Mooie gedichten

[Rodion]

Deze had iemand op zijn voordeur hangen:

Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd:
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.

Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt; onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.

(Koos Geerds)

[Laudate Dominum]

Het is als ciaccona vorm op muziek gezet, zo geweldig..

Amanti, io vi so dire di Benedetto Ferrari

Amanti, io vi so dire ch’è meglio assai fuggire,
Bella donna vezzosa o sia cruda o pietosa;
Ad ogni modo e via il morir per amor è una pazzia !

Non accade pensare di gioir in amare:
Amoroso contento dedicato è al momento,
e bella donna, al fine, rosa non dona mai senza le spine.

La speme del gioire fondate è su ‘le martire.
Belleza e cortesia non stann’in compagnia.
So ben dir cor mio danno che la morte ed amor insieme vanno.

Vi vuol pianti a diluvi per spegner i vesuvi d’un cor innamorato,
d’un spirito infiammato.
Pria che si giunga in porto quante volte si dice:
“Ohime, son morto !”

Credetel a costui che per prova può dir; Io vidi, io fui.
Se creder nol volete,
Lasciate star che poco importa a me,
seguitate ad amer, ad ogni modo,
Che di rompersi il collo non accade che schivi od erta o fondo.
Che per proverbio io senti sempre dire;
dal destinato non si può fuggire.

Donna, so chi tu sei; amor, so i fatti miei.
Io non tresc più con voi.
Alla larga ambidoi !
S’ogn’un fosse com’io,
sario un balordo Amor e non un dio !

Vertaling

Geliefden, ik zal het jullie vertellen !
(Amanti, io vi so dire di Benedetto Ferrari)

Geliefden, ik zal jullie vertellen dat het veel beter is om te vluchten.
Een eerlijke en charmante vrouw of ze nu gemeen of genadig is;
Uiteindelijk; wat er ook gebeurt,
om uit liefde te sterven is zinloos !

Stel je niet voor dat liefde plezier brengt,
een tevreden liefde duurt slechts een moment
en uiteindelijk geeft zelfs een eerlijke vrouw
nooit rozen zonder doorns.

De hoop van het plezier is gebaseerd op lijden.
Schoonheid en vriendelijkheid horen niet bij elkaar.
Maar ik kan zeggen in mijn eigen nadeel dat liefde en dood samengaan.

Het vereist een vloed van tranen om vulkanen uit te doven van een verliefd hart.
Van een ziel die in vuur in vlam gezet is om uiteindelijk haar veiligheid te bereiken.
Hoe vaak heeft iemand gezegd; ‘Helaas, ik ben (emotioneel) dood !”

Geloof hem die uit ervaring kan zeggen; Ik zag het in, ik was daar.
Als je hem niet gelooft, vergeet het maar. Wat maakt mij het uit !
Ga door met liefhebben !
Voor diegenen die eerst zijn nek moet breken;
Hij Heeft nooit de kans gehad om de steile helling en de val te vermijden.
Wat ik altijd heb horen zeggen volgens het gezegde;
Niemand kan zijn lot omzeilen !

Vrouw, ik weet wie je bent;
Liefde, ik weet wat ik moet verwachten.
Ik heb niéts meer met je van doen.
Blijf bij me weg, jullie beiden !
Als iedereen net zo zou zijn als ik ben,
zou de liefde een dwaas zijn en geen God !


..::Fine::..

Leonoor schreef op 14-05-2005 @ 09:34 :
Het wat?




Mocht het "dichterlijke vrijheid" zijn...dan vind ik het niet mooi.

Ik heb gecopy paste. En mijn voorkeur was op voorhand bekend, dus ik heb de rest niet zo bestudeerd ^^

[=zwart wit=]

Ik voer toen ik een kind was met
drie beren in een boot over zee.
Wij namen brood voor drie dagen mee
en een groene kan om water uit te drinken.
We waren niet bang dat wij zouden verdrinken;
er stond niet veel wind.
Het waren 3 volwassen beren
en ik was nog een kind.
Nadat we door een tuin van golven waren gegaaan,
stootte ons schip zich aan de maan.
Het brak in drie, en bloedde leeg,
de beren gilden en ik zweeg.
Ik had drie kode handen van de schrik.
De enige die overbleef was ik.

neeltje maria min.

[marrel]

Ik heb in de poll voor

3 Herfstwandeling - Jean Pierre Rawie

gekozen. Ik ken de geen van allen en heb ook niet zo veel gedichten gelezen, maar de inhoud en de stijl sprak me wel aan.

[Miroir]

Ik mis het gedicht; De dood, van Vasalis in het rijtje
Eén van mijn favorieten

Maar waar is Willem Jan Otten? Heerlijke dichter! Of Toon Hermans?

Jammer..jammer..jammer

Miroir schreef op 12-08-2005 @ 10:03 :
Ik mis het gedicht; De dood, van Vasalis in het rijtje
Eén van mijn favorieten

Maar waar is Willem Jan Otten? Heerlijke dichter! Of Toon Hermans?

Jammer..jammer..jammer

Als je niet weet waar het over gaat, zwijg dan. De poll is er aan de hand van het vorige mooie gedichten topic gekomen. Daaruit hebben we een aantal gekozen om een poll te maken, om het topic wat interessanter te laten zijn en op te leuken. En je kunt een voorkeur ontdekken .

Als je wil dat die gedichten of dichters die je noemt gelezen worden, post ze dan zelf, daar is dit topic voor.

Zie je ik hou van je


Zie je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht -
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.

En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.

Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent.

O ja, ik hou van je,
ik hou zo vrees'lijk van je,
ik wou het helemaal zeggen -
Maar ik kan het toch niet zeggen.


Herman Gorter

[Miroir]

Mutant schreef op 18-08-2005 @ 10:33 :
Als je niet weet waar het over gaat, zwijg dan. De poll is er aan de hand van het vorige mooie gedichten topic gekomen. Daaruit hebben we een aantal gekozen om een poll te maken, om het topic wat interessanter te laten zijn en op te leuken. En je kunt een voorkeur ontdekken .

