb ).

Naja mij is altijd gezegd dat echte liefde geen leeftijd/afstand kent

[Scatterheart]

TranceGirl schreef op 22-12-2003 @ 14:35:
Naja mij is altijd gezegd dat echte liefde geen leeftijd/afstand kent

Tuurlijk, dat is tot op zekere hoogte ook zo. En het deert echt niet als iemand 18 en is de ander 23, of iets in die geest. Het geeft ook nog niet eens als een van hen op de middelbare school zit en de ander op hoger onderwijs, als er maar geen sprake is van een kloof.

Je hebt echt wel iemand nodig je zich een beetje kan inleven in jouw leven, dat betekent niet dat iemand identiek jouw leven hoeft te leven.

Ik zou best verkering kunnen hebben met iemand die in een andere levensfase als ik zit (he! dat heb ik ook! ), maar voor mij is het wel erg belangrijk dat hij diezelfde fase niet zo lang geleden ook heeft doorlopen.

Maar dat geldt voor mij, ik heb dat begrip in een relatie nodig. Niet iedereen heeft dat nodig, dus het is niet aan ons om te oordelen hierover.

[juno]

Toeter, als je haar je onzekerheden eerlijk vertelt, en je kwetsbaar durft op te stellen, moet het wel heel raar lopen als ze niet alleen maar meer van je gaat houden.

Als ze je niet meer hoeft omdat je nog geen ervaring hebt, dan is ze je niet waard.

[snoodaard]

Als d'r ouders je mogen en geen aanklacht in willen dienen, er voor gaan stud.

Scatterheart schreef op 22-12-2003 @ 13:58:
21 en 4de jaars? Hip!

Mijn vriend is 19 en 3e jaars WO

Ik denk niet dat het leeftijdsverschil problemen zou geven, maar dat hangt natuurlijk helemaal van jullie zelf af.
Verder zou ik het persoonlijk alleen maar als +punt zien als een jongen nog nooit een vriendin heeft gehad, dan ben je (meestal)juist ook speciaal voor hem en is het iig niet iemand ie met iedereen gaat.
Succes iig.

[Zahovic80]

Ik denk niet dat zij het als probleem zal zien, ze heeft zelf volgess mij ook nog maar weinig ervaring. Ik heb ten minste nog nooit iets over een ex-vriendje gehoord, en daarnaast merkte ik toen we vanmiddag voor het eerst een beetje lagen te vrijen dat ze heel nerveus en onzeker was. Al hoeft dat natuurlijk niets te zeggen.

Het is dan ook meer mijn eigen onzekerheid, dat ik het haar niet durf te vertellen.

Het leeftijdsverschil maakt ons overigens niet uit. Daar hebben we het al met elkaar over gehad, en geen van beiden heeft daar een probleem mee. Onze omgeving des te meer vrees ik. Allereerst haar ouders denk ik, maar ook andere familieleden en vrienden zullen het vreemd vinden, en daar maak ik me best wel druk over.

Ik ben 18, mijn vriend 28, hij is afgestudeerd en staat op het punt om te promoveren, ik ben nog maar net begonnen met een opleiding... ja, we zitten echt in andere levensfasen, maar die zijn echt wel samen te voegen. Als je maar wil he.
Toen we elkaar 3 jaar geleden ontmoetten was het verschil nóg groter, ik zat nog op de middelbare school en hij was al afgestudeerd...

Mijn ouders hadden er geen problemen mee, zijn ouders ook niet. Maar mijn zus en een goede vriend van hem wel, dat was nogal vervelend... maar goed, wij wisten dat het goed zat tussen ons, en dat hebben we nu ook wel bewezen.

ik zie het probleem niet zo. Als jij het niet erg vindt en zij ook niet dan laat je je toch niet tegenhouden door anderen? Enne, 6 jaar vind ik echt wel meevallen...

