nou mensen hier dan het laatste stuk hehe daarna zal ik jullie er nie meer meej lastig vallen
Het is half 4 ’s middags als ze wakker wordt. Ze kijkt op haar mobiel. “2 berichten ontvangen” staat er in de display. Ze drukt op ok. De eerste is van Peter. “Haay meis,al wakker?Vonje t leuk gister?Hebje op t eind nog maar weinig gzien!Hoorde wel daje met Sander had gzoend.Leuk?!XPeter.” Ze slaat het bericht op en leest de volgende. Van Sander ziet ze. Nieuwsgierig opent ze het smsje. “Heey mooi meisje!Lekker geslape?Of maak k je nu wakker?Wou all1 ff vrage of we vanavond wa af kunne spreke?Let me know!Kus Sander”
Ze stuurt eerst een smsje naar Peter. “Ja heb met Sander gkust!ben egg vliefd!!maar hij wil me vanaaf zien!!hellup wa moek doen??sms snel trug!kuss mij”. Ongeduldig blijft ze op een smsje van Peter wachten. Ze loopt naar beneden, en schuift snel een broodje naar binnen. Dan leest ze het briefje van haar moeder, die verteld dat ze naar Pete is, en dat ze rond zessen weer terug is. Dan krijgt ze eindelijk het smsje. “Wat denk je zelf??Doen!!Nie zo moeiluk doen over dingen die makkelijk zijn!Ik hoor wel hoe t ging!kus mij.”
Ze glimlacht. Hij heeft gelijk… voor de zoveelste keer. Ze pakt haar mobiel en toets een smsje in.
Ze kijkt op de grote klok, nog dik een uur voor Sander hier is. “Hoe laat kom jij vanavond?” vraagt ze haar moeder. “Oh heb ik nog geen idee van zal wel ergens rond twaalven zijn” Kim knikt. “Zin in vanavond?” informeert haar moeder. Kim haalt haar schouders op. “Aan de ene kant heel erg, maar aan de andere kant, afscheid nemen van iedereen… je snapt wel wat ik bedoel he?” Haar moeder knikt, “Afscheid nemen is nooit leuk Kim” “I know, maar ik ga me nu douchen want ik ben weer eens laat” “Je hebt nog een dik uur!” “Ja maar ik moet me ook omkleden, opmaken, haar doen, duurt altijd lang, weet je toch?” “Ja maar het is toch geen modeshow vanavond?” Kim zucht. “Laat maar mam, ik kan het je toch niet uitleggen”
Met haar haar in een handdoek gewikkeld, en een dikke witte badjas aan loopt ze de trap op. Ze föhnt haar lange blonde haar, en doet er wat mousse in, haalt dan haar lange spijkerbroek van de hanger, trekt hem aan, en doet er een lichtblauw strak shirt met v-hals op, met daarover een lange spijkerjas. Ze kijkt in de spiegel, toch maar m’n haar vast, besluit ze. Losjes steekt ze het op, en maakt dan snel haar ogen op. Wanneer ze naar beneden loopt, gaat net de deurbel. Ze springt van de laatste 2 treden en opent de deur. “Wow je ziet er prachtig uit” begroet Sander haar, en geeft haar een kus. “Thnx, jij ook! Haha” lacht ze. “Kom binnen” nodigt ze hem uit. Samen lopen ze de huiskamer in. “Hoi Sander” begroet Kim’s moeder hem. “Hoi” Sander gaat zitten, en Kim vraagt of hij zin heeft in een kop koffie. “Graag” Ze loopt naar de keuken en schenkt twee mokken in.
