20-03-2004, 23:54
|
||
|
Citaat:
(En nu niet meer offtopic...  )
__________________
I like my new bunny suit
|
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
21-03-2004, 08:17
|
|
Verwijderd
|
arg ik word gek. gisteravond musical geoefend, vandaag weer de hele dag en concert vanavond. vorig weekend ook straks weer school.ik heb er echt geen zin meer in. ik heb niet het gevoel dati k weekend heb ofzow. nou ja niet zo zeuren nu!!!
|
|
21-03-2004, 09:39
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
21-03-2004, 11:00
|
|
|
Ik ben dr al kwijt, aan die pillen. Die vrouw die daar zit is niet mijn moeder.. Het besef dat zij dat wel is, doet pijn... En geen pijnstiller die, die pijn wegneemt..
Laatst gewijzigd op 21-03-2004 om 11:26. |
|
21-03-2004, 11:26
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
21-03-2004, 11:29
|
||
|
|
Citaat:
 *knuffelt* |
|
|
21-03-2004, 11:37
|
||
|
Citaat:
t gaat nu btw wel wat beter, ik ben nl donderdag bij hem langsgeweest en we hebben goed gepraat, zelfs een tijd gewoon elkaar vastgehouden en geknuffeld, wetend dat we er allebei onwijs behoefte aan hadden...misschien dat de buitenwereld dat vreemd vind, maar who cares? zolang wij er maar gelukkig van worden...
__________________
Goedemiddag, dit is het eindpunt van deze trein. Denkt u bij het uitstappen aan uw bagage. Ik wens u nog een prettige dag
|
|
|
21-03-2004, 11:40
|
||
|
Citaat:
ouders weg om 11 uur, die ben ik kwijt tot vrijdagmiddag  de hond is ook mee nu moet ik me gaan aankleden dan koken en vanmiddag naar verjaardag van peetoom eigelijk helemaal geen zin in, maja 
|
|
|
21-03-2004, 11:40
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Goedemiddag, dit is het eindpunt van deze trein. Denkt u bij het uitstappen aan uw bagage. Ik wens u nog een prettige dag
|
|
|
21-03-2004, 11:46
|
|
Verwijderd
|
we mailen weer
hij heeft gister echt laten weten dat t niet meer goedkomt als vriend/vriendin. het deed pijn om te lezen, omdat het bevestigd wat ik al weet. En als ik t zo zeg enzo dan maakt het me niet zo veel uit, want ik wist het al en ik vind het ook goed zo. Ik accepteer het en hoop dat de vriendschap die we nog hebben blijft.. |
|
21-03-2004, 16:03
|
|
Verwijderd
|
ben gister naar venray geweest, opendag van het vincent van gogh instituut. de adolescenten kliniek was niet open, maar ik heb wel het terrein gezien en het pmt-gebouw en een workshop muziektherapie gedaan. het lijkt erop dat het allemaal hele goede therapeuten zijn enzo, heb nog iemand gesproken die me iets meer van de ak kon vertellen, was wel fijn. daarna zijn we (mijn ouders en mijn vriendin) naar utrecht gereden, daar zijn mijn vriendin en ik uitgestapt, we wouden eigenlijk nog gaan shoppen maar het was al 10 voor 5
 .mijn ouders hadden een feest in amsterdan. miek en ik hebben wat gegeten en gedronken en een beetje de stad verkent en savonds reden we met zijn allen weer terug naar huis. het was een leerzaam en leuk dagje .
|
|
21-03-2004, 20:27
|
|
Verwijderd
|
Nou, even informeren hoe het gaat. Het is dus een moeilijke week geweest en vooral een rare vrijdag. Maar het gaat echt steeds beter met me en dat vind ik wel een beetje raar ook.
