"depressief" of schop onder je hol, en door

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:10 :
Ja vervang de verslaving van pijn en verdriet door de verslaving aan voel-goed pillen?

Jij vindt dus ook dat iemand met diabetes geen insuline mag spuiten? Een depressie kan volledig een lichamelijke oorzaak hebben. 'Verslaving van pijn en verdriet' is in die gevallen totaal niet aan de orde.
Ook in gevallen waarin een depressie geen volldig lichamelijke oorzaak heeft kan antidepressiva goede ondersteuning bieden bij het 'genezingsproces' (dat zonder medicatie soms heel lang op zich laat wachten of totaal niet op gang komt). Een goede hulpverlener geeft naar medicatie trouwens ook andere hulp, maar medicatie kan er soms voor zorgen dat die andere hulp mogelijk is. Natuurlijk kun je er dan ook voor kiezen om te blijven hangen omdat er geen 'ingang' is, maar wat mij betreft is de keuze voor medicatie (in combinatie met andere hulp) dan toch beter.

En moet niet iedereen verantwoordelijk zijn voor zichzelf...?

[rare kwast]

ik ben t nu toch weer niet met je eens..
sommige mensen zitten zo diep in een depressie dat ze eerst een duwtje de goede kant uit moeten hebben d.m.v medicatie

[Antubis]

Als jij om 3 uur in slaap valt, 's ochtends niet wakker word, 's middags weer in slaap valt tijdens lessen en thuis op de bank, er kan geen glimlach vanaf omdat je je al 7 jaar klote voelt, en als je je dan goed voelt je niet meer kan stoppen met lachen, maar er hoeft maar iets te gebeuren en je ben weer bij je klote gevoel. Zou je dan ook niet even na denken om die medicijnen te gebruiken?
Stel dat je iets lichamelijks had? Zou je dan ook geen pillen nemen om de pijn tegen te gaan?

Je zegt nu dat 1 van de 2 partijen bij de psychiater lui is, en misschien wel allebei? Heb je ooit wel eens gehoord van de sleur doorbreken om iig even op het goede pad te komen door je je iig al niet meer klote te voelen? Als jij je niet meer klote voelt dan is de draai naar beter worden sneller gemaakt.

[Luki]

Misschien ja. Als het door de dokter niet anders is gediagnoseerd na hersenscans etc, dan is het misschien idd iets lichamelijks, en dan moeten er misschien die pillen aan toe komen. Maar voor de niet-lichamelijke gevallen dan? Is het ethisch dat zij pillen krijgen?

En waarom zou een diabetespatient geen insuline mogen gebruiken? Als ze dat niet doen gaan ze dood..

[Antubis]

Wat vind je er niet ethisch aan. Je krijgt geen pillen onder dwang hoor! Tenzij je echt in een gesticht zit, maar daar gaan we niet vanuit. Beide partijen moeten een doktersverklaring tekenen. En het is niet zo dat het op herhalingsrecept is. What's the bloody problem?

[Luki]

WAAROM in fucksname zou je als je geneesbaar bent je probleem uitstellen met pillen???

En het zit niet op herhaalrecept? Hoe kan het dan dat sommige mensen jaren en jaren aan die pillen zitten??

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:22 :
En waarom zou een diabetespatient geen insuline mogen gebruiken? Als ze dat niet doen gaan ze dood..

Ander voorbeeld: iemand met reuma mag geen ontstekingsremmers en pijnstillers gebruiken volgens jou?

Verder begrijp ik ook niet wat er onethisch aan is als je er zelf voor kiest.

[Antubis]

Het is een handige stap om door de sleur heen te komen. Dat HEB ik al gezegd. Anders blijf je in je negatieve bui. En in een negatieve bui is het moeilijk om dingen positief in te zien. Bovendien stel je je probleem niet uit. Zie het als een steun in de rug; je wordt geholpen tijdens medicatie, en er wordt voor gezorgd dat je ze niet meer nodig hebt na een tijdje, omdat je er uit bent gekomen.


