Whaa woede aanval gehad!

[HelpMePlease]

zoals mensen misschien vaker hebben gelezen over mij, ik heb erg last van woede aanvallen. Ik heb adhd en schijn ook borderline te hebben, zijn ze nog aan het onderzoeken.

maar het ging onwijs goed op school, vandaag ook, en ik weet niet, ik was geirriteerd en op een gegeven moment kreeg ik gewoon beetje ruzie met een vriendin. en BAM! ik werd weer blind, er sprong echt iets in me, word helemaal gek dan en pleurde alles van tafel. Werkstuk van een meisje op de grond, leraar achter me aan, en toen ging ik heel erg huilen op de gang. Dat was om half 12 ofzo toen ben ik naar de directie gegaan en heb ik daar op kantoor gezeten om rustig te worden. Ik hoefde niet te praten, niks, gewoon afkoelen en rustig worden. Later ging hij, de coordinator pauzeren en zou hij mijn mentor sturen. In die tussen tijd werd ik weer helemaal gek, ik zag een schaar en voor ik het wist zag ik mezelf weer snijden. Heel hard krassen in me rechterarm tot het bloedde. Opeens hoorde ik de deur opengaan dus ik gooide snel die schaar weg. Zei de juf wel van 'Wat was je aan het doen patries?' ik zei zo nonchalant mogelijk oh niks. Toen we gingen praten zei ze van, wat zit je de hele tijd met je armen toen. (ik bewoog erg omdat het ontzettend brandde) toen zei ze opeens van 'mag ik t zien?, laat maar ana me zien'. Toen had ik dat gedaan en had ze spul erop gedaan en een pleister, Het doet nog steeds pijn.

maar oh god..........de hele klas vind me weer dom, een kutwijf, iemand riep nog TRUT! omdat ik haar werk omver pleurde, de leraar vind me vast achterlijk, en gewoon die vriendin hoef ik niet meer, die haat ik, die ander ook. We waren altijd de 3 musketiers ,maar de laatste tijd hoef ik ze niet meer, ik haat ze opeens. Wat moet ik nou man!

het ging zo goed op school, dat zei me mentrix ook al, maar ja dan opeens gebeurt er weer iets en dan knapt er iets in mijn hoofd. Zo stom, onvoorspelbaar, ik heb er geen controle over, het lijkt steeds erger te worden, wat moet ik doen? ik ben al onder behandeling.......en heb ook medicatie......maar verder? jezus soms wil ik echt dood.

[Nona]

Tjee... Dit is echt wel moeilijk om antwoord op te geven he... Geef jezelf in ieder geval de tijd om rustig te worden en erover na te denken enzo. Verwacht niet van jezelf dat het in een keer ophoudt.
Als je een woede aanval voelt aankomen, loop dan gewoon ff weg van wie je bij bent, je hoeft jezelf niet te verklaren of verantwoorden, dat kan je achteraf als je weer rustig bent altijd nog doen.
Denk goed na over wie je bent als je rustig (en dus jezelf) bent. Je bent dan vast een heel aardig persoon, en dat is wat je moet onthouden. Wie je bent tijdens zo'n aanval zegt niets over je persoonlijkheid, want dan ben je jezelf gewoon niet. Misschien zie je dan dat je jezelf niet hoeft te haten.
Probeer jezelf niet te snijden enzo, maar als je je frustratie kwijt moet, probeer dan een stukje te gaan hardlopen ofzo, maakt niet uit wat, als je je maar even inspant. Dan kan je je daarna weer makkelijker ontspannen meestal.

En als laatste: zorg goed voor jezelf. Eet goed en gezond, geef jezelf zo af en toe een cadeautje als je eens moe of gefrustreerd bent, neem een lekker lang bad, eet je favo snoepjes of laat je eens masseren.

Succes, en laat je niet kisten.

PS: ik ben ook (nog) geen psychologe hoor, ik doe maar een gok van wat mij goed lijkt...

[sas0105]

Hoi,

Ik denk dat het beste is dat je met de mensen uit je klas over je problemen gaat praten. Bespreek dit dan eerst wel met je mentrix. Organiseer een middag waarin je verteld wat je hebt en dat je er niks aan kan doen.

Saskia

[HelpMePlease]

sas0105 schreef op 20-03-2003 @ 15:38:
Hoi,

Ik denk dat het beste is dat je met de mensen uit je klas over je problemen gaat praten. Bespreek dit dan eerst wel met je mentrix. Organiseer een middag waarin je verteld wat je hebt en dat je er niks aan kan doen.

Saskia

ze weten allemaal dat ik ADHD heb, maar dat ik waarschijnlijk borderline heb weet ik zelf pas sinds een week plus me mentrix. Maar goed, iedereen weet hoe ik in elkaar steek, maar dat neemt niet weg dat het moeilijk blijft voor de klas en de leraar of juf. Zoals mijn leraar die ging gewoon aan de kant. Dan lijkt t mij dat hij schrikt. Het had beter geweest als hij mij achterna was gegaan om te praten of om op ze minst te zeggen wat ik kon doen, of dat hij mij tegenhield. Maar dat doet hij niet. Er zijn ook geen afspraken over wat we doen als ik zon aanval krijg.

en weglopen heeft geen zin want het kom echt heel opeens. Net als zeg maar een spontane lach, maar zo snel dat als ik er aan kan denken als bezig ben met alles verrot te slaan enzo. En altijd moet ik heel erg huilen daarna....

zo stom, tot tien tellen lukt niet want het woordje 'tellen' komt dan niet eens in me hoofd. Tja tis gewoon heel erg, keb t totaal niet onder controle....

