Lastige situatie; verward...

[meneergaar]

Goeiedag,

Ik vind het een beetje lastig dit hier te plaatsen omdat ik dit soort dingen normaalgesproken niet snel share... Here we go I guess...

Ik heb een goede vriendin wie helaas een belangrijk iemand verloren is. Sinds het verlies lijkt het dat haar relatie niet meer zo goed loopt. In het begin hoorde ik wel 's van d'r dat hij niet echt vrolijk was, of even geen zin had met haar te praten. Opzich moet dat kunnen, maar het blijkt dus dat dit elke dag aan de gang is. En het wordt eigenlijk nog erger...

Haar vriend ondersteund haar, zoals ik het in ieder geval hoor en lees, totaal niet. Met helemaal niets: haar verlies, haar ouders (ruzies), werk, etc. Maar wanneer zijn game niet lukt, dan moet zij wel opeens hem helpen. En dan krijgt ze antwoorden zoals "Ja sorry heb ik niets aan" of "Ik verkloot toch alles, m'n leven is kut" en komt het er op neer dat ze zich alleen maar kutter begint te voelen.

Als ze bij hem is, lijkt hij daarnaast ook niet echt oog voor haar te hebben. Hij zit een beetje droog op de bank met een puut chips te WhatsAppen met z'n vrienden en zij moet zich maar zien te vermaken.

Ik denk dat ik nu wel een volledig genoeg beeld heb geschetst. Het komt er op neer dat ze mentaal enorm veel pijn heeft, hij daar niets aan doet en het eigenlijk alleen maar erger maakt. Om nog maar te zwijgen over het fysieke gedeelte... Ik wil me er het liefst buiten houden maar mijn handen beginnen aardig te jeuken. Ik vind het super moeilijk dit alles aan te zien...

Nu komt er echter een beetje een draai in het verhaal. Drie weken terug, ben ik met haar, zoals we vaker deden, naar een afgeschermd gedeelte van de school gegaan zodat we konden praten over haar verlies en alles wat haar bezig houd. Uiteindelijk moest ze hier bij huilen en om haar te troosten heb ik een arm om haar heengeslagen. Vanaf dit moment veranderde de sfeer al snel, en even later stonden we een uur te knuffelen...

De week daarna was het vakantie. Haar vriend kwam haar niet eens opzoeken, dus we konden de hele week elkaars WhatsApp lekker onderspammen. De gesprekken gingen echter steeds meer over 'ons', over elkaar, en uiteindelijk over die donderdag, dat ze dat wel heel erg fijn had gevonden en zo'n gevoel al lange tijd niet meer gehad had. De gesprekken werden er elke dag alleen maar leuker en beter op.

De donderdag in de vakantie vertelde ze me echter dat ze me leuk vind en ik moet toegeven, het is wederzijds... Dat heb ik haar ook gezegd. Echter, omdat ze een vriend heeft ga ik geen moves zetten - dat is gewoon niet slim. Dat heb ik ook aan haar gezegd. De daarop volgende zaterdag moest ze naar een verjaardagsfeestje, waar ze niemand kende, en waar haar vriend niet met haar heen wilde (computer was belangrijker?). We hebben die avond wederom een erg fijn gesprek gehad en weer ging het constant over 'ons', wat we op dat moment hadden kunnen doen en hoe het zou zijn als we bij elkaar waren op dat moment. Ze vond het gewoon jammer dat ze weg moest, terug naar haar vriend. Diezelfde avond had haar vriend echter door dat ze niet vrolijk was en uiteindelijk volgde er een gesprek waarbij ze beide hebben besproken wat er allemaal mis is. Ze kwamen er op uit dat ze het nog 'een keer gingen proberen'.

