Brief aan God

Lieve God,

Laten we eens praten zoals oude vrienden kunnen doen die elkaar lang niet hebben gezien. Laten we herinneringen ophalen aan goede oude tijden en zeggen dat we oud worden, samen opscheppen over ons succes en nonchalant doen over onze teleurstellingen in het leven.
Het is al weer een tijdje geleden dat ik u geschreven heb en zoals altijd heb ik weer dezelfde reden: ik maak me zorgen.
Vorige week moest ik plots denken aan het verhaal over Daniël in de leeuwenkuil. Omdat hij een rotsvast vertrouwen in U had werd hij niet aan stukken gesleurd door de leeuwen, maar zat hij de hele nacht op zijn dooie gemak met tamme leeuwen.
Deze gedachte achtervolgt me nu al een paar dagen en beangstigt me nogal omdat ik denk dat de leeuwen mij in een soort gelijke situatie genadeloos zouden verscheuren.

Soms fantaseer ik er wel eens over dat U al mijn leugens, overspelig gedrag en mijn zwaktes elke nacht weer opnieuw, door het toilet spoelt zodat ik elke morgen met een schone lei kan beginnen. Maar als ik daar iets langer door over fantaseer denk ik: ‘God zal vast wel geen toilet hebben, en als hij er eentje heeft waar hij elke nacht al mij zonden doorheen spoelt dan zal dat toilet nu wel verstopt zitten. ‘
God waarom motiveert U me niet meer? Waarom wijst u me soms de verkeerde weg en laat u me op plaatsen komen waar ik niet moet zijn?
Waarom stelt u me voor aan de verkeerde mensen en laat u diezelfde mensen ervoor zorgen dat ik verkeerde dingen doe?.
U weet als geen ander welke kant ik op wil in mijn leven U heeft me er zelf over laten dromen, nou stuur me dan naar die richting!
Ergens in de hemel moet een script zijn van mijn leven, wilt U het hier en daar aanpassen, opleuken en de kleine schoonheidsfoutjes eruit halen?. Ik zou u tot in de eeuwigheid dankbaar zijn.
Het valt me op dat ik U eigenlijk alleen stoor als het wat minder met me gaat en ik vraag u ook meer dan dat ik u bedank voor alles. Zeg eens eerlijk God, stoort U zich wel eens aan dat hebberige gedrag van mij?
Het is toch eigenlijk ook wel vreemd dat ik U wel de huid vol scheld als ik een bord met pannenkoeken laat vallen, maar nooit bedank als ik een lekker biefstukje eet.
Misschien is een bijna-doodervaring wel een goed idee voor mij, dat U me gewoon een flinke waarschuwing geeft en me dan weer laat gaan.

Volgens mijn vader ben ik dom dat ik niet met u samenwerk. Mijn vader vertelde me dat u mij een blik kunt geven die er voor zou kunnen zorgen dat ik dingen zie die andere mensen niet opmerken. Volgens mijn vader kunnen we samen de wereld veroveren, U als aangever en ik als fotograaf. Het enige wat ik hoef te doen is in U te gaan geloven. Hij vertelt zoveel prachtige dingen over het geloof dat ik me soms wel stom voel dat ik we nog niet samenwerken. Als mijn vader het heeft over de wereld veroveren met U zou ik het liefst gelijk op het vliegtuig stappen, maar naderhand denk ik: ‘Er zijn toch ook genoeg goede fotografen die niet christelijk zijn? En waarom zijn al die letters in de bijbel zo klein ?' . Er moet ergens een addertje zitten.
Voor mijn gevoel moet ik er zoveel dingen voor opgeven om een goed christen te worden. U gaat me verwachten in de kerk, ik mag niet meer dronken worden, u verwacht dat ik tot u spreek, en u verwacht dat ik geen seks heb voor het huwelijk. Het is zoveel makkelijker om daar mee pas te beginnen als ik kaal, dik en 56 ben, maar ik weet dat het zo helaas niet werkt. Ik was niet van plan om morgen onder een bus te lopen maar mocht het gebeuren dan wil ik dat U op de hoogte bent van mijn twijfels. Misschien hoort twijfelen ook wel bij het geloof en moet ik niet teveel naar andere mensen kijken. Maar u zult me nog wat extra tijd moeten geven, me nog even mijn gang moeten laten gaan.