HelpMePlease schreef op 20-03-2003 @ 17:09:
ze weten allemaal dat ik ADHD heb, maar dat ik waarschijnlijk borderline heb weet ik zelf pas sinds een week plus me mentrix. Maar goed, iedereen weet hoe ik in elkaar steek, maar dat neemt niet weg dat het moeilijk blijft voor de klas en de leraar of juf. Zoals mijn leraar die ging gewoon aan de kant. Dan lijkt t mij dat hij schrikt. Het had beter geweest als hij mij achterna was gegaan om te praten of om op ze minst te zeggen wat ik kon doen, of dat hij mij tegenhield. Maar dat doet hij niet. Er zijn ook geen afspraken over wat we doen als ik zon aanval krijg.

Vaak is er niet met mensen te praten als ze een woede-aanval hebben. Ik denk dat het juist verstandig is van die leraar om aan de kant te gaan. Wel is het dan, denk ik, verstandig om daarna even met iemand te praten. Maar dat kun je zelf ook doen, jij krijgt een woede-aanval, niet hij.

Verder heb ik helaas geen zinnige opmerkingen. Misschien idd je klas wat beter inlichten en de docenten. En afspraken maken. Ik denk dat je hierbij zelf het initiatief moet nemen, daar ben je oud en wijs genoeg voor, lijkt me.

[Fantôme]

*weet weer eens geen zinnige reactie te geven*
ik neem niet aan dat ze nou een hekel aan je hebben, doen ze dat wel, dan ligt dat aan hun. ze moeten toch begrijpen dat jij het verder ook niet kan veranderen...? Sjonge, als het bij mij in de klas bij iemand zou gebeuren, en een ander werd daar kwaad om dat zou ik dat echt niet accepteren, maargoed, das mijn mening! Nou, zoals ik al zei, en wat je nu heb gelezen, heb dus weer eens niks zinnigs te zeggen *zucht*

xxxiez! en knuf mij

[HelpMePlease]

... schreef op 20-03-2003 @ 17:54:
*weet weer eens geen zinnige reactie te geven*
ik neem niet aan dat ze nou een hekel aan je hebben, doen ze dat wel, dan ligt dat aan hun. ze moeten toch begrijpen dat jij het verder ook niet kan veranderen...? Sjonge, als het bij mij in de klas bij iemand zou gebeuren, en een ander werd daar kwaad om dat zou ik dat echt niet accepteren, maargoed, das mijn mening! Nou, zoals ik al zei, en wat je nu heb gelezen, heb dus weer eens niks zinnigs te zeggen *zucht*

xxxiez! en knuf mij

tis wel zinnig hoor. En ja ik kan er niks aandoen maar goed weleens meegemaakt? ik ben dan écht heel erg hoor. Ik sla echt alles om, heb op werkweek gewoon gordijnen naar beneden getrokken, fotocamera stukgegooid, bijna tv omver gegooid en stoelen gesmeten. HEt maakt me niet uit wat het is ofzo, dus kan me voorstellen dat mensen op dát moment zoiets hebben van 'Trut je maakt me werk stuk!' of wat dan ook, zoals vandaag dat meisjes werkstukje.....dus.......tja

[dyfusica]

ik heb ze ookwel gehad, k heb het eigenlijk opgelost door iedere keer dat ik een aanval aan zag komen naar mn kamer te gaan..

[sas0105]

HelpMePlease schreef op 20-03-2003 @ 17:09:
ze weten allemaal dat ik ADHD heb, maar dat ik waarschijnlijk borderline heb weet ik zelf pas sinds een week plus me mentrix. Maar goed, iedereen weet hoe ik in elkaar steek, maar dat neemt niet weg dat het moeilijk blijft voor de klas en de leraar of juf. Zoals mijn leraar die ging gewoon aan de kant. Dan lijkt t mij dat hij schrikt. Het had beter geweest als hij mij achterna was gegaan om te praten of om op ze minst te zeggen wat ik kon doen, of dat hij mij tegenhield. Maar dat doet hij niet. Er zijn ook geen afspraken over wat we doen als ik zon aanval krijg.

en weglopen heeft geen zin want het kom echt heel opeens. Net als zeg maar een spontane lach, maar zo snel dat als ik er aan kan denken als bezig ben met alles verrot te slaan enzo. En altijd moet ik heel erg huilen daarna....

zo stom, tot tien tellen lukt niet want het woordje 'tellen' komt dan niet eens in me hoofd. Tja tis gewoon heel erg, keb t totaal niet onder controle....

Bij mij op school zitten ook leerlingen met ADHD, maar geen bordeline. Tja, die aanvallen maak ik dus regelmatig in de gangen mee, maar mij doet het niks meer. Weet je, je bent gewoon een mens en dat moet men accepteren hoe je ook bent.
Misschien is het wel