Hogeschool Utrecht - IBL

[onbekend12345]

Beste lezers,

Ik heb onlangs een klachtenbrief gestuurd naar het HU, waar natuurlijk geen response op is gegeven. Omdat het vrijwel de gehele faculteit in Utrecht-de Uithof betreft, is het handig voor nieuwelingen dit te lezen! Doe hier je voordeel mee en denk diep na voor je de HU kiest....
------------------------------------------------------------------------

8 Maart 2008,

Betreft: Klacht over uw algemeen lesbeleid

Geachte heer/mevrouw,

Mijn vriendin volgt momenteel bij u de studie ‘International Business and Languages’. Ze is nu 4e jaars en is zeer ontevreden over uw lessysteem. De reden dat ik u deze brief stuur, ipv zei zelf is omdat ze eerlijk gezegd vreest voor persoonlijke gevolgen. Het ongezonde, protectionistische klimaat op uw school doen de leerlingen vrezen voor hun diploma, waaronder mijn vriendin…

Ik ben dat echter niet, omdat ik aan het HKU studeer en ik daarom aan de zijlijn, met een breed vlak aan vergelijkingsmateriaal, al deze problemen voorbij zie komen. Ik zie het HU als bedrijf, waarbij de studenten niets anders dan de klanten zijn. Elk bedrijf ter wereld luistert naar de feedback, klachten etc van hun klanten, echter het HU denkt daar duidelijk anders over. Ik zal u kort inleiden wat mij en vooral haar dwars zit.

Buitenland:
Vorig jaar heeft mijn vriendin verplicht een half jaar opleiding moeten volgen in het buitenland. Ik geniet momenteel van een opleiding aan het HKU en ook ik ben gedurende de zelfde periode in het buitenland geweest voor studie. Hoewel het niet verplicht voor mij was om naar het buitenland te gaan, heb ik uitstekende hulp ontvangen vanuit het International Office aan mijn school. Ze hebben mij voorlichting gegeven over beursen, het vinden van huisvesting, informatie over de betreffende universiteit, etc. Het HU verplicht zijn studenten naar het buitenland te gaan, zelfs 2 maal binnen haar opleiding. Ze heeft vrijwel geen informatie ontvangen over beursen (alleen Erasmus, maar dat is slechts 1 van de tientalle bestaande beursen), afspraken tussen het HU en de betreffende Universiteit, etc. O.a. is door het HU op papier verklaard dat er les zou worden gegeven in het Engels, maar achteraf is dit de moedertaal van het betreffende land geworden. Er is zelfs nog nooit les in het Engels gegeven op de betreffende universiteit, dus in weet niet hoe het HU aan deze misleidende informatie komt. De reden dat ik het betreffende land niet bij naam noem, is omdat ik haar wens u hier niets over te vertellen respecteer. Ik kan u wel vertellen dat de gesproken taal in het land niet standaard binnen het IBL pakket valt, waardoor bij aankomst in het land zelf ze een taalstoomcursus moest volgen om ook maar iets van de lessen te kunnen begrijpen. Dit is een slechte zaak en haar taalachterstand heeft dan ook wel degelijk punten gekost. De reden dat het HU dit verkeerd heeft doorgegeven is denk ik voor de hand liggend. Het HU is namelijk, volgens het hoofd van de ‘International Relations’ bij deze buitenlandse Universiteit, in geen 8 jaar langs geweest en er heeft in geen 5 jaar contact plaatsgevonden tussen het HU en deze school. Alleen het contract, dat 8 jaar geleden is opgesteld, heeft de Universiteit ontvangen en dat was het. Hoe kan het HU nu weten welke taal, welke vakken etc daar worden gegeven zonder regelmatig contact te hebben met het HU? Dit heeft ons/haar veel geld gekost als het gaat om bijlessen etc. 3 weken voor vertrek naar het betreffende land heeft mijn vriendin een brief ontvangen van deze Universiteit dat ze is aangenomen en ze welkom is. Het HU moet dit ook hebben geweten, maar heeft dit toen niet bevestigd. Hierdoor hebben we iets meer dan 2 weken de tijd gehad om effectief naar een huisvesting te zoeken in het betreffende land. Gelooft u mij, het ging hierbij om een moderne 2miljoen inwoners tellende stad, waarbij huisvesting vinden in een taal die je niet spreekt geen pretje is. Dankzij zakenrelaties is het allemaal goed gekomen, maar voor andere studenten was dit dus onmogelijk geweest. Gebruikmaken van de campus was namelijk ook uitgesloten, gezien men daarvoor een maand van te voren aanwezig moet zijn en wij slechts 3 weken van te voren te horen kregen dat ze mocht komen. Ook de ontbrekende informatie over beursen, etc is een schande! Ik heb haar meegenomen naar het HKU en daar hebben mijn docenten, ondanks dat zij geen HKU studente is, haar geholpen door correcte informatie te verschaffen en haar te helpen extra studiebeurzen te krijgen….

