Advertentie | |
|
22-01-2004, 16:15 | ||
Citaat:
Mijn psych is op vakantie voor 2,5 week en ik heb 10 februari pas een nieuw gesprek met haar. Iedereen die ik nu nodig heb is weg, ziek of heeft het te druk. Ik heb me voorgenomen om vanaf nu vooral mijn eigen leven te leiden hier. Schijt aan al die rotregels, zij houden zich ook niet aan die van hunzelf. ik ben vanmiddag de hele tijd in mijn eigen huis geweest. Lekker bij de katten en een veilige omgeving. Even geen stress. Nu ik hier weer ben voel ik de spanning steeds hoger oplopen. Ik ga vanavond gewoon trainen en daardoor kan ik vanavond mijn taak niet doen. Nou, pech voor ze, ik vind trainen belangrijker. Ik weet dat ik met deze instelling veel gezeik zal gaan krijgen, maar liever gezeik, dan dat iedereen over me heen walst. Ik had gister echt het gevoel dat ik plat op de grond lag en die leiding constant eens lekker met de hielen op me zaten te poren. Zo van: "Hier nog één!"*poor* "je stelt je aan!" *poor* "Je moet ons bellen als je er niet uit komt!" *poor* Denk je nou echt dat ik mensen die ik niet vertrouw op ga bellen als ik ergens niet uit kom?! Daar heb ik m'n vrienden voor hoor. Ik hoef ze niet, ze bekijken het maar. Stelletje greppelsletten. Ze gaan maar iemand anders pakken, maar mij krijgen ze niet meer klein. Alleen nog maar bang...
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
22-01-2004, 16:20 | |
Verwijderd
|
Die pb-er stelt zich aan. Kan je geen gesprek met iemand anders aanvragen? Dan laat je je ook van je goede kant zien: nl dat je wel wilt. Ook vertrouwen moet groeien, maar dat gebeurt niet als je ze geen kans geeft. Je ging in een leefgroep, omdat je het zelf nog niet kon, toch? Neem dan ook hulp aan, anders kan je net zo goed op jezelf gaan wonen, dan heb je geen last van anderen. Je woont nu in een huis met andere mensen, misschien moet jij dat eerste stapje richting hun zetten (en als je dat al gedaan hebt, misschien nog wel één of twee of dertig). Als jij er langer zit heb je er waarschijnlijk ook vrienden, maar ook dat moet groeien.
Met schijt aan alles hebben schiet je niks op, dat weet je zelf ook wel. Je maakt er alleen maar meer problemen mee, denk ik. En dat lijkt me niet de bedoeling. Met dingen als taken kan er misschien best rekening met trainingen ed gehouden worden, dat lijkt me niet meer dan logisch. Thuis is nu in zekere zin je 'veilige omgeving', in dat leefhuis moet dat nog groeien en dat kost (veel) tijd, das logisch. Misschien nog wel logischer omdat je ook pdd-nos hebt (toch?). |
23-01-2004, 18:37 | |
hmmjah, met mn andere huisgenoten kan ik het wel vinden hoor. Alleen eentje is nogal vaag, daar word je ook zo ontzettend moe van. Dan wilt ie bijvoorbeeld vandaag weten wie er mee-eet, terwijl hij officieel morgen boodschappen moet doen, maar nu weet ik dat nog niet he? Maarja, begint ie helemaal moeilijk te doen, maja, is mijn pakkie aan niet.
