Advertentie | |
|
18-06-2002, 12:59 | |
Ja, dat van wat me vroeger niet lekker zat, van me af proberen te zetten, ik denk dat je dat bedoelt.
Soms is het goed als je iemand anders het van een andere kant hoort bekijken inderdaad. Moeilijk vind ik het gewoon, om mijn liefde voor een meisje toe te geven aan haar, uit eigen initiatief. En eeuwig wachten totdat zij komt, schiet ook niet op. Ik moet er dus doorheen prikken. Maar ken jij dat, dat je iemand aardig vindt, die alleen maar vriendschap wil, en niet meer? Soms als ik misschien dus wel meer wil, lukt dat dus niet. En dan ga je elke keer nadenken. Ik heb het wel eens gevraagd. En toen kreeg ik als antwoord terug, dat ze te bang is dat als het uit mocht gaan, ze me zou verliezen als goede vriend zijnde.. en dat heb ik nou steeds! Lijkt wel alsof iedereen denkt dat een relatie uitgaat en er van vriendschap dan ook niks meer overblijft. Hoe denk jij daarover? Omdat ik vaak supergoed met iedereen op kan schieten enzo.. |
18-06-2002, 13:19 | ||
Citaat:
En dat is ook zo ik denk ook altijd eer ik met iemand verkeer hoe dat het na onze relatie zal zijn ... Ik probeer er niet teveel over te lopen te piekeren anders gaat het helemaal slecht aflopen ... maar er zijn mensen die dat niet kunnen en misschien val je steeds op het meisje dat dat niet kan ... het volgende antwoord zal voor vanavond zijn want ik moet dringend gaan leren heb morgen examen nederlands en als ik er ni over ben blijf ik zitten als je me wilt mailen mag dat natuurlijk altijd.... greetzz....
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
|
18-06-2002, 13:41 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Maar ik denk dat je mocht je meer succes willen hebben bij een meisje, wat sneller moet laten merken dat je haar meer dan leuk vindt. Idd, een arm om haar heen slaan of zoiets dergelijks.. dan snapt zij ook wel wat jij ermee bedoeldt, en dan zal ze gauw genoeg laten merken of ze het leuk vindt of niet. Dus ik zou gewoon een klein beetje proberen meer initiatief te nemen. Wat vervelend dat het dankzij dat ene kind je manier van doen op dit gebied zo ongemakkelijk is. Probeer idd eerst dat te verwerken, en kijk of je dat gewoon achter je kunt laten, en verder kunt gaan. Want het lijtk wel alsof je steeds daaraan terugdenkt, en daardoor zo terughoudend bent. Meisjes vinden het idd leuk als een jongen hun versiert, maar je moet je ook niet té opdringerig gaan gedragen, want dat kan ook té zijn. En je merkt het snel genoeg of het aanslaat of niet bij dat meisje, zo niet, dan wacht je gewoon even en zoek je verder naar iemand die je leuk vind, of die kom je vanzelf wel tegen. Ik hoop je misschien een beetje geholpen te hebben. xX Saffie |
19-06-2002, 11:55 | |
Heej Hanz...
Ik denk dat het probleem een beetje is dat je het gewoon niet gewend bent om jezelf als 'lover' te zien. Omdat je door meisjes meestal wordt gezien als 'goede vriend' is het denk ik voor jou ook moeilijker geworden om de knop een beetje om te zetten. Maar om even op je vraag terug te komen... ik denk niet dat meisjes het zien dat je littekens hebt. Ik denk dat meisjes het bij jou niet zo goed doorhebben als je ze echt leuk vind, omdat je dit misschien ook niet goed durft te laten zien (misschien door je verleden ja). Ik weet niet of je op dit moment een meisje heel erg speciaal vind, maar zo wel: Ga ervoor!! Je zit volgens mij een beetje in een vizieuze circel en die moet je doorbreken door actie te ondernemen. Je klinkt als een hele leuke lieve jongen en er zijn vast meisjes die je leuk vinden!! Je moet alleen voor een beetje spanning zorgen, haar aanraken, oogcontact zoeken, enz. Je moet natuurlijk wel jezelf blijven. Hanz ik weet wel zeker dat t gaat lukken met jou. Dikke kus, Kronkeltje
__________________
xxx
|
19-06-2002, 16:11 | |
Mmmz, het lijkt alsof ik nu tegen mezelf zit te praten. Maar iig, ik heb dus ook dat ze vrienden willen zijn met mij en niets meer. Ook heel lang geleden dat ik verkeerde en dan ook niet eens serieus. Ik heb in mijn leven ook heel wat meegemaakt en zelf ben ik niet zo een prater maar eerder een luisteraar. Zelf begin ik te denken dat meisjes (ook andere mensen) wel aan je merken dat je veel hebt meegemaakt en daarom vertellen ze mij ook altijd veel enzo ook als ze mij pas kennen. Misschien hebben die meisjes het idee dat als ze meer met jou willen dat het 'te' serieus wordt ofzo en schrikt dat ze af. Ik heb iig vaak dat gevoel.
