kroongetuige

Ik moet een boek lezen voor Nederlands en daar tevens de film van bekijken. Ik heb dus het boek gelzen, maar nu is er bij mij in de buurt in geen enkele bieb of videotheek het boek te vinden. Weet iemand misschien of de film erg met het boek verschilt? (personages, thematiek, tijd, ruimte, perspectief, structuur, stijl en taal). En als iemand anders misschien een boekverslag heeft van module 7 van laagland, of weet waar ik die kan vinden.... Heel erg graag!!

I Beschrijvingsopdracht:

1. Korte motivatie van je boekkeuze:
Ik heb het boek gekozen omdat dit het enige boek was waar ik de filmm van kon bemachtigen en dit was noodzakelijk, dus heb ik voor dit boek gekozen.

2. Eerste persoonlijke reactie:
Ik vond het wel een leuk boek, om te lezen hoe Katadreuffe zich opwerkt tot advocaat, vind ik best interessant. Ik vond het alleen wel lastig dat er best veel personages in het boek zaten, waardoor ik soms niet meer wist wie wie was.

3. Samenvatting van de inhoud:
Jacob Willem Katadreuffe is de onwettige zoon van de achttienjarige dienstbode Joba Katadreuffe, die werkt bij de deurwaarder A.B. Dreverhaven. Dreverhaven staat bekend als een deurwaarder die geen genade kent. Joba was indertijd bezweken voor de kracht van Dreverhaven, en hij bezweek voor schoonheid van Joba. Joba weigert Dreverhaven als vader te erkennen, en vertrekt nadat ze ontdekt dat ze van hem zwanger is. Het was een zware bevalling voor Joba, maar ze kwam er weer bovenop. Dreverhaven stuurt Joba enkele malen geld, maar ze stuurt het steeds terug naar hem. Op een aantal huwelijksaanzoeken van hem gaat ze ook niet in. Joba woont inmiddels zelfstandig met haar zoontje, dat ze de naam Jacob Willem heeft gegeven. Een later huwelijksaanzoek van de eenvoudige, maar oprechte schipper Harm Knol Hein wijst ze ook af.
Sinds haar ontslag bij Dreverhaven verdient Joba wat geld bij met het maken van handwerk, en ze verhuurt een kamer aan de fabrieksarbeider Jan Maan, die communistisch gezind is. Deze periode was voor Joba en Jacob een periode waar ze in armoede leefden. Jacob wordt dan een vriend van Jan Maan.
Jacob Katadreuffe is driftig en durft te vechten, maar op de lagere school gaat het hem minder goed af, op zijn achttiende is hij nog even ver als toen hij begon. Na de lagere school mag Jacob van zijn moeder geen vak leren.
Jacob leest erg graag, het liefst uit een oud Duits lexicon waarvan de laatste delen ontbreken. Zijn ontwikkeling krijgt hierdoor enige vorm. Als Jacob volwassen is, neemt hij een sigarenzaakje over in Den Haag. Het geld hiervoor leent hij van de 'Maatschappij voor Volkskrediet', een nogal duister bankje dat hem, in tegenstelling tot andere banken, niet afwijst op grond van gebrek aan onderpand. Het sigarenzaakje loopt echter niet goed, en na een jaar gaat Katadreuffe failliet. Zijn moeder wil hem niet helpen, hij moest het zelf maar uitzoeken, en van Jan Maan accepteert hij geen hulp. Op het kantoor van zijn curator, mr. de Gankelaar, ontmoet hij voor het eerst zijn vader, die daar deurwaarder is. Jacob's faillissement wordt opgeheven bij gebrek aan baten. De Gankelaar, die sympathie heeft voor Jacob, bezorgt hem een baantje op zijn kantoor. Het is een advocatenkantoor van vijf associés, van wie mr. Stroomkoning de voornaamste is.
Hij gaat dan in huis wonen bij Graanoogst, de conciërge. Jacob leert vlot typen en stenograferen, maar zijn doel ligt hoger. Omdat Dreverhaven de deurwaarder van het kantoor is, komt hij veel over hem te weten. Opnieuw wordt echter het faillissement van Katadreuffe aangevraagd. Katadreuffe had hierop niet gerekend, hij redeneerde: faillissement van de baan, schulden van de baan. Katadreuffe heeft nog steeds schuld bij de Maatschappij voor Volkskrediet, dat het woekerbankje van Dreverhaven blijkt te zijn. Katadreuffe bezoekt zijn vader, maar zijn vader beschouwt hem als niet meer dan een debiteur die zijn schulden betalen moet. Hij probeert hoe ver hij met Katadreuffe