Allemaal prima; ik vind het een rare keuze omdat hij haar alleen maar pijn lijkt te doen, maar ik leg me er bij neer en vind gewoon dat ze dat zelf moeten besluiten en handhaven. Ik vroeg me af of dat wat tussen ons zou veranderen, maar dat blijkt niet echt het geval te zijn. In de lessen kijkt ze vaak snel naar me, mochten we elkaars blik vangen kijken we glimlachend naar elkaar en kijkt ze al snel blozend weer weg. De gesprekken blijven op dezelfde manier doorgaan. En bij het afgeschermde gedeelte binnen de school liepen de gevoelens alleen maar hoger op.

Laatst wachtte ik nog even op haar omdat ze gevraagd had of ik in haar twee tussenuren wilde blijven zodat ze niet helemaal alleen twee uren niets moest doen. Nouja, prima. Ze liet me in die tussenuren nog een paar keer haar telefoon zien met wat opmerkingen van haar vriend en hoe ze eigenlijk helemaal geen zin heeft daar lief op te reageren. Ze leek zat van 'm te zijn en ik had het idee alsof ze 't gewoon uit zou maken. Even later kwam ook bijna dat moment - haar vriend had pauze en zei dat hij het voorval van die zaterdagavond niet uit z'n hoofd kon zetten en vroeg of ze het allemaal nog wel wilde. Hij zei dat hij niet begreep wat hij mis doet (?!?!) en vroeg waarom ze het gevoel kwijt lijkt te zijn. Ze moest hierbij huilen en reageerde enkel dat ze 't allemaal niet meer wist. Ook tegen mij zei ze dat ze echt niet weet wat ze moet doen.

Om nu mijn enorm lange verhaal af te sluiten zit ik hier dus een beetje met een dubbel gevoel. Ik weet dat hij haar pijn doet, ik weet dat het haar kapot maakt. Ik wil er iets aan doen maar ik wil niet tussen hun komen. Het doet gewoon pijn om haar zo te zien... Het is een erg raar en wrang gevoel in ieder geval. Ik heb al meerdere keren gezegd dat ze haar hart moet volgen en dat ik respecteer whatever ze doet. Ik heb het idee dat ze bij hem weg wil en persoonlijk zou ik dat ook allang gedaan hebben als ik haar was, maar toch lijkt het alsof dat er niet van komt.

Ik snap niet wat ze nou precies wil. Mijn gevoel zegt tegen haar te schreeuwen bij die kerel weg te gaan, en het zegt ook dat ze dat wil. En toch doet ze dat niet. Het lijkt alsof wij iets krijgen, maar ik kan dat onmogelijk doorzetten zolang zij een vriend heeft. Dat wil ik ook helemaal niet zolang ze met iemand heeft. Ze zegt dat ze niet 'alleen' wil zijn, maar volgens mij is jaren alleen zijn nog beter dan met haar huidige vriend door gaan... Daarnaast snap ik niet waarom ze dan zo tegen mij doet. We weten van elkaar dat we elkaar super leuk vinden, en gezien de gesprekken en gebeurtenissen op school weet ik ook gewoon zeker dat dat zo is, waardoor ik niet kan plaatsen dat ze denkt dat ze 'alleen' zal zijn als ze het uitmaakt.

Weet iemand wat ik hier mee moet doen? Ik wil niet tussen hun twee komen en wat voor keuze ze dan ook maakt, vind ik allemaal best, zelfs als ze door wil gaan met hem. Maar diep van binnen doet het toch wel erg pijn haar zo te zien en de samenloop van alle gebeurtenissen geeft me alleen maar een enorm verward gevoel. Ik wil de dingen tussen ons niet verpesten, maar het kan niet veel langer zo doorgaan denk ik, want zolang zij een vriend heeft willen en kunnen wij elkaar in ieder geval niet in een relatie storten. En ik kan het gewoon niet maken te doen wat ik zo enorm graag zou willen doen: schreeuwen dat ze bij die kerel weg moet gaan.

[Apple1996]

Het is een moeilijke situatie ja!

Ik denk dat je het beste kan afwachten. Ze kijkt je niet voor niets aan en zegt ook niet zomaar dat ze jou leuk vind.. Misschien is ze bang voor iets of zijne r andere dingen aan de hand. Misschien kan je daar achterkomen?