(gaat slapen.. ik ziehet morgen wel.)

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:25 :
WAAROM in fucksname zou je als je geneesbaar bent je probleem uitstellen met pillen???

Je kunt het ook andersom zien: die pillen starten en versnellen het genezingsproces. Die pillen zelf stellen sowieso niets uit, dat doet de persoon in kwestie zelf.

Hoe kan het dan dat sommige mensen jaren en jaren aan die pillen zitten??

Daar heb je toch geen herhaalrecept voor nodig...? Een arts kan het steeds opnieuw voorschrijven, als dat nog steeds nodig is.

En jaren aan de pillen zitten kan bv. omdat de oorzaak lichamelijk is of omdat het genezingsproces lang kan duren (en dat staat dan los van de medicatie).

[Luki]

Vergelijk je hier antidepressiva met pijnstillers? Mentale pijnstillers right. Kun je net zo goed elk ander drug gebruiken als die pillen niet gesponsord waren door de zorgsysteem enzo.

[rare kwast]

en om zo een eventuele terugval te voorkomen

[Luki]

En zó ziek zijn de mensen op dit betreffende forum ook weer niet denk ik..

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:30 :
Vergelijk je hier antidepressiva met pijnstillers?

Je moet vooral lezen, wat je wilt lezen.

Ik bedoel dat antidepressiva net als insuline, net als ontstekingsremmers, net als pijnstillers medicijnen zijn. Medicijnen die voor sommige mensen onmisbaar zijn.

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:32 :
En zó ziek zijn de mensen op dit betreffende forum ook weer niet denk ik..

Vind je het heel erg als ik je niet meer serieus neem?

[rare kwast]

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:32 :
En zó ziek zijn de mensen op dit betreffende forum ook weer niet denk ik..

dit vindt ik een hele zielige en zwakke opmerking

[Luki]

Hoezo??? Als je zwaar onder de antidepressiva zit en ook al een goede psycholoog hebt, dan heb je genoeg hulp togg? En als je er dan nog steeds niet door geholpen word dan word je dat zeker niet hier.

Rare kwast, ik ben niet zielig en ook niet zwak. Geen argument, geen woorden meer voor je...

En Leonoor JA, je vergeleek daar antidepressie pillen wel dégelijk met pijnstillers. Zijn het allebei medicijnen.. Oke mij best.. Net als coke medicijn voor onzekere mensen, heroïne medicijn voor ADHD, LSD medicijn voor ontbrekende creativiteit.

[rare kwast]

JIJ weet niet hoe ziek mensen hier zijn of kunnen zijn op dit forum..
tenzij jij in het hoofd van die mensen zit..

ow en ik noemde JOU niet zwak en zielig maar JE OPMERKING

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:39 :
Hoezo??? Als je zwaar onder de antidepressiva zit en ook al een goede psycholoog hebt, dan heb je genoeg hulp togg? En als je er dan nog steeds niet door geholpen word dan word je dat zeker niet hier.

Ik mis de logica geheel. Als je genoeg hulp hebt zou je hier niet meer mogen posten oid? Ik denk dat veel mensen hier niet posten voor de hulp, maar om op de momenten dat ze niet bij hun psycholoog zitten toch ook hun hart even te kunnen luchten. Daarnaast is het niet zo van 'je hebt hulp en het probleem is opgelost', daar gaat heel wat tijd over heen.

En Leonoor JA, je vergeleek daar antidepressie pillen wel dégelijk met pijnstillers.

Dat is wat jij er uithaalt, maar ik vind het prima, als je dat graag wilt lezen.