Als je wil dat die gedichten of dichters die je noemt gelezen worden, post ze dan zelf, daar is dit topic voor.

Dat is duidelijk, en als ik niet weet waarover het gaat, is het fijn dat het mij verteld wordt zoals jij nu doet, maar om te zeggen dat ik dan moet zwijgen vind ik onzin


De dood

De dood wees mij op kleine, interessante dingen:
dit is een spijker - zei de dood - en dit een touw.
Ik zie hem aan, een kind. Hij is mijn meester
omdat ik hem bewonder en vertrouw,
de Dood.

Hij wees mij alles: dranken, pillen
pistolen, gaskraan, steile daken,
een bad, een scheermes, een wit laken
'zomaar'- voor als ik eens zou willen
de dood.

En voor hij ging, gaf hij me nog een klein portretje...
'ik weet niet, of je het al vergeten was,
het komt misschien nog wel van pas
voor als je eens niet meer zou willen
sterven,
maar wie let je?'
zei de Dood.

Geniaal of is het geniaal

Up

Ik heb van Sinterklaas het 25jaarPlint boek gekregen <3

Frank Eerhart- Ruimte

ga je mee vliegen
vroeg het meisje

vliegen is voor vogels
zei de jongen

denk maar wij zijn vogels
zei ze
met armen vol veren
voel maar
wij zijn vogels



Judith Herzberg - Eiland

Er zit iets verdrietigs in verdriet
alsof het alleen niet genoeg was.
Het is onder water roepen
om iets dat daar niet is.
Het schijnt te slijten, de tijd
schuift het wel weg.
'Rendieren sterven als gevolg van heimwee.
Heimwee naar de onbegrensde
vlakte van het Noorden.'
Niet dat ze op Öland niet
kunnen rennen, ze kunnen
alleen niet wennen aan het idee
dat alles aldoor uitloopt in die zee.

[Sketch]

Miroir schreef op 18-08-2005 @ 12:10 :
Dat is duidelijk, en als ik niet weet waarover het gaat, is het fijn dat het mij verteld wordt zoals jij nu doet, maar om te zeggen dat ik dan moet zwijgen vind ik onzin

Staat dat van die poll niet in de openingspost van het topic uitgelegd?


Edit: ja

[gezweetwel]

ook wat we dragen kent zijn stolling:
we sloegen de veren uit tot verstoven licht
over een nu wit bebost land - het hart dikt nog.
lucht ligt zwaar op je borst, ik voel je trillen

in mijn aders, je roep, er is nog niemand
doodgegaan of ik had het verkeerd begrepen -
op mijn handen lig je hier met bloed bevroren,
ik kan je breken, je strelen tot water

als donker op wit hebben wij
een winter lang om te
harden voor de aarzel

want over vreemde
landen kwamen slechts vlammen
maar geen licht terug


(Maarten Crappé, 22 à 23 jaar nu: dit is het soort gedicht dat ik zou willen schrijven)

Ik wilde nog een gedicht hier plaatsen van Tim Burton, maar ik kon echt niet kiezen, dus ik ga jullie blij maken met maar liefst twéé gedichten. Ik vind het een beetje de stijl van Roald Dahl's rijmpjes, en ik wilde ze graag even plaatsen. Btw, in het echt is de bundel geïllustreerd, maar alle plaatjes plakken is echt gekkenwerk.

Robot Boy

Mr. an Mrs. Smith had a wonderful life.
They were a normal, happy husband and wife.
One day they got news that made Mr. Smith glad.
Mrs. Smith would would be a mom
which would make him the dad!
But something was wrong with their bundle of joy.
It wasn't human at all,
it was a robot boy!
He wasn't warm and cuddly
and he didn't have skin.
Instead there was a cold, thin layer of tin.
There were wires and tubes sticking out of his head.
He just lay there and stared,
not living or dead.

The only time he seemed alive at all
was with a long extension cord
plugged into the wall.

Mr. Smith yelled at the doctor,
"What have you done to my boy?
He's not flesh and blood,
he's aluminum alloy!"

The doctor said gently,
"What I'm going to say
will sound pretty wild.
But you're not the father
of this strange looking child.
You see, there still is some question
about the child's gender,
but we think that its father
is a microwave blender."

The Smith's lives were now filled
with misery and strife.
Mrs. Smith hated her husband,
and he hated his wife.
He never forgave her unholy alliance:
a sexual encounter
with a kitchen appliance.

And Robot Boy
grew to be a young man.
Though he was often mistaken
for a garbage can.

------------------------------------------

The melancholy dead of Oyster Boy

He proposed in the dunes,
they were wed by the sea,
Their nine-day-long honeymoon
was on the isle of Capri.

For their supper they had one specatular dish-
a simmering stew of mollusks and fish.
And while he savored the broth,
her bride's heart made a wish.

That wish came true-she gave birth to a baby.
But was this little one human
Well, maybe.

Ten fingers, ten toes,
he had plumbing and sight.
He could hear, he could feel,
but normal?
Not quite.
This unnatural birth, this canker, this blight,
was the start and the end and the sum of their plight.

She railed at the doctor:
"He cannot be mine.
He smells of the ocean, of seaweed and brine."

"You should count yourself lucky, for only last week,
I treated a girl with three ears and a beak.
That your son is half oyster
you cannot blame me.
... have you ever considered, by chance,
a small home by the sea?"

Not knowing what to name him,
they just called him Sam,
or sometimes,
"that thing that looks like a clam"

Everyone wondered, but no one could tell,
When would young Oyster Boy come out of his shell?

When the Thompson quadruplets espied him one day,
they called him a bivalve and ran quickly away.

One spring afternoon,
Sam was left in the rain.
At the southwestern corner of Seaview and Main,
he watched the rain water as it swirled
down the drain.