[Chill]

age ain't nothing but a number,

dus heb lekker schijt aan je omgeving, en geniet ervan

[cagie]

Een goede vriendin van mij is 17 en heeft een vriend van 27. Haar ouders zijn helaas gescheiden. Haar moeder heeft totaal geen problemen dat er zo'n groot leeftijdsverschil is maar helaas haar vader. Ze is bij haar vader het huis uitgegaan omdat haar vriend niet meer welkom was. Hij vond het leeftijdsverschil namelijk veel te groot. Het heeft die vriendin heel veel pijn gedaan maar het heeft haar en haar vriend wel nog dichterbij elkaar gebracht. Ze heeft namelijk ontdekt dat als je van elkaar houdt het leeftijdsverschil echt niet uitmaakt en al helemaal niet wat de omgeving ervan vindt.
Daarnaast moet je gewoon eerlijk zijn tegenover haar dat je geen ervaring hebt dit zal zij alleen maar op prijs stellen. (tenminsten dat zou ik vinden )

[Chimera]

cagie schreef op 23-12-2003 @ 16:24:
Ze heeft namelijk ontdekt dat als je van elkaar houdt het leeftijdsverschil echt niet uitmaakt en al helemaal niet wat de omgeving ervan vindt.

Je gaat mij niet vertellen dat die gozer van 27 spoort.

[AngelLena]

Makt geen boei uit. Toen ik met mijn vriend kreeg was ik 16 en hij 22. Natuurlijk was er commentaar vanuit de omgeving, meer op hem dan op mij, maar zolang jij je er niets van aan trekt en gewoon doet waar je zin in hebt en van haar houdt, mag dat helemaal niets uitmaken. Het gaat uiteindelijk om jullie, niet om jullie omgeving. Jij maakt die keuze, de rest heeft dat maar te accepteren.

[Zahovic80]

Ik heb het haar vanmiddag dan toch maar verteld, omdat het me een rotgevoel had gegeven als zij dit niet geweten had. Ze vatte het gelukkig goed op, en zei dat het haar niets uitmaakte!

Het is een hele opluchting voor me, en ik ben blij dat ik het gezegd heb.

Dat leeftijdsverschil blijf ik toch mee zitten. Niet dat dat een belemmering is om een relatie met haar aan te gaan, helemaal niet, want het is dik aan. Maar toch zou ik me kunnen indenken dat onze omgeving negatief zal reageren. En ik snap dat ergens ook wel, want als een vriend van mij met een 6 jaar jonger meije aan zou komen zetten zou ik dat denk ik ook een beetje vreemd vinden.

Maar goed, laat ik me daar maar niet druk over gaan maken, en proberen ervan te genietenb. Want ik ben zielsgelukkig dat het me eindelijk gelukt is om een meisje wat ik helemaal te gek vind "aan de haak te slaan". Zoiets gaat toch aan je knagen als het maar niet wil lukken. Ze is dan ook het mooiste kerstcadeau wat ik me kan wensen.

Chimera schreef op 23-12-2003 @ 16:33:


Je gaat mij niet vertellen dat die gozer van 27 spoort.

Al is het alleen maar vanwege het feit dat hij, als volwassen kerel, toestaat dat zijn nog niet wereldwijze en minderjarige vriendin de relatie met haar ouders op scherp zet omdat ze er met een oude vent vandoor wil. Over dom gesproken.

je moet et wijf gewoon pakken hopsiekee, klaar is kees, gewoon gaan voor die banaan zoals snelle joop altijd zei, hoppa dan kan je nog een sexrelatie hebben enzo en dan zeikt je omgeving niet meer

[*$tylo*]

Chimera schreef op 23-12-2003 @ 16:33:


Je gaat mij niet vertellen dat die gozer van 27 spoort.

Je gaat mij dus nu vertellen dat jij dit nog nooit hebt meegegmaakt... Het is makkelijk oordelen als je zoiets nog nooit hebt gehad.
Een vriendin van mij is 17 en had ''iets' met een man van 31. Ik verklaarde haar voor GEK... een maand later kwam ik erachter dat het zo gek niet is, ik vind nu iemand van 35 leuk en hij mij... dan praat je wel anders. Als je verleifd bent dan zeg je niet meer zo makkelijk: flikker op
Oordeel niet zo als je het zelf niet hebt meegegmaakt.

