ik weet het niet meer...

[*Shorty*]

Vanmiddag was mijn vriendje hier en toen kreeg ik het 'ik moet het uitmaken' gevoel weer. Dat is echt zo verrot. We hebben echt heel lang zitten praten (totdat ik moest eten). 'Waarom wil je het dan uitmaken?' Ja dat weet ik dus niet, het is gewoon een gevoel wat niet uit te leggen is. Het is niet uit, want we zijn niet tot een beslissing gekomen en hij wil zichzelf veranderen om alles maar te laten zoals het is, terwijl dat niet eens zo heel erg het probleem is. Als ik met hem niet gelukkig kan zijn, kan ik het met niemand. Maar goed, we hebben dus al een tijd veel minder vaak seks dan in het begin (ik heb niet zo'n zin meer) en daar begon het eigenlijk om, want als we seks hebben is het wel lekker, maar niet echt spannend meer. Nu dat we allebei uitgehuild zijn en ik thuis zit, gewoon een beetje achter de computer denk ik van: het komt wel goed. Ik heb geen zin om elke 4 maanden zo'n gesprek te moeten voeren, maar eens in die tijd komt die dwang om het uit te maken en kan ik het niet onderdrukken. Zijn er meer mensen die hier last van hebben? Wat kan ik (of we) er tegen doen?
We hebben nu 10½ maand iets. Ik ben altijd een beetje losbandig geweest, zou het daar iets mee te maken hebben? Ik ben niet verliefd op iemand anders en ik heb ook niet super de drang om vrijgezel te zijn.

[Chloe Siere]

ik heb er ook wel eens last van gehad. ik had het idee dat ik het uit moest maken maar ik wou het helemaal niet uit hebben. maar toch klopte er iets niet. ik heb het uiteindelijk uitgemaakt, maar later bleek dat we beter 2 weken ofzo afstand hadden kunnen nemen en dat het dan ook wel goed zou zijn gekomen... maar ja, dat is achteraf gepraat.

[*Shorty*]

Als deze relatie uitgaat neem ik dus echt nooit meer een vriend, ik kan toch niet met gevoelens (van mezelf en anderen) omgaan

[Chloe Siere]

*Shorty* schreef:
Als deze relatie uitgaat neem ik dus echt nooit meer een vriend, ik kan toch niet met gevoelens (van mezelf en anderen) omgaan

ja dat vertel ik me ook steeds weer... maar het komt echt wel goed hoor liefde is gewoon een ingewikkeld iets. behoorlijk ingewikkeld zelfs.

misschien dat je even afstand moet nemen van je vriend? niet een paar dagen, maar 2 weken ofzo? want dan weet je pas of je hem echt gaat missen of niet. of misschien kan je het beter gewoon uitmaken.

ik heb net een week met m'n vriend en ik heb nu al 100 keer de gedachten gehad: ik maak het uit. Waarom? uit zelfbescherming. ik kwets hem voordat hij de kans krijgt mij te kwetsen.

[*Shorty*]

Jadie schreef:
ik heb net een week met m'n vriend en ik heb nu al 100 keer de gedachten gehad: ik maak het uit. Waarom? uit zelfbescherming. ik kwets hem voordat hij de kans krijgt mij te kwetsen.

maar hij kwets mij nooit, ik kwets hem constant

Als jij dat gevoel hebt, moet je het uitmaken. Het is hard, maar helaas waar.

*zat in dezelfde situatie* Hebben toen een hele tijd een gesprek gevoerd, uiteindelijk 'zouden we het nog ff proberen'. Ik wilde het dus eigenlijk uitmaken, was niet verliefd (meer, zei ik, hoewel ik dat nooit echt geweest was, dat heb ik mezelf maar aangepraat), hij was meer van het voor-altijd-bij-elkaar-blijven. Nou ja, ik heb het uiteindelijk uitgemaakt, en tamelijk bot ook, want ik wist zeker dat als we er weer over zouden praten, hij me weer om zou praten en het dus toch aan zou blijven.
Ik was behoorlijk opgelucht toen het uit was, dat kan ik je wel vertellen...

