geneeskunde

[alienx]

Ik zou graag eens alle pro's en contra's willen weten die jullie kunnen aanhalen ivm. geneeskunde (+studies, job,...)

Heb nogal moeite met beslissen wat ik nu juist ga studeren...
Misschien helpt dit

[Demon of Fire]

Een doktor worden is vind ik persoonlijk eerder een roeping dan even iets wat je zomaar kiest.

Heb je het er voor over om 40 uur per week te studeren? En daarnaast moet je (als je geen rijke pappie en mammie hebt) ook nog werken etc. (en eigenlijk de rest van je leven te blijven studeren/leren)

Heb je het er voor over om minimaal 8 tot 16 jaar te studeren?

Heb je het er voor over om later 70 uur per week te werken?(dat is toch wel standaard in de ziekenzorg en de meeste artsen vinden dat normaal.)


Kun je tegen bloed?
Kun je de dood van een patiënt(kind/baby misschien?) van je afzetten?
Kun je de verantwoordelijkheid aan? Het leven van een patiënt ligt in jouw handen.
Ben je bereid s'nachts uit je bed te gaan bij een spoedgeval?
Kun je tegen stress?

Etc. Als je met VOLLE overtuiging hier allemaal ja bij kunt zeggen. En je wilt het graag...dan moet je het gewoon studeren!

Groetjes
Ben(die de keuze heeft gemaakt niet geneeskunde te studeren

[alienx]

Demon of Fire schreef:
Een doktor worden is vind ik persoonlijk eerder een roeping dan even iets wat je zomaar kiest.

Heb je het er voor over om 40 uur per week te studeren? En daarnaast moet je (als je geen rijke pappie en mammie hebt) ook nog werken etc. (en eigenlijk de rest van je leven te blijven studeren/leren)

Bah, ik denk dat je bij een andere studie ook zoveel moet leren, ongeveer toch... dus dat maakt mij niet zoveel uit...

Heb je het er voor over om minimaal 8 tot 16 jaar te studeren?

Inderdaad, het is veel...
Dit is ook 1 van mijn contra's

Heb je het er voor over om later 70 uur per week te werken?(dat is toch wel standaard in de ziekenzorg en de meeste artsen vinden dat normaal.)

Ook veel natuurlijk, maar het hangt ook een beetje af van de specialisatie die je kiest. Heelkunde ofzo is heel intensief, terwijl radiologie of fysische minder arbeidsintensief is...
Maar het blijft wel veel werken maar ik zou het met plezier doen denk ik...

Kun je tegen bloed?
Kun je de dood van een patiënt(kind/baby misschien?) van je afzetten?
Kun je de verantwoordelijkheid aan? Het leven van een patiënt ligt in jouw handen.
Ben je bereid s'nachts uit je bed te gaan bij een spoedgeval?
Kun je tegen stress?

Vrij goed tegen bloed ja
Dood van patiënt mss moeilijker...
Verantwoordelijkheid nemen, ik doe niks liever
Mijn bed is wel heilig maar ik ben een nachtmens dus ja...
Zonder stress functioneer ik NIET

Etc. Als je met VOLLE overtuiging hier allemaal ja bij kunt zeggen. En je wilt het graag...dan moet je het gewoon studeren!

Groetjes
Ben(die de keuze heeft gemaakt niet geneeskunde te studeren
Mijn contra's:
-heel lang studeren
-relatief moeilijk toelatingsexamen
-iedereen raadt het mij af en dan vooral artsen

Waarom ga jij het niet studeren?

[Demon of Fire]

Bah, ik denk dat je bij een andere studie ook zoveel moet leren, ongeveer toch... dus dat maakt mij niet zoveel uit...

Natuurlijk zijn er veel andere studies waar je ook veel moet studeren. Maar daar kan vrij veel verschil in zitten hoor.

Rechten studenten studeren het minst. Ongeveer 26 uur per week.

En Geneeskunde studenten het meest. Ongeveer 40 uur per week.

Dat is 1,5 keer zoveel!