[rare kwast]

Leonoor schreef op 26-03-2007 @ 21:42 :
Ik mis de logica geheel. Als je genoeg hulp hebt zou je hier niet meer mogen posten oid? Ik denk dat veel mensen hier niet posten voor de hulp, maar om op de momenten dat ze niet bij hun psycholoog zitten toch ook hun hart even te kunnen luchten.

helemaal mee eens

[Luki]

rare kwast schreef op 26-03-2007 @ 21:41 :
JIJ weet niet hoe ziek mensen hier zijn of kunnen zijn op dit forum..
tenzij jij in het hoofd van die mensen zit..

Die mensen laten zichzelf anders aardig goed kennen om in hun hoofd te komen.

Ik mis de logica geheel. Als je genoeg hulp hebt zou je hier niet meer mogen posten oid? Ik denk dat veel mensen hier niet posten voor de hulp, maar om op de momenten dat ze niet bij hun psycholoog zitten toch ook hun hart even te kunnen luchten.

Sure, maar waarom zijn er dan toch zoveel topics die heten iets van "Wat te doen". Of die eindigen met iets in de richting van, "ik ben teneinde raad, iemand suggesties?"

En was het niet beleid op dit forum dat het iets moest zijn discussiewaardig ofzo. Er moet een stelling zijn. "Ik voel me zooooooo naar". Ok is een stelling, maar weinig om over te discussieren.

[rare kwast]

Luki schreef op 26-03-2007 @ 21:49 :
Die mensen laten zichzelf anders aardig goed kennen om in hun hoofd te komen.

dat geeft jou nog niet vrijbaan om zo een opmerking te maken

[Luki]

Rustig eh.. Zie de positiviteit van mijn veronderstelling erin...

[anterx]

Ik heb deze discussie een beetje gevolgd. Nu wil ik even kwijt dat het LJH-topic volgens mij bedoeld is om stoom af te kunnen zonder je schuldig te hoeven voelen over je (tijdelijke of langdurige) negatieve gedachten. Met deze discussie tast je het karakter van het topic een beetje aan vind ik.

[dallie]

anterx schreef op 26-03-2007 @ 22:19 :
Ik heb deze discussie een beetje gevolgd. Nu wil ik even kwijt dat het LJH-topic volgens mij bedoeld is om stoom af te kunnen zonder je schuldig te hoeven voelen over je (tijdelijke of langdurige) negatieve gedachten. Met deze discussie tast je het karakter van het topic een beetje aan vind ik.

Niet mee eens. Hij heeft juist heel netjes een apart topic geopend.

anterx schreef op 26-03-2007 @ 22:19 :
Ik heb deze discussie een beetje gevolgd. Nu wil ik even kwijt dat het LJH-topic volgens mij bedoeld is om stoom af te kunnen zonder je schuldig te hoeven voelen over je (tijdelijke of langdurige) negatieve gedachten. Met deze discussie tast je het karakter van het topic een beetje aan vind ik.

als je beter had gelezen, had je gelezen dat het niet alleen dat topic is waaraan ik de inspiratie had ontleend.

Er zijn vele goede argumenten aangevoerd, mooie discussie....

Ik blijf toch vinden dat ik op sommige momenten wel eens denk: "kom op, het leven is daarbuiten, en wacht niet op je....".

Ik kan wel voorbeelden gaan aanhalen, maar ik denk dat dat door niemand echt gewaardeerd gaat worden, dus daar zal ik me dan niet aan wagen.

[T_ID]

Ik ga voor 'of schop onder je hol, en door'.

[Balance]

Leonoor schreef op 26-03-2007 @ 21:06 :
Ik snap opzich wel wat sterrenmeisje bedoeld...als jij je problemen bij anderen neerlegt, hen er de schuld van geeft, anderen meeneemt in je depressie, enz. dan kan ik me best voorstellen dat je je excuses aanbiedt wanneer je je weer beter voelt...zelf zou ik dat iig zeker doen (ook in 'lichamelijke gevallen' trouwens). Maar wanneer je anderen niet tot 'last' bent (beetje krom geformuleerd, maar goed), dan zie ik er niet echt een reden toe.

