Advertentie | |
|
24-10-2003, 18:23 | |
Gisteren bij de RIAGG in Deventer een afspraak gemaakt.
Kan daar ook naar het regionale autisme-team. Pas 27 november m'n eerste gesprek, en daarna zien we wel weer verder. Vandaag een vragenlijstje gehaald. Hij (man van RIAGG) wilde het al opsturen, maar m'n school staat 100m van het RIAGG, en ik wil niet dat m'n ouders erachter komen. Als de school (vertrouwenspersoon) opbelt dat er haast bij is, kan ik misschien eerder terecht... Een maand is zo lang... |
24-10-2003, 18:42 | ||
Citaat:
En is een maand zo lang? Als je een half jaar geleden al was gegaan, dan was je nu al bezig geweest. It's hard to say it, maar ik vind het een beetje je eigen schuld. Wie niet luisteren wilt moet maar voelen of zo.
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
24-10-2003, 18:47 | ||
Citaat:
nu moet je een maand wachtten op onderzoek, ofzo naja, je had eerst ook geen haast heb k begrepen dus die ene maand overleef je ook wel... En ik snap dr echt gen hol meer van, maar wrm begon je nou over een spoedopname??? *volt zich toch wel erg dom maar ja* |
24-10-2003, 19:06 | ||
Citaat:
Omdat de orthopedagoog (vertrouwenspersoon) denkt dat ik misschien Asperger heb, en ik die optie niet bij voorbaat uit kan sluiten daar ik geen medicus (laat staan psychiater) ben, lijkt het mij zinvol zowel borderline als Asperger als opties open te houden. Waarbij mijn hypothese uitgaat van borderline als meest waarschijnlijke diagnose, en Asperger als differentiële (alternatieve) diagnose. |
24-10-2003, 19:07 | ||
Citaat:
|
Ads door Google |
24-10-2003, 19:16 | ||
Citaat:
Nu je geen aandacht meer krijgt over het borderline gezeik, probeer je het nu met spoedopname Je lijkt het wel erg leuk te vinden. Weet je hoe erg ik het haatte, die spoedopname?! Weet je hoe ver weg ik was met mijn gedachtes?! Als jij dit nog zo helder kunt zeggen, dan denk ik heus niet dat je een spoedopname krijgt. Het is allemaal aandacht wat je trekt en geloof me, die aandacht negeren ze wel op een zekere wijze, dus ga maar alvast afkicken.
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
24-10-2003, 19:29 | ||
Citaat:
En ja, nu gaat het best. Ik red me wel. Vandaag ging goed, gisteren ging goed, eergisteren ging goed (hoewel, iets minder). Maar toch. Maar toch. Maar ik denk niet dat ik het een maand vol kan houden... |
24-10-2003, 19:49 | |
Natuurlijk, hoe dichter bij het komt, hoe langer het lijkt te duren. Dat is helemaal niet vreemd. Maar hou vast aan het feit dat je je ook kon redden toen je nog geen hulp had - dat laatste maandje hou je wel vol!
Een spoedopname zal heus niet nodig zijn. Er zijn echt wel veel meer mensen met ofwel Borderline ofwel Asperger syndroom (wat we er ook van maken) die zich prima zonder die intensieve hulp kunnen redden. Dat kan jij ook, geloof nu eens in jezelf!
__________________
I like my new bunny suit
|
24-10-2003, 20:31 | ||
Citaat:
Mensen kunnen dat dus zat worden en dat gaan zien als aandacht, ik dus ook, want telkens heb jij wel weer een andere reden en dan word er raad gegeven en dan luister je niet. Denk je dat je zo ver komt? De problemen waar jij je juist druk om moet maken, die heb je zelf niet eens door. Je bent een grote ontkenning aan jezelf en daardoor maak jij het jezelf zo enomr moeilijk!
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
25-10-2003, 00:37 | |
Daniel, ik heb maar 1 jaar psychologie gehad en vanaf de 1e dag dat ik jou in het echt ontmoete (met de forum meeting) was het voor mij duidelijk dat jij aan het asperger syndroom lijd, je hebt namelijk bijna alle gedrags kenmerken. Borderline zal naar mijn idee ver te zoeken zijn bij jou, mensen die borderline hebben gedragen zich echt totaal anders. Ik denk dus dat je beter wat meer kunt gaan informeren over autisme en asperger in het bijzonder.
|
25-10-2003, 12:31 | |
Verwijderd
|
Spoedopname? Ik wil me nergens mee bemoeien maar dit is een forum dus ik doe het toch. Ik krijg echt het idee dat jij jezelf enorm zielig vind. Om het maar even te vergelijken; bij een vriendin van mij is een maand of drie geleden de diagnose borderline gesteld. Let wel; ze is er niet om gaan vragen.