Succes!

[meneergaar]

Je hebt geen idee hoe blij 'k ben dat er iemand reageert

Dat is inderdaad wel wat ik probeer... Maar het is erg lastig daar achter te komen want hetgeen ze zegt is gewoon het compleet tegenovergestelde van wat ik had verwacht. Ze wil "niet alleen zijn" en ze "wil niet alles verpesten". Ik heb het gevoel een steen tegen een muur te smijten want het is zo enorm frustrerend... Ik zie gewoon dat ze bij hem weg wil, dat hij haar enorm ongelukkig maakt, ze laat me zien hoevaak ze kut reacties van 'm krijgt op WhatsApp e.d., ik weet dat hij haar fysiek én mentaal enorm veel pijn doet, en toch gebeurd er niets.

We hebben het er daarnaast al eens over gehad en we weten van elkaar dat we elkaar leuk vinden. Ze zei me op een avond te willen zoenen en naast me in slaap te willen vallen, ze zegt zich altijd fijn en speciaal bij me te voelen... En ik moet toegeven dat dat ook wel wederzijds is - maar ik blijf bij m'n standaarden en wil dat niet laten gebeuren zolang ze met iemand heeft. Ik moet en doe enorm m'n best alles een beetje binnen de perken te houden.

Het is zo enorm verwarrend en frustrerend... Het werkt gewoon enorm tegen elkaar in en ik snap er niets meer van.

Vanavond is hij weer weg. Ik ben benieuwd hoe haar weekend was... Ik vind het in ieder geval erg bewonderenswaardig dat ze het dit weekend nog uit hebben gehouden. Ik denk dat ik me er eerst maar bij neer moet leggen en moet wachten tot deze bubbel uit zichzelf knapt. Ik heb het idee dat dat niet heel lang meer gaat duren... :/ Wat er daarna weer gebeurd zien we dan wel weer I guess...

Wat een vervelende situatie! Je zou haar kunnen vertellen dat de relatie tussen haar vriend en zij, je zorgen baart. En dat jij ervoor zal zorgen, dat ze niet alleen zal zijn, als ze het uitmaakt. Haar zeg maar overtuigen dat ze er beter voor staat, als ze het zou uitmaken. En natuurlijk vaak zeggen dat je haar superleuk vindt! Maar doet hij haar fysiek pijn? Slaat hij haar? Want dan is er helemaal een goede reden, dat ze het zo snel mogelijk uitmaakt. Jij zou een veel beter vriendje voor haar zijn.

[meneergaar]

Rainbowflower schreef:

Wat een vervelende situatie! Je zou haar kunnen vertellen dat de relatie tussen haar vriend en zij, je zorgen baart.

Dat heb ik gedaan en dat weet ze :/ Ze mag eigenlijk ook geen andere jongens spreken, dan wordt haar vriend boos. Misschien ligt het aan mij maar zoiets hoort hij toch niet te bepalen? Als zij vrienden wil hebben, moet ze dat zelf weten lijkt me...

Rainbowflower schreef:

En dat jij ervoor zal zorgen, dat ze niet alleen zal zijn, als ze het uitmaakt. Haar zeg maar overtuigen dat ze er beter voor staat, als ze het zou uitmaken. En natuurlijk vaak zeggen dat je haar superleuk vindt!

Tsja, ik wil mezelf niet voorop stellen. Ik wil niet dat het overkomt dat ze het moet uit maken voor mijn gewin, want dat is niet het geval. Juist dat maakt het moeilijker. Als het niet leek dat wij steeds meer naar elkaar groeiden was het misschien makkelijker geweest te zeggen dat ze het moest afkappen. We weten van elkaar dat we elkaar leuk vinden en als die kerel uit beeld is, wil ik het best met haar proberen, en ik heb zo het idee dat ze dat zelf ook heel graag wil, maar ik weet niet precies hoe ik dat kan zeggen zonder er druk op te zetten of het zo te laten lijken dat ik mijn eigen gewin voorop stel. Daarom zeg ik ook gewoon dat ze haar hart moet volgen.