His mom on the freeway
in the breakdown lane
was pouding the dashboard-
she couldn't contain
the ever-rising grief,
frustration,
and pain.

"Really, sweetheart," she said
"I don't mean to make fun,
but something smells fishy
and I think it's our son.
I don't like to say this, but it must be said,
you're blaming our son for your problems in bed."

He tried salves, he tried ointments
that turned everything red.
He tried potions and lotions
and tincture of lead.
He ached and he itched and he twitched and he bled.

The doctor diagnosed,
"I can't quite be sure,
but the cause of the problem may also be the cure.
They say oysters improve your sexual powers.
Perhaps eating your son
would help you do it for hours!"

He came on tiptoe,
he came on the sly,
sweat on his forehead,
and on his lips-a lie.
"Son, are you happy? I don't mean to pry,
but do you dream of Heaven?
Have you ever wanted to die?

Sam blinked his eye twice.
but made no reply.
Dad fingered his knife and loosened his tie.

As he picked up his son,
Sam dripped on his coat.
With the shell to his lips,
Sam slipped down his throat.

They burried him quickly in the sand by the sea
-sighed a prayer, wept a tear-
and they were back home by three.

A cross of greay driftwood marked Oyster Boy's grave.
Words writ in the sand
promised Jesus would save.

But his memory was lost with one high-tide wave.

[vidaaa]

link

Een interview met Jean Pierre Rawie uit een VN uit 2000, ik vond het wel boeiend om te lezen, misschien dat het iemand interesseert

denk dat ik het het beste in dit topic kan zetten

[Dionysos]

Ritueel (Jean Pierre Rawie)

Ik houd het kleine ritueel in ere,
opdat je elk moment terug kunt keren.

Iedere dag, wanneer het avond wordt,
maak ik de tafel klaar: een extra bord,

bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,
alsof je enkel opgehouden was.

Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene
waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen ?),

ik hoor, alsof de woning nog bestond,
het grind, de klink, het aanslaan van de hond,

en je komt binnen op het ogenblik
dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
en haast niet opziend van mijn stil bedrijf

de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
Schuif aan ; tast toe: er is op je gerekend.




en




Het Grensland (Rutger Kopland)

Je kijkt over het land de ontelbaarste
keer in je leven naar waar het ophoudt

je zegt tegen ons dit is het grensland
het laatst van de aarde hier om ons heen

je zou willen weten wat voorbij daar is
voorbij het steeds weer zichtbare zelfde

je zoekt in de schimmige einder misschien
een gezicht maar je weet niet van wat of van wie

je denkt aan vroeger aan 1 Korintiërs 13
nu kijken we nog in een wazige spiegel

maar straks staan we oog in oog

[gezweetwel]

In 't bos verdwaald heb ik een tak gekapt,
de lippen dorstig een geruist ontlokt:
het was wellicht het snikken van de regen,
kapotte kerkklok, afgesneden hart.

Iets dat vanaf zo ver de indruk wekte
een diep geheim te zijn, bedekt door de aarde,
een schreeuw verstomd door najaar zonder tal,
door vochtig, half geopend duister blad.

Maar daar, ontwakend uit de slaap van 't bos,
zong vlak onder mijn mond de hazeltak,
zijn geur kroop in mijn onderscheid omhoog

alsof mij plots verlaten wortels zochten
uit aarde die teloorging met mijn jeugd
en 'k stokte, door verdoolde geur gewond.

-- Pablo Neruda --

[Sanctus]

Catullus Carmen 85

Odi et amo. quare id faciam, fortasse requiris?
nescio, sed fieri sentio et excrucior.

I hate and I love. Why do I do it, perchance you might ask?
I don't know, but I feel it happening to me and I'm burning up.


Mooie paradox.

[Morgan le Fay]

Vind ik erg leuk ^_^

Bitcherel - by Eleanor Brown

You ask what I think of your new acquisition;
and since we are now to be 'friends',
I'll strive to the full to cement my position
with honesty. Dear - it depends.

It depends upon taste, which must not be disputed;
for which of us does understand
why some like their furnishings pallid and muted,
their cookery wholesome, but bland?

There isn't a law that a face should have features,
it's just that they generally do;
God couldn't give colour to all of his creatures,
and only gave wit to a few;

I'm sure she has qualities, much underrated,
that compensate amply for this,
along with a charm that is so understated
it's easy for people to miss.

And if there are some who choose clothing to flatter
what beauties they think they possess,
when what's underneath has no shape, does it matter
if there is no shape to the dress?

It's not that I think she is boring, precisely,
that isn't the word I would choose;
I know there are men who like girls who talk nicely
and always wear sensible shoes.

It's not that I think she is vapid and silly;
it's not that her voice makes me wince;
but - chilli con carne without any chilli
is only a plateful of mince...

[CSN]

DISAFFECTED - GA Johnson

Anything can happen in life - especially nothing, mainly nothing. Once you know that, you’re fine. Once you know that, you can retire. Set your clock by your heart. Work’s over-rated and it will kill you. Finish nothing you start and start nothing you think you’ll continue. I’m disaffected now. I’m disaffected now. And to this model I’ve kept. I surface at 3 in the clothes that I slept in. And though I’m drowning in debt, I’m richer through all the things I’m rejecting. And in a rare, certain light, I have a strange charm, I think you’d like me. And the rain brings me out. The rain makes me happy. I’m disaffected now. I’m disaffected now. Set your clock by your heart. Work’s over-rated and it will kill you.


You and I - Roger McGough

I explain quietly. You
hear me shouting. You
try a new tack. I
feel old wounds reopen.

You see both sides. I
see your blinkers. I
am placatory. You
sense a new selfishness.

I am a dove. You
recognize the hawk. You
offer an olive branch. I
feel the thorns.

You bleed. I
see crocodile tears. I
withdraw. You
reel from the impact.