Ze staat op een wachtlijst (en kom nou niet met verhalen dat het bij jou een stuk erger is, borderline is sowieso een serieuze 'matter' dus ik snap niet waarom geen enkele arts of psycholoog/ psychiater bij jou die diagnose heeft gesteld, dat lijkt mij een teken dat je het niet 'hebt'.) en wordt waarschijnlijk op z'n vroegst over 9 maanden opgenomen. En dan kom jij met een spoedopname? Moet ik nou aan jou gaan twijfelen of aan de psychische zorg in Nederland?? |
Advertentie |
|
25-10-2003, 12:35 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Asperger is bovendien ook een serieuze 'matter'. |
25-10-2003, 13:19 | |
Verwijderd
|
Als je zoveel dingen bij jezelf merkt die 'niet kloppen' (ik ben het niet eens met deze term omdat iedereen zoveel mogelijk zichzelf moet zijn en je dus geen mensen kunt indelen in groepen) dan kan het heel prettig zijn om een diagnose te krijgen waarmee je het eens bent. Je kent jezelf nog altijd beter dan je hulpverlener. Als die volgens jou een foute diagnose stelt, dan kan het prettig zijn om gelijk te krijgen. En nee, dan stel je je niet aan.
|
25-10-2003, 13:28 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
25-10-2003, 13:41 | |
Verwijderd
|
jazeker wel. Maar dan kan je toch ook nog fouten maken. Misschien vertelt een patiënt wel zo weinig of doet hij zich anders voor dan hij is (bewust of onbewust).
Ik reageerde zo omdat bij mij ook nooit iets vastgesteld is maar ik toch wel iets heb dat lijkt op autisme. Dat weet ik van mezelf omdat ik de symptomen bij mezelf herken. Maar ik laat het niet onderzoeken omdat ik gewoon mezelf ben, met of zonder tics, fantasiewereld, controledwang en mensenschuwheid... |
25-10-2003, 13:47 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Je kunt zelf geen diagnose stellen, ik herken ook symptomen van verschillende psychische ziektes bij mezelf, maar dat betekend niet dat ik ze ook heb. Daarvoor mis ik de kennis (alleen aan internetsites en beoeken heb je niet genoeg), de ervaring en voor een groot deel ook de objectiviteit. En wat je zegt: je bent gewoon jezelf, met of zonder tics, fantasiewereld, controledwang en mensenschuwheid. Zo iets heb ik idd ook. En dus is kicken op een bepaald naampje niet nodig, een naam heb je bij je geboorte al gekregen. |
25-10-2003, 13:57 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
25-10-2003, 21:42 | |
Maar FA, laat ik me inleven in jouw idee van de werkelijkheid: jij zegt dus in het andere topic dat ze de diagnose Asperger hebben gesteld omdat jij toneelspeelt. Je hebt eigenlijk Borderline, maar verbergt het met (blijkbaar) symptomen van Asperger.
Vind je dan niet dat je dan gewoon ongeschikt bent om patienten te verzorgen? Of je nou echt Asperger hebt of dat je alleen doet alsof: je gedrag naar de patienten toe blijft hetzelfde. Ze denken niet voor niets dat je Asperger hebt (dat zouden ze niet zeggen als ze echt geen idee hadden), dus blijkbaar lijkt je toneelspel zó goed op de daadwerkelijke symptomen, dat ze je geloven. Dan ben je net zo ongeschikt voor dat werk als iemand die echt Asperger heeft, want je gedrag naar de patienten toe zou dan ook als die van iemand met Asperger zijn. Dan kan je best heel blij zijn met je eigen diagnose 'Borderline', maar je schiet d'r werkelijk niets mee op.
__________________
Ik ga links want ik moet rechts. En we gaan nog niet naar huis.
|
25-10-2003, 21:55 | |
Waarom begin mensen nou weer over of FA Asperger of Bordeline heeft, hij heeft toch een andere vraag?