Gedurende dit semester moest ze van het HU 6 vakken volgen. Dit is naar Nederlandse begrippen normaal, maar wist u dat in het betreffende land een gemiddelde student tussen de 1 en de 3 vakken per semester volgt? Wist u dat het niveau dan ook echt Universitair is en dus geen HBO? Wist u dat andere Erasmus studenten 8 tot 10 punten, i.p.v 5-8 punten per vak kregen? Zowel locale als mede Erasmus konden dit niet begrijpen. Ook haar professoren geloofde niet dat het HU, wat slechts HBO niveau is, een meisje dat amper de taal spreekt maar liefst 6 vakken laat volgen in een ander land! Amerikaanse, Russische, Japanse, Oostenrijkse, Zwitserse, Mexicaanse, Italiaanse, etc studenten hadden hier absoluut geen last van…. Hoe kan het HU dit wel willen? Is het IBL een opleiding voor hoogbegaafden? Dit zou een mooi stukje in de krant vormen vrees ik….

Binnenland:
Het tweede dat mij erg dwars zit, is de angst onder de studenten voor docenten. Geregeld heeft haar klas en andere medestudenten een klacht over de manier van lesgeven, Osirus, toetsafname, humeur van leraren, etc. Misschien is dit normaal, al ligt het klachtenpercentage vele malen hoger als bij mij op het HKU, maar oké… Wat mij echter wel zorgen baart is de ongezonde atmosfeer die in de school hangt. Omdat haar lerares in de examencommissie zit durft niemand het op te nemen tegen haar en durft niemand haar aan te spreken op persoonlijke fouten. Hoe kan dit? Waarom laat jullie examencommissie weten dat brieven, hoe belangrijk dan ook, niet behandeld zullen worden als er taalfouten inzitten? Ik ben dyslectisch, en zou dus geen schijn van kans maken bij u op school. Oké, IBL studenten weten waar ze aan beginnen, maar voor andere studierichtingen geld dit niet neem ik aan…. Hoe kan een dergelijk systeem werken? Vrij logisch, geen bericht is goed bericht en als iedereen maar angstig genoeg is, zal er dus nooit bericht komen…

Drie van mijn hoofddocenten zitten in de examencommissie en ik, samen met medestudenten, kunnen geregeld onze meningen uiten over de manier van lesgeven, toetsafname, hoeveelheid huiswerk, het te laat komen van leraren, etc. Veel van deze klachten zijn persoonlijk naar de docent toe, en ondanks dat de betreffende personen bepalen of ik wel of niet zal slagen, kan ik dit gewoon bij ze kwijt zonder te hoeven nadenken over eventuele gevolgen. De reden dat men op het HU zo bang is, komt door verhalen over dreigementen van leraren, uitkeren van lage cijfers na ontvangst van kritiek, etc. Normaal heet dit ‘feedback’, wat niets anders is dan ‘commentaar met behoud van de relatie’. Ik zal u een HU voorbeeld geven dat eerder neerkomt op: ‘commentaar met gegarandeerd een lager cijfer’… Het is mijn vriendin namelijk overkomen, na een klacht te hebben geplaatst over de manier van lesgeven. Ze heeft hier psychisch onder geleden en ze was dan ook erg emotioneel over de gevolgen van haar ‘daad’. De leraar kwam vaak te laat voor zijn lessen statistiek en als hij er eenmaal was ging hij geregeld naar een ander locaal om daar iets voor zichzelf uit te voeren. 90% van de lesuren was hij dus echt niet aanwezig en nadat mijn vriendin, samen met medestudenten, dit een keer hadden opgemeten was het tijd dit in de vorm van een kleine klacht bij hem persoonlijk neer te leggen. De betreffende leraar heeft na ontvangst van deze ‘feedback’ het niveau van de toetsen nog hoger gelegd en is heeft haar persoonlijk aangesproken met: ‘Wie denk je wel dat je bent? Ik doe wat ik wil!….’ trekt u vooral zelf uw conclusies, want dit laat weinig ruimte over voor verdediging vrees ik. Het resultaat: De gehele klas haalde uitzonderlijk lagere cijfers dan het jaar er voor, en met name mij vriendin moest alle zeilen bijzetten om over te gaan….vermoedelijk omdat zij de gene was die het woord voerde. Is dit normaal? Niet op het HKU gelukkig en ik hoop dat u mij serieus neemt. Het gevolg van deze lage cijfers, waar dus de gehele klas last van heeft gehad, is passief volgzaam gedrag.