Ik zou een excuses niet eens aannemen. Waarom zou je je excuses moeten aanbieden voor iets waar je niks aan kan doen? Het is niet alsof je kiest voor depressief zijn. Mensen hebben zelf al meer dan genoeg last van hun depressie. En ik denk (of eigenlijk durf ik te stellen: weet) dat depressieve mensen altijd hun omgeving erin meeslepen. Maar ondanks dat vind ik een excuses voor een depressie belachelijk.

Balance schreef op 27-03-2007 @ 00:31 :
Ik zou een excuses niet eens aannemen. Waarom zou je je excuses moeten aanbieden voor iets waar je niks aan kan doen? Het is niet alsof je kiest voor depressief zijn. Mensen hebben zelf al meer dan genoeg last van hun depressie. En ik denk (of eigenlijk durf ik te stellen: weet) dat depressieve mensen altijd hun omgeving erin meeslepen. Maar ondanks dat vind ik een excuses voor een depressie belachelijk.

ik niet... sommige mensen behandelen je daardoor namelijk echt als stront. en ziek of niet ziek, ik vind dat erg

Ik sluit me grotendeels aan bij Luki, als het gaat om medicijngebruik.

Pillen zijn alleen maar symthoombestrijding, ze kunnen tijdelijk helpen maar bieden zeker geen oplossing. (ik heb het hier dan wel over geesteziektes, zonder directe lichamelijke gevolgen)
Als een arts/psychiater tegen je zegt dat je het niet op eigen kracht kan, maar alleen met behulp van pillen, dan geef je iemand op in mijn ogen.

Ik heb 2 jaar pillen geslikt. anitdepressiva, antipsychotica, dexamfetamine. De psychiater die dat aan mij voorschreef, heeft gezegd dat ik voor de rest van mijn leven pillen zou moeten slikken.
Dat heb ik nooit willen geloven, en ben dan ook met de medicijnen gestopt.
Het gaat sinds die tijd wel iets beter (hoewel ik soms terug val maar dat was ook zo tijdens mijn medicijngebruik), maar zeker niet slechter.
Die pillen zorgen ervoor (iig bij mij), dat je nauwelijks nog iets denkt of voelt.
Ik wilde me dan toch liever slecht voelen dan niks voelen.

Pillen(ik bedoel dus nog steeds medicijnen voor geesteziektes) worden in mijn ogen veel te snel en veel te makkelijk voorgeschreven.

Naojan schreef op 27-03-2007 @ 00:42 :
[B]Ik sluit me grotendeels aan bij Luki, als het gaat om medicijngebruik.

Pillen zijn alleen maar symthoombestrijding, ze kunnen tijdelijk helpen maar bieden zeker geen oplossing. (ik heb het hier dan wel over geesteziektes, zonder directe lichamelijke gevolgen)
Als een arts/psychiater tegen je zegt dat je het niet op eigen kracht kan, maar alleen met behulp van pillen, dan geef je iemand op in mijn ogen.

waarom iemand opgeven als je met medicatie begint?? Juist niet.
Er worden geen mensen opgegeven, tenzij bij terminale ziektes, de rest van het opgeven gebeurt door de mensen die er zelf een einde aan maken....

[Balance]

sterrenmeisje schreef op 27-03-2007 @ 00:36 :
ik niet... sommige mensen behandelen je daardoor namelijk echt als stront. en ziek of niet ziek, ik vind dat erg

Tuurlijk is dat erg, maar je gaat iemand in een rolstoel toch ook niet kwalijk nemen dat je hem moet duwen? Het is een aparte vergelijking en het is natuurlijk niet helemaal hetzelfde, maar ik gebruik hem om aan te geven dat die gene niet anders kan en het zelf waarschijnlijk ook veel liever anders zou zien.

[Smokin']

Louis Armstrong schreef op 26-03-2007 @ 09:36 :
Dit topic open ik eigenlijk aan de hand van andere topics en het Lucht je Hart Topic...