Het is nu precies een week uit. Een raar idee. Het lijkt al veel langer. Maar ik kan het wel accepteren en dat komt door hem ook mede. Ik had een gesprek met iemand op msn en die vroeg mij of ik niet meer met hem wou knuffelen, niet meer met hem wou vrijen, niet meer alles met hem zou willen delen. Ja, tuurlijk zou ik dat wel willen, maar het is gewoon niet meer zo. Ik knuffel nog steeds met hem en deel nu alles als vrienden in plaats als ‘geliefden’. En dat vrijen, jammer.. En ik zal het ook wel missen, maar dat is nu eenmaal zo. En wat als ie nu een ander krijgt? Dan doet dat even pijn, maar dan ben ik wel blij voor hem, want ik wil hem gelukkig zien en als hij niet gelukkig is met mij, dan moet hij vooral niet met mij doorgaan of bij me blijven. Ze vertelde mij dat zij, na het uitgaan van haar relatie, nog steeds de gedachte heeft van: IK wil degene zijn die met hem vrijt en hem aanraakt en alles met hem deelt. En niemand anders. Zelf heb ik nu een beetje de instelling van: that are things you have to let go to sometimes, Dat heb ik nu nog een beetje, bang dat ie meer lol heeft zonder mij en dat ie niet meer aan me denkt enzo, maar ik weet dat als ik dat laat overheersen, onze vrienschap ook kapot gaat. En dat is het laatste wat ik wil. Niet lullig richting haar hoor, maar om even te illustreren hoe mijn zicht op alles is enzo. Want tenslotte is iedere situatie en ieder mens anders.. Ja, er zijn elke dag zijn moeilijke momenten, tot nu toe in ieder geval. En dat zal, vrees ik, ook nog wel even blijven, maar ja, wat moet ik anders. Elke dag denk ik aan dingen en aan dingen die me niet duidelijk zijn, maar ook geef ik mezelf op een slecht moment van dingen de schuld en zoek ik de oorzaak bij mezelf. Dat hoort er vast ook bij. Ik heb vandaag een goed gesprek gehad met een vriend van hem, wat dus ook een goede vriend van mij is geworden (op t laatst zei ie: je hebt mn nummer, dus je weet t… echt lief) en hij zei dat ik m maar even met rust moest laten over het onderwerp ‘ons’. Dat vind ik zelf heel lastig, omdat ik nog met zoveel vragen zit die niet beantwoord zijn. Zo had ik hem vrijdag een mail gestuurd en hij had een mail terug gestuurd, waarin hij ook heel eerlijk was en duidelijk maakte dat het niet zo slim is om te gaan hopen, en dat waardeer ik erg. Het doet pijn om te lezen natuurlijk, maar het is duidelijk en ik kan er wat mee. En de hoop was niet zo heel groot, maar het maakt ook de acceptatie wat makkelijker voor mijzelf. Maar ik had dus daarop gereageerd, en hij zei dat hij wel terug zou mailen. Nu is hij gisteren dus uit geweest etc, en hij heeft niet meer gereageerd en gemaild. En ja, dan zit ik toch nog wel met de vragen die ook daarin stonden. En ja, wat moet je dan? Het vragen? Of niet? Momenteel laat ik t maar even rusten, maar een vriend zegt dan ook weer tegen me: denk aan jezelf.. je denkt al zo vaak aan anderen.. Tweestrijd dus in mijzelf. Vooral omdat ik het beste wil voor onze vriendschap. Maarja, hem even met rust laten zal wel het beste zijn, maar ik vind het ook zo verdomde moeilijk.. We zullen het wel zien.. Zucht.. |
|
21-03-2004, 20:38
|
|
|
|
Mag ik heel hard gillen???
|
|
21-03-2004, 20:39
|
|
Verwijderd
|
ga je gang
|
|
21-03-2004, 20:42
|
||
|
Citaat:
 (tenzij je ineens mn buurmeisje blijkt te zijn! 
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
21-03-2004, 21:27
|
|
|
mn oma ligt op sterven. en ik ben zo stom dat ik zit te internetten..
__________________
Ik heb een geheugen als een......uh.....een...... je weet wel, zo'n ding met gaatjes
|
|
21-03-2004, 22:13
|
|
|
Waarom kan ik me altijd pas op het állerlaatste moment concentreren? De hele dag heb ik gedissocieerd, gehuild, rondgehangen. Alles, behalve leren. Nu is het avond en begint het leren te lukken. Weer lang doorgaan vannacht? Maar ik wil dat niet meer!