kan gaan, en schuift hem over zijn bureau een dolkmes toe. Katadreuffe grijpt het mes en stoot het in het tafelblad, waarna hij Dreverhaven uitschelt en wegrent. De volgende dag heeft Katadreuffe een gesprek met Stroomkoning, die hem salarisverhoging belooft zodra het op zijn salaris in te houden bedrag vastgesteld is. Als alle schulden afbetaald zijn, bezoekt Katadreuffe zijn vader opnieuw, hij moet geld lenen voor zijn privélessen, die hij nodig heeft om het staatsexamen te halen. Hij weet dat hij het bedrag tegen behoorlijke rente zal moeten lenen, en bovendien kan zijn vader de lening ieder moment opheffen en het geleende bedrag van hem terugvorderen. Katadreuffe wil echter zijn vader trotseren, hem laten zien dat hij niet bang voor hem is. Katadreuffe krijgt promotie op het kantoor, en neemt de plaats van chef de bureau Rentenstein in, die ontslag kreeg wegens het verduisteren van geld. Opnieuw wordt geprobeerd Katadreuffe failliet verklaard te krijgen, maar Katadreuffe meent dat hij niet gepakt kan worden; hij heeft immers maar één schuld. Maar De Gankelaar had hem ten tijde van zijn eerste faillissement achttien gulden geleend voor zijn boeken, maar had er verder niet meer over gesproken. Katadreuffe's betrekking en toekomst staan nu op het spel, maar het verzoek tot faillissementsverklaring wordt afgewezen. Later ontmoeten vader en zoon elkaar op straat. Katadreuffe beseft goed welke rol zijn vader in dit faillissementsverzoek speelde, Dreverhaven biedt hem ook deze keer weer het dolkmes aan. Katadreuffe gooit het echter in een waterput. Als Katadreuffe voor zijn staatsexamen geslaagd is, neemt hij van het hele kantoorpersoneel gelukwensen in ontvangst.
De secretaresse Lorna te George heeft veel sympathie voor hem. Zij kan er niet
meer tegen dat Katadreuffe alleen voor zijn ideaal leeft, en neemt ontslag.
Vlak voor zijn doctoraal examen rechten ontmoet hij haar nog eens, ze is inmiddels getrouwd. Hij begrijpt dat hij het belangrijkste in zijn leven heeft verknoeid.
Na zijn examen moet Katadreuffe nog beëdigd worden. Er zijn echter wel enkele bezwaren aangetekend: hij is een onecht kind, hij zou communistische sympathieën hebben die in strijd zijn met de grondwet, hij heeft meerdere schulden gehad. Katadreuffe begrijpt dat zijn vader ook hier weer roet in het eten gooide, geen van alle bezwaren wordt echter steekhoudend gevonden, en de beëdiging vindt plaats.
Diezelfde avond bezoekt Katadreuffe zijn vader. Hij komt hem vertellen dat hij beëdigd is, en dat zijn vader hem niet klein gekregen heeft. Hij biedt zijn excuses aan voor het destijds gebezigde "ploert", maar deelt hem tevens mee dat hij Dreverhaven niet meer als zijn vader erkent. Hij weigert de hand van Dreverhaven, die hem alleen maar tegengewerkt heeft. Vervolgens gaat Katadreuffe naar zijn moeder. Hij realiseert zich dat er slechts vier mensen in zijn leven zijn geweest: Jan Maan met zijn hart en warmte, voor wie hij te weinig zorg toonde; Lorna te George, zijn moeder, die al haar geld aan hem naliet en nog maar kort te leven had en zijn vader Dreverhaven. Uiteindelijk ontdekt hij dat hij altijd een eenzaam mens is gebleven.

II Verdiepingsopdracht:
1 Analyseer het boek op de volgende punten:
a. personages:
Jacob Katadreuffe – hoofdpersoon, een persoon die heel zelfstandig wil zijn.
Joba Katadreuffe - de moeder van Jacob, zegt weinig en is meestal heel hard.
Jan Maan - inwonende communist bij Jacob en Joba Katadreuffe, aardige man, behulpzaam.
Arend Barend Dreverhaven - de gevreesde deurwaarder van Rotterdam, ook de vader van Jacob Katadreuffe. Ook hij is erg gevoelloos.
De Gankelaar - een advocaat die werkzaam is bij het bureau van Stroomkoning, hij helpt Katadreuffe in zijn faillissementszaken. Hij is erg behulpzaam.
Jorna te George - een vrouw die ook werkt bij het advocatenbureau van Stroomkoning. Zij heeft het hart gestolen van Katadreuffe alleen wordt het niks tussen die twee. Zij is erg lief voor Katadreuffe.