Ligstoel 1 - Herman de Coninck

Er is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt
als je uit de kom van je beiden handen hebt willen drinken:
je beide handen. Geuren lanterfanteren door de tuin.
Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar

in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig.
Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac afmeet door het glas
horizontaal te leggen, zo is dit liggen, ik heb niet veel van mezelf
nodig om vol te zijn, wat ik nodig heb is vooral: weinig.

Er is te weinig weinig. De vergevingsgezindheid
van het niets waarin wij, als we eveneens
niets zouden zijn, zouden passen.

De lucht is zo blauw als vergeetachtigheid,
de lucht is zo blauw als blauwsel waarmee destijds
linnen werd gewassen om witter te zijn.

[Halogeen]

Van Joost Zwagerman uit zijn bundel "roeshoofd hemelt", uit het tijdschrift wat ik van CSN heb gekregen . Hij blijft door mijn hoofd spoken.


onder alles wat je bent kwijtgeraakt
schuilt wazig onveranderlijk bezit
jongensnostalgie naar de extase
oude hechtingen aan rillend wit
dwanggedachten over metastase
het heden is van replica’s gemaakt

vertel me wie ontkomt ooit aan zichzelf
matisse is nooit joan miró geweest
helden drommen samen tot één spuit-elf
een verdwaalde ziel die gedichten leest

de psychose is altijd een afspraak
tussen jou en een oude druïde
ben je bang misschien dat ik je aanraak
stemt ruimte in het roeshoofd je lucide

[dromenvanger]

Ik was jou
aan het schrijven
en jij was mij
aan het lezen.

Maar lang duurde het niet.

Want ik was onleesbaar
en jij onbeschrijfelijk.

Vandaag schat, zei ik,
vandaag blijven
we eens lustig liggen.
Wat ik bedoelde,
was rustig.

Maar de fout mocht er zijn.

Sommige mensen
verbergen
hun werkelijke huid.

Onder een laagje
valse zon.

Het zijn zondaars.


-Geert De Kockere-

Ik heb een zwak voor hem, zijn gedichten zijn schattig grappig

[T-i-n-e-z]

Hier spreekt het kind in mezelf, naief en onschuldig
Ondeugend, meestal te lief, maar soms ongeduldig
Levensluchtig, mijn eigen blik op mijn wereldje
Enthousiast, soms irritant, maar een tof kereltje

Het kind in mezelf zorgt dat ik me blij voel,
Maar blijkt erg gevoelig wanneer zijn naasten de pijn voelen
Het is soms moeilijker, maar het blijkt dat ik kan leren.
Mijn volwassen ik is daarom om de kleine te kalmeren

Hij vind het prachtig, wanneer ik dagdroom
Het kind in mezelf kijkt naar de zandbak, wanneer ik langsloop
Hij is blindt voor alle dingen die komen gaan
Veranderingen vind ie niet leuk en die wil ie overslaan

Meisjes vind ie mooi met rokjes en lange vlechten
Het kind in mezelf stopt en kijkt in de verte
Nieuwsgierig altijd, afgeleid is ie nooit, slim voor zn leeftijd,
hij wordt later piloot, of iets met water ofzo,
of vind het leuk om te zwemmen

Was die volwassene maar niet zo druk met het werken
Als het lukt rennen ze dagenlang rond in het bos
Ze zijn al jaren groot maar laten elkaar niet los
Samen zijn we sterk, hij en ik zijn hetzelfde

Begraven ons aan het eind met z’n tweeen wanneer we sterven
De boodschap over het zand van mijn laatste thuisplaats:
Het kind in ons hoopt dat je lacht wanneer je naar huis gaat

uit het lied 'Kind in mezelf' van Tim en Tomster

gewoon omdat het mooi is

[milamber]

Take this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
thus much let me avow --
thou are not wrong, who deem
that my days have been a dream;
yet if hope has flown away
in a night, or in a day,
in a vision, or in none,
is it therefore the less gone?
All that we see or seem
is but a dream within a dream.
I stand amid the roar
of a surf-tormented shore,
and I hold within my hand
grains of the golden sand --
how few! Yet how they creep
through my fingers to the deep,
while I weep -- while I weep!
O God! can I not grasp
them with a tighter clasp?
O God! Can I not save
one from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
is but a dream within a dream.


Edgar Allan Poe


(interpunctie staat niet echt mooi, maar is wel noodzakelijk voor correcte uitspraak)

[lukas15]

Kent iemand de gedichten van Bart Moeyaert...ze zijn zo lief simpel...echt mooi. 'Kwijt', bijvoorbeeld.

Kwijt

Zo kwijt als dood
mag je niet gaan.
Hoe ruim ik op,
als ik niet eens
kan bellen, vragen
of je onze foto nog wel wil?
Dan blijft het eeuwig stil
in huis en ben je
niet eens weg, maar dood.
Nee, als ik je verlies,
dan hoop ik dat ik
op mijn zakken sla.
een poosje zoek
en dan ineens bedenk
dat jij allang
gevonden bent
door wie jou liever ziet
Dan zal ik kunnen rusten.
Anders niet.

[Morgan le Fay]

Resume (Dorothy Parker)

Razors pain you,
Rivers are damp,
Acids stain you,
And drugs cause cramp.
Guns aren't lawful,
Nooses give,
Gas smells awful,
You might as well live.

[CSN]

Alles is nieuw – Esther Jansma

Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt
gespeld door een beker die stukviel
scherven waarin de afdrukken van duimen
het rilschrift van naalddunne takjes staan.

Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets
wat er was en er is in de sporen van greppels
en staanders en lang gedoofd houtvuur.
Het hoefde alleen maar gevonden te worden.

Iemand moest ernaar kijken en zeggen: wat is het
dit is het, en daar was het, een huis met een haard-
plaats, mensen die daar zoals altijd en altijd
voor het eerst in het nu zichzelf zijn en zitten

met warme handen die een beker vasthouden
bij het vuur en ze praten en de tiktak van de regen
is een cirkel geluid en het deert niet, de nacht
de onzichtbare wolken, de stilte van alles

wat buiten in slaap is of wacht op de dag
zijn het dak en de wanden om het dak en de muren
van het huis dat al oud is maar nieuw
want opnieuw in dit heden gevonden

[Reynaert]

Heb je Ochtend van haar wel eens gelezen CSN? Die is hartverscheurend mooi.