Zeker in het LJH topic valt mij op dat het lijkt alsof ( en ik herhaal Lijkt ) mensen heel erg zitten te navelstaren. Helemaal niet verder willen en kunnen denken dan de eigen ego. En op die manier alle kleine ongemakjes enorm uitvergroten.

Het lijkt erop dat mensen zichzelf al heel snel het predikaat depressief geven.

Depressie is een ziekte, en die dient door artsen vastgesteld te worden, en daaraan dient gewerkt te worden, ( icm medicatie ).

Nogmaals: moodswings ( ik haat dergelijke damesblaadjes termen eigenlijk ) en tijdelijke dipjes, kan ik me heel goed voorstellen, en die heb ik ook. Maar ik krijg het idee dat mensen wel erg gemakkelijk blijven hangen in die buien

Nu zou ik graag willen weten wat mensen beweegt om zo ontzettend naar zichzelf te staren, en alles wat ze tegen komen onder een vergrootglas te leggen.

Let wel: ik wil hier geen mensen mee aanvallen. Gewoon nieuwsgierigheid.

.

Goed topic Louis!

Naojan schreef op 27-03-2007 @ 00:42 :
Ik sluit me grotendeels aan bij Luki, als het gaat om medicijngebruik.

Pillen zijn alleen maar symthoombestrijding, ze kunnen tijdelijk helpen maar bieden zeker geen oplossing.

Ze bieden op zichzelf geen oplossing, maar geven wél dat duwtje dat veel mensen nodig hebben. Daarom is het ook zo belangrijk om naast medicatie ook hulp van een psychiater te hebben. Die combinatie biedt wel een oplossing. Voor veel mensen is alleen hulp van een psycholoog/psychiater niet voldoende, het gaat dus echt om die combinatie.

Verder snap ik de kritiek op het topic niet en vind ik het dus enorm overdreven.
Ik lees nooit iets als 'oooh, ik ben zo depressief, want ik had vandaag een 5 voor engels!'. Mensen schrijven iets van zich af, en de laatste tijd komen er ook veel positieve berichten bij.

Luki schreef op 26-03-2007 @ 18:07 :
Je kan schrijven aan jezelf in je dagboek en jezelf proberen te verbeteren.
Als je schrijft op een forum hetzelfde wat je zou schrijven in je dagboek wat zoek je dan eigenlijk?

En depressie is een lachertje, ik zie het zo... Iedereen heeft de keuze om zijn eigen leven en ook eigen gevoelens in eigen hand te nemen. Of je maakt geen keuzes, dan ben je als een blad van een boom.

Hoe dan ook.. Geen vooruitgang == stilstand.

Jha togg?

Volgens mij heb jij het niet helemaal begrepen. En dat snap ik nog wel, ook - vroegah dacht ik ook dat mensen die depressief waren, zich een beetje aanstelden of te veel bleven hangen in hun gevoelens. Lichte winterdepressie -> voila, ik snap een heel stuk beter hoe moeilijk het is. Je doet álles om te proberen je beter te voelen, je gaat op pad, je probeert het uit te leggen aan mensen - en nóg voel je je lusteloos, leeg, kut, zonder reden, zonder dat je er vat op kunt krijgen. Je hebt je gevoel gewoon absoluut niet onder controle. Om te zeggen dat je daarvoor kiest, vind ik nogal naïef. Maak het eerst maar eens mee voor je zo'n oordeel velt.