Ik heb al een paar beste vriendinnen gehad zeg maar en ook al een verloren doordat ik tja duidelijk probeerde te maken dat ik meer wilde, maar dat is een heel ander verhaal. De conclusie is dus, dat ik misschien te serieus overkom en dat meisjes een soort van bindingsangst krijgen ofzo. Als dat al kan voorkomen bij meisjes . Maar advies kan ik je nie echt geven omdat ik zelf zo ongeveer met hetzelfde probleem zit. Kan alleen zeggen dat ik weet hoe het is. |
19-06-2002, 18:55 | |
Verwijderd
|
Ik herken jouw verhaal gedeeltelijk. Ik heb nog nooit een vriend gehad en ga daarom ook wel eens twijfelen waarom. Ben wel een aantal keer verliefd geweest en had wel leuk contact met die jongens, maar ze wilden dan nooit meer dan alleen vriendschap. Het ligt misschien ook wel aan mezelf. Ik durf het nooit te laten merken dat ik iemand leuk vind (behalve misschien een beetje oogcontact) en houd om de een of andere reden altijd afstand. Zal uit mezelf nooit eens een arm om iemand heen slaan terwijl ik het wel zou willen en het heel leuk vind als een leuke jongen een keer z'n arm om me heen slaat. Ik weet het dus ook niet, sorry.
Sorry als het verhaal niet erg te volgen is, maar weet niet goed hoe ik het moet verwoorden. |
20-06-2002, 13:51 | |
Hoi iedereen, allereerst heel erg bedankt voor jullie reacties.
Ik heb het topic eerst een poosje laten gaan, nu vind ik het tijd om te reageren. Allereerst reageer ik op love is life. Ik ken het gevoel, dat ik soms niet weet wat ik voor iemand voel. Of het nou vriendschap is of meer, ook bij mij wil dat nog wel eens wisselen. Wel is het zo, dat ik altijd de leuke dingen van een meisje zie, die springen er altijd uit en daarop raak je dan gefixeerd. Ik denk dat ik gewoon pech heb gehad tot nu toe, ik geef het heus niet op hoor. Dan mijn reactie op Saffie. Ik ga heel erg makkelijk vriendschappelijke relaties aan. Voor mij niet zo'n probleem om contact te zoeken, ik vind meestal wel een weg. Als ik iemand dan vervolgens aardiger vind en er meer is dan dat, dan was het voor mij altijd lastig om haar te laten merken dat ik haar wel leuk vind. Mijn manier was altijd open zijn tegen de ander en je eigen gevoel naar buiten laten komen en gemakkelijk praten enzo, ik ben niet zozeer iemand die met lichaamstaal een boel duidelijk maakte zo snel. Heb ik eigenlijk ook niet echt bij stilgestaan tot nu toe. Nu heb ik een punt om toch eens op te letten, ik heb wel iemand op het oog en ik moet zeggen dat lichamelijk contact haar niet verkeerd viel.. ik vind zelf dat als iemand mooie lange haren heeft dat dat dan meer uitnodigt en het gemakkelijker maakt om 'es mee te spelen' en ja als je dat voorzichtig opbouwt en de ander vindt het prima, dan bouwt dat best wel iets leuks op, heb ik de laatste 2 dagen ontdekt! Saffie, je hebt me ook zeker geholpen, dankjewel! Kronkeltje, jouw reactie heeft me een volle dag bezig gehouden. De uitspraak van je, dat ik misschien niet gewend ben om mezelf als lover te zien, vind ik een hele goede en is zeker weten toepasselijk. Ik ben bij mezelf te raden gegaan en het is inderdaad moeilijk om voor mijzelf de knop om te zetten. Goede vriend was altijd zo makkelijk en vanzelfsprekend, maar lover is iets heel anders, veel uitdagender en leuker lijkt me, ja het heeft me aan het denken gezet. Die cirkel waar ik in zit, ik denk dat het lang genoeg heeft geduurd. Ik wil eruit, en daarvoor is de tijd wel gekomen. Ik weet dankzij saffie een beetje hoe ik toch