Oud 13-04-2003, 19:23
prulleke
prulleke is offline
Ik vraag me af wat jullie hiervan vinden. Het is eigenlijk de inleidng voor een langer verhaal, of voor een serie verhalen voor de schoolkrant. De inleiding is misschien een beetje depressief geschreven of heeft een depressieve ondertoon, maar in de rest van het verhaal zal dit opgeleukt worden door anekdotes uit het verleden van de hoofdpersoon.

Alvast bedankt en groetjes





Lief dagboek,

Godverdomme, een man van 51 jaar, goed opgeleid, intelligent, geweldige jeugd gehad, geen rare voedsel allergieën of dodelijke virussen. Niet in mezelf, familie of splinternieuwe computer. Lieve vrouw, schattige kinderen en, tot voorkort, een geweldige, goedbetaalde baan. Genoeg vakantie, dus daar mag ik niet over klagen. Ik had altijd vakantie tegelijk met de kinderen, wat perfect uitkwam met uitstapjes of reizen. Gezellig met het gezin naar Ameland toen ze nog klein waren, en de afgelopen jaren met z’n zessen naar Spanje. De kinderen konden heerlijk stappen, en de vrouw en ik hadden het (camping)rijk alleen. Heerlijk. Misschien heeft het geen verduidelijking nodig, maar ik ben leraar. Op een school voor kinderen tussen de 12 en 18. Een middelbare school met VMBO, Havo en VWO. Ik geef zelf alleen les op het VWO, omdat tijdens mijn opleiding al bleek dat ik mensen alleen iets duidelijk uit kan leggen als ik het idee heb dat ze het, ooit, zullen snappen. Maakt me niet veel uit wanneer, maar de gedachte dat ze het ooit, misschien pas over 10 jaar zullen begrijpen, doet me deugd. Niet dat mensen van het VMBO en het Havo minder slim of intelligent zijn, maar het streven naar het hoogste zit in mijn genen. Als het er niet ingegoten is dan is het er wel ingestampt. Mijn vader zag me liever dokter worden. Hij vroeg zich altijd zeer expliciet, dat wil zeggen, wanneer ik het maar kon horen, wat ik nou nog aan de jeugd kon leren, aangezien ik zelf totaal niet wereldwijs was. Dat veranderde toen ik voor mezelf koos, niet naar mijn vader luisterde en besloot de lerarenopleiding te gaan volgen. Ik had nik smet kleine kinderen dus het werd vrijwel automatisch een specialisering in het Voortgezet onderwijs. Geweldige studie gehad, leuke vrienden. Maar altijd dat stemmetje van mijn vader dat me zei dat ik veel meer had kunnen verdienen, geld en aanzien, als ik medicijnen was gaan studeren.

Ik werk nu alweer 20 jaar op deze school, heb collega’s zien komen en gaan. Heb gezorgd voor verschillende buitenschoolse activiteiten en naschoolse clubs en heb me daar jaren lang mee weten te vermaken. Maar nu ben ik op, heb het wel gehad.
Een tijdje terug werd het me allemaal te veel in de klas, zonder iets tegen de leerlingen of mijn collega’s te zeggen ben ik mijn jas gaan halen in de docentenkamer en ben gaan rijden. Rijden zonder doel, zonder eindpunt. In mijn oude, trouwe Renaultje. Gekocht van mijn eerste zeur verdiende lonen als onderwijzer. Ik kon geen afstand van de auto doen, goede herinneringen heb ik er nog aan. Mijn vrouw echter, heeft een hekel aan ‘die krakbak’zoals zij het sarcastisch liefkozend noemt. Zij heeft dan ook al 5 wagens versleten ‘voor de zaak’. Ze werkt op een advocatenkantoor. Is secretaresse van de grote baas en ik vraag me af of al dat overwerken echt nodig is.

Ik zag zelf ook wel in dat het niet goed met me ging. En eerlijk gezegd, denk ik dat ik de enige was die het zag. Niet dat mensen niet in me geïnteresseerd zijn, maar af en toe denk ik dat mensen alleen met me praten uit verplichting.
Maar goed, wat doe je als het niet goed gaat? Je moet met iemand praten, ik heb genoeg zelfkennis om te weten dat ik uit elkaar barst als ik alles voor mezelf houdt. Ook weet ik dat ik mensen moeilijk vertrouw. Dus uit logische redenering kwam ik bij het idee om naar iemand te gaan die geleerd heeft het vertrouwen van zijn patiënten (oh wat haat ik dat woord, ik ben niet ziek) voor zich te winnen. Ben bij verscheidene psychologen en psychiaters geweest, maar niemand had hetgeen dat ik zocht. Meteen begonnen zij met psychologische termen te gooien. Ik was immers een geleerd persoon en had alles maar te snappen.
Tot ik Meneer Zondervanck ontmoette. Hij liet me tenminste uitpraten, vroeg niet meteen hoe ik me nou voelde en kwam niet met rustgevende lichttherapie. We werkten samen aan mijn probleem, het was niet zo dat hij mij opdrachten gaf die ik uitvoerde. Maar door middel van gesprekken, herinneringen ophalen, praten over alles, maar dan ook alle swat me bezog hield, merkte ik dat hij zich een beeld van me probeerde te vormen. Wat me had gemaakt tot wie ik op duit moment was. En op dit moment was ik niet zo’n gelukkig persoon….
__________________
Do you count the sundays when I'm there?
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 14-04-2003, 09:35
Psychopath
Avatar van Psychopath
Psychopath is offline
Leraar elke dag het zelfde...........?
__________________
"Well if it’s from the internatz it must be true!" © Jamie Hyneman 27-5-2009
Met citaat reageren
Oud 14-04-2003, 16:48
prulleke
prulleke is offline
mwah, misschien inderdaad een ideetje.....Denk er over na!
__________________
Do you count the sundays when I'm there?
Met citaat reageren
Oud 16-04-2003, 21:01
Maresa
Avatar van Maresa
Maresa is offline
als ik alles voor mezelf houdt. >> houd

t verhaal leest lekker weg moet ik zeggen
__________________
Now it's said.
Met citaat reageren
Oud 18-04-2003, 23:56
Verwijderd
Citaat:
prulleke schreef op 13-04-2003 @ 19:23:
Ik had niks met kleine kinderen dus het werd vrijwel automatisch een specialisering in het Voortgezet onderwijs.
spatie stond verkeerd

ff mierenneuken...maar de studies leraar basisonderwijs en leraar middelbaar onderwijs zijn volledig gescheiden van elkaar (in Nederland iig (ook tig jaar geleden al, voor zo ver ik weet (toen nog meer, volgens mij))). Bij vo kies je ook één of twee vakken.

Citaat:
Je moet met iemand praten. Ik heb genoeg zelfkennis om te weten dat ik uit elkaar barst als ik alles voor mezelf houdt.
Zo ik twee aparte zinnen van maken ipv één.

Citaat:
maar dan ook alles wat me bezig hield, merkte ik dat hij zich een beeld van me probeerde te vormen. Wat me had gemaakt tot wie ik op dit moment was.[/B]
Spatie op de verkeerde plaats en twee typfoutjes.

'k vind het te kort om er verder echt wat van te kunnen zeggen...sorry... 't doet me iig niet veel, 'k vind het niet super boeiend, ook niet super onboeiend...beetje standaard enz. Maar wat ik al zei, tis (iig voor mij) te kort om echt te kunnen ordelen.
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap Het Dagboek Van Anne Frank blijkt literair bedrog.
Folkmann
24 17-07-2005 23:50


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:06.