Balance schreef op 27-03-2007 @ 09:43 :
Tuurlijk is dat erg, maar je gaat iemand in een rolstoel toch ook niet kwalijk nemen dat je hem moet duwen? Het is een aparte vergelijking en het is natuurlijk niet helemaal hetzelfde, maar ik gebruik hem om aan te geven dat die gene niet anders kan en het zelf waarschijnlijk ook veel liever anders zou zien.

ik snap wel dat mensen niet zo willen doen en niet zo willen zijn, maar ze doen het wel. en iemand met een depressie is absoluut niet ontoerekeningsvatbaar of iets dergelijks. ze vertonen ander gedrag door andere gedachten, maar er bestaat ook zoiets als vrije wil. depressieve personen hoeven idd mensen niet tot last te zijn, en ik vind het ook helemaal niet erg als iemand tegen me aan klaagt of zeurt of weetikhet, maar soms, heel soms, ben je dat zat. vooral als je ook nog eens niks goed kan doen in de anders ogen.
en als de persoon in de rolstoel zou klagen over mijn duwgedrag zou ik hem ook het liefst in de grond laten zakken om eerlijk te zijn.

[da leentjuh]

Morgan schreef op 27-03-2007 @ 11:29 :
Volgens mij heb jij het niet helemaal begrepen. En dat snap ik nog wel, ook - vroegah dacht ik ook dat mensen die depressief waren, zich een beetje aanstelden of te veel bleven hangen in hun gevoelens. Lichte winterdepressie -> voila, ik snap een heel stuk beter hoe moeilijk het is. Je doet álles om te proberen je beter te voelen, je gaat op pad, je probeert het uit te leggen aan mensen - en nóg voel je je lusteloos, leeg, kut, zonder reden, zonder dat je er vat op kunt krijgen. Je hebt je gevoel gewoon absoluut niet onder controle. Om te zeggen dat je daarvoor kiest, vind ik nogal naïef. Maak het eerst maar eens mee voor je zo'n oordeel velt.

Idd.

En over dat excuses aanbieden: ik voel me enórm schuldig over het feit dat ik iedereen 'tot last' ben en dat vertel ik ze ook.

Verder vind ik ook de kritiek op het topic overdreven, er zitten behoorlijk wat mensen die echt wel serieuze problemen hebben, velen hebben ook wel hulp. (ikzelf ook)

En als je een depressie 'wilt' of 'faket' (wat volgens mij toch vrij lastig is, maar dat terzijde) heb je ook een mentale afwijking en hulp nodig.

sterrenmeisje schreef op 27-03-2007 @ 16:27 :
ik snap wel dat mensen niet zo willen doen en niet zo willen doen, maar ze doen het wel. en iemand met een depressie is absoluut niet ontoerekeningsvatbaar of iets dergelijks. ze vertonen ander gedrag door andere gedachten, maar er bestaat ook zoiets als vrije wil. depressieve personen hoeven idd mensen niet tot last te zijn, en ik vind het ook helemaal niet erg als iemand tegen me aan klaagt of zeurt of weetikhet, maar soms, heel soms, ben je dat zat. vooral als je ook nog eens niks goed kan doen in de anders ogen.
en als de persoon in de rolstoel zou klagen over mijn duwgedrag zou ik hem ook het liefst in de grond laten zakken om eerlijk te zijn.

Dat vind ik veel te kort door de bocht. Als je depressief bent betekent dat niet dat je telkens maar zeurt, en maar vindt dat mensen om je heen alles fout doen. Sommige mensen zeuren, sommige niet. Hoe verschillend mensen zijn, zo verschillend zijn depressieve mensen ook. Ook de opmerking van 'vrije wil' vind ik gek. Je kan niet zomaar kiezen voor mentale gezondheid.

In het LJH-topic wordt er soms misschien bovenmatig geklaagd, maar dat komt ook door de aard van het topic; wanneer iemand iets vervelends overkomt, dan wil je dat even kwijt, en daar is dat topic uitermate geschikt voor.

Andijvie schreef op 27-03-2007 @ 16:35 :
Dat vind ik veel te kort door de bocht. Als je depressief bent betekent dat niet dat je telkens maar zeurt, en maar vindt dat mensen om je heen alles fout doen. Sommige mensen zeuren, sommige niet. Hoe verschillend mensen zijn, zo verschillend zijn depressieve mensen ook. Ook de opmerking van 'vrije wil' vind ik gek. Je kan niet zomaar kiezen voor mentale gezondheid.