Gwendolyn Brooks:

We Real Cool

The Pool Players
Seven at the Golden Shovel

We real cool. We
Left school. We
Lurk late. We
Strike straight. We
Sing sin. We
Thin gin. We
Jazz June. We
Die soon.

Sylvia Plath:

The Applicant

A living doll, everywhere you look.
It can sew, it can cook.
It can talk, talk, talk.
It works, there is nothing wrong with it.
You have a hole, it's poultice,
You have an eye, it's an image.
My boy, it's your last resort.
Will you marry it, marry it, marry it.

[JaJ]

Nummer 14, ik ben fan van Jan Arends
(Hij heet dus eigenlijk met een s )

[Not for Sale]

Ik ben op zoek naar de dichter van het volgende gedicht. Fragmenten zoeken met Google levert niks op. Toch zou het geen volslagen onbekende moeten zijn, want het gedicht staat mooi wel op het Centraal Station in Amsterdam.

Bezoekt fortuin somtijds ook hem die stille zit
De veerkracht van den geest drijft ons naar verre landen
Zoo sluiten volk en volk hun vruchtb're broederbanden
Rust roest, geen spreekwoord gaat zoo zeker door als dit

Ik heb er ook een foto van..

[Not for Sale]

Aan de andere kant van hetzelfde torentje staat dit. Ik weet niet zeker of het twee delen van één gedicht zijn of dat het twee losse zijn.

[Not for Sale]

Jammer dat niemand me verder wist te helpen. Ik heb nu het vermoeden dat de schrijver Joseph Alberdingk Thijm is.

[Jannekus]

Ave schreef op 12-12-2005 @ 16:20 :
Up

Ik heb van Sinterklaas het 25jaarPlint boek gekregen <3

Frank Eerhart- Ruimte

ga je mee vliegen
vroeg het meisje

vliegen is voor vogels
zei de jongen

denk maar wij zijn vogels
zei ze
met armen vol veren
voel maar
wij zijn vogels

Die heb ik naast m'n bed hangen, geweldig

[CSN]

You Are Never Ready - Nicole Blackman

In four minutes you will be gone and I must tell you why.

When a star crashes, the angels are electrified.
Your life changes in ways you can't imagine.

When your dreams are perfect, they run like machines and leave you dizzy.

When you first discover you're dying, everyone seems to be saying goodbye.

When your dreams are perfect, they run like machines.

You must change your life. You are never ready.
You must change your life. You are never ready.

There are people you have to leave behind, they just dirty up your mouth
they don't value your treasure.

You fall down, you kiss up, you love them, it's not enough.
They're nothing special and you're just a treasure.
If you had no magic here you'd be just like everyone else.
Imagine the tragedy.

You must change your life. You are never ready.
You must change your life. You are never ready.

Love is like crying is like writing is like dying.
You've got to do it alone.

I know it's tragic to be tender.
I know it's dangerous to be kind.
I know it's vicious to care.

Listen to me, I know what's going to happen.

You don't need a window, you need a fire escape,
you'll need a skylight to get where you have to go.
I can't tell you where.

And you dreamt that you were hollow
and you dreamt that you were whole.
Reconstruct what you remember
and it comes out in pieces.

You must change your life. You are never ready.
You must change your life. You are never ready.

Those below you can't hold you up
everyone is gone gone gone
everyone is gone gone gone
learn to swin alone learn to fly.

You must change your life. You are never ready.
You must change your life. You are never ready.

Cast them off like long rope and learn to swim the dark water alone.
Look up to the stars stars stars and know that this is your sky now.

lift your arms and go
step forward in Nureyev leap
blink fast and whirr over streets
hover over trees
speed past taxis
don't even bother to wave
at the children who watch you
awestruck
brushing past skyscrapers
and looking up up
slip off the long skirt
that slows you down
and don't look back to watch it
billow to earth
tell the cool jets and Superman
that you're passing them
feel your hair stream back
with wind blinding you
forcing your dry mouth open
no one can touch you now
get out of this fucking world
as fast as you can.

[CSN]

Joost Zwagerman - *

er moet een begin zijn aan dit defect
al wat ik weet is dat ik het niet ken
ooit is mijn hoofd voor het eerst leeggelekt
implosie benadrukt dat ik niets ben

waarheen en waarin ben ik verdwenen
waar vind ik ergens een authentiek zelf
welk licht heeft mij verblindend beschenen
waar zit de knoop in mijn hersengewelf

er komt nooit een einde aan dit duister
zo’n einde noodzaakt een zicht op begin
ik ken slechts onverstaanbaar gefluister

echo’s van echo’s in taal zonder zin
denken en zeggen vormen een kluister
‘ik’ is incisie ook als ik verzin

oke ik vond laatst een shitload aan mooie dingen die ik hier ga plaatsen (met dank aan Plintbundels )

Yehuda Amichai

Een Arabische herder zoekt een geitje op de Zionsberg

Een Arabische herder zoekt een geitje op de Zionsberg
en op de berg ertegenover zoek ik mijn zoontje.
Een Arabische herder en een joodse vader
in hun tijdelijk falen.
Onze beide stemmen ontmoeten elkaar in het
midden, boven het dal van de Sultansvijver.
Beiden willen wij dat zij niet,
het geitje, het zoontje, in de raderen vallen
van de verschrikkelijke vergeldingsmachine.

Later vonden wij ze terug in de bosjes, en onze stemmen
kwamen weer bij ons en lachten en huilden van binnen.

Het zoeken naar een geitje of een zoon
is in deze bergen altijd
het begin van een nieuw geloof geweest.

----------

Annie MG Schmidt

Dit is het land waar grote mensen wonen,
Je hoeft er nog niet in het is er boos
Er zij geen feeën meer er zijn hormonen
En altijd is er weer wat anders loos.