Inderdaad, het is veel...
Dit is ook 1 van mijn contra's

Als je er aan begint moet je het ook volhouden anders gooi je een aantal jaren van je leven weg...en dat zou zonde zijn...

Ook veel natuurlijk, maar het hangt ook een beetje af van de specialisatie die je kiest. Heelkunde ofzo is heel intensief, terwijl radiologie of fysische minder arbeidsintensief is...
Maar het blijft wel veel werken maar ik zou het met plezier doen denk ik...

Denk je daar ook zo over na 5 jaar werken? Als je kinderen wil hebben? Hoe zal een eventuele relatie hier onder lijden? Hoe zal je sociale leven er door worden bepaald?

Mijn contra's:
-heel lang studeren
-relatief moeilijk toelatingsexamen
-iedereen raadt het mij af en dan vooral artsen

Waarom ga jij het niet studeren?

Ik vind het persoonlijk ook te lang studeren.
ALS ik het zou/ga doen. Dan wil ik Neurochirurg worden, en dat zou 16 jaar studeren inhouden!

Daarnaast heb ik het er niet voor over om zoveel te studeren. naja, eigenlijk is dat een vals argument. Want ik wil nu natuurkunde en sterrenkunde studeren, ook niet bepaalde 2 van de minste en luie studies.

Ik wil er wel een sociaal leven op na houden (voor zover dat mogelijk is ) en daar past 40 uur studie per week (al weet ik niet hoeveel uur het is voor natuur- en sterrenkunde studenten) niet in. En ook geen 70-urige werkweek.

'Ik werk om te leven en leef niet om te werken'

Ik wil de wereld zien, veel op vakantie gaan en genoeg vrije tijd tot zelfontplooiing. (misschien zelfs part-time werken )

Ik hou van lezen en heb een erg brede interesse in alle wetenschap gebieden.

Daar past een werk als arts gewoonweg niet bij.(in mijn opinie)

En een ander punt is dat ik natuurkunde eigenlijk leuker vind. Maar moeilijker ook.
Geneeskunde is niet moeilijk, maar veel.
Qua natuurkundige en scheikundige kennis kom je echt niet voorbij het voortgezetonderwijs niveau. Dus dat zou geen obstakel moeten zijn.

De reden dat ze toch natuurkunde en scheikunde 'eisen' in een profiel heeft te maken met het feit dat rond geneeskunde altijd een soort van prestige hangt. En door hoge eisen te stellen door middel van 2 van de moeilijkste vakken houden ze dat in stand.

Vertel maar tegen iemand dat je geneeskunde studeert of wilt studeren. Je wordt bij wijze van spreken vereerd!

Groetjes
Ben(die als hij geneeskunde wil doen of had gedaan bij artsen zonder grenzen was gaan werken

[alienx]

Dat wist ik niet dat studenten geneeskunde het meest studeren, en van rechten studenten had ik het ook niet verwacht. Ik dacht dat die zoveel uit het hoofd moesten leren...
Ik vind geneeskunde wel heel interessant en ik zou het wel graag leren denk ik.


Als je begint moet je het inderdaad afmaken of je vergooit enkele jaren, dat is juist. Alhoewel, die kennis/ervaring heb je dan toch ook al, maar ja...



Ik denk toch dat ik de job vrij graag zou doen, misschien moeten artsen af en toe eens een sabbatjaartje nemen zoals bv. bij artsen zonder grenzen gaan werken
Anderzijds, als je zegt dat je jezelf wilt ontplooien en de wereld zien, kan geneeskunde mss ook een hulp zijn. Je kan met een studiebeurs altijd naar het buitenland studeren, je krijgt een degelijke (en lange) opleiding en je kan er later wel snel wat geld mee verdienen zodat je makkelijk enkele keren per jaar op reis kan...maar ja, het blijft hard werken. Maar je hebt er dan ook voldoening van denk ik. Het is toch nog altijd een eerbaar beroep, mensen helpen...