Rainbowflower schreef:

Maar doet hij haar fysiek pijn? Slaat hij haar? Want dan is er helemaal een goede reden, dat ze het zo snel mogelijk uitmaakt. Jij zou een veel beter vriendje voor haar zijn.

Zowel fysiek als mentaal. Mentaal natuurlijk enorm omdat ze een zeer belangrijk persoon verloren is en hij haar daar niet mee steunt, hij geen aandacht voor haar lijkt te hebben en haar overal de schuld van geeft. Fysiek vooral omdat hij dingen wil doen, die zij eigenlijk (nog) niet wil. En toch gaat ie dan door, terwijl ze, zoals ze me verteld heeft, er bij lag te huilen van de pijn... Ik kan daar niet bij en wordt er woest van dat hij zoiets alsnog gaat proberen als hij ziet dat z'n vriendin ligt te huilen van de pijn. "Straks wordt het wel lekker" - yeah, right.

Dat laatste weet ik niet, maar ik denk niet dat ik daar heel veel moeite voor zou hoeven doen ;-) Naar mijn mening hoor je geen enkel meisje zo te behandelen...

Zowel fysiek als mentaal. Mentaal natuurlijk enorm omdat ze haar moeder verloren is en hij haar daar niet mee steunt, hij geen aandacht voor haar lijkt te hebben en haar overal de schuld van geeft. Fysiek vooral omdat hij dingen wil doen, die zij eigenlijk (nog) niet wil. En toch gaat ie dan door, terwijl ze, zoals ze me verteld heeft, er bij lag te huilen van de pijn... Ik kan daar niet bij en wordt er woest van dat hij zoiets alsnog gaat proberen als hij ziet dat z'n vriendin ligt te huilen van de pijn. "Straks wordt het wel lekker" - yeah, right.

Eigenlijk misbruikt hij haar dus. Realiseert ze zich dat eigenlijk wel?

[meneergaar]

Yep, dat is ook een beetje wat er in mijn gedachtes rondgaat en ik kan daar niet tegen... Ze heeft het zelf volgens mij ergens wel door maar wil het niet geloven of zo. Ik probeer daar achter te komen maar het is super super lastig :/ Ze zegt dat hij soms wel lief voor haar is en dat ze de 'oude' hem mist, dat hij veranderd zou zijn...

Ik weet het niet meer - ik wil gewoon schreeuwen dat ze met hem moet kappen. Hij zegt zelf niet door te hebben wat hij fout doet en z'n uiterste best te doen het beter te maken, maar zoals ik het hoorde is daar de afgelopen week niets van terecht gekomen. Daarnaast lopen de gevoelens tussen ons ook steeds hoger op wat het er allemaal niet heel veel makkelijker op maakt. Ik ben de enige persoon die hier van af weet, maar sta eigenlijk een beetje machteloos... Het voelt erg wrang, dubbel en kut.

Maar waarom zou je jezelf niet voorop willen stellen? Hij is een vervelende jongen en niet geschikt voor haar en geen ieder meisje. Dan zou ze toch liever iets met jou willen hebben? Nu denkt ze misschien dat je gevoelens wel mee vallen.

[meneergaar]

Daar heb je een punt, maar ik vind dat het anders over komt alsof ik haar wil afpakken of iets dergelijks, wat niet mijn bedoeling is. Ze moet doen waar ze zich zelf goed bij voelt, dat zeg ik constant tegen haar. Ik kan me niet voorstellen dat bij hem blijven goed voelt... Ik weet gewoon 99% zeker dat ze bij hem weg wil. Als ze dat doet ben ik al een stuk blijer Ik kan niet tegen dit machteloze idee. Daarna kunnen we altijd nog verder kijken natuurlijk.