Het laatste en misschien meest relevante punt op dit moment is de verhouding tussen les- en huiswerkuren en het gegeven aantal credits per vak. De meeste vakken kreeg ze afgelopen jaar 3 punten voor slechts 1 semester. Laat ik het vak ‘Duits’ dan even als concreet voorbeeld nemen. 3 punten x 24,00 uur per punt is dus 72 uur dat in een half jaar openstaat voor dit vak. Er werd 3 uur per week lesgeven en van de totaal 9 weken durende blokken wordt slechts 7 weken les gegeven. Dit betekend dat het aantal lesuren per semester uitkomt op 42 uur. 72-42 uur, betekend 30 uur voor huiswerk, toetsen, presentaties, etc gedurende 1 semester. Dat is niet veel vind ik. Per week betekend dit dan ook 2.15 uur te besteden huiswerktijd per vak. Ik weet dat dit fluctueert en mensen meestal meer kwijt zijn, althans bij mij op school wel. De lerares had echter besloten dat het niveau van haar studenten te laag is en heeft geheel op eigen wil de hoeveelheid lesstof verhoogt. Hierdoor was mijn vriendin gemiddeld 8 tot 10 uur per week kwijt aan alleen haar Duits. Ook haar medestudenten waren dit kwijt aan huiswerk, sommige zelfs meer! Ook haar lerares Spaans had dit in deze zelfde periode besloten om het niveau te verhogen, zonder hierover toestemming te vragen aan de examenmissie… waarom zonder toestemming? Ze zat in de examencommissie…iets wat misschien haar de vrije hand geeft. Het niveau verhogen aan zich is echt niet verkeerd, helemaal niet verkeerd. Maar waarom krijgt ze dan niet meer tijd/credits? Waarom moet ze nog steeds evenveel huiswerk voor andere vakken maken? Waarom mag dit zomaar worden doorgevoerd? Mijn vriendin is uiterst intelligent maar heeft geen tijd meer voor bijbaantjes, sport, vrije tijd, vrienden, uitgaan, etc…. Ik wel…. en elke HBO student die ik ken ook! Ik denk dat het van u een aardige compensatie zou zijn om haar een universitair papiertje te geven zodra ze slaagt, want dit slaat natuurlijk nergens op.

Ik kan u nog een gehele waslijst opnoemen met voorgevallen problemen. Dit betreft geluidsoverlast tijdens toetsafname, discriminerend gedrag binnen de school, leraren die het heft in eigen handen nemen door dreigend gedrag te vertonen, etc, etc.

Ik weet niet wat ik met het HU aanmoet. Deze brief ben ik begonnen met het vergelijk tussen een ‘echt’ bedrijf en de overheidsinstelling die het HU tenslotte is. Slechts omdat studenten wel moeten kiezen (omdat er vrijwel geen alternatief is) voor het HU wil niet zeggen dat uw school op rolletjes loopt en men tevreden is. Door het ongezonde klimaat waarbij niemand durft klachten in te dienen zal dit dus ook nooit veranderen en ‘lijkt’ het HU een goede school. De reden dat het slagingspercentage bij het IBL slechts 1 op 7 is, komt niet doordat de school zulk goed lesmateriaal bied en hoog niveau heeft, maar door het gebrek aan: een toelatingsopdracht (waardoor meer dan de helft van alle 1e jaars studenten afvallen en andere studenten hier last van hebben), vast lesprogramma, goede leraren, buitenlandse studie en stage begeleiding, mogelijkheid voor feedback/klachten, etc.

Haar ouders, ik en zij zelf weten niet wat we moeten doen. Praten werkt niet want zodra we bellen en vragen naar een klachtenformulier of dergelijke worden we doorverwezen naar telefoonnummers waar niet wordt opgenomen en emailadressen die niet worden gebruikt… althans zo lijkt het.

Ik wens u succes met het verbeteren van uw scholen, want deze slijtageslag is niet makkelijk ingelopen. Voor mij en mijn vriendin heeft het geen nu meer om dit te bevechten, gezien ze bijna is en ik niet aan het HU studeer. Voor toekomstige studenten is dit wel degelijk van belang en op forums zal ik deze brief dan ook posten. Een connectie bij een Utrechtse krant heeft ook al interesse getoond en ik hoop dit alles voldoende te weeg brengt uw instantie weer eens wakker te schudden.


Hartelijk dank voor uw tijd en aandacht en u kunt mij per email reactie geven:

Met vriendelijke groet,



Een anonieme bezorgde student…

Ik vind het heel logisch dat je op een anonieme brief geen antwoord krijgt, dat is het beleid bij vrijwel iedere instelling.

Verder horen mededelingen niet op dit forum.