Tja, neurochirurg, daar kies je wat...
Moet je ook heel handig voor zijn, delicaat werk, ik heb daar ook nog aan gedacht maar toen ik eens een hersenoperatie zag op tv (weliswaar in Rusland met heeel primitieve middelen) moest ik toch even slikken.[Dat gebeurt zonder verdoving want in je hersenen heb je toch geen zenuwen zodat je geen pijn voelt. Nogal raar dat die chirurgen in je hersenen zitten te prutsen terwijl de patiënt op zen dooie gemak met de chirurg een praatje slaat ] Maar ja, specialisaties kies je toch pas na je 'algemene' geneeskunde, dus nadat je al een idee hebt van het soort werk dat een specialist doet.


Rond geneeskunde hangt idd zo'n sfeertje van prestige, waarschijnlijk omdat het een vd langste opleidingen is...
Ik hoop dat je gelijk hebt ivm. de moeilijkheidsgraad, dat zou dan goed uitkomen voor mij, ALS ik het al zou doen.

Ik ben nu niet bepaald superintelligent op gebied van wetenschappen, helemaal niet maar ik haal toch wel altijd tussen de 82 en 88% op fysica en scheikunde.
Op biologie heb ik al 100% gehaald maar dan hadden we wel een leerkracht die snel tevreden was...

Zuivere wetenschappen zou ik wel niet willen studeren, beetje te saai vind ik...
Sterrenkunde vind ik dan wel weer interessant...
Ben je al zeker van die keuze of niet?
En wat ga je er later mee doen?
Alleszins al heel veel succes gewenst

[Demon of Fire]

alienx schreef:
Dat wist ik niet dat studenten geneeskunde het meest studeren, en van rechten studenten had ik het ook niet verwacht. Ik dacht dat die zoveel uit het hoofd moesten leren...
Ik vind geneeskunde wel heel interessant en ik zou het wel graag leren denk ik.

Hmm....tja, rechten is absoluut NIET moeilijk(lijkt mij). Dat is letterlijk een kwestie van wetboeken uit je kop leren.

En vergt geen/weinig inzicht en vaardigheden zoals natuurkunde, wiskunde etc. Typische beta-studies zeg maar.

Je kunt ook zeggen. Als je echt arts wil worden...dan moet de duur van de opleiding geen obstakel zijn...

Ik denk toch dat ik de job vrij graag zou doen, misschien moeten artsen af en toe eens een sabbatjaartje nemen zoals bv. bij artsen zonder grenzen gaan werken
Anderzijds, als je zegt dat je jezelf wilt ontplooien en de wereld zien, kan geneeskunde mss ook een hulp zijn. Je kan met een studiebeurs altijd naar het buitenland studeren, je krijgt een degelijke (en lange) opleiding en je kan er later wel snel wat geld mee verdienen zodat je makkelijk enkele keren per jaar op reis kan...maar ja, het blijft hard werken. Maar je hebt er dan ook voldoening van denk ik. Het is toch nog altijd een eerbaar beroep, mensen helpen...

Geloof me. Artsen zonder grenzen is erg eerbaar werk ook, maar echt GEEN sabbatjaartje.

Verwacht niet dat die mensen dankbaar zullen zijn. (de meesten althans.) Jij bied gratis medische zorg, dat is alles wat voor hun telt.

Verwacht veel bureaucratie en tegenstand.
Zo zijn er gebieden in Afrika waar arsten zonder grenzen niet mag komen van het regeringshoofd. Waarom niet? Omdat anders een priester van een plaatselijk ziekenhuis geen patiënten meer heeft....tolerantie van religie he....

Het is geestelijk zwaar werk ook. Je moet je zien te redden met primitieve middelen. En daardoor zullen mensen....kinderen dood gaan, en daar moet je mee om zien te gaan.

Tja, neurochirurg, daar kies je wat...
Moet je ook heel handig voor zijn, delicaat werk, ik heb daar ook nog aan gedacht maar toen ik eens een hersenoperatie zag op tv (weliswaar in Rusland met heeel primitieve middelen) moest ik toch even slikken.[Dat gebeurt zonder verdoving want in je hersenen heb je toch geen zenuwen zodat je geen pijn voelt. Nogal raar dat die chirurgen in je hersenen zitten te prutsen terwijl de patiënt op zen dooie gemak met de chirurg een praatje slaat ] Maar ja, specialisaties kies je toch pas na je 'algemene' geneeskunde, dus nadat je al een idee hebt van het soort werk dat een specialist doet.