iemand kan laten merken dat ik haar leuk vind, niet zonder succes tot nu toe (ze vroeg me mee uit morgenavond zelfs, dus ik ja gezegd natuurlijk) dus ik denk dat ik er toch (voorzichtig) voor ga. Ik laat alles een beetje op me afkomen en toon wel belangstelling en geef aandacht. Ik denk dat als ik mijn gevoel volg, dat alles min of meer vanzelf kan gaan. Maar ik pin me er niet op vast. Dankjewel kronkeltje. ABrules, het woordje bindingsangst... subliem gevonden. Hoe kom je daar in vredes naam op? Het is helemaal wel iets waarbij ik me wat kan voorstellen. Ik kan je helemaal begrijpen in jouw posting, en ik zie mijzelf er inderdaad in terug als ik me in je verplaats. Ik denk dat wij in hetzelfde schuitje zitten, en daarom hoop ik dat ook jij wat aan deze topic en antwoorden hebt. Ik wens jou veel succes, ik weet hoe het is.. ABgirl, je hebt nog nooit een vriend gehad vertel je. Weet je dat dat mij heel onwennig in de oren klinkt? Ik had altijd het gevoel, dat meisjes altijd heel vroeg alwel een vriend hebben of hebben gehad, puur omdat je dat zo vaak hoort. de ene keer is de vriend iets jonger, de andere keer ongeveer gelijk of iets ouder, en in sommige gevallen zit er weet ik veel hoeveel jaren tussen. Ik hoor de meest verschillende dingen, en jij bent een meisje van 17, je wilt af en toe een arm om iemand heen slaan maar doet het niet uit jezelf, en je houdt om de één of andere reden altijd afstand? Dat zijn juist signalen waar ik voor open sta als ik een meisje leuk vind. Als het meisje niets terug doet en het allemaal van mij afkomt, dan is dat voor mij een teken dat het geen zin heeft en dat ze niet geïnteresseerd is in mij. Maar stel, ik zie je, en word meteen verliefd op je. Ik heb een goeie 'cursus' gehad op dit forum, en toon belangstelling in jou. Om de meest onnozele reden weet ik bijvoorbeeld een gesprek met je aan te knopen. Da's mijn manier, want praten dat vind ik het makkelijkst. Eerst let ik er dan op of je me aankijkt of niet en of je af en toe lacht. Als ik je meer dan aardig vind, dan laat ik dat merken door even een arm om je heen te slaan of door de haren te gaan, maar waarschijnlijk niet de eerste keer, ik denk eerder als ik je een tweede keer tegenkom (niet geheel toevallig dan vaak). Na zo'n moment, ben ik er attent op, of er ook zoiets van jouw kant terug komt. Maar als je afstand blijft houden, dan is dat voor mij een teken dat het maar van één kant komt, terwijl je mij misschien ook heel leuk vindt, wie zal het zeggen. Dus ABgirl, ik denk toch, dat het voor beiden beter is als je het toch laat merken als je een jongen leuk vindt, door misschien iets closer te gaan naar die jongen toe. Anders weten wij echt niet wat jij wilt. Wel vreemd eigenlijk om dit nou vanuit iemand anders situatie te typen, maar ABgirl, het lijkt net alsof ik het nu tegen mezelf kan hebben, maar net zoals ik moet doen, raad ik het jou ook aan..: schaam je niet voor je gevoel voor iemand en breng het naar buiten. De jongen zal het eerder als compliment zien als je hem leuk vindt, dan als iets opdringerigs ofzo. Iedereen nogmaals heel erg bedankt voor het reageren, en dikke kus alvast, ik wacht evt. reacties wel weer af. Heel verhaal om door te lezen, maar uiteindelijk... liefs, Hans |
20-06-2002, 14:28 | |
R, mijn eerste vriend (en huidge vriend) leerde ik pas kennen toen ik 17, bijna 18 was. Een laatbloeierke zeg maar. Ik kon me nooit bij jongens uiten, en ze zeker niet tonen wat ik voel.