En in dit land zijn avonturen
Hetzelfde van een man en van een vrouw
En achter elke muur zijn anndere muren
En nooit een eenhoorn of een bietebauw.

En alle dingen hebben hier twee kanten
En alle teddyberen die zijn dood.
En boze stukken staan in boze kranten
En dat doen boze mannen voor hun brood.

Een bos is hier alleen maar een boel bomen
En de soldaten zijn niet meer van tin
Dit is het land waar grote mensen wonen
Wees maar niet bang, je hoeft er nog niet in.

----

en hier kan ik mij het meeste in vinden:

Maurits Mok

Naderende Nacht

Wolken. Schrikbewind
boven de zee. Er staat
drie millimeter glas
tussen mijn leven
en de naderende nacht.

Trillingen in het ondergrondse
lopen in mij door. Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.

Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.
In de kamerhoeken kreunt de lucht.

(heerlijk die chaos en dreiging)

[gezweetwel]

vannacht heb je hard
handig de tover
van mijn slapen geschuurd.
mijn droom barstte

uiteen en spoot op
gekropt keelsmeer, rauw
tandvlees sloeg in
op mijn hals

je opent me
de ogen: wij zijn
over, maar kleven nog
tussen mijn wimpers

- Kristin Rogghe -

[CSN]

Fly little bird, fly -
but she did not fly, she went
to her nest to die.

- Abby.

[gezweetwel]

Dat is alles

Er is geen mens
er zijn mensen
er is poëzie geen gedicht
poëzie over langzaam voorbijgaan
geen gedicht over onbekenden

er zijn mensen en als ik zeg
ik bemin ze dan lieg ik
en als ik lieg ik bemin ze
dan spreek ik de waarheid
over één mens

en ik zeg zij alleen
maken steen steen
zij alleen maken water water

ik bedoel zij maken een wereld
die hun werd onthouden
door hem te bevolken
en dat is dubbel gezegd

zo leggen de feiten zich neer
dubbelzinnig en links
als de mensen

ik heb hen niet lief maar
ik sta hen bij als mijzelf
dat is alles.

- Gerrit Kouwenaar -

Liefde
De lucht ligt als een blok op het land,
onzichtbaar en massief.

Je gaat gekleed in de kleur van je haar,
in je ogen, je passen en je woorden.
Je bent hier en elders. Ik draag je me na

en huiver. Je bent te groot misschien,
of te dichtbij. Je onbereikbaarheid
is onvergeeflijk. Kon ik een vogel zijn -

maar de nauwkeurigheid ontbreekt me
zoals het vertrouwen. Ik kijk naar je

en huiver. Spreek me aan, want ik zwijg,
verdraag mijn wurggreep, verdraag
de onbeholpenheid, verdraag mij, liefde.

Mark Boog


--
Essentie van het missen
Ik mis de linkshandige, schitterend
spiegelbeeld naast mij aan tafel, ik mis

haar tot brakens toe, dagelijks. Het is
de kern van het gemis, het missen zelf,

zegt men. Dat zal ik, met gestrekte
hals, fijntjes ontkennen. Dat zal ik

schuimbekkend tegenspreken. de tijd
is een ruimte, je bent altijd bij haar,

zegt men. Ik kijk in de lege spiegel.
Geleerde onzin, schandalige troost.

Ze reed weg met mijn goud, mijn geluk
in haar fietstas, hief haar smalle hand

en verdween tussen de weiden. De kern
van gemis laat mij koud, geen wijsgerige

held gaat mij helpen. Ik mis
het vlees, haar linkshandige lichaam.

Anna Enquist


--
Winter
De sterren wintertintelen
en de maan
doorschijnt de melkwegnacht.
Het kraakt van sneeuw op de aarde
waar ik ga,
een nieteling, een adem wit,
een ademdamp van liefde en poezie.

Ida Gerhardt


--
Het erge
Zie je, nu is het erge echt gebeurd;
het kan me al veel minder schelen,
ik zeg nog: liever jouw ogen een halfuur
dan duizend wonderen's eeuwige duur,
maar terwijl ik het zeg
meen ik het niet meer echt.
Nu zou ik dus moeten beginnen te rouwen
mijn kleren scheuren en schreeuwen van pijn
want dat het me minder schelen kan
is erger dan eeuwig verdriet zou zijn.

Judith Herzberg


--
Voor de liefste onbekende
Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.
Het is maar goed dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
en samen dwalen door de regen,
wéér veliefd zijn, wéér verliezen,
bijna sterven van verdriet -
dat hoeft nu allemaal nog niet.
Ik ben nog niet aan ons gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt,
Wacht een maand, een jaar,
de eeuwigheid en één seconde meer -
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.

Ingmar Heytze


--
Een meisje
Ze wacht.
Nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.
Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig,
ze houdt haar ogen dicht,
ze danst door deuren en door ramen
en door lange lankmoedige dagen-
hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer-
en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt,
denk ze: Ik?
ik val niet, ik dans.

Toon Tellegen


--
In de herfst
Hol en leeg van verlangen
en de gele amberen bomen
de groene en barnstenen stammen.
Het licht hangt stil in de blaren.
Mijn hart is te veel geopend,
te veel in het licht gevangen
in der wolken licht varen…
En pijndoend, schrijnend dromen
weg van mijzelf te komen
En eigenlijk zo wanhopend.

Maria Vasalis


--
Bekentenis
Met zoveel liefde heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het zeggen van je naam mij is gebleven
een liefkozing, waar ik dagen op kan leven.

En dit is de liefste herinnering:
hoe op het plein, een honinglied van linden,
vanuit de schaduw over witte straten
je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden

sloegen de gele zijde van je kleed
tegen je ranke lichaam, en je ogen
waren van heimwee raadselig verwijd.
Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen.

Met zoveel liefde toch heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het een liefkozing der lippen is gebleven
je naam te zeggen als ik eenzaam ben.