Ik vind eerlijk gezegd eerder dat dat meisje niet spoort dan dat de jongen niet spoort (over het verhaal van cagie), op je 17e mag je er namelijk op zich best van uit gaan dat de relatie met je ouders langer gaat duren dan die met je vriendje, en dan ga je toch zeker niet de goede band met je ouders daarvoor opgeven... Het enige wat die jongen verkeerd doet is toestaan dat zijn vriendin de band met haar vader voor hem opoffert, dat meisje is dom, die jongen alleen maar egoïstisch.

[AngelLena]

Zahovic80 schreef op 23-12-2003 @ 20:12:
Ik heb het haar vanmiddag dan toch maar verteld, omdat het me een rotgevoel had gegeven als zij dit niet geweten had. Ze vatte het gelukkig goed op, en zei dat het haar niets uitmaakte!

Het is een hele opluchting voor me, en ik ben blij dat ik het gezegd heb.

Dat leeftijdsverschil blijf ik toch mee zitten. Niet dat dat een belemmering is om een relatie met haar aan te gaan, helemaal niet, want het is dik aan. Maar toch zou ik me kunnen indenken dat onze omgeving negatief zal reageren. En ik snap dat ergens ook wel, want als een vriend van mij met een 6 jaar jonger meije aan zou komen zetten zou ik dat denk ik ook een beetje vreemd vinden.

Maar goed, laat ik me daar maar niet druk over gaan maken, en proberen ervan te genietenb. Want ik ben zielsgelukkig dat het me eindelijk gelukt is om een meisje wat ik helemaal te gek vind "aan de haak te slaan". Zoiets gaat toch aan je knagen als het maar niet wil lukken. Ze is dan ook het mooiste kerstcadeau wat ik me kan wensen.

Dat bedoel ik, geniet er van en laat je omgeving maar lekker denken, het gaat hier om jouw geluk, niet om dat van je omgeving.

[*$tylo*]

Ja, maar liefde maakt blind.
Maar om nou uit huis te gaan gaat wel heel ver
Dan zal de liefde ook wel heel sterk zijn, moet ze echt denken dat het de ware is. Ach die relatie emt die man is vast niet eht enige dat de relatie emt haar vader dwarszit.
En bovendien, je vader heeft het maar te accepteren: hij is je VADER, hij is niet JOU.

*$tylo* schreef op 23-12-2003 @ 21:57:
Ja, maar liefde maakt blind.
Maar om nou uit huis te gaan gaat wel heel ver
Dan zal de liefde ook wel heel sterk zijn, moet ze echt denken dat het de ware is. Ach die relatie emt die man is vast niet eht enige dat de relatie emt haar vader dwarszit.
En bovendien, je vader heeft het maar te accepteren: hij is je VADER, hij is niet JOU.

Dus als ik morgen mijn hele lichaam onder laat tatoeëren, aan de crack ga, naakt over straat loop en oude vrouwtjes neer schiet, dan heeft mijn vader dat maar te accepteren, dan heeft hij niet het recht om boos te worden en te vragen waar ik verdomme denk dat ik mee bezig ben? Hij is immers mijn vader, en niet mij.

En ja, ik weet dat dit een overdreven voorbeeld is, maar ik denk dat iedere vader wel zo z'n grenzen heeft, en dat het heel normaal is om rekening te houden met je ouders, zeker zo lang je nog thuis woont of erg vaak thuis bent.

[*$tylo*]

Natuurlijk is het logisch dat je vader bezorgd om je is en dat je rekening moet houden met je ouders, maar je ouders moeten ook rekening met jou houden.
En er is een verschil tussen dingen bediscussieren bekritiseren en iets niet accepteren of misschien is respecteren een beter woord.
En ook dat je nog thuis woont dat je dan maar je leven moet leiden zoals zij dat graag zien vind ik onzin, uiteindelijk doe je toch wat je zefl wil en niet wat je ouders willen. Als je een beetje ruggengraat hebt.