b. thematiek:
Ik denk dat het erover gaat dat je met een flinke dosis doorzettingsvermogen een heel eind komt, dat afkomst niet van belang is en dat je niet meteen na de eerste tegenslag moet opgeven.
Het thema is 'macht'. Jacob wil zijn vader laten merken dat hij niet zo snel over zich heen laten lopen.
Het onderwerp is naar mijn mening de relatie tussen een vader en een zoon die elkaar nooit echt hebben gekend.
Het motief is het 'willen winnen'. Vanwege de strijd tussen Jacob en zijn vader. Deze komt duidelijk naar voren dat ze in elkaar hen meerdere niet willen erkennen.
Ik denk dat de titel terugslaat op de botsende karakters van Jacob en Joba Katadreuffe, Jacob en Jan Maan (vanwege de communistische gezindheid van Jan Maan), en Jacob en zijn vader Dreverhaven. Het karakter van de verschillende mensen speelt een heel grote rol in het boek.
Het boek heeft geen echt motto, voorin staat alleen dat het boek is opgedragen aan...

c. tijd:
Het boek is in chronologische volgorde verteld. Terwijl je het boek leest zie je zo'n 30 jaar van Katadreuffe's leven, en je leest er zo'n 8 uur over. Dat betekent dus dat de vertelde tijd veel meer is dan de verteltijd. Alleen de dingen die van belang zijn om de verhaallijn goed te snappen worden gedetailleerd beschreven. In het boek enkele flashbacks te vinden. In de film begint het verhaal met het eind en wordt er tijdens een verhoor constant teruggeblikt.
Het verhaal speelt zich af voor de tweede wereldoorlog, kan ook niet, want het boek is uitgegeven in de jaren dertig.

d. ruimte en plaatsen:
Het verhaal speelt zich af in Rotterdam en ook heel even in Den Haag, waar Katadreuffe de sigarenwinkel koopt.

e. perspectief:
Het perspectief is de alwetende vertelsituatie. De schrijver zegt alleen datgene wat Katadreuffe zegt waardoor je toch nog een beetje in spanning komt over datgene wat de anderen denken. Je komt veel te weten over wat de verschillende personen denken maar je weet het meest over Jacob Katadreuffe.

f. structuur:
De structuur in dit boek is niet-logisch-niet-chronologisch geschreven. Er zijn af en toe terugblikken in waardoor je er achter komt wat er precies in het verleden gebeurd is.
Toch is het grootste deel van het boek logisch-chronologisch verteld, de ene gebeurtenis komt logisch voort uit de andere. In de film is de structuur helemaal anders, de film begint met het eind en blikt de hele tijd terug. Dat is absoluut niet-logisch-niet-chronologisch.
Het motorisch moment is in het boek het moment dat Katadreuffe het advocatenbureau binnenstapt en zich voorneemt er te gaan werken. Dat verandert zijn leven drastisch.
De gebeurtenissen zijn nauw aan elkaar verbonden dus het is een hechte structuur, als je de eerste gebeurtenis niet gelezen hebt dan begrijp je de rest ook niet goed.
Er loopt maar een verhaallijn in het boek, alleen wordt het steeds vanuit andere personen verteld, dat komt voort uit het alwetende perspectief. In de film zie je ook maar één verhaallijn. Het motorische moment in de film is het moment dat Katadreuffe verhoord word, want anders was je niet achter het verhaal gekomen. Zonder dat moment was er geen film geweest.

g. stijl en taal:
De schrijver vertelt dingen graag helder en kort. Hij gebruikt dus geen vloekwoorden, alleen een wat dreigender taalgebruik bij Dreverhaven, deze jaagt de mensen hun huizen uit en dat doet hij dan door af en toe 'Rot op!' te roepen.
De taal in het boek is erg deftig, misschien komt dat omdat men in de jaren '30, het moment waarin het boek geschreven is, een andere taal gebruikte dan nu. Er komt in het boek en in de film geen beeldspraak voor. Veel humor zit er niet in het boek, het is erg serieus. Mike van Diem (de regisseur van de film 'Karakter') heeft wel humor in zijn film gebracht door een personage een vreemd uitziend uiterlijk te geven. De Gankelaar kreeg namelijk een soort gebitje in waardoor zijn onderkaak erg ver naar voren kwam, hij keek ook altijd een beetje omhoog. Ik vond hem wel een erg grappige verschijning in de film. Voor de rest was de film wel erg serieus.