Blijkbaar helpt het als ik alleen ben, of het idéé heb dat ik alleen ben. Toen mijn ouders vanmiddag een paar uur weg waren, kon ik me redelijk concentreren. Toen ze terugkwamen, lukte het niet meer (ook niet als ik boven ging zitten) Denk dat het ook zo werkt met 's nachts leren; ik heb het rijk dan voor mij alleen en hoef niet steeds op hen te letten/op m'n hoede te zijn. Maar pffffffff, ik word er ziek van als ik weer de hele week 's nachts moet leren! Ik ben al zo afwezig steeds, als ik dan ook nog moe ben, kan ik die proefwerken wel vergeten omdat ik dan te vaag/moe ben om de vraag te lezen. Vanmiddag belde mijn beste vriendin en ze vertelde dat ze de laatste tijd erg destructief is ingesteld. Ze vertelde dat ze licht automutileerde. Ik schrok, wist dat niet en had het ook niet verwacht van haar. Het brengt me weer terug naar de tijd dat ik dat zelf ook deed. Ze lijkt steeds meer negatieve dingen van mij over te nemen ofzo. Dissociatie, automutilatie, mensen afstoten. Ik maak me zorgen om d'r, ik wil niet dat ze door het leven gaat als ik. Ik zou het haar zo graag allemaal besparen, alles voor haar oplossen. Maar dat kan niet en dat geeft me een machteloos gevoel. Zelf ben ik erg ver weg, voel mijn lijf bijna niet. De hete kruik die ik onder m'n voeten had liggen voelde ik wel, maar het leek niet bij mij te horen. Ik voelde de hitte bij m'n voeten, dan een heel stuk niets, en dan mijn hoofd. En zelfs mijn hoofd/gezicht voelde ik maar half. Ik vind het eng om zo gedissocieerd te zijn. Probeer alles om weer "in" m'n lijf te komen: bewegen, hete douche, langs m'n benen wrijven, heel bewust aan m'n lijf denken, er constant eten in stoppen. Het helpt allemaal niet. Bleuh, ik wil een NORMAAL leven! |
|
21-03-2004, 22:46
|
|
|
|
Hoe lang is normaal, om over een ex heen te komen?
Het is sinds juli 2003 al uit en nog denk ik aan hem. Het is ook niet zozeer dat ik hem terug wil als vriendje. Hij is gelukkig met zijn vriendin nu, en dat gun ik hem echt helemaal. Maar ik zie hem zo weinig. Ik mis hem. Hij woont ook zo ver Sinds het uit is heb ik zo weinig nog contact met hem... Op MSN is hij nauwelijks. Mailtjes stuur ik niet meer. Ik heb hem niks meer te vertellen. Ik kan hem wel gaan bellen maar Ik weet zeker dat er dan stiltes gaan vallen, Het gat is gewoon te groot. Hij is het met me eens dat we te veel uit elkaar zijn ggroeid en weer wat dichter bij elkaar moeten komen. Hij begrijpt me. Waarom gebeurt het dan niet? Waarom groeien we alleen nog maar verder uit elkaar? Met de meeste mensen valt niet te praten. Ik kom er wel weer overheen, ik moet een andere jongen zoeken. Dat vinden de meeste mensen. Mijn ouders vertel ik het niet. Die vinden mij te jong, vinden dat je niet van iemand kunt houden als je 16 bent. De verliefdheid is wel over nu. Ik ben al doorgegaan, ik ben wel blij. Maar ik wil hem gewoon terug als vriend. Toen het net uit was, en ik bij hem logeerde. Het was zó leuk, al was er niks meer tussen ons. Ik wist zeker dat, ondanks dat de relatie voorbij was, dat we zulke goed vrienden zouden blijven als we waren. En nu is dat toch niet meer zo. |
|
22-03-2004, 10:22
|
|
Verwijderd
|
gisteren een gesprek gehad met een vriendin van mn ex, en door hun 'vriendschap' is mijn relatie dus ook indirect uitgegaan. Ben achter dingen gekomen die het duidelijk maken, maar ook pijn doen. Zo bijvoorbeeld dat hij tegen me gelogen heeft.. Ik had besloten hem even met rust te laten, maar dat kon ik op dat moment gewoon niet.