Hans Warren


Zo.

[Astuanax]

lukas15 schreef op 22-02-2006 @ 20:32 :
Kent iemand de gedichten van Bart Moeyaert...ze zijn zo lief simpel...echt mooi. 'Kwijt', bijvoorbeeld.

Kwijt

Zo kwijt als dood
mag je niet gaan.
Hoe ruim ik op,
als ik niet eens
kan bellen, vragen
of je onze foto nog wel wil?
Dan blijft het eeuwig stil
in huis en ben je
niet eens weg, maar dood.
Nee, als ik je verlies,
dan hoop ik dat ik
op mijn zakken sla.
een poosje zoek
en dan ineens bedenk
dat jij allang
gevonden bent
door wie jou liever ziet
Dan zal ik kunnen rusten.
Anders niet.

waw!

[CSN]

Ida Gerhardt - De Nazaten

Soms, nachten lang, zijn er signalen:
een raadselig zoeken en ontwijken;
ik kan de zin niet achterhalen,
kan geen verbinding meer bereiken.

Vervreemd ben ik van hen, verlaten,
de verzen die mij zijn geboren:
kinderen die niets laten horen,
met wie men in de droom blijft praten.

Maar als ik, wereld, lig verslagen
dan zullen zij er zijn, mijn zonen,
om als een wacht, die stille dagen
rond mij onder mijn dak te wonen.

[Halogeen]

CSN schreef op 24-05-2006 @ 10:34 :
Ida Gerhardt - De Nazaten

Soms, nachten lang, zijn er signalen:
een raadselig zoeken en ontwijken;
ik kan de zin niet achterhalen,
kan geen verbinding meer bereiken.

Vervreemd ben ik van hen, verlaten,
de verzen die mij zijn geboren:
kinderen die niets laten horen,
met wie men in de droom blijft praten.

Maar als ik, wereld, lig verslagen
dan zullen zij er zijn, mijn zonen,
om als een wacht, die stille dagen
rond mij onder mijn dak te wonen.

hehe toepasselijk

[CSN]

Ja, ik las het op school, ik vond het amper toeval.

[niche]

Mijn excuus, tijd, dat ik per seconde zoveel wereld over het hoofd zie.
Het spijt me, oude liefde, dat ik mijn laatste als de eerst beschouw.
Vergeef me, verre oorlogen, dat ik de bloemen mee naar huis neem.
Mijn excuus, mensen op de stations, dat ik om vijf uur 's morgens slaap.
Pardon, woestijnen, dat ik niet met een lepel water aan kom rennen.
Mijn excuus, grote vragen, voor mijn kleine antwoorden.
Neem me niet kwalijk, taal, dat ik pathetische woorden van je leen en vervolgens veel moeite doe om ze luchtig te laten klinken.

(Wislawa Szymborska)

[REIE]

Ik heb voor Rawie gekozen in de poll.

Overigens vind ik Het huwelijk van Elsschot ook geweldig, vooral om in een cynische bui hardop te lezen.

Het huwelijk

Toen hij bespeurde hoe de nevel van den tijd
in d’ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij den baard
en mat haar met den blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid die niemand kan verklaren,
en die ’s avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen de jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

[De Nacht]

~Last Thoughts On Woody Guthrie~
door Bob Dylan

Hier leest Bob Dylan 'm live voor.
Een beetje lang, maar wel de moeite waard vind ik.

When yer head gets twisted and yer mind grows numb
When you think you're too old, too young, too smart or too dumb
When yer laggin' behind an' losin' yer pace
In a slow-motion crawl of life's busy race
No matter what yer doing if you start givin' up
If the wine don't come to the top of yer cup
If the wind's got you sideways with with one hand holdin' on
And the other starts slipping and the feeling is gone
And yer train engine fire needs a new spark to catch it
And the wood's easy findin' but yer lazy to fetch it
And yer sidewalk starts curlin' and the street gets too long
And you start walkin' backwards though you know its wrong
And lonesome comes up as down goes the day
And tomorrow's mornin' seems so far away
And you feel the reins from yer pony are slippin'
And yer rope is a-slidin' 'cause yer hands are a-drippin'
And yer sun-decked desert and evergreen valleys
Turn to broken down slums and trash-can alleys
And yer sky cries water and yer drain pipe's a-pourin'
And the lightnin's a-flashing and the thunder's a-crashin'
And the windows are rattlin' and breakin' and the roof tops a-shakin'
And yer whole world's a-slammin' and bangin'
And yer minutes of sun turn to hours of storm
And to yourself you sometimes say
"I never knew it was gonna be this way
Why didn't they tell me the day I was born"
And you start gettin' chills and yer jumping from sweat
And you're lookin' for somethin' you ain't quite found yet
And yer knee-deep in the dark water with yer hands in the air
And the whole world's a-watchin' with a window peek stare
And yer good gal leaves and she's long gone a-flying
And yer heart feels sick like fish when they're fryin'
And yer jackhammer falls from yer hand to yer feet
And you need it badly but it lays on the street
And yer bell's bangin' loudly but you can't hear its beat
And you think yer ears might a been hurt
Or yer eyes've turned filthy from the sight-blindin' dirt
And you figured you failed in yesterdays rush
When you were faked out an' fooled white facing a four flush
And all the time you were holdin' three queens
And it's makin you mad, it's makin' you mean
Like in the middle of Life magazine
Bouncin' around a pinball machine
And there's something on yer mind you wanna be saying
That somebody someplace oughta be hearin'
But it's trapped on yer tongue and sealed in yer head
And it bothers you badly when your layin' in bed
And no matter how you try you just can't say it
And yer scared to yer soul you just might forget it
And yer eyes get swimmy from the tears in yer head
And yer pillows of feathers turn to blankets of lead
And the lion's mouth opens and yer staring at his teeth
And his jaws start closin with you underneath
And yer flat on your belly with yer hands tied behind
And you wish you'd never taken that last detour sign
And you say to yourself just what am I doin'
On this road I'm walkin', on this trail I'm turnin'
On this curve I'm hanging
On this pathway I'm strolling, in the space I'm taking
In this air I'm inhaling
Am I mixed up too much, am I mixed up too hard
Why am I walking, where am I running
What am I saying, what am I knowing
On this guitar I'm playing, on this banjo I'm frailin'
On this mandolin I'm strummin', in the song I'm singin'
In the tune I'm hummin', in the words I'm writin'
In the words that I'm thinkin'
In this ocean of hours I'm all the time drinkin'
Who am I helping, what am I breaking
What am I giving, what am I taking
But you try with your whole soul best
Never to think these thoughts and never to let
Them kind of thoughts gain ground
Or make yer heart pound
But then again you know why they're around
Just waiting for a chance to slip and drop down
"Cause sometimes you hear'em when the night times comes creeping
And you fear that they might catch you a-sleeping
And you jump from yer bed, from yer last chapter of dreamin'
And you can't remember for the best of yer thinking
If that was you in the dream that was screaming
And you know that it's something special you're needin'
And you know that there's no drug that'll do for the healin'
And no liquor in the land to stop yer brain from bleeding
And you need something special
Yeah, you need something special all right
You need a fast flyin' train on a tornado track
To shoot you someplace and shoot you back
You need a cyclone wind on a stream engine howler
That's been banging and booming and blowing forever
That knows yer troubles a hundred times over
You need a Greyhound bus that don't bar no race
That won't laugh at yer looks
Your voice or your face
And by any number of bets in the book
Will be rollin' long after the bubblegum craze
You need something to open up a new door
To show you something you seen before
But overlooked a hundred times or more
You need something to open your eyes
You need something to make it known
That it's you and no one else that owns
That spot that yer standing, that space that you're sitting
That the world ain't got you beat
That it ain't got you licked
It can't get you crazy no matter how many
Times you might get kicked
You need something special all right
You need something special to give you hope
But hope's just a word
That maybe you said or maybe you heard
On some windy corner 'round a wide-angled curve