Toen was er H. We leerden elkaar op internet kennen en bleken nog niet al te ver te wonen. Hij vertoruwde me heel vlug en vertelde me veel van zijn problemen (o.a. met meisjes, zijn ouders..). Ik werd verliefd op hem, heb het hem half en half duidelijk gemaakt, maar het mocht niet zijn. Hij had maar steeds problemen met meisjes: hij viel op een en zij niet op hem. Hij dacht dat niemand van hem hield, terwijl ik.. naja, heel frustrerend was dat. We spraken wel eens af, en ik wou hem kussen en ik weet hij mij ook, maar het kwam er niet van. Allebei te laf, te verlegen. En zo is het nooit wat geworden. Zoiets moet natuurlijk gaan, zei hij nog. Wat ik achteraf bekeken wel nog nie zo dom bekeken vind, maar als je nu allebei verlegen bent? Gelukkig kwam R nu, ook al via internet leren kennen. Soms schaam ik me er precies over als ik dat zeg, want dan is't zo van: je hebt ze zeker wanhopig zitten zoeken op internet? Zo was het niet, ik chat gewoon graag en met de een kun je nu al beter overweg.. R wou al hele vroeg met me uit (samen met een bevriend koppel van hem), heb ik toen overhaast op toegezegd. Die avond dansten we heel dicht bij elkaar en zaten later nog knusjes bij elkaar in ene cafeetje. Mensen die ons zagen en ons voor 't eerst zagen, moesten gedacht hebben dat wij al heel lang samen waren. En eigenlijk voelde't wel zo aan, ook al had i khet dan nog niet echt door. Ik ben een zeer gesloten meisje, onzeker over mezelf, te weinig zelfvertrouwen. En met R kon ik de hele avond praten, dansen.. het ging allemaal vanzelf. In de auto wou hij me een kusje geven, en ik zette al (mijn eerste tongzoen) aan, maar wist het toen plots niet goed meer. Hij bracht me naar huis. In mailtjes zei hij dat hij het allemaal heel leuk had gevonden en dat hij nog wel zo'n kus wenste, maar dat ik zelf moest kiezen wat ik wou. Die week wist i khet even nie meer, maar dan mailde ik op de valreep dat ik die zaterdag wel weer uitwou. Dat gebeurde (weer met enkele vrienden), en toen slowden we zo dicht, dat ik niet meer twijfelde. Zelfs toen de slows uitwaren en de vluggere muziek begon, stonden we nog stilletjes te dansen in het hoekje. In de auto (die romantisch eerst nog niet wou starten - geen truc, volle waarheid meent R), kwam dan de mooie kus. Het voelde zo normaal aan, zo vetrouwd. Ik was/ben verkocht! Ik moet toegeven dat ik de weken erop nog lichtjes twijfelde, maar moest me erover zetten en nu beleef ik de heerlijkste tijd van mijn leven! Waarom ik dit allemaal typ en wat het nu eigenlijk met jouw topic te maken heeft, is nogal vaag. Maar door jouw erelijk verhaal, en de vertrouwde sfeer in deze topic, besloot ik het ook maar es allemaal uit te typen. Wat ik er nog wil aan toevoegen: je lijkt me een eerlijke jongen, die zeker een lief meisje zal tegenkomen. Zo is het trouwens ook gelopen met H, die vriend van me. Hij was ook heel verlegen dus, nu is't al wat gebeterd en hij heeft nu een vriendin (jammer voor hem woont ze wel ver en spreken ze elkaar meer via 't internet). Je moet meer uit je schulp kruipen lijkt hier een goedgeplaatste zin, maar da's geen hulp, want da's allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. En als het dan de eerste misloopt, dan klap je nog meer dicht. Meer kan ik niet zeggen, 't spijt me dat ik niet meer kan typen, iets waar je tenminste wat aan hebt, maar zo is het nu eenmaal, dus ik zal maar stoppen.