In het LJH-topic wordt er soms misschien bovenmatig geklaagd, maar dat komt ook door de aard van het topic; wanneer iemand iets vervelends overkomt, dan wil je dat even kwijt, en daar is dat topic uitermate geschikt voor.

ik heb ook al in mijn eerste post hier gezegd dat ik dit baseer op de mensen in mijn directe omgeving, de mensen op het LJH lijken me juist erg goed met de situatie om te gaan. en natuurlijk zeuren depressieve mensen niet alleen, maar als ik alles hier gedetailleerd moet gaan uitleggen krijg je wel heel lange posts.

sterrenmeisje schreef op 27-03-2007 @ 16:27 :
ik snap wel dat mensen niet zo willen doen en niet zo willen doen, maar ze doen het wel. en iemand met een depressie is absoluut niet ontoerekeningsvatbaar of iets dergelijks. ze vertonen ander gedrag door andere gedachten, maar er bestaat ook zoiets als vrije wil. depressieve personen hoeven idd mensen niet tot last te zijn, en ik vind het ook helemaal niet erg als iemand tegen me aan klaagt of zeurt of weetikhet, maar soms, heel soms, ben je dat zat. vooral als je ook nog eens niks goed kan doen in de anders ogen.
en als de persoon in de rolstoel zou klagen over mijn duwgedrag zou ik hem ook het liefst in de grond laten zakken om eerlijk te zijn.

Over dat vrije wil ben ik het niet helemaal eens. Iemand kiest er niet voor om zich constant kut/leeg/name it te voelen...
Maar, een depressief iemand moet wel rekening houden met andere mensen (wat heel moeilijk is als je heel down bent). Dat je het soms zat bent om verhalen aan te horen, is heel menselijk. Het is namelijk niet niks om zulke zware verhalen te horen.

Naojan schreef op 27-03-2007 @ 16:38 :
Over dat vrije wil ben ik het niet helemaal eens. Iemand kiest er niet voor om zich constant kut/leeg/name it te voelen...
Maar, een depressief iemand moet wel rekening houden met andere mensen (wat heel moeilijk is als je heel down bent). Dat je het soms zat bent om verhalen aan te horen, is heel menselijk. Het is namelijk niet niks om zulke zware verhalen te horen.

dat bedoel ik inderdaad, en mey vrije wil heb ik het over het gedrag, niet het gevoel. niemand wil zich kut voelen, dat is logisch, maar je kan wel tot op zekere hoogte kiezen hoe je daar mee om gaat...

sterrenmeisje schreef op 27-03-2007 @ 16:45 :
dat bedoel ik inderdaad, en mey vrije wil heb ik het over het gedrag, niet het gevoel. niemand wil zich kut voelen, dat is logisch, maar je kan wel tot op zekere hoogte kiezen hoe je daar mee om gaat...

oh dan snap ik het
ik ben het met je eens...en als iemand zich dan toch buitensporig gedraagt, moet hij later wel bereid zijn om kritisch naar zijn gedrag te kijken en evt. excuses aan te bieden.

Soms ben ik namelijk ook in een 'bui' waar er geen land met me te bezeilen is....ik word dan hysterisch en woedend.
Als ik wat bekoeld ben kan ik wel weer normaal doen, maar het is voor mij van groot belang dat ik mensen daarvoor mijn excuses aanbied...
Aan de andere kant ga ik met mensen om die rekening willen houden met mijn 'buien', dat is ook belangrijk.
wisselwerking

Naojan schreef op 27-03-2007 @ 16:50 :
oh dan snap ik het
ik ben het met je eens...en als iemand zich dan toch buitensporig gedraagt, moet hij later wel bereid zijn om kritisch naar zijn gedrag te kijken en evt. excuses aan te bieden.