Inderdaad, maar persoonlijk vind ik de hersenen fascinerend. Anders zou ik ook nog neurofysioloog kunnen worden.

Rond geneeskunde hangt idd zo'n sfeertje van prestige, waarschijnlijk omdat het een vd langste opleidingen is...
Ik hoop dat je gelijk hebt ivm. de moeilijkheidsgraad, dat zou dan goed uitkomen voor mij, ALS ik het al zou doen.

Dat weet ik uit eerste hand hoor. Ik ken eem meisje dat geneeskunde studeerd. Naja, ze gaat zich nu specialiseren.

Haar eigen woorden zijn.
'Je komt qua scheikunde echt niet verder dan wat is HCL en qua natuurkunde zie je al helemaal niks terug.'

Wat ze wel moeilijk vond is de toepassing van je kennis in je werk.

Dus aan de hand van de informatie dat een patiënt levert (en dat is vaak niet veel) een diagnose stellen. En al je kennis kunnen scheiden. Veel ziektes hebben b.v. veel overeenkomstige symptomen.
Meerdere medicijnen voor dezelfde ziekte...welke schrijf je voor?
etc.

Ik ben nu niet bepaald superintelligent op gebied van wetenschappen, helemaal niet maar ik haal toch wel altijd tussen de 82 en 88% op fysica en scheikunde.
Op biologie heb ik al 100% gehaald maar dan hadden we wel een leerkracht die snel tevreden was...

Met deze cijfers mag je absoluut NIET klagen!
En als je gemiddeld een 8 komt te staan dan hoef je ook niet in te loten!! Kun je direct geneeskunde studeren.

Zuivere wetenschappen zou ik wel niet willen studeren, beetje te saai vind ik...
Sterrenkunde vind ik dan wel weer interessant...
Ben je al zeker van die keuze of niet?
En wat ga je er later mee doen?
Alleszins al heel veel succes gewenst

Eigenlijk ben ik zeker van deze keuze ja. Ik heb mijn weg ook al gelegd om natuurkunde en sterrenkunde te kunnen studeren.

Ik ga komend jaar Technische natuurkunde volgen in Rijswijk 1 jaar, om dan door te gaan naar Leiden.

Wat ik er later mee wil doen.

Ik wil me dus specialiseren in Theoretische natuurkunde. ABSOLUUT GEEN GEMAKKELIJKE OPGAVE. Aangezien je op universitair niveau minimaal zo'n beetje een 9 op wiskunde moet staan wil je je hierin kunnen specialiseren!

Maar wat ik uiteindelijk dan wil doen later is onderzoek.
Misschien dat je Stephen Hawking kent?
Naja, zoiets als hem alleen zonder de rolstoel hoor!
Of Einstein die kent iedereen natuurlijk.

Misschien les geven aan een Universiteit b.v. Of anders onderzoek verrichten binnen een bedrijf.

Groetjes
Ben(die ook gaat verhuizen van het noorden naar Leiden

[sanguis]

ik heb niet echt veel verstand van de voor- en nadelen van geneeskunde, maar ik weet wel zeker dat ik dit heel graag wil gaan doen..

ik ben namelijk dol op bloed en ziekenhuizen.. zo lang als ik mij kan herinneren kijk ik naar docu's over ziekenhuizen ed. en praat ik er al van dat ik arts wil worden...

niet alleen omdat je zoveel mensen kan helpen, maar ook omdat het werk ontzettend varierend is.. elke patient is anders en heeft wat anders, het is elke keer een uitdaging om iemand te helpen... je komt in allerlei situaties terecht
dat ik vind ik nou prachtig... (bovendien werk ik eigenlijk alleen maar goed onder druk)

ik kan mij ook niet voorstellen dat ik werk ga doen op regelmatige tijden.. het is echt niets voor mij om een baantje van 8 tot 5 te hebben..
daarnaast kan ik mij ook niet voorstellen dat ik ooit uitgeleerd zal zijn...

voor mij is arts een doel geworden dat ik hoe dan ook ga bereiken, als jij iets hebt waar je al jaren stilletjes van droomt, moet je dat gewoon gaan doen

[sanguis]

ik zit trouwens zelf nog te twijfel tussen cardioloog en arts op de traumatologie afdeling... *droomt weer weg*

[Miess]

[QUOTE]Demon of Fire schreef:
[B]

Hmm....tja, rechten is absoluut NIET moeilijk(lijkt mij). Dat is letterlijk een kwestie van wetboeken uit je kop leren.