Daarnaast weet ze best dat we wat in elkaar zien en het wel eens kunnen en willen proberen met z'n tweetjes, maar iets zet haar gewoon niet aan de knop door te hakken bij haar huidige vriend. Het raadsel is gewoon waarom. Alles duidt erop dat ze bij hem weg wil en wij wat krijgen, maar volgens mij heeft hij haar toch echt nog een beetje onder z'n duim.

Zal ik haar binnenkort eens wat directer vragen wat ze precies wil? :/

Dat zou je kunnen doen (vragen wat ze precies wil), maar wacht liever even op de reacties van andere forummers, wat die vinden. Ik wil niet dat het mijn schuld is, als ze je afwijst, doordat ik nu zeg dat dat wel een goed idee is en jij dat gaat doen.

[meneergaar]

Haha, of course Toch in ieder geval erg bedankt voor het meedenken.

[marijntje16]

Ik zou er voor gaan. Tegen haar zeggen dat jij vind dat hij haar kapot maakt dat ze nog veel te verwerken heeft en dat met hem niet kan. En dat jullie ondertussen al zoveel gepraat hebben en dingen tegen elkaar gezegt hebben dat ze miss toch eens na moet denken om hem aan de kant te zetten en jou een kans te geven.

Maar dan moet jij ook wel echt willen en niet het doen/zeggen omdat je medelijden met haar hebt

meer kan ik niet zeggen

[meneergaar]

Nee nee, ik wil sowieso niet dat dat uit medelijden is. We voelen echt wat voor elkaar, die vlindertjes zijn er wel en lijken er alleen maar meer te worden, dat weten we beide zeker en hebben we het al best vaak over gehad

Juist dat maakt het zo vreemd dat ze haar huidige vriend niet aan de kant durft te zetten. Ik had het allang gedaan, zelfs jaren alleen lijkt me beter? Niemand hoort een meisje zo te behandelen als hij doet :/ Het maakt me niet uit wat ze doet, maar het gedrag van hem maakt me gewoon woest en de samenloop van alle gebeurtenissen laat m'n gevoel rare rondjes draaien.

[meneergaar]

Oke, laten we het geheel nog iets verwarrender maken...

Ik heb net even met haar gesproken, want haar vriend was weer weg en ze stuurde me een bericht. Ze heeft een 'redelijk' weekend gehad - hij deed afstandelijk toen er visite was, maar voor de rest zou het prima te doen zijn geweest... Ik weet niet precies wat ik daar onder mag verstaan, maar oke.

Echter, vanavond blijkt dat hij haar telefoon had gepakt en had gezien dat ze wat sms'jes naar me gestuurd had. Stond verder niet veel bijzonders in - alleen dat een meisje bij ons op school irritant was en of we niet ergens anders heen konden gaan. Dat was voor haar vriend echter reden genoeg te vragen of wij elkaar leuk vinden, waarop ze nee geantwoord heeft. Hierna heeft ze een lang gesprek met hem gehad en nu voelt ze zich kut... Ze zegt echter dat ze niet wil dat er iets tussen ons veranderd en ze probeert een dergelijk gesprek als op andere avonden te beginnen, waar ik nu eigenlijk niet echt voor in de mood ben, want mijn verwarde gevoel begint nog verwarrender te doen.

Ik snap er nu echt helemaal niets meer van en begin me aardig awkward te voelen nu... What to do?

[TheHunter]

Ik zou wat afstand nemen denk ik, ze is nog steeds bij haar vriendje en ze zal er zelf wel mee stoppen als ze er genoeg van heeft.

[meneergaar]

Het was erg awkward vandaag en we hadden allebei door dat het niet slim zou zijn hetgeen ons dwars zat voor ons te houden, dus hebben we afgesproken en er over gepraat.