Het is bijna een uur later als ze vertrekken, Kim had graag eerder weg gewild, maar Sander was de hele tijd met haar moeder blijven praten. “Tot straks mam!” roept Kim als ze de deur achter zich dicht slaat. Sander grinnikt. “Jij wou wel heel graag weg of niet?” Ze knikt. “Ze kan soms zo lang doorgaan over dingen! Word je soms echt moe van hoor!” Ze fietsen langzaam richting het centrum. Ze zetten hun fiets in de tuin bij de oom van Sander, en lopen het laatste stukje. Wanneer ze hand in hand de kermis op lopen merkt Kim dat er veel vragende maar ook jaloerse blikken richting hun gaan. Net als elk jaar staan bijna alle jongeren bij de botsauto’s. Kim en Sander lopen erheen, en algauw ziet Kim al haar vrienden uit t buitengebied van Locten staan. “Zeg Sander, k ga ff daar heen hoor, ik zie je straks wel oke? Of wil je mee? Mag ook hoor als je wilt!” “Nee joh hoeft niet, ik ga even naar Stefan enzo! Ik kom straks wel ff met botsautootje langs rijden, ke?” Ze knikt “Jah ik zie je zo oke?” Ze geven elkaar snel een kus op de mond en dan loopt Kim naar de grote groep heen. Van alle kanten wordt naar Sander gevraagd. “Wow leuke jongen San! Heb je goed gedaan!” Ze glimlacht, maar echt vrolijk voelt ze zich niet, wetend dat ze hem over 6 dagen een hele tijd niet meer ziet. Ze gaat naast Jelmer staan, die haar vrolijk begroet. “Haay Kim! Ja sorry ik zou je dolgraag zoenen, maar jah nu je aan de man bent mag dat zeker niet meer he?” Ze geeft hem een por in zijn zij, “Ach doe nie zo raar man!” lacht ze. Hij geeft haar 3 zoenen op haar wang. De bel gaat, ten teken dat het volgende rondje gaat beginnen. Jelmer trekt Kim de baan op en ze springen in een autootje. Onverstoorbaar blijft Jelmer maar rechtdoor rijden, terwijl van alle kanten op ze in wordt gebeukt. “Rij ff daar langs de kant” zegt Kim. Terwijl ze op de groep van Sander wijst. Jelmer lacht. “Wil je je liefje even een kusje geven?” Ze grinnikt. “Nee hoor wees maar niet bang, ik wil alleen ff hoi roepen!” Jelmer stuurt behendig tussen de andere bestuurders door en rijdt naar de groep toe. Maarten ziet haar al aan komen en stoot Sander grinnikend aan. “Heej San!” begroet hij haar. Ze zwaait, terwijl Jelmer al weer als een gek doorrijdt. “Heeft iemand je wel eens verteld dat je compleet ontspoord bent?” vraagt Kim lachend, nadat hij recht op Hugo en Vincent knalt. “He? Oh ja dat is me wel eens verteld” Ze rijden nog een paar rondes door, en stappen dan uit. “Ik weet nu al zeker dat ik morgen onder de blauwe plekken zit” “Ja ook bedankt dat ik bij jou in mocht” glimlacht Jelmer.
Het is half 3 als de hele groep, inclusief Sander, Maarten, Thijs, Stefan, Jeroen en Raoul in Pinot zitten. “Gaan jullie straks nog naar hemelrock?” vraagt Hugo terwijl hij haar een biertje in haar handen drukt. “Uhm niet dat ik weet, maar heb ik eigenlijk ook helemaal niet meer aan gedacht! Gaan Sharon Wendy en Chantal dan?” “Ja tuurlijk!” “Oke dan ga ik mee” “Ke dan!” Kim glimlacht. Ze heeft zich zo goed vermaakt de hele avond. “Jongens mag ik ff jullie aandacht!” wordt er door Jeroen geschreeuwd. Hij is op de bar gaan staan. Nieuwsgierig wordt er naar hem gekeken, niet alleen door zijn vrienden, maar door het hele café. Jeroen slikt. “Zoals jullie allemaal wel weten, nou jah bijna allemaal dan” verbetert hij zich als hij rondkijkt naar alle mensen die hem aan staren. “Zal Kim aanstaande dinsdag voor een jaar naar Australië vertrekken” “Kom op Jeroen, kom eens met iets nieuws” roept Kim lachend. “Hou je kop Kim, ik zit hier midden in een speech!” Iedereen lacht. “Maar goed, afgezien van het trieste feit dat we haar heel erg gaan missen is er ook weer iets positiefs! Dit is een reden om opnieuw een glas bier te heffen” Hugo geeft hem een biertje aan. “Op Kim!” roept Jeroen. Flits. Snel maakt Kim een foto, de laatste weken heeft ze die altijd bij zich, voor het geval dat, en vooral om een aandenken aan al haar vrienden te hebben. “Op Kim” galmt door het hele café heen terwijl iedereen het glas heft. Jeroen springt van de bar, en Kim omhelst hem. “Bedankt Jeroen” “Ik zal je missen meid!” “Haha wie had een jaar geleden gedacht dat jij mij nog zou missen” “Ach tijden veranderen, en beter vriend dan vijand toch?” “Ja maar ik zal het je nooit vergeven, dat ik door jou Hugo nooit gekregen hebt” “Ja sorry hoor ik kan er toch nix aan doen dat ik je een domme huppelkut vond? Enfin Hugo had niet naar me moeten luisteren!” “Wat is er met mij?” vraagt Hugo, die er bij komt staan. “Nix bijzonders” zegt Kim. “Ach we hadden het erover dat Kim jou dankzij mij nooit gekregen heeft” “Oh ik wil je nu wel hoor!” glimlacht Hugo. “Ga je mee naar buiten dan?” vraagt hij. “Mmm je maakt het me wel moeilijk, maar sorry ik hou nie zo van vreemdgaan” Jeroen kijkt Hugo aan. “Probeer het maar niet jongen, heb je gezien hoe lang die gozer van haar is?” Ze lachen.