2 Bekijk de verfilming van het boek en vergelijk film en nboek op dezelfde analyseonderdelenmet elkaar.
Zie opdracht 1

3 Onderzoek de maatschappelijk-culturele context van het door jou gelezen boek met behulp van achtergrondliteratuur.
De achtergrond voor het boek had Bordewijk van een Rotterdams advocatenbureau, waar hij zelf ook van 1913 tot 1919heeft gewerkt. Na 1919 ging Bordewijk de kost verdienen als zelfstandig advocaat. Een duidelijk achtergrond is er niet bij de boeken van Bordewijk, advocatuur stond voor hem op de eerste plaats en letterkunde was slechts een bijzaak. Bordewijk hield leven en werk strikt gescheiden en liet bijna nooit interviews toe. Daarom weten we weinig over de maatschappelijke achtergronden van Bordewijks boeken. Ze gaan heel vaak over de advocatuur omdat dat zijn grote passie was.

III Evalutie:
1. Geef je eindoordeel over het boek.
Onderwerp:
Het onderwerp van de tekst is me goed duidelijk geworden, ook nu ik de film gezien heb is het onderwerp me nog duidelijker geworden. Ik vond het onderwerp best wel interessant, eerst vond ik het niks, bij het idee over een advocatenbureau had ik een idee dat het heel saai zou zijn, omdat het helemaal mijn wereldje niet was. Nu ik het boek gelezen en de film gezien heb, vind ik het toch best wel een leuk onderwerp, het is alleen maar hoe je het onderwerp uitwerkt, en dat heeft Bordewijk goed gedaan. Ik ben niet anders over het onderwerp gaan denken. Ik had gedacht dat het onderwerp op een saaie manier uitgewerkt zou worden, omdat ik al niet zo'n goed idee had over het onderwerp advocatuur. Ik vind het onderwerp erg goed uitgewerkt, door dit boek heb je ook een beetje een idee over hoe het advocatenleven in elkaar zit. Ik vond de film iets mooier uitgewerkt maar bij het boek kan je een eigen mening vormen, en het verhaal voor je zien en dat lukte helaas niet bij de film.

De gebeurtenissen:
De belangrijkste gebeurtenis in het boek is het moment dat Katadreuffe het advocatenbureau binnenstapt en zich voorneemt advocaat te worden. Dat heeft de hele verdere loop van het verhaal bepaald.
Het verhaal bevat genoeg verdere gebeurtenissen om me te boeien, elke keer wanneer Katadreuffe weer een beetje opgeklommen is, komt zijn vader de boel weer verzieken, dat boeit gewoon en dat blijft boeien. De nadruk ligt over het algemeen meer op de gedachten en de gevoelens van de hoofdpersonen.
De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort en daarom is het ook grotendeels een logisch-chronologische volgorde.
De gebeurtenissen zijn over het algemeen erg dramatisch maar absoluut niet herkenbaar. Je verwacht ze wel een beetje, wanneer het een tijdje goed gaat met Katadreuffe verwacht je al dat Dreverhaven wel eens langskomt om de boel te komen verstieren. Dat maakte het boek niet minder leuk ofzo, want je weet natuurlijk nooit hóe Dreverhaven het goede humeur van Katadreuffe weer uit de wereld helpt.
De gebeurtenissen spelen zich in een gespannen sfeer af, dat komt omdat de relatie tussen Katadreuffe en zijn vader erg gespannen is. Omdat je wilt weten wat er gebeurt, ga je doorlezen.
De gebeurtenissen maakten niet echt indruk op mij, maar ik zag ze wel voor me, dat was ook het nadeel van de film, je kunt je fantasie dan niet meer gebruiken bij het kijken, want de figuren blijven er hetzelfde eruitzien en daar kun je (hoeveel fantasie je ook hebt) niks aan doen. De gebeurtenissen bleven me boeien van begin tot het eind. Ik vond de tekst aan de ene kant iets beter omdat je er dus je eigen personages kunt inbeelden en kan fantaseren, de film was ook heel erg goed omdat er fantastische acteurs inspeelde en het verhaal heel erg goed in elkaar zat, de effecten waren ook heel erg mooi.