Ik belde hem boos en verdrietig op en begon tegen hem te praten alsof we een relatie hadden. Toen ik merkte dat hij geirriteerd raakte heb ik mezelf even opgepakt weer teruggezet in t gesprek en ben opnieuw begonnen. Heb gezegd: ik praat nu tegen je alsof we nog een relatie hebben, en dat wil ik niet. Ik wil gewoon een eerlijk antwoord. En toen konden we weer goed verder praten. Dat was fijn! Dus ben wel een beetje trots op mezelf. Maarja, toen kwam mn moeder naar beneden en werd ze boos.. Dus toen moest ik ophangen. |
|
22-03-2004, 11:26
|
|
|
ik moet me laten testen voor HIV
ik ben bang
__________________
a pill-popping jukebox
|
|
22-03-2004, 11:49
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
22-03-2004, 14:05
|
|
|
|
__________________
Hebban olla vogala nestas hagunnan, hinase hic enda thu? Wat unbidan we nu!?
|
|
22-03-2004, 14:33
|
|
|
|
weer aan het janken.
ik kan verdomme niks anders dan janken :@ al die verhalen die ik hoor... misschien kan ik het gewoon eventjes niet aan. of wel?? tuurlijk, dat moet ik toch kunnen. ik moet gewoon niet zo'n egoistisch wijf zijn.
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
22-03-2004, 14:51
|
||
|
|
Citaat:
Het is niet waar wat je zegt! Je doet ontzettend veel voor me, dat weet je best.. en ik waardeer het ook onwijs..! echt! geloof me nou!!!! |
|
|
22-03-2004, 15:13
|
||
|
|
Citaat:
de symptomen van het HIV virus heb ik ook allemaal ik heb onveilig met mijn vriend sex gehad. omdat ik hem vetrouwde, en hij zei dat hij het niet had...het niet kón hebben. en waarom ik bang ben? omdat er een kans is dat ik het heb. omdat er een kans is dat ik mijn vriend niet meer kan vertrouwen als de uitslag positief is. omdat ik nog maar 18 ben, met maar 1 jongen naar bed ben geweest in mijn leven, en geen HIV wil hebben daarom...
__________________
a pill-popping jukebox
|
|
|
22-03-2004, 15:51
|
|
|
|
Wen, *knuf*
*bouncerdiebounce* Je hart luchten kan ook als het om leuke dingen gaat. Ja hoor.Kamerdiekamer. De vriend van een vriendin van me woont ergens waar een kamer vrij komt en er komt een hospiteeravond. En ik heb geen flauw idee hoe dat soort dingen allemaal lopen, maar zij is zo stoer geweest om mij meteen even op de lijst in te schrijven enzo en ze houdt me helemaal op de hoogte en als ik nou eens geluk heb kan ik misschien nog wel op kahahameeeeeeeeers!!!! En ik heb nog geen geld maar zodra ik nu eenmaal in Rotterdam woon heb ik snel genoeg een baan en kan ik gewoon lekker werken en geld verdienen en is dat noooooooit meer een probleem. Ja, tis een beetje onrealistisch, zo zonnig zie ik het nu. Maar zelfs als het allemaal niet meteen lukt komt alles toch wel goed.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
22-03-2004, 16:01
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Wat een onzekere situatie.. Kan me voorstellen dat je je zo voelt.. *houdt muziekvlinder heel stevig vast* |
|
|
22-03-2004, 16:10
|
|
|
|
Morgen heb ik een afspraak bij Altrecht, voor mezelf ja.
Mijn moeder praat nu niet meer.. ik vind het maar eng.. ze wilt niet meer.. Ik zie het.. het is zo duidelijk.. (tegen mijn mentor hoefde ik niet veel te zeggen, ze zag het wel aan me, en uhm, ze was echt  )En wen, jij bent echt ook heel erg (dat moest ff gezegd worden)
|
|
22-03-2004, 16:33
|
||
|
|
Citaat:
*knuffelt* Heel erg veel liefs, Ruud |
|
|
22-03-2004, 16:52
|
||
|
|
Citaat:
dankje...
__________________
a pill-popping jukebox
|
|
|
22-03-2004, 17:02
|
||
|
|
Citaat:
jajaja, ik doe het weer fout. laat nou maar. ik kap al.