Kim stopt haar laatste spullen in haar koffer, ze kijkt op haar horloge, half 9. Over 5 uurtjes zullen ze naar Schiphol gaan, waar om half 6 ’s ochtends haar vliegtuig zal vertrekken. Ze sluit de koffer, met lichtelijk grof geweld en pakt haar eastpack, waar ze haar toiletspullen instopt, wat drinken, en de vele foto’s die ze de afgelopen weken van haar vrienden heeft gemaakt. Ze opent er 1 waar met zwarte stift “Nacht van Locten” opgeschreven staat.
Ze opent hem. De eerste 2 foto’s zijn van haar en Jelmer in de botsauto’s die Nasja stiekem gemaakt heeft toen Kim haar had gevraagd het fototoestel even bij zich te houden. De volgende foto is van Wilmer en Michelle die elkaar patat aan het voeren zijn. Daarna wat foto’s van de hele groep die in de tent gemaakt zijn gevolgd door een foto van haar en Sander. Ze haalt hem eruit en stopt hem in een ander mapje, waarop “Sander en Kim” op geschreven staat. Ze veegt een traan weg. Ze gaat hem zo erg missen. Ze bladert verder door de foto’s foto’s van haar en Hugo, van Sharon, Wendy, Michelle en zij, van haar en Peter en dan als laatste de foto waarop Jeroen op de bar staat met zijn bierglas opgeheven. Ze glimlacht. Ze stopt alle mapjes zorgvuldig in de tas, stopt er een paar pakjes sigaretten bij, en staat dan op. Ze pakt de envelop die op haar bureau ligt, en gaat dan naar Sander.
“Sander ik moet nu echt gaan” lacht ze terwijl hij haar stevig vasthoud. Het is half een, maar Kim wil nog wat dingen doen voor ze vertrekt.. “Nog een kus” smeekt hij. Kim zoent hem. Ze laten zich op de bank ploffen, Kim gaat iets verliggen, en Sander streelt haar zachtjes over haar buik, en laat dan voorzichtig zijn hand onder haar truitje verdwijnen. Langzaam gaat hij naar boven. “Ik ga je zo ontiegelijk gigantisch missen” fluistert hij, en zoent haar zachtjes in haar nek. “Ik jou nog meer” zegt ze terwijl ze de knoop van zijn broek openmaakt. Ze weet dat ze dit beter niet kan doen, omdat ze hierdoor waarschijnlijk alleen maar gekker op hem wordt, maar toch doet ze het. Zachtjes streelt ze hem. “Ga je mee naar boven?” vraagt Sander zachtjes. Ze knikt. Zoenend lopen ze de trap op, stoten per ongeluk een beeld om dat nog naar boven zou moeten, komen dan bij zijn kamer aan. Sander trekt haar shirtje over haar hoofd uit en trapt dan de deur achter zich dicht.
“Dag Kim” zegt hij en geeft haar een kus. “Sander ik heb hier wat voor je, maar je moet beloven dat je hem morgen pas openmaakt” “Ik beloof het” Kim haalt de envelop uit haar jaszak. Opnieuw zoenen ze. “Ik ga je zo missen!” zegt Kim. “Zal ik je naar huis brengen?” vraagt Sander. “Nee doe dat maar niet, dat maakt het nog moeilijker” Ze houden elkaar stevig vast. “Tot over 6 weken Kim” “Tot dan Sander” zegt ze ietwat koel. Hij geeft haar een kus.
Het is half 8 als Sander wakker wordt. De envelop bedekt hij. En opent hem. Eerst verschijnt er een foto van hem en Kim. Hij lacht en beseft dat hij haar nu al mist. Vervolgens haalt hij er een brief uit.
Lieve Sander,
Ten eerste wil ik je bedanken voor de afgelopen weken, ik heb het heerlijk gehad.
Door jou heb ik zelfs serieus overwogen om thuis te blijven, maar toch besloten dit niet te doen.
Want ik weet zeker dat dit de enige kans is die ik krijg om naar Australië te gaan, maar goed daar hebben we het al over gehad.
Ik weet zeker dat ik je ga missen Sander, en ik heb nu voor het eerst het gevoel dat ik van een jongen hou, echt hou dan en dat maakt mijn besluit alleen nog maar moeilijker.
Maar je zult zien Sander, misschien niet gelijk, misschien ook niet binnen een week of binnen een maand, maar uiteindelijk zul je het snappen.
Het is beter als het over is tussen ons Sander, en ik weet dat het pijn doet, dat doet het mij ook, maar ik heb er lang over nagedacht, maar het is het beste, en ik hoop dat jij dat gauw zult inzien, misschien wordt het weer wat tussen ons als ik terug ben, misschien zelfs wel in die weken dat we weer bij elkaar zijn, maar nu is dit echt het beste.
Sander ik hou van je, en hoop dat je me dit vergeeft
Kus
Mij
-----------------------------------------------------------------------------------
laat ff weten hoe je t vond