En vergt geen/weinig inzicht en vaardigheden zoals natuurkunde, wiskunde etc. Typische beta-studies zeg maar.

AUB niet praten over dingen waar je geen verstand van hebt. Je moet bij rechten wel degelijk inzicht en vaardigheden verwerfen. Denk maar eens aan de goede informatie uit grote lappen tekst halen. Of de goede argumenten aandragen en deze kunnen onderbouwen met behulp van het wetboek. Ik weet zelf niet of de stof van rechten moeilijk is, maar wat ik altijd begrijp van vrienden die het studeren, is dat het wel erg veel is.

[Demon of Fire]

[QUOTE]Miess schreef:
[B]

Demon of Fire schreef:

AUB niet praten over dingen waar je geen verstand van hebt. Je moet bij rechten wel degelijk inzicht en vaardigheden verwerfen. Denk maar eens aan de goede informatie uit grote lappen tekst halen. Of de goede argumenten aandragen en deze kunnen onderbouwen met behulp van het wetboek. Ik weet zelf niet of de stof van rechten moeilijk is, maar wat ik altijd begrijp van vrienden die het studeren, is dat het wel erg veel is.

Mwa, zoals ik al zei. Niet moeilijk dus!

Daarnaast praat ik over alles waar IK maar over WIL praten. En ik gaf toch echt duidelijk aan 'LIJKT MIJ'.

Veel informatie uit lappen tekst halen geld voor zo'n beetje alle studies.
Denk maar aan de studieboeken alleen al.

Dus is echt geen extra inzicht.

Dat rechten stundenten het minst studeren spreekt in mijn opinie al voor zich.

Groetjes
Ben(die nou niet bepaald onder de indruk is van een rechten studie

[Miess]

Demon of Fire schreef:


Mwa, zoals ik al zei. Niet moeilijk dus!

Daarnaast praat ik over alles waar IK maar over WIL praten.

Moet je ook zekers doen


Veel informatie uit lappen tekst halen geld voor zo'n beetje alle studies.

Nou valt wel mee hoor, bij wis- en natuurkunde (wou jij toch ook studeren??) valt dat erg mee. Daarvoor hoef je niet veel te lezen (ik spreek uit ervaring!). De stof die je wel moet lezen, valt niet te vergelijken met de stof die je moet lezen bij een rechtenstudie.

Dus is echt geen extra inzicht.

Dat is het zeker wel.


Groetjes
Ben(die nou niet bepaald onder de indruk is van een rechten studie

Groeten,

Michel(die nu maar eens de schoolonderzoeken van zijn vijfde klas gaat nakijken :-(

[alienx]

Demon of Fire schreef:

Je kunt ook zeggen. Als je echt arts wil worden...dan moet de duur van de opleiding geen obstakel zijn...

Mja, zou mss wel moeten


Geloof me. Artsen zonder grenzen is erg eerbaar werk ook, maar echt GEEN sabbatjaartje.
Verwacht niet dat die mensen dankbaar zullen zijn. (de meesten althans.) Jij bied gratis medische zorg, dat is alles wat voor hun telt.Verwacht veel bureaucratie en tegenstand.
Zo zijn er gebieden in Afrika waar arsten zonder grenzen niet mag komen van het regeringshoofd. Waarom niet? Omdat anders een priester van een plaatselijk ziekenhuis geen patiënten meer heeft....tolerantie van religie he....

Ja maar het is wel eens iets anders, je bent eens uit de dagelijkse sleur...