__________________
Greetz & kisses
|
21-06-2002, 23:03 | |
Heej Hanz,
ik bedankt je ook voor het openen van deze topic, ik heb er echt wel wat aan. Nu weet ik dat er ook andere mensen zijn die zich ook in een soortgelijke situatie zitten als ik. Je ziet ook een beetje hoe andere mensen er tegen aankijken en dat is ten slotte ook het doel van dit forum. En hoe ik op bindingsangst kwam, tja ik den veel na he en dan krijg je dat soort woorden en conclusies . En ook voor alle anderen die op dit topic hebben gereageerd, mijn dank is groot. Greetz, ABrules. |
Ads door Google |
22-06-2002, 08:34 | |
Ik snap wat je bedoelt als je zegt bindingsangst ik heb zelfs zo een keer een jongen een paar jaar terug afgewezen omdat ik schrik had dat het te serieus ging zijn
Ik heb nu met die jongen een heel goed contact ik vertrouw hem alles toe en hij praat tegen mij eveneens over alles ... Ja sorry ma moest ik effe bijzetten over die bindingsangst
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
|
24-06-2002, 17:39 | |
Ik denk dat het een beetje komt misschien omdat je eerst zo'n goede vriendschap met die meisjes opbouwd,
iop de een of andere manier zou ik ook niet met een heel goede vriend van mij willen, anders zou ik het echt niet weten waar het dan wel aan zou liggen
__________________
Love, peace and $ to be happy - siNix 'k vind je niet meer lief :p- If I die I want to go to heaven, because I live in the hell. Nor... love ya!
|
24-06-2002, 20:59 | |
Verwijderd
|
Hoi Hanz,
Bedankt voor je reactie. Ik denk wel dat ik er wat aan heb. Al vind ik het nog steeds moeilijk. Je zegt dat ik het meer moet laten merken aan een jongen als ik hem leuk vind. Dat doe ik ook wel als ik echt verliefd ben op een jongen, maar ik denk dat ik banger ben geworden om dat te doen nadat ik door een jongen ben afgewezen, die toch wel duidelijk door had dat ik hem leuk vond. Sindsdien durf ik het niet echt meer te laten merken, omdat ik bang ben dat ze dan juist meer afstand van me gaan nemen. Verder zijn er ook wel jongens geweest die mij leuk vonden, maar dat waren dan echt geen types voor mij. Het waren echt van die kneuzen (sorry, maar weet ze even niet anders te noemen). Dit heeft er niet echt voor gezorgd dat mijn zelfvertrouwen is toegenomen. Ik werd juist bang dat er alleen maar van dat soort types waren die mij leuk vonden en dat de jongens die ik leuk vind mij niet zagen staan. Dit is al wel iets verbeterd, maar ik ben nog steeds een beetje onzeker. Het is misschien weer een beetje een vaag verhaal geworden, maar ik weet het weer niet echt anders te verwoorden. (Ik vind het altijd moeilijk om mijn gevoelens onder woorden te brengen. Groetjes ABgirl |
28-06-2002, 19:23 | |
Verwijderd
|
hans.... ik weet nie... maar ik vin je heel speciaal! ik wist nie da een jongen zo;n gevoel kon hebbE! en het dan ook nog eens zou uiten! mijn complimenten!!!
ik denk troues wel dat je het kan uitstralen.. ik weet niet hoe ofzo....en ik zou ook niet weten wat je er aan kan doen.. maar ik vin het wel heeeeel knap van je!!! een jongen met gevoel! prachtig.. zelf heb ik al een half jaar een vriend.. en gaat het allemaal goed.. maar toen ik hem in het begin leuk vond... toen was mijn liefde ook op het randje van: ik vind hem leuk.. maar vind ik hem ook meer leuk? tog krege we iets.. en het gaat steeds beter!!!! ik zou wel met hem kunne trouwe haha.. miskien is het voor jou dan wel een tip om doortezette als iemand op het randje zit van: leuk of meer? ik weet het nie.. probeer je ook maar te helpe... succes in ieder geval!!! |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaaltje] Een bron van vertrouwen duivelaartje | 31 | 03-11-2005 16:24 | |
Verhalen & Gedichten |
Een gedeelte uit mijn leven.. U*NiQ | 3 | 28-09-2005 18:06 | |
Verhalen & Gedichten |
Een treinbrief ( beetje lang weer ) Verwijderd | 14 | 15-09-2004 14:45 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] Zana heel hoofdstuk 1 Nas-t Zeekoe | 8 | 29-03-2003 12:57 | |
ARTistiek |
Zoals het klokje thuis tikt,tikt het hier niet [fractie uit een dagboek] kaleidoscope | 11 | 28-02-2002 18:18 | |
ARTistiek |
Ik schrijf deze brief wetend dat je hem nooit zult lezen. elsbizkit | 17 | 09-11-2001 13:12 |