But that's what you need man, and you need it bad
And yer trouble is you know it too good
"Cause you look an' you start getting the chills

"Cause you can't find it on a dollar bill
And it ain't on Macy's window sill
And it ain't on no rich kid's road map
And it ain't in no fat kid's fraternity house
And it ain't made in no Hollywood wheat germ
And it ain't on that dimlit stage
With that half-wit comedian on it
Ranting and raving and taking yer money
And you thinks it's funny
No you can't find it in no night club or no yacht club
And it ain't in the seats of a supper club
And sure as hell you're bound to tell
That no matter how hard you rub
You just ain't a-gonna find it on yer ticket stub
No, and it ain't in the rumors people're tellin' you
And it ain't in the pimple-lotion people are sellin' you
And it ain't in no cardboard-box house
Or down any movie star's blouse
And you can't find it on the golf course
And Uncle Remus can't tell you and neither can Santa Claus
And it ain't in the cream puff hair-do or cotton candy clothes
And it ain't in the dime store dummies or bubblegum goons
And it ain't in the marshmallow noises of the chocolate cake voices
That come knockin' and tappin' in Christmas wrappin'
Sayin' ain't I pretty and ain't I cute and look at my skin
Look at my skin shine, look at my skin glow
Look at my skin laugh, look at my skin cry
When you can't even sense if they got any insides
These people so pretty in their ribbons and bows
No you'll not now or no other day
Find it on the doorsteps made out-a paper mache´
And inside it the people made of molasses
That every other day buy a new pair of sunglasses
And it ain't in the fifty-star generals and flipped-out phonies
Who'd turn yuh in for a tenth of a penny
Who breathe and burp and bend and crack
And before you can count from one to ten
Do it all over again but this time behind yer back
My friend
The ones that wheel and deal and whirl and twirl
And play games with each other in their sand-box world
And you can't find it either in the no-talent fools
That run around gallant
And make all rules for the ones that got talent
And it ain't in the ones that ain't got any talent but think they do
And think they're foolin' you
The ones who jump on the wagon
Just for a while 'cause they know it's in style
To get their kicks, get out of it quick
And make all kinds of money and chicks
And you yell to yourself and you throw down yer hat
Sayin', "Christ do I gotta be like that
Ain't there no one here that knows where I'm at
Ain't there no one here that knows how I feel
Good God Almighty
THAT STUFF AIN'T REAL"

No but that ain't yer game, it ain't even yer race
You can't hear yer name, you can't see yer face
You gotta look some other place
And where do you look for this hope that yer seekin'
Where do you look for this lamp that's a-burnin'
Where do you look for this oil well gushin'
Where do you look for this candle that's glowin'
Where do you look for this hope that you know is there
And out there somewhere
And your feet can only walk down two kinds of roads
Your eyes can only look through two kinds of windows
Your nose can only smell two kinds of hallways
You can touch and twist
And turn two kinds of doorknobs
You can either go to the church of your choice
Or you can go to Brooklyn State Hospital
You'll find God in the church of your choice
You'll find Woody Guthrie in Brooklyn State Hospital

And though it's only my opinion
I may be right or wrong
You'll find them both
In the Grand Canyon
At sundown

[Dís]

ik kan nog altijd niet tegen 'lente me' van Toon Hermans, hoe hij dat bracht, kreeg zo traantjes

In de link staat het en kan het ook beluisterd worden:

http://thatox.punt.nl/index.php?r=1&...&tbl_archief=0

Het volle leven

Zullen we
zei ze
samen
in een groot bed
in een hotel-
kamer
gaan liggen
met pyjama's
aan en
dan de knecht
taart
laten brengen?

Judith Herzberg

__________

Ik wil een privé-detective
met een goed karakter
die dag en nacht bij mij moet zijn
om redenen die buiten me liggen.

Zolang de zaak onopgelost is
zal hij me niet verlaten
zodat hij langzaam
van mijn kan gaan houden.

Tjitske Jansen

[MBL]