Het Nederlanse Natuurlandschap

[beuk]

Mijn snelheid verdubbelt; ik kalk de laatste woorden op papier, pak mijn jas en blaadjes, lever de laatstgenoemden in en loop het lokaal uit. Ik kijk op mijn horloge - nog 45 minuten voor ik afgesproken heb. CSCW-systemen en een cognitieve walkthrough zoeven door mijn hoofd. Ik besluit een frisse neus te halen en pak m'n fiets.

Na enkele minuten rij ik een bruggetje over. Ik fiets een parkeerplaats voorbij, waar slechts een enkele burgelijke auto mistroostig staat te wachten. Voor me strekt een kaarsrecht asfaltpad zich uit. Links 2 meter kortgemaaid gras; een kanaaltje van 0,50 meter diep. Aan de linkerkant van het water riet met om de 2 meter zo'n bruine pluim. Aan de overkant wederom een strook gras, en daarna bomen. Keurig zij aan zij geplant. Ik draai snel mijn hoofd.

Rechts is het beeld niet veel anders. Na de eerder genoemde strook gras ligt een netjes geharkt ruiterpad. Daarachter, na het grasstrookje, eenzelfde boommatrix. Niet twee-, maar driedimensionaal. Het lijkt wel alsof overijverige ambtenaren hier hun tijd in stoppen. Ik zie het voor me. "Geef
de ladder even aan, Janssen, deze boom is duidelijk hoger dan 3m40.".

De verdere invullig van het 'bos' getuigt van weinig fantasie. Op de grond ligt niets - ja, een dunne laag bladeren en wat twijgjes. Het gebrek aan struiken of andere vegetatie maakt dat je dwars door het bos heen kan kijken. Misschien dat het in de zomer anders ligt, maar eel verschil maakt
het niet, zo lijkt me. Ik stel me voor hoe de recreërende hond hier na een aantal meters versufd in slaap valt.

Dan dringt het tot me door. Dit is het fenomeen waar inwoners van grote buitenlandse metropolen jaloers op zijn. Binnen een half uur ben je er vanuit iedere plaats in de Randstad. Ik bevind me in het Groene Hart, de trots van het Ministerie. Het autogeraas is nog duidelijk te horen, en de mist en lichte motregen maakt het geheel er niet vrolijker op. Elke vorm van vogelgetjielp of krakende takken ontbreekt.

Na verloop van tijd - minuten? een half uur? Mijn tijdsbesef laat me in de steek - wordt het geraas weer sterker. In mijn gedachten verschijnt de ideale tegenhanger van dit geheel - de Vinexwijk - voor me. Tientallen
dezelfde huizen, waar slechts het soort grind in de tuin en het nummerbordje naast de deur duidelijk maakt welk huis het jouwe is. Maar nee, het is een autoweg. Het Elektrotechniek gebouw doemt op, een massief blok beton en glas. Ik ruik pizza en patat. Ik duik de kroeg in.

==========================================

Op de kaart een prachtig concept, in de praktijk een saaie bedoening. Wat
vind je van het Groene Hart? Kom je er uberhaupt ooit? Is er iets mis mee?

[rodina]

wat een mooi verhaal
echt kewl

in het groen hart kom ik nooit, geen behoefte aan een stel boompjes tussen de uitlaatgassen. Als ik natuur wil zien ga ik naar het strand de hei ('t gooi), of naar het miniscule gebiedje bij ons achter, daar is het gewoon echt mooi, rustig geen auto's, je kan daar gewoon echt genieten.