Als je het geheim wil houden voor je ouders, zou dat vast wel kunnen... Je kunt in ieder geval uitzoeken of die instelling waar je heen gaat een 'afschrift' stuurt naar je ouders. En ik weet niet hoe vaak je van huis weg bent, maar als je dat wel bent zijn de afspraken wel makkelijk te verbloemen. En je bent hopelijk wel van plan om je Echte Ik aan die instelling te laten zien? |
29-10-2003, 18:01 | |
Net een gezellig tafelgesprek gehad.
Vanmiddag hadden m'n ouders een gesprek op school. School (mentor en vertrouwenspersoon) weten van mijn afspraak bij het RIAGG, en ze weten ook dat mijn ouders niets van die afspraak mogen weten. Ik: "Hoe zouden jullie het vinden als ik naar het RIAGG ga?" Ma: "Dan kan je het huis uit." Ik: "Ik ruim de bestekken wel op." Ma: "Nee! Een psychiatrisch patiënt hoeft mijn spullen niet aan te raken!" Ik: "Bij het RIAGG hebben ze een speciale afdeling voor jongvolwassenen, van 15 tot 23 jaar." Ma: "Nee, die bestaat niet." Ik: "Het RIAGG heeft een wachttijd van maar 3 tot 4 weken!" Ma: "Niet waar!" Ik: "Maar ik heb ze zelf al gebeld..." Ma: "Rot dan maar op en kom nooit meer terug!" |
29-10-2003, 18:10 | |
Hmmmmmm... Dat is echt heel kut... Dus wat nu? Zetten ze je het huis uit? Of blijft je moeder gewoon maandenlang dat soort opmerkingen maken en draait ze uiteindelijk bij?
Tja, ik blijf denken of het niet gewoon jouw visie is; dat je moeder het niet zo erg bedoelde enzo... Ik bedoel: zoals het nu klinkt is het wel ernstig, maar misschien zei ze maar wat en denkt ze heel wat anders als ze er over nagedacht heeft...
__________________
I like my new bunny suit
|
29-10-2003, 18:15 | |
Kwam ze nu net boven...
"Als jij ervoor kiest die deur door te gaan, dan ga je alleen. Dan bemoeien wij ons er nooit meer mee. Verzuip maar lekker in je eigen problemen!" Oke, nu weet ze dat ik erheen gebeld heb. Kwam ze terwijl ik dit typ nog eens boven. "Ja, je gaat er maar om onderdak vragen! Wij hoeven je niet meer!" Ja, ga hulp zoeken... Dat helpt! |
29-10-2003, 18:26 | |
Verwijderd
|
gewoon naar het Riagg gaan
als jij vindt dat je hulp nodig hebt dan moet je het doen en vind ik het knap dat je het zelf beslist. Daar hebben je ouders dan niets mee te maken en bovendien ben je ouder dan 16 zodat je ouders het niet hoeven te weten (ben ik niet zeker van maar is wel zo bij Jeugdzorg). |
29-10-2003, 18:46 | ||
Citaat:
Offtopic: Maar wat was er nou met je oom vraag ik me af?
__________________
I like my new bunny suit
|
29-10-2003, 18:50 | ||
Citaat:
Hij was bijzonder intelligent en heel anders, en werd daarom meteen al als 'afwijkend' gezien. En alles wat afwijkend is, is interessant. Dus belandde hij, ondanks de pogingen van m'n grootmoeder om het te voorkomen, in een wetenschappelijk psychiatrisch onderzoeksinstituut in Utrecht. Waar ze eens goed gingen experimenteren met z'n hersenen. Stroomschokken toedienen en het effect bestuderen, bijvoorbeeld. Uiteindelijk was hij erg autistisch geworden, onherstelbare schade, en hij is zes jaar geleden overleden, zelfmoord gepleegd. |
29-10-2003, 18:57 | |
Met de controle die er is op het gebied van medische zooi en psychologie zou dat nu nooit meer kunnen gebeuren. Neem het Milgram experiment alleen al (een heel bekend experiment, je weet er vast wel wat over). Dat zou nu nooit meer mogen omdat mensen zich daar alleen al rot om zouden kunnen voelen. Als dat al niet meer mag kunnen ze je echt niets maken.
Maar wel triest...
__________________
I like my new bunny suit
|
Advertentie |
|
|
|