Personages:
Ik zou qua karakter wel wat van de hoofdpersoon weg willen hebben, hij is hartstikke slim en leert snel, hij heeft ook een doorzettingsvermogen wat ik erg waardeer, daar zou ik nog wel eens wat van kunnen leren.
Ik kon me niet zo goed verplaatsen in de hoofdpersoon door de manier waarop de tekst geschreven is, als het verhaal in de ikvorm geschreven zou zijn dan kon ik me er denk ik beter in verplaatsen.
Ik begrijp de beslissingen van de hoofdpersoon best wel, hij wil gewoon alles bereiken en daar neemt hij alle risico's voor. Als Katadreuffe geen geld had geleend van Dreverhaven dan had hij niet kunnen studeren en was hij niet geworden wat hij nu wel was.
Ik vind Dreverhaven in de film een erg sympathieke man om te zien, qua karakter vind ik 'm veel minder sympathiek.
Dreverhaven reageert best wel voorspelbaar, wanneer het goed gaat met Katadreuffe dan weet je dat Dreverhaven weer gaat toeslaan. Je komt bijna niks over Dreverhaven te weten en dat is erg lastig want nu weet je niet waarom hij Katadreuffe altijd zo tegenwerkt. Het gedrag van Katadreuffe jegens zijn vader is wel te begrijpen, het is logisch dat Jacob boos is, omdat zijn vader hem altijd tegenwerkt.

Bouw:
Het verhaal is erg spannend, dat komt omdat je een heleboel dingen eigenlijk niet weet, die weet je pas nadat er iets gebeurd is. De film is ook erg spannend omdat het verhaal soms onderbroken wordt door het verhoor.
In de film word er veel met de tijd gespeeld, in het boek wat minder, dat is niet opvallend vervelend of leuk, bij de film hebben ze er heel goed gebruik van gemaakt.
In het boek zou veel terugblikken niet gepast zijn, in de film kon dat wel door de het feit dat Katadreuffe verhoord werd omdat hij werd verdacht van de moord op zijn vader, dat blijkt later trouwens niet te kloppen, Dreverhaven heeft zelfmoord gepleegd na een vechtpartij met Katadreuffe.
In de tekst zitten nauwelijks terugblikken of herinneringen in de film wel. Het boek heeft een heel ander eind dan de film, bij de film lijkt het alsof er op het eind iets achtergehouden wordt, later valt dan toch alles op zijn plaats. Bij het boek blijf je bij het eind niet met vragen zitten.
Je ziet alles door de ogen van de verteller, je leest weinig over de andere personages dan van Jacob Katadreuffe.

Taalgebruik:
Het boek is erg oubollig geschreven, dat komt doordat het boek al van voor de oorlog is en toen gebruikten ze andere woorden. Het taalgebruik is een beetje deftig, dat past goed in het onderwerp, want het advocatenwereldje is ook een deftig wereldje. De tekst bevat nauwelijks beeldspraak of symbolische verwijzingen, om eerlijk te zijn helemaal geen. De verhouding tussen beschrijving, dialoog en weergave van de gedachten/gevoelens is precies goed, er wordt niet te veel gekletst, er wordt niet te veel gedetailleerd op de gebeurtenissen ingegaan en er is niet te veel weergave en ook zeker niet te weinig. Ik vond dat de verhoudingen erg goed op elkaar afgestemd waren.

2. Beschrijf gedetailleerd je kijkervaring:
Ik vond de film leuk om te kijken, er zat namelijk veel spanning in en daardoor bleef ik geboeid kijken. Ik vond het daarom ook niet erg om de film te bekijken. Ondanks dat de film bijna twee uur duurde, heb ik me geen moment verveeld.

3. Geef een vergelijkend oordeel over 1 en 2:
Zoals ik als bij de vorige vraag heb beantwoordt, vond ik de film absoluut niet saai, bij het boek had ik af en toe nog wel dat ik dacht wat een saai boek. Desalniettemin vond ik beide vormen wel goed.

4. Geef je eindoordeel over het uitvoeren van de verdiepingsopdracht
Het werken met de verdiepingsopdracht verliep goed, ik vond er niks moeilijk aan. Ik kwam geen problemen tegen, dus ik hoefde ze ook niet op te lossen. Ik vond deze verdiepingsopdracht niet moeilijker dan de andere verdiepingsopdrachten. Omdat verdiepingsopdrachten over het algemeen niet zo moeilijk zijn. Ik heb geen beter inzicht in het boek gekregen door deze verdiepingsopdracht. Ik heb niks van de verdiepingingsopdracht geleerd.


Dit is een boekverslag over "Karakter" misschien dat je er iets aan hebt

[beekje]

nu een korte samenvatting stefano

beekje schreef:
nu een korte samenvatting stefano

Deze is toch (redelijk) kort

Ok dan... echt heel erg bedankt... ik had eigenlijk niet echt op een reactie verwacht... daarom heb ik er zelf al 1 gemaakt, dus ik heb dit niet meer nodig. Toch heel erg goed van je!