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
22-03-2004, 17:02
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
22-03-2004, 17:06
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 je bent bezorgd! maar geef jezelf niet de schuld en wees niet te hard voor jezelf *knuft* |
|
|
22-03-2004, 17:17
|
||
|
|
Citaat:
als ik dat kan tenminste
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
22-03-2004, 17:37
|
|
|
Leuk, laat Keyser Saus eens zijn hart luchten. Of beter gezegd zijn hoofd.
Nou, gisteren ben ik dus voor het eerst naar Daantje toegeweest. Ik ging heel vroeg heen en de trein was ook te vroeg ( ) dus we hadden lekker veel tijd samen. Ik was vantevoren doodzenuwachtig, zij heeft twee gescheiden ouders, en een broertje, en ik moest natuurlijk wel een beetje goed overkomen. Ik was bang voor "inspecties" en evrvelende vragen. Maar gelukkig viel het allemaal erg mee, ze had ze ook goed geinstrueerd geloof ik Ik vond bij allebei Daantjes thuisen best leuk, dat viel allemaal erg mee.Het was gisteren heel leuk met Daan. Al hebben we eigenlijk alleen maar een beetje op bed gelegen, geknuffeld en tv gekeken enzo. Ik ben heel erg verliefd, en ik voel dat ik van haar houd, en ik blijf het vreemd vinden. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Vervelend vind ik ook, dat ik heel onzeker ben over 'ons'. Ik ben zo bang dat ik teleurgesteld word ofzo, dat ik meer van haar houd dan zij eigenlijk van mij doet. Natuurlijk weet ik dat dat onzin is, ik weet heus wel dat ze me heel erg liefheeft en veel om me geeft. Maar nu kunnen we elkaar pas over een maand weer zien, en ik word daar zo diep ongelukkig van. Ik weet dat ze moet leren voor dr toetsweken en nog een keer naar Leuven om te kijken, maar ik vind t gewoon heel rot. Dr zou toch wel 1 weekend-dagje van de acht kunnen zijn dat er tijd voor mij is? Nu ik dit schrijf vind ik het eigenlijk ook al weer stom van mezelf. Ze heeft t best moeilijk met al dat examengedoe en zit er best mee, en dan eis ik ook nog eens dat er leertijd wordt weggeschoven voor mij. Ik moet het maar gewoon laten denk ik, ik heb de afgelopen maand toch ook overleefd. (ternauwernood) bij wijze van spreken Nu ik dit teruglees wil ik nog wel even tegen Dana zeggen dat ik je niks kwalijk neem, ik vind het gewoon rot dat we weer een maand moeten wachten, maar ik weet waarom, dus ik moet eigenlijk gewoon erover ophouden. Al kan ik het wel rot vinden natuurlijk.En dan is er nog iets. Misschien hadden jullie een tijdje terug gelezen dat ik en een vriend bedreigd waren bij het station. Ik was aanvankelijk erg geschrokken, maar ik dacht dat ik het later allemaal wel van me af had gezet. Maar als ik bij mezelf nadenk, besef ik me dat ik tegenwoordig doodsbang ben op straat. Bij 1 op de 10 mannen denk ik dat ie sprekend op de dader lijkt ook nog. Gisteren was helemaal erg. Ik zat tien voor acht geduldig op de trein te wachten op station haarlem, toen ik van een afstandje een licht ongure man in mijn richting zag lopen. Ik maakte me nog niet teveel zorgen, maar zenuwachtig werd ik wel. Toen ging ie iets schuin lopen in mijn richting, hij kwam steeds mmeer in de buurt  Hij liep recht op me af maar pakte gelukkig alleen de extra editie van de metro naast me weg..... Toen ie wegliep stonden de tranen me in de ogen.  's Avonds in de stoptrein naar huis zat ik ook alleen in de coupe en dr kwam iemand binnenlopen, en meteen zat mn hart in mn keel. Ik weet niet wat ik daar nou mee aanmoet. Me zorgen maken? Of juist denken dat het heus wel overgaat? Ik ga voor het laatste, ik hoop iig op het laatste. Dat was het, en het luchtte op.