Het gesprek kwam wat langzaam op gang, maar dat is in principe niet zo erg. We hebben gewoon even de tijd voor elkaar genomen en ik heb 'r zo duidelijk mogelijk uitgelegd dat ik niet precies snap wat ze wil, dat het lijkt alsof ze bij hem weg wil maar het tegenovergestelde lijkt te gebeuren en dat ik niet weet of het wel slim is dat 'wij' zo naar elkaar groeien als ze echt met hem door wil gaan, en me dat nogal verward. Ik heb ook maar gezegd dat het gedrag van haar vriend me zorgen baard en ik vind dat niemand zo behandeld hoort te worden.

Ze zei een beetje aarzelend dat ze niet wist wat ze wilde, maar naarmate het gesprek vorderde bleek dat ze toch wel bij hem weg wil, maar daar een geschikt moment voor probeert te zoeken. Het begint daarnaast steeds slechter te lopen tussen haar en haar vriend waardoor hij zich opeens erg 'zielig' begint op te stellen op WhatsApp en constant haar aandacht probeert te krijgen, opeens poeslief doet, waar ze zich steeds erger aan begint te storen.

Naarmate het gesprek eindigde legde ze haar hand op m'n been. Ik heb haar hand vastgepakt en streelde hem zachtjes. "Dit is wat ik wil", zei ze zachtjes...

Ik ben toch wel blij dat we dat gesprek gehad hebben. Maakt alles een stuk duidelijker... Ik denk dat ik alles maar even z'n gang moet laten gaan en haar de tijd moet geven. Volgens mij is ze duidelijk genoeg geweest. Ik begrijp dat het lastig kan zijn, maar het leek allemaal zo enorm met elkaar te botsen... Nu snap ik het wat beter

[Apple1996]

Nou dat is allemaal al een goed teken! Maar aks het uitgaat moet je niet verwachten dat het dezelfde dag een relatie met jou wordt! Ze heeft natuurlijk ook tijd nodig om alles te verwerken... Ookal is je relatie niets het doet toch wat met je als het uitgaat. Steun haar daar ook heel erg in en dan heb je een hele grote kans op succes!


Regards,

[meneergaar]

Of course! Het feit dat het toch wel tot haar door lijkt te dringen dat haar vriend haar gewoon verkeerd gebruikt, maakt me al een stuk vrolijker. Het is een machteloos gevoel om iemand eigenlijk kapot te zien gaan en daar niets aan te kunnen doen.

Dat ze dat nu door heeft, vind ik een stuk belangrijker. Wat daarna allemaal gebeurd, dat zien we dan wel weer. Het feit dat dit er nu uit is maakt alles wat ze doet, stuurt en zegt in ieder geval een stuk duidelijker, de logica was een beetje ver te zoeken en de verwarring nam aardig snel toe :x

Wat mooi dat het de goede kant op lijkt te gaan!

[Lightwell]

Dag meneergaar,

Jou situatie komt me enorm bekend voor, ik heb het zelf meegemaakt ..

Het belangrijkste dat ik je als raad kan meegeven op deze moment is dat je aan jezelf moet denken!
Zij zit in in een relatie en jij bent de vriendelijke, lieve, leuke jongen die er altijd voor haar is, ze moet maar een kick geven en jij springt voor haar.

Logischerwijs zou je dan denken dat ze haar vriend zou dumpen voor jou .. maar zo werkt het in de liefde niet!

In de eerste plaats zou ik nooit met een meisje gaan die net uit een relatie komt, ze zit nog met haar ex in haar hoofd .. heeft nog een verwerkingsproces voor de boeg . tijd voor zichzelf en ze zal zich op dat moment nooit volledig kunnen geven aan jou.
En dat is toch wat jij wil .. iemand die 100% voor jou gaat?

Hou je afstand maar laat af en toe eens van je horen aan haar.
Knap van je dat je niet tussen hen wilt komen .. maar de beslissing om het uit te maken ligt nog altijd bij haar.
Zoiets kan je niet forceren .. ookal vind iedereen in de wereld dat haar vriend niet goed voor haar is.

Succes!