Gevoel is wat dat betreft ontzettend verraderlijk: het laat zich niet uitschakelen, en wanneer je die twijfel één keer hebt geproefd, gaat hij ook nooit meer weg...ik ben met Morgan van mening dat er weinig anders op zit dan het uit te maken

[*Shorty*]

Weetje, als ik het uitmaak, dan is de kans denk wel klein dat ik alles nog terug kan draaien als ik er spijt van heb. Hij zegt nu ook van die dingen als: 'ik weet toch al dat we elkaar nooit meer zullen zien, dat gaat altijd zo', maar ik wil hem nog wel heel graag als vriend om leuke dingen mee te doen, want we hebben veel lol samen, maar ik wil hem niet kwetsen met mijn buien en 'het gevoel' is een beetje over aan het gaan. Hij zegt ook dat hij me een paar weken niet hoeft te zien als het uit is, ja, dan vind ik het niet gek als het contact verwaterd.
Maar goed, ik denk er nog wel over na (wat ik absoluut niet aan het doen ben, op het moment ff concentreren op school)

[*Shorty*]

nare man schreef:
Gevoel is wat dat betreft ontzettend verraderlijk: het laat zich niet uitschakelen, en wanneer je die twijfel één keer hebt geproefd, gaat hij ook nooit meer weg...ik ben met Morgan van mening dat er weinig anders op zit dan het uit te maken

Ik ben zo bang dat ik er spijt van krijg en dan kan ik het niet terugdraaien (dat wil hij echt niet, denk ik)

[*Shorty*]

ik voel me kut en ik weet echt niet wat ik moet doen
het liefst zou ik vreemd willen gaan, dan maakt hij het iig uit

[Squall]

*Shorty* schreef:
Als deze relatie uitgaat neem ik dus echt nooit meer een vriend, ik kan toch niet met gevoelens (van mezelf en anderen) omgaan

Like Someone care about that!

Ik zat dus ook met dat gevoel, of zit..

Maar bij mij is het tegelijk gekomen met dat mn ouders me vertelden dat ze uit elkaar gaan (ik weet het nu zo'n 2 weken). Ik denk bij mij dus dat het een soort ja, schrikreactie is op dat mn zo stabiel lijkende ouders nu uit elkaar gaan. Dat ik gewoon ontzettend bang ben dat hij toch niet de juiste voor me is, terwijl net als bij jou uit alles blijkt dat dit wel zo is.

Het is alleen neit zo dat onze seks echt indut ofzow.. Ik mis em altijd als hij er niet is en voel me veel beter als hij er wel is..

Het is bij mij trouwens op zich wel zo dat ik me als persoon eigenlijk veel te veel inhou. Ik zou veel meer rare, impulsieve dingen moeten doen. Dat gaat bij hem ook wat moeilijker want hij is niet zo'n impulsief persoon, moet altijd eerst ff aan het plan wennen, maar dan is mijn enthousiasme alweer weg..

Ik heb voor mezelf besloten dat ik in deze zomervakantie mn impulsen wat meer moet volgen. Ik ga zoiezo mn haar knippen, niet een klein beetje, maar van heel lang naar kort. Niks verheffends, maar wel zodat ik een kapsel krijg wat eigenlijk meer bij mij past. Ik heb ook besloten dat ik deze zomer es dingen als bungeejumpen ga doen, kga nog met een vriendin in de fontein springen. Dat soort dingen...

Dat zou ik je in ieder geval ook aanraden, op die manier kom je misschien weer wat meer tot jezelf, als je de losbandige dingen die je wil doen gewoon doet.

[*Shorty*]

Dusjcrib schreef:
Ik heb voor mezelf besloten dat ik in deze zomervakantie mn impulsen wat meer moet volgen. Ik ga zoiezo mn haar knippen, niet een klein beetje, maar van heel lang naar kort. Niks verheffends, maar wel zodat ik een kapsel krijg wat eigenlijk meer bij mij past. Ik heb ook besloten dat ik deze zomer es dingen als bungeejumpen ga doen, kga nog met een vriendin in de fontein springen. Dat soort dingen...

Dat zou ik je in ieder geval ook aanraden, op die manier kom je misschien weer wat meer tot jezelf, als je de losbandige dingen die je wil doen gewoon doet.

Ik ben al een beetje zo, dus opzich... Misschien moet ik maar weer eens wat vaker uitgaan met vriendinnetjes ofzo.

*Shorty* schreef:


Ik ben al een beetje zo, dus opzich... Misschien moet ik maar weer eens wat vaker uitgaan met vriendinnetjes ofzo.

Ik denk zeker dat dat uitmaakt. Doe ook veel je eigen dingen, heb je eigen leven, naast hem, waarin je dingen doet die JIJ leuk vind en dergelijke..

Dit kan misschien je gevoel wat veranderen omdat het volgens mij ook een gevoel is dat voort kan komen uit onrust, wat je projecteerd op je relatie omdat je je dan af gaat vragen of je wel verder met hem wil en alles..