Verder heb ik het vandaag met die leidster uitgepraat, ze vond ook wel dat haar reactie mogelijk verkeerd was. Dus we hebben het gewoon uitgesproken. Ik ben nu ook weer wat rustiger in mijn hoofd, ik weet niet hoe dat komt, maar ja, ik geniet van de tijd dat het er is. Er was natuurlijk wel veel gebeurd afgelopen twee weken. de leiding begreep ook wel dat ik enorm gestresst was en dat dat ook mogelijk weer kon komen, omdat niemand een gesprek met mij aan gegaan was. Nu hebben we gelijk een afspraak gemaakt. Ik heb gewoon weer rust in mn hoofd en dat heb ik ook deels aan de moeder van mn vriend te danken. Ze is er echt voor me geweest, wanneer ik paniekerig was. Mijn vriend natuurlijk ook he
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
24-01-2004, 13:02 | |
Ik wete niet wat voor nut dat gesprek heeft, maar ik hoor elke week zo'n gesprek te hebben
Gister avond was er weer gezeik in de groep, maar 1 iemand had zn taken niet gedaan en ze doet ze ook vrij weinig, dus ergens vond ik de leiding wel gelijk hebben. Maar ze was helemaal overstuur en zo. Kwam ze bij mij mn kamer binnen stormen. Ik vind het fijn dat mensen zo vaak vertrouwen in me hebben hoor, maar ik sta altijd te snel en te vaak in het middelpunt. Het is best wel leuk om af en toe wat populair te zijn en zo, maar ik snap niet hoe ik het voor elkaar krijg. Ik bedoel, ik heb ook mijn eigen leventje en zo. Maja, tzal wel in mij zitten. Mijn moeder heeft dat ook altijd gehad. Het feestbeestvertrouwengezelligpersoon zit bij mij een beetje in de familie. Wij kennen geen vreemden. Al heb je iemand net leren kennen mag ie gelijk mee eten en iedereen vind dat gezellig en zo. Die persoon hoort er gewoon gelijk bij. Maar ja...best lastig dat ik dat soms ge-erfd heb, omdat ik zelf een persoon ben die zichzelf liever op de achtergrond zet en onbewust sta ik er dus middenin Maar ja, wat zeur ik eigenlijk. Er zijn zoveel mensen die juist die plek van mij zouden willen hebben.
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
24-01-2004, 13:39 | ||
Citaat:
...Je moet het allemaal zélf doen. Wat heeft het voor zin om blindeloos op iemand anders te vertrouwen Het geeft toch veel meer voldoening zélf ergens voor te vechten!? ipv af te wachten op....?
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
25-01-2004, 16:17 | ||
Citaat:
Er is in mijn groep één iemand die zegt dat ie zijn conditie van God heeft gekregen, maar elk normaal persoon zou weten, dat je zelf een conditie op kunt bouwen. En al zou je naar z'n buik kijken, zou je zeggen dat ie de mag van een koe heeft gekregen van god, maar ja, die vent maakt ook wel eens een foutje. Maar verder haat ik het steeds erger daar. Ik zit nu ook weer lekker thuis en naja, mocht vandaag niet mee eten, omdat die gast met die koeienmaag persé vrijdag de boodschappen al wilde halen en ik toen nog niet zeker wist of ik mee at, dus ik was vervelend en hij straft me door niet voor mij te koken. Hij ziet het als straf, ik zie het als een lachertje. Stommert. Thuis is het eten altijd veel beter dan het goedkoopste-in-de-reclame-niet-te-veel-want-dat-is-zonde-van-het-geld-voedsel. Wat maakt ie vanaaf? Boerenkool met één of andere gare worst Grilworst of zo. Wel vaag, dat gelijk iedereen bij zn ouders gaat eten of niet soms? Ja, sorry, moet mn irritaties kwijt hoor, maar als dit zo langer doorgaat ga ik gewoon terug naar huis, ook al ben ik daar niet meer welkom he? Ik mag gerust op de koffie komen en zo, als ik maar niet terug naar huis kom voor vast. Dat geeft mij weer het gevoel dat ik compleet dakloos ben. Ik heb geen huis meer, alle plekken waar ik me veilig voel worden me afgenomen. Ik voel me nergens meer veilig, de spanningen lopen op en vervolgens heb ik mezelf straks niet meer in de hand en wie krijgt dan de schuld? Ik. En kan ik er wat aan doen? Nee. Najah, lomp gezeik van me.
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
Ads door Google |
25-01-2004, 17:11 | ||
Citaat:
__________________
Digital ash in a digital urn.
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
Anouk en Danny #2 Little Phoebe | 264 | 23-07-2006 14:40 | |
Verhalen & Gedichten |
Een derde gedachte, (verhaal, nog niet af). Noor-91 | 3 | 26-01-2006 09:55 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
De hemel als 'eindstation'? wondersbestaan | 151 | 23-03-2004 09:35 | |
Verhalen & Gedichten |
Nina & Sara Giles | 18 | 24-07-2003 22:37 | |
Verhalen & Gedichten |
op zoek naar onderwerpen! Snippie | 14 | 08-01-2003 17:07 | |
Lichaam & Gezondheid |
Hoe goed is kruidenthee? Sannetje | 10 | 03-01-2003 13:43 |