Soms ben ik namelijk ook in een 'bui' waar er geen land met me te bezeilen is....ik word dan hysterisch en woedend.
Als ik wat bekoeld ben kan ik wel weer normaal doen, maar het is voor mij van groot belang dat ik mensen daarvoor mijn excuses aanbied...
Aan de andere kant ga ik met mensen om die rekening willen houden met mijn 'buien', dat is ook belangrijk.
wisselwerking

dat heb ik precies zo!

[Volk]

Ikzelf heb ook een zware depressie gehad een tijdje terug. En dan vind ik nog steeds dat mensen zich aanstellen, zich belachelijk druk maken om kleine dingen. Mensen moeten de dingen niet zo negatief bekijken. En zeker niet alleen kijken naar de slechte dingen.

Verder ben ik het met Naojan eens wat pillen betreft en dat het iemand opgeven is.

[Fantôme]

Antubis schreef op 26-03-2007 @ 21:02 :
Excuses aanbieden is wat anders dan iemand bedanken voor wat diegene heeft gedaan in die periode voor je. Dat zijn 2 verschillende dingen. Wat moon zegt. Je verontschuldigd je toch ook niet als je je been gebroken hebt en iemand anders moet je rondrijden of (op school) je tas dragen oid?
Je bedankt diegene.

je haalt me de woorden uit de mond

Volk schreef op 27-03-2007 @ 20:56 :
Mensen moeten de dingen niet zo negatief bekijken. En zeker niet alleen kijken naar de slechte dingen.

Hoe deed jij dat tijdens je depressie? (Met name dat eerste.)

[Volk]

Leonoor schreef op 27-03-2007 @ 21:39 :
Hoe deed jij dat tijdens je depressie? (Met name dat eerste.)

Zo positief mogelijk zijn. Als ik het dan kut vond dat het bewolkt was probeerde ik de positieve kant ervan in te zien, namelijk dat ik tenminste geen felle zon in m'n ogen was. Van dat soort dingetjes. Het is maar een simpel voorbeeld, maar uit alles is iets positiefs te halen. En daar wil je misschien helemaal niet aan denken en het is heel moeilijk om daar aan te denken, soms moet iemand anders het voor je bedenken, dan zoveel mogelijk proberen vast te houden aan het positieve. Gewoon het leven anders gaan bekijken. Doet pijn, maar is noodzakelijk

Volk schreef op 27-03-2007 @ 20:56 :
Ikzelf heb ook een zware depressie gehad een tijdje terug. En dan vind ik nog steeds dat mensen zich aanstellen, zich belachelijk druk maken om kleine dingen. Mensen moeten de dingen niet zo negatief bekijken. En zeker niet alleen kijken naar de slechte dingen.

Da's net zoiets als zeggen tegen iemand in een psychose: "Nee joh, die stemmen zijn niet echt, hoor." Of tegen iemand met anorexia dat ie gewoon moet eten. Natuurlijk komt het daar uiteindelijk op neer, maar dat weet diegene zelf ook heus wel. Alsof je voor je lol negatief gaat lopen doen.

Volk schreef op 27-03-2007 @ 21:47 :
Doet pijn, maar is noodzakelijk

Er in blijven hangen doet meer en vooral langer pijn, denk ik.
(Ik ben het trouwens wel met je eens, hoor. )

Morgan schreef op 27-03-2007 @ 21:50 :
maar dat weet diegene zelf ook heus wel. Alsof je voor je lol negatief gaat lopen doen.

Ik weet niet zo zeker of iedereen dat echt weet. En of iedereen dat ook echt probeert. Enz. En in mijn ogen heeft dat niet zo zeer met het wel/niet voor de lol iets doen te maken.

Leonoor schreef op 27-03-2007 @ 21:52 :
Ik weet niet zo zeker of iedereen dat echt weet. En of iedereen dat ook echt probeert. Enz. En in mijn ogen heeft dat niet zo zeer met het wel/niet voor de lol iets doen te maken.

Hm, nou ja, als ze dat niet weten, dan mag het ze wel verteld worden. Kan me het nauwelijks voorstellen alleen.