In de tijd dat het nog redelijk aan was tussen ons en we zelfs samen op vakantie gingen, voelde ik me wel redelijk gelukkig.
Ik had toen in ieder geval minder de behoefte om me zorgen te maken over mijn eigen twijfels, daar zouden we samen wel uitkomen. In die tijd zag ik U voor het eerst in mijn leven als iemand met wie je ook wel aardig kon lachen, en iemand met wie ik doelen kon bereiken. Het was de tijd dat ik regelmatig hardop tegen U praatte, maar die periode is overgeslagen in een periode van fluisteren naar U, en het is nu zo zelfs zo erg dat ik U alleen nog maar durf te schrijven.
Ik ging op vakantie met een rugzak vol vragen, in de hoop dat ik terug zou keren met een rugzak vol antwoorden. Misschien was ik wel te hebberig, te erg op zoek en echte antwoorden heb ik in die vakantie dan ook niet van U gehad, hoe graag ik dat ook wilde.
Ik herinner me nog wel het moment dat u in de bus op mijn schouder tikte en mij de geweldige bergpartijen in Zuid- Frankrijk liet zien en tegen me zei: ‘Je moet maar niet dat je ook maar wat voorstelt Daan. ‘ Dat was een nederig gevoel , en zorgde ervoor dat ik me heel klein voelde tussen al die bergen van U.
Exact hetzelfde gevoel wil ik ook krijgen als ik aan u denkt en wanneer ik in mijn kamer zit in Amsterdam , en niet tussen de bergtoppen in Zuid- Frankrijk.
Ik wil een gevoel van gelukzaligheid kunnen oproepen als ik aan U denk, en niet een gevoel van twijfel. Ik wil graag dat U trots op me kunt zijn.

Het is makkelijk fantaseren over die hemel van U, ik heb er genees drank of een verliefd gevoel bij nodig. Het zou me niets verbazen als er in de hemel nog instrumenten zijn die we hier nog niet kennen, of dat engelen onderling gewoon verliefd blijken te kunnen worden op elkaar. In mijn ogen is de hemel een heel groot bos op een lente dag, ruikend naar abrikozen en de handcrème van mijn moeder. In de hemel bestaat geen tijd en volgens mij houden alle te jong gestorven kinderen lampionnen optochten en springtouw wedstrijden op het dorpsplein. Op het dorpsplein waar het altijd ruikt naar vers gebakken appeltaart kent niemand angst, pijn of verdriet en staan de klokken altijd op half twee 's middags.
Die hemel van U, waar je kunt kiezen tussen duizend soorten jam bij het ontbijt en waar de schone was het hele jaar door gewoon buiten hangt, volgens mij staat precies dezelfde hemel mij wel.
Gek toch dat ik me vrij gedetailleerd een voorstelling kan maken over de hemel terwijl ik me van de hel helemaal niets kan voorstellen.
Het enige wat ik ooit over de hel las waren nare dingen zoals pijn, vlammen, en eeuwige honger.
Ze zeggen dat als ik later voor u sta, u de keuze maakt tussen twee deuren een deur naar de hemel en een deur naar de hel.
Lieve God , u weet hoe ik gek ik ben op abrikozen en lampionnenoptochten, mocht het later zo ver zijn wilt U daar later alstublieft rekening mee houden?

Veel liefs,

Daniël

[Euryalo]

wauw. Ik vind het heel mooi...misschien vooral om de inhoud

is het autobiografisch?

[Remma]

Erg mooi geschreven inderdaad.

[Boebsie]

Wow je hebt echt aanleg, ik had echt de drang om door te lezen.
Mooi hoe je zoiets complex als het "geloven" zo diep maar tegelijkertijd zo luchtig kan beschrijven.

Keep up the good work

[Blaatkop]

Het hele stuk vind ik echt zeer indrukwekkend en goed geschreven. Alleen de laatste regel is voor mij echt een ANTI-climax, en getuigt naar mijns inziens ook van weinig oprecht respect waar je in de rest van je brief wel blijk van geeft.

[mumumumumugen]

Ik vind dat jij zeer mooi schrijftalent bezit. Alleen ben ik een fockin atheist en dus geloof ik niet in jouw mooie taal

Ah. Niet dat ik niet vaker een stille lezer ben wilde ik toch even melden dat ik dit oprecht een goed stuk vind. Er zit een vleugje humor en zelfspot in ( tenminste, zo komt het over ). Eigenlijk alles wel wat een goed stuk in zich moet hebben

Wat ik wilde bereiken met deze reactie? Eigenlijk niets.
ik geloof niet zo zeer in God, maar ik heb wel bewondering voor de mensen die dat kunnen - en twijfelen, ach iedereen zegt dat dat erbij hoort.
Ik weet 't niet. Zelf twijfel ik aan alles en nog wat, misschien dat het stuk me daarom ook wel aansprak

Nou genoeg gezeurd. Lacht

fijne avond nog, liefs.

[Soapsie]

Ik ben het helemaal eens met de voorgaande reacties. Je hebt het goed en aanlokkelijk verwoord, ik móést verder lezen. Je taalgebruik en zinsvorming vind ik ook erg prettig.
Ondanks dat ik ook een atheïst ben, word ik wel een beetje dromerig van deze hemel-beelden...

[Charlottetje]

netjes. wat serieuzer dan sommige andere verhalen van je.
trouwens, opmerking over al je verhalen: soms zijn er woorden weggevallen of staan er woorden dubbel, kloppen sommige leestekens niet etc. zou mooi zijn als je daar eens op zou letten.
ik denk dat ik andere verhalen van je mooier kan vinden. ook je soms wat filosofische treinbrieven. deze vind ik net iets te veel vragend en alsof ik 'gedwongen' wordt om dit te zien als 'stof tot nadenken' zoiets.
maar prima verhaal opzich.
vond cleo beter.