*$tylo* schreef op 23-12-2003 @ 22:33:

En ook dat je nog thuis woont dat je dan maar je leven moet leiden zoals zij dat graag zien vind ik onzin, uiteindelijk doe je toch wat je zefl wil en niet wat je ouders willen. Als je een beetje ruggengraat hebt.

Uiteindelijk doe ik wat ik zelf wil met de mening van mijn ouders in mijn achterhoofd. Ik leef zoals ik dat wil, maar hou rekening met hen. Dat bestaat ook nog.

*$tylo* schreef op 23-12-2003 @ 22:33:
En ook dat je nog thuis woont dat je dan maar je leven moet leiden zoals zij dat graag zien vind ik onzin, uiteindelijk doe je toch wat je zefl wil en niet wat je ouders willen. Als je een beetje ruggengraat hebt.

Natuurlijk doe je wat je zelf wil, maar als je vader zegt 'of je blijft bij die jongen, of je gaat het huis uit en ik vind je niet meer aaridg, en je wil liever het huis uit en dat je vader je niet meer aardig vindt, dan ben je mijns inziens wel dom.

Als haar vader nou had gezegd 'Joh, ik vind het niet zo heel prettig dat hij 27 is', dan had ze zich daardoor natuurlijk niet moeten laten stoppen.

[*$tylo*]

ja maar zegt dat dan niet iets over die vader? ik bedoel, ik vind niet dat je je dochter voor die keuze mag zetten. Dan is denk ik neit alleen die relatie met die jongen het probleem. Of die vader is erg intolerant (mijns inziens)

[Redhair]

heb even geen reacties gelezen maar t komt me bekend voor. ik ben dus 15 en was verliefd op een jongen van 22. hij zei dat het ook wat kon worden maar we hebben het niet doorgezet vanwege de afstand. (ik deventer, hij rotterdam) mijn ouders vonden het niet erg. als dat meisje bijna 18 is heeft haar vader daar niks over te zeggen vind ik

[SuperSanne]

het gaat niet zozeer om lichamelijk lichaamsverschil, meer om geestelijk (als zou ouder is, of jij jonger, verschillen jullie misschien maar een paar maanden ). 6 jaar valt zoieso best wel mee hoor . het ligt er ook een beetje aan. meisje van 18 + jongen van 24 is heel anders dan meisje van 10 + jongen van 16 . jullie zitten misschien niet in de zelfde levensfase betreft school e.d., maar als jullie genoeg andere dingen gemeen hebben, hoefd dat niet veel uit te maken.

Ik zou er gewoon voor gaan

Zahovic80 schreef op 21-12-2003 @ 19:45:
Enige tijd geleden heb ik een leuk meisje ontmoet, we hebben een goed contact opgebouwd en inmiddels is er "meer' ontstaan. Op zich heel leuk natuurlijk, maar er zijn een aantal probleempjes:

- Ik word volgende maand 24, zij wordt pas in mei 18. Dat maakt mij niets uit, maar onze omgeving denk ik wel. En dat snap ik ook wel, want het is meer dan 6 jaar leeftijdsverschil. Bovendien zit zij nu in 6 VWO, terwijl ik bijna afgestudeerd ben. We zitten dus eigenlijk in een andere levensfase.
- Het klinkt misschien stom, maar ik heb tot nu toe eigenlijk nog nooit een vriendin gehad. Niet dat ik extreem lelijk of vreemd ben, maar het heeft me nooit meegezeten wat dat betreft. De meisjes die mij leuk vonden vond ik nooit leuk, en de meisjes waar ik verliefd op werd zagen mij nooit staan. Dit is de eerste keer dat het echt wederzijds is. Dus ik heb eigenlijk geen ervaring op dit gebied. En dan bedoel ik niet alleen seksueel gezien, maar ik weet dus ook net hoe het is om een relatie te hebben zeg maar.

En nou vraag ik me dus een aantal dingetjes af. Op de eerste plaats of deze relatie wel kan, want het is toch wel een heel groot leeftijdsverschil? En bovendien weet ik niet hoe zij zal reageren als ik haar vertel dat ik nog nooit een relatie gehad heb, want het is toch vreemd? Moet ik dit haar wel zeggen?