Laatst gewijzigd op 22-03-2004 om 17:41. |
|
22-03-2004, 17:53
|
||
|
|
Citaat:
En het is heel vervelend als je zoiets niet van je af kunt zetten. Ik kan me voorstellen dat het best benauwde situaties op kan leveren, een dergelijke gebeurtenis is nu eenmaal niet iets dat je niets doet. Neem je tijd een beetje, neem desnoods voorlopig iemand mee als je na donker over straat moet. Maar als het niet lukt het van je af te zetten, onderneem dan actie want het is enorm vervelend om bang te moeten zijn op straat.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
|
22-03-2004, 18:02
|
|
|
|
*au* ik ben weer eens flink de grond ingeboort..
sorry, weer niet positief.. het spijt mij.. |
|
22-03-2004, 18:07
|
||
|
|
Citaat:
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Mijn broer trouwens ook. Iets erger dan mij nog, hij is zomaar in elkaar geslagen door een onbekende, en bovendien kwam hij hem later nog een keer tegen. Eerst durfde hij de straat niet eens meer op maar dat gevoel gaat gewoon vanzelf weg.
|
|
|
22-03-2004, 18:11
|
|
Verwijderd
|
Hm, ik weet het weer eens niet. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet, wat ik in hemelsnaam moet doen nu... Ik moest van mezelf maar eens tegen iemand zeggen dat het niet ging.. Dat werd dus m'n franse lerares. Ik had mn franse huiswerk niet gemaakt. En lerares was helemaal boos op iedereen die dat niet gemaakt had. Ik moest een reden zeggen waarom ik het niet gemaakt had, ik zei tegen haar dat ik dat na de les wel zou uitleggen. Nougoed, na de les, ik naar d'r toe. Mevrouw, ik had m'n frans niet gemaakt, omdat het gewoon even niet gaat. Zaterdag was ik naar het graf geweest van Vera. En het wil gewoon niet. Ze snapte het godzijdank wel. Ik kon ook altijd bij haar terecht om m'n hart te luchten. Maar ik weet het gewoon niet. Moet ik naar haar gaan, en vertellen dat ik het gewoon niet meer weet. Vertellen dat ik het niet meer kan, dat ik geen lol meer heb in mijn leven zo, hoewel het heus wel goed lijkt te gaan met me. Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik wil zo graag even alles vertellen wat me dwars zit, waar ik nu weer over pieker. En dit ''aanbod'' is er wel. Ik weet het niet, ik weet het echt niet...
Edit: Achterdochtig, nou weet ik het, dat ben ik. En boos, heel boos ben ik. Op mezelf. Ik zoek verdomme achter alles iets. Achter al-les. Iedereen zal me wel haten, zo ga ik denken. Verdomme. Ik ben het zat ja! Ik wil zo niet langer. Ik wil helemaal niets meer. Ik wil niets, ik wil weg, ik wil gaan, ik wil kwijt zijn, voor altijd. Ik heb het zo gehad. En verdorie iedereen is weg, altijd. En ik moet vooral zo door blijven gaan, dat moet ik vooral doen. Want zo gaat iedereen mij uit de weg. Verdomme, verdomme, verdomme. EN waarom kan ik niet huilen nu? Laatst gewijzigd op 22-03-2004 om 19:11. |
|
22-03-2004, 18:27
|
|
|
|
Ik wil zelf ook even mijn hart luchten. gelukkig zit er niemand op dit forum uit mijn naaste omgeving dus kan ik gewoon vertellen wat er aan de hand is.