Het is geestelijk zwaar werk ook. Je moet je zien te redden met primitieve middelen. En daardoor zullen mensen....kinderen dood gaan, en daar moet je mee om zien te gaan.

Idd


Inderdaad, maar persoonlijk vind ik de hersenen fascinerend. Anders zou ik ook nog neurofysioloog kunnen worden.

Jep, neurofysioloog zou een van mijn keuzes zijn denk ik


Dat weet ik uit eerste hand hoor. Ik ken eem meisje dat geneeskunde studeerd. Naja, ze gaat zich nu specialiseren.

Haar eigen woorden zijn.
'Je komt qua scheikunde echt niet verder dan wat is HCL en qua natuurkunde zie je al helemaal niks terug.'

Wat ze wel moeilijk vond is de toepassing van je kennis in je werk.

Dus aan de hand van de informatie dat een patiënt levert (en dat is vaak niet veel) een diagnose stellen. En al je kennis kunnen scheiden. Veel ziektes hebben b.v. veel overeenkomstige symptomen.
Meerdere medicijnen voor dezelfde ziekte...welke schrijf je voor?
etc.

Dat is dan al een voordeel, naast al de nadelen


Met deze cijfers mag je absoluut NIET klagen!
En als je gemiddeld een 8 komt te staan dan hoef je ook niet in te loten!! Kun je direct geneeskunde studeren.

Was het maar waar... Ons (stom?) Belgisch systeem werkt zo niet. Sinds kort is er een toelatingsexamen en iedereen die geneeskunde wil studeren moet er aan deelnemen en ik vind de vragen niet echt makkelijk. Biologie, wiskunde en fysica zijn vrij eenvoudig. Maar chemie is toch iets moeilijker..


Eigenlijk ben ik zeker van deze keuze ja. Ik heb mijn weg ook al gelegd om natuurkunde en sterrenkunde te kunnen studeren.

Ik ga komend jaar Technische natuurkunde volgen in Rijswijk 1 jaar, om dan door te gaan naar Leiden.

Wat ik er later mee wil doen.

Ik wil me dus specialiseren in Theoretische natuurkunde. ABSOLUUT GEEN GEMAKKELIJKE OPGAVE. Aangezien je op universitair niveau minimaal zo'n beetje een 9 op wiskunde moet staan wil je je hierin kunnen specialiseren!

Maar wat ik uiteindelijk dan wil doen later is onderzoek.
Misschien dat je Stephen Hawking kent?
Naja, zoiets als hem alleen zonder de rolstoel hoor!
Of Einstein die kent iedereen natuurlijk.

Misschien les geven aan een Universiteit b.v. Of anders onderzoek verrichten binnen een bedrijf.

Groetjes
Ben(die ook gaat verhuizen van het noorden naar Leiden

Hawking ken ik zeker ja...heb al enkele essays en boeken over die man gelezen en ook over zijn theorieën, spijtig dat die zo moeilijk te vatten zijn. Die man is echt wonderbaarlijk. Als je zo'n boek leest moet je wel echt elke pagina 2 maal lezen en je alles ff proberen voor te stellen...met zijn snarentheorie enz...phew

[alienx]

sanguis schreef:

niet alleen omdat je zoveel mensen kan helpen, maar ook omdat het werk ontzettend varierend is.. elke patient is anders en heeft wat anders, het is elke keer een uitdaging om iemand te helpen... je komt in allerlei situaties terecht
dat ik vind ik nou prachtig... (bovendien werk ik eigenlijk alleen maar goed onder druk)
ik kan mij ook niet voorstellen dat ik werk ga doen op regelmatige tijden.. het is echt niets voor mij om een baantje van 8 tot 5 te hebben..
daarnaast kan ik mij ook niet voorstellen dat ik ooit uitgeleerd zal zijn...

Ben ik helemaal akkoord mee...

Zie je er niet tegen op om zolang te studeren? Je moet rekenen dat je al heel snel over de dertig bent als je kan beginnen werken. Die hele periode dat je langer studeert kan je niet aan een gezin beginnen (of toch moeilijk), huisje kopen ofzo...