Advertentie | |
|
23-02-2007, 10:12 | ||
Citaat:
__________________
Pardon my French
|
Ads door Google |
23-02-2007, 10:46 | ||
Citaat:
Deze anekdote is uit het leven gegrepen en toch op een bepaalde manier ook weer niet. Het betreft hier een zelfgeconstrueerde situatie uit de virtuele wereld van Second Life, een dynamisch on-line ‘spel’. Al sinds de oude Grieken houdt de mens zich staande met het vertellen van mythen, sagen en velerlei andere verhalen over werelden afwijkend van die van de onze. Of het nu is ter onschuldig vermaak, of het structuur geven aan de eigen cultuur of een hopeloos zoeken naar transcendentie, feit wil dat al die verhalen al millenialang een groot deel van het leven van een ieder bepalen. Anno 2007 lijkt het ogenschijnlijke toppunt hiervan te zijn bereikt. De mens vertelt de verhalen niet alleen, hij beleeft ze ook. In een oneindig digitaal landschap creëert de gebruiker zijn eigen karakter en kan deze geheel en al vormen zoals hij wil. De mogelijkheden zijn schier eindeloos: de gedachte aan de enkele jaren terug nog o zo revolutionaire simulatie the Sims verdwijnt als sneeuw voor de zon wanneer je de rijkdom en de polysemische aard van deze wereld bekijkt. De eerdergenoemde anekdote is geen illusie, maar de daadwerkelijke realiteit binnen deze virtuele wereld. Op dit moment wonen er ondanks het relatief korte bestaan van Second Life reeds twee miljoen mensen in deze global village. Het betreft hier niet slechts onschuldig vermaak zoals een in huiselijke kring gespeeld potje pimpampet, waar de mens zich in de jaren ’60 nog urenlang mee zoet kon houden op een druilerige zondagavond. Nee, deze wereld gaat verder en heeft een dusdanig zuigende werking dat de bewoners binnen de economie van Second Life alles kunnen kopen en beleven waarvan ze denken dat het voordelig is voor hun alter ego. De loodgieter wist wel hoe hij zijn lovely Rita kon veroveren, maar de prijs die hij hiervoor moest betalen was hoog. De aanschaf van goederen geschiedt namelijk via de zogenaamde Linden Dollar: deze kan je echter alleen aanschaffen door tastbare dollars van je creditcard af te laten schrijven en om te zetten naar die van de Linden. Keiharde cash uitgeven voor de aanschaf van een penis in de vorm van een gestructureerd agglomeraat van pixels op je beeldscherm; is dit niet het summum van doorgeschoten escapisme? Wanneer je in ogenschouw neemt dat er op het moment van schrijven om en nabij de één miljoen dollar per dag circuleert in deze virtuele wereld en zelfs grote bedrijven als Reebok, Nike en het persbureau Reuters hun aandeel hebben in dit schouwspel van het illusionaire leven, vraag je je al snel af wat het is dat er voor zorgt dat duizenden mensen vele uren per dag hun geld én leven spenderen in de vorm van een digitaal alter ego. Zoals reeds gezegd, al zolang de mens is gestopt met het hersenloos vergaren van voedsel op woeste savannes en steeds meer in de vorm van een gemeenschap het leven beleefde, vertelt hij fictieve verhalen en ontsnapt op die manier kort aan zijn eigen realiteit. Second Life is het toonbeeld hiervan en hele volksstammen met een internetverbinding laten urenlang hun ‘echte’ leven achter zich om te ontsnappen aan deze wereld om vervolgens hun intrede te doen in het domein van het virtuele. De aantrekkingskracht van Second Life is begrijpelijk; allereerst is het entertainment van de bovenste plank, want wie wil zich nu niet wanen in een prachtige, kleurrijke wereld zonder beperkingen en daarmee ook nog eens alles ondernemen wat in het dagelijks leven nimmer op je pad zou kunnen komen? Daarbij is het in deze tijd van steeds verdere individualisering, waarbij het vinden van diepgaande intermenselijke relaties steeds meer een hele opgave vormt, ook nog eens een uitgelezen mogelijkheid om zonder al te veel problemen contact aan te gaan met andere karakters uit het spel. Mensen waarmee je normaliter nooit in aanraking zou komen, kan je in zekere zin ontmoeten in deze wereld. Het feit dat daarmee zogenaamd authentieke communicatie ontbreekt, deert vele mensen niets. Daar waar het internet eerst gefocust was op pure informatieverstrekking en passieve entertainment, verschuift de aandacht zich nu steeds meer naar de communities; dit in de vorm van verschillende fora, grootschalige contactsites zoals MySpace en in dit geval het summum van de virtuele gemeenschap, Second Life. Alhoewel dit virtuele leven duidelijk zijn aantrekkelijke kanten kent en het een hele vermakelijke beleving kan zijn om je enkele uren per week om te toveren tot een volmaakt wezen in een perfecte, onbegrensde wereld, zet ik wel mijn vraagtekens bij de verloedering van de beleving van het echte leven. Een groot deel van je geld gaat op aan een alter ego dat in feite niet bestaat en terwijl je met je tweede identiteit je bestaan in Second Life onderhoudt, mis je al die gebeurtenissen uit de dagelijkse wereld die een beeldscherm nimmer kan vervangen. Alhoewel de man met de imponerende genitalieen zijn Rita meeneemt naar een chique restaurant en haar overweldigt met grotesk grote cadeau’s, zit in feite een loodgieter met vierkanten ogen apathisch naar zijn scherm te staren, terwijl hij zich vetmest met junkfood en te goedkope drank. Second Life? Nee, geef mij maar het eerste leven.
__________________
Uit de slobber gewassen kluit.
|
23-02-2007, 10:54 | ||
Citaat:
Hahaha. - Second Life staat op mijn macbook maar ik heb het nog nooit aangeklikt. Een chronisch geval van desinteresse denk ik.
__________________
tirade
|
23-02-2007, 10:56 | ||
Citaat:
- Dat komt ook omdat Second Life op jouw macbook het niet meer doet, (zz.)
__________________
Uit de slobber gewassen kluit.
|
23-02-2007, 11:17 | ||
Citaat:
|
23-02-2007, 13:31 | ||
Citaat:
En als overmaat van ramp moet je voor deze virtuele zooi ook nog eens met echt geld betalen. |
23-02-2007, 14:16 | ||
Citaat:
__________________
Nothing happens, nobody comes, nobody goes, it's awful
|
23-02-2007, 14:22 | ||
Citaat:
__________________
Pardon my French
|
23-02-2007, 15:17 | |
http://www.toothpastefordinner.com/j...&readcomment=1
er was een tijdje terug ook een nrc column over second life. daar hadden ze enthousiaste verhaaltjes over het leven in second life ik heb het nog nooit gedaan en het trekt me ook totaal niet.
__________________
hé, hoest met joe dan?
|
Ads door Google |
23-02-2007, 15:26 | ||
Citaat:
Ik vind het wel interessant om te weten dat sommige mensen er net zoveel of meer tijd aan besteden als dat ze bijvoorbeeld hier op het forum zitten en dat het gewoon een onderdeel van hun leven wordt. persloonlijk heb ik er qua lifestyle bar weinig mee, heb gister net een poging gedaan om mijn character te shapen, maar dat kostte me nogal veel moeite. Maar ik ga toch eens kijken of ik met 0 linden dollars bij iemand om geld kan bedelen en daarmee mezelf vies rijk te maken
__________________
hoi
|
23-02-2007, 17:56 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
|
|