Volgens mij kom je in elke serieuze situatie in zo'n fase, zo'n fase waarin je zo'n beetje echt gaat beslissen of je met diegene verder wil of dat je toch eerst weer alleen verder wil gaan, omdat je je dan gaat beseffen hoeveel je al aan die persoon vast zit en om die persoon geeft.

Sommige relaties komen volgens mij rond die periode in een sleur, en bij sommige besluit een van de twee, vaak ook als diegen jong is, toch voor weer de vrijheid te kiezen, ookal is dit geen speciaal verlangen, en in andere relaties kom je in die periode tot de conclusie dat het werkt samen, en je toch echt niet zonder diegene wil..

[*reech*]

Ik wou ff zeggen dat het me erg bekend voorkomt allemaal..
Ik heb dus 15 maanden een vriend gehad, tis sinds afgelopen week uit...
Ik heb er heel lang over nagedacht en het er vaak genoeg met mijn (nu inmiddels) ex over gehad. Vaak dacht ik, na zo'n gesprek, het komt wel goed, we gaan ervoor. Maar het gevoel dat er iets verkeerd zat, bleef terugkomen. Daarom leek het me beter om het uit te maken. Voor hem kwam het vrij onverwacht, maar voelde wel dat er iets ging gebeuren..
Kweet niet of het bij jou ook zal zijn, maar ik heb er nu wel een beter gevoel over, voel me opgelucht dat ik het gedaan heb, knap dat ik het gedurft heb..en van de andere kant beetje bang voor wat komen gaat. Maar ik zie wel hoe het verder gaat.
In elk geval veel succes ermee!!

[lake bodom]

hhm ik heb ook vaak dat gevoel, kheb nu nog met me vriendje, maark denk weer dak t uit ga maken, maarja kweet t gewoon niet...
t is al eens uit geweest, en toen voelde ik me echt niet opgelucht hoor, khad t wel zelf uitgemaakt, maar kvoelde me echt klote...
tging na 1.5 maand weer aan.. maar nu hebk weer dat gevoel enzo dak t uit ga maken... er zijn ook wel weer redenen voor, maar die kank niet uitleggen...
misschien is t het beste om paar weekjes afstand van elkaar te doen ofzo. kweetut niet..

*Shorty* schreef:
Weetje, als ik het uitmaak, dan is de kans denk wel klein dat ik alles nog terug kan draaien als ik er spijt van heb. Hij zegt nu ook van die dingen als: 'ik weet toch al dat we elkaar nooit meer zullen zien, dat gaat altijd zo', maar ik wil hem nog wel heel graag als vriend om leuke dingen mee te doen, want we hebben veel lol samen, maar ik wil hem niet kwetsen met mijn buien en 'het gevoel' is een beetje over aan het gaan. Hij zegt ook dat hij me een paar weken niet hoeft te zien als het uit is, ja, dan vind ik het niet gek als het contact verwaterd.
Maar goed, ik denk er nog wel over na (wat ik absoluut niet aan het doen ben, op het moment ff concentreren op school)

Dat wou ik ook... Maar dat ging niet. Hij had ur teveel pijn om...

[Starrie]

ik weet niet of je er wat aan hebt maar net een half uurtje geleden dacht ik nog "zou het niet beter zijn als we gewoon goede vrienden zouden zijn in plaats van 'lovers' "
Maar ik heb het niet hardop gezegd, want ik weet dat ik het niet zou kunnen uitmaken omdat ik hem niet kwijt wil.
Dit is gewoon de langste relatie die ik ooit gehad heb en soms krijg ik er een benauwd gevoel van en heb ik zin om hem lekker een weekje te negeren en uit te gaan met vriendinnnen....
heel vaag allemaal

[MI$$Y_ME]

ik zat ook met het gevoel..van ik moet t uitmaken want t gaat niet goed tussen ons..
maar wist t niet zeker..
heb t toch gedaan.. en nu zijn we vrienden..
en ik ben blij dat ik deze beslissing heb genomen..
en net als jou zei ik dat ik dan geen vriend meer hoef..
maar als t zover is..
merk je net als mij..
that life goes on..

[cestmoi]

Ik heb dat ook vaak genoeg zo'n gevoel, maar meestal is dat maar een dag ofzo en dan ben ik de dag erna blij dat ik me 'ingehouden' heb. Af en toe heb k gewoon heel erge twijfels, maar volgens mij heeft iedereen dat wel n beetje, als je maar wel over het algeméén kunt zeggen dat je m niet kwijt wil zit er denk ik niet echt iets fout.