Ik herken wel een paar elementen in jouw verhaal. Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die 8 jaar ouder was (ik 15, hij 23). Het ging uit omdat, zoals jij al zei, wij allebei in een heel andere levensfase zaten. Ik begon net aan 3vwo, hij had al bijna zn studie af. Maar afgezien van dat was het toch een goede relatie; we hielden van elkaar, en daar gaat het toch tenslotte om.

En verder schrijf/type je nog dat je bijna geen ervaring hebt met meisjes... Hey, eens moet de eerste keer zijn toch? Vreemd is het niet!! Denk dat vooral niet! Sommige mensen beginnen al met sex op hun elfde, anderen pas rond hun 30ste.

It's your life, you're living it and you make the rules!

Nog niet zo lang geleden had ik een vriend van 24. Ik zelf was toen 15.
Dit is nu uit, maar dat kwam door andere dingen en naar mijn weten niet door ons leeftijd verschil.
Het is dus heel erg persoonlijk hoe je hier mee omgaat.
Als jullie je goed bij elkaar voelen is geen probleem vind ik.
Het gaat erom hoe je elkaar behandeld en hoe je elkaar ziet.

[replaygirly17]

Mijn vriend is 26 en zelf ben ik 18.Toen we met elkaar kregen was ik 17. Wij waren ook heel erg bang voor de reacties van buitenaf vanwege het leeftijdsverschil, we hebben het daarom ook een hle tijd verborgen gehouden. Maar dat hou je echt niet lang uit als je erg veel om elkaar geeft. En toen we het eigelijk een beetje bekend maakte vielen de reacties eigelijk heel erg mee. Soms vriegen mensen wel eens of we het leeftijdsverschil niet te groot vonden, maar dat boeide ons niet want we konden/kunnen goed met elkaar opschieten en dan merk je het leeftijdsverschil niet eens.
Het gaat nog steeds hartstikke top, en je moet niet letten op wat andere mensen zeggen ofzo. En het valt uiteindelijk best mee. Als je gek bent op diegene en diegene op jou moet je er gewoon lekker voor gaan toch. nou suc6 doeidoei

[hansjuh]

Ik herken mezelf heel erg in jouw situatie. Alleen waren wij elk een jaar jonger. ik heb het ook wel moeilijk gehad met het leeftijdsverschil, maar zeker toen ik merkte dat onze ouders geen bezwaar maakte heb ik me daar helemaal overheen gezet. Ook in onze omgeving werd niet vreemd gereageerd.

Het is zeker een relatie met een goede kans van slagen. Die paar jaar leeftijdsverschil, dat zul je zo af en toe wel merken maar het is geen struikelblok. Mijn relatie heeft helaas niet al te lang stand gehouden, maar dat had verschillende oorzaken.

Ga ervoor!

[Stefanie]

Ik heb weinig toe te voegen aan al deze reacties. Als je echt van haar houdt en het voelt goed moet je je niets aantrekken van je omgeving en commentaar enzo. Jullie hebben een relatie, niet de omgeving. Jij houdt van haar, niet de omgeving.

Mijn vriend en ik schelen 5 jaar en dat gaat ook prima, waarom zou je het niet doen als het heel goed voelt?

[Zahovic80]

OK, ik zal na al deze reacties maar een update geven:

Met het feit dat ik nog nooit echt een serieuze relatie heb gehad heeft ze geen problemen, helemaal niet zelfs, ik geloof dat ze het wel leuk vindt.

Onze directe omgeving lijkt het leeftijdsverschil geacceptterd te hebben. Haar ouders wilden mij wel graag zien, maar toen ze me gezien hadden was het geloof ik wel goed. Mijn ouders hebben er helemaal geen probleem mee, integendeel, die zijn denk ik al lang blij dat ik eindelijk een meisje mee naar huis heb gebracht (nou ja naar huis, ik woon niet bij mijn ouders, maar goed).