ik weet eigk niet of ik zo'n verhaaltje in zo'n topic als deze moet zetten, maar ja. als je geen zin hebt in een triest verhaal moet je maar niet verder lezen. Een goede vriend heeft gisteren een zelfmoordpoging gedaan door een overdosis aan bepaalde pillen te slikken. Ik ken hem niet zo lang (2,5 jaar ofzo) maar het is wel een hele goeie maat. Het is echt zo'n vriend die je meeneemt op vakanties, en die me steunt als ik hem nodig heb en andersom, waarmee ik m'n eerste jointje oprookte en dat soort dingen. Zijn vriendin had het dit weekend uitgemaakt, maar dat is zeker niet de reden dat hij poging tot zelfmoord doet. Hij was de laatste tijd wel vaker stil en onzeker (en erg moe). Hij was zelf naar een psychiater gegaan, nadat hij instortte op school. Hij kreeg medicijnen, die goed schenen te helpen. Hij had nog wel een paar vreemde acties af en toe: hij stortte nog af en toe in, of op momenten dat hij zich alleen voelde sloeg hij met zijn hoofd tegen de muur, maar doorgaans ging het goed en hij leek de laatste weken steeds vrolijker dan tevoren. Hij heeft thuis op zijn kamer een overdosis geslikt. Een afscheids-sms'je aan een andere vriend heeft hem het leven gered. Hij schreef zoiets van: bedankt voor alles etc je bent een goede vriend geweest. familie werd meteen ingelicht en hij werd direct naar het ziekenhuis gebracht. Toen ik het hoorde was ik eigenlijk helemaal niet geschokt. Ik zag het namelijk al laaang van tevoren aankomen, maar toch.. ik voel me nou best wel klote hierdoor. ik voel me ook zo schuldig, ik wist gewoon dat ie meer hulp nodig had. godverdomme.onu ja, hopelijk komt het allemaal goed. |
|
22-03-2004, 18:37
|
|
Verwijderd
|
die klote gewrichten! ik heb de hele middag geslapen, en ben nog steeds moe. aan tafel kreeg ik mijn eten niet gesneden, dan vraagt mijn pa of hij het even moet doen. toch maar ja gezegd, hoeveel moeite ik daarmee ook had. ik wil niet zo afhankelijk zijn!
ik ben bang, zo bang dat het inderdaad SLE is. gister zat mijn gezicht onder de uitslag en ik heb nog steeds last van mijn keel. allemaal aanwijzingen, allemaal symptomen. ik wil niet eeuwig afhankelijk zijn! |
|
22-03-2004, 18:37
|
|
|
dus. hm. op zich gaat het momenteel vrij goed, eigenlijk. met studeren loop ik aardig op schema, ik voel me vrij rustig, geen echte angstaanvallen en voel me wel enigszins gewaardeerd enzo.. maar. altijd die maar inderdaad.ik twijfel ontzettend, de hele tijd. of ik mn tentamens wel ga halen, of ik wel de moeite waard ben en wat andere mensen van me denken... en ik weet het gewoon even niet momenteel. en misschien ben ik verliefd, en misschien ook niet. en alhoewel de meeste mensen het leuk vinden om verliefd te zijn, heb ik er echt een hele erge hekel aan, omdat het hoe dan ook op de lange of korte termijn eindigd in gekwetst worden, teleurgesteld worden en minderwaardigheidscomplexen. en daar zit ik dus níet op te wachten. ik wil gewoon dat het een tijdje écht goed gaat. ik weet echt niet hoe het gaat, was alles maar gewoon een beetje duidelijker
|
|
22-03-2004, 18:42
|
|
|
(dit is echt een heel goed topic !)
Vandaag toen ik pas thuis was van school, en mijn moeder sliep, zag ik een oranje hallmark envelop klaarliggen voor mij, met mijn naam erop. Mijn naam/adres was getypt met de pc, dus ik kon niet zien van wie het was. maar het was wel heel onverwacht. Ik deed het open, en zag allemaal aparte briefjes enzo dus ik dacht "oh leuk, mss briefjes van een vriendin". Maar er zat een getypt kort briefje in van 'de man die mij verwekt heeft' ( mijn biologische 'vader' maar ik verafschuw het hem 'vader' of zelfs bij zijn naam te noemen) Het begon met 'Liefste (mijn naam)' daar kreeg ik al de rillingen van. Dan zei hij dat hij treintickets voor me had , keek ik naar de tickets, stond erop 'relatie tot de rechthebbende: kind '.  dan zei hij: "keitjes keitjes broodkruimels...  geef eens een seintje. je papa." (bweik)en op het (kerst)kaartje stond ook iets van " groetjes, (naam), alias je PAPA , laat iets van je horen, alleen een klein briefje is ok " er zat wel 100euro in, maar daar had ik maar een heel neutraal gevoel over. dat is voor alle jaren dat die het kindergeld in zijn zak stopte en nooit alimentatie betaalde, niet voor mij en niet voor mn moeder. hij heeft een duizendvoud ervan verkwist dus... En ik ga echt geen seintje teruggeven. Ik heb al de briefjes meteen verscheurd en heb nu al 5 keer mijn handen gewassen maar ik krijg het vieze gevoel niet weg. Sorry dat het zo lang is, het kon waarschijnlijk wel korter
|
|
22-03-2004, 19:08
|
|
Verwijderd
|
he lied to me!
