Ik vind het mooi dat je over
een duisternis schrijft, inplaats het veel gezegde "de" duisternis.
Aan het einde van de derde strofe zijn er ritmisch gezien 1 of twee lettergrepen te veel. Ook begrijp ik niet dat het
zelfs voor zonlicht onbereikbaar is. Zonlicht is immers een tegenstelling van de/een duisternis.
Ik vind het mooi dat je van perspectief verandert aan het einde, maar toch loopt het niet echt lekker daar.
Je hebt een
progressieve manier van schrijven. Daar hou ik wel van. Ga dus ook vooral door met het schrijven van gedichten.