|
|
22-03-2004, 19:12
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
22-03-2004, 19:13
|
|
Verwijderd
|
tijdens onze relatie had ik m gezegd dat ik niet meer wou dat hij met 'haar' alleen afsprak. Hij zei dit niet meer te doen, zelfs tot vlak voordat het uit ging. Hij heeft het dus wel gedaan..
|
|
22-03-2004, 19:14
|
|
Verwijderd
|
en dan nu? ruzie
|
|
22-03-2004, 19:17
|
|
Verwijderd
|
gisteren had ik besloten m ffies met rust te laten.. maarja.. toen kwam ik daar achter dus.. en toen zat t me zo hoog
en toen had ik gebeld en ik begon echt alsof we nog een relatie hadden toen merkte ik dat hij geirriteerd raakte toen heb ik mezelf ffies in gedachten opgepakt, door elkaar geschudt, teruggespoelt en me weer neergezet en toen gezegd: ik praat nu alsof we nog een relatie hebben, maar dat wil ik helemaal niet. Ik wil gewoon duidelijkheid en eerlijkheid en toen konden we weer een beetje praten en toen kwam mn moeder boos ik eet bijna niet en slaap bijna niet, dus dan wordt ze boos dat ik om 11 uur met m bel.. terwijl ik dat juist even fijn vind. Hij was vrijdag ook geweest omdat toen mn pa was overleden een jaar.. we hebben sex gehad .. vast heel fout, maarja.. ik weet ook niet meer wat ik over m denk enzo.. hou zoveel van m, voel me zo verraden, maar ook zo kut, de gedachte dat ie meer lol heeft met iemand anders dan met mij etc... |
|
22-03-2004, 19:30
|
||
|
Citaat:
Op dit moment ben je aan het lijden en ben je heel erg kwetsbaar voor dingen omtrend hem; je eerste prioriteit moet nu worden en zijn, dat je er zelf weer bovenop komt en je zelf weer goed voelt. Dat hij dingen verzweeg en zulke dingen gedaan heeft; zal vast wel; hij zal het niet voor niets uit hebben gemaakt. De reden dat hij problemen met zichzelf had, klopt hier dan ook wel want hij heeft klaarblijkelijk dingen verzwegen en gelogen en (sorry) houd klaarblijkelijk niet (genoeg) meer van je. En dan nog een kleine tip, als je ergens mee zit schrijf je het op dit forum of ergens anders, maar schrijf alles dan in een keer en probeer het dan van je af te zetten. Wees niet elk uur bezig met hem en post niet elk (paar) uur een topic over hem. Dit zeg ik niet omdat ik het irritant vind oid (zal me worst wezen) maar omdat 't niet helpt hem te vergeten als je zo veel met 'm bezig bent. Probeer je eigen dingen te doen en zo min mogelijk tijd aan hem te besteden. Als je aan 'm denkt of vragen hebt, schrijf 't van je af oid. en probeer dan verder te gaan. |
|
|
22-03-2004, 19:34
|
||
|
|
Citaat:
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Psychologie |
Het Grote Lucht Je Hart Topic - 174 darkfairy | 30 | 08-09-2018 13:59 | |
| Psychologie |
Het Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #162 darkfairy | 478 | 12-04-2011 00:47 | |
| Psychologie |
Het Grote Lucht-Je-Hart-Topic #120 Verwijderd | 492 | 08-02-2008 17:14 | |
| Psychologie |
Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #52! Verwijderd | 488 | 08-03-2006 15:59 | |
| Psychologie |
Het grote lucht-je-hart topic! #3 Gothic | 500 | 07-05-2004 12:27 | |
| Psychologie |
Het grote lucht-je-hart topic! #2 Miracle | 499 | 23-04-2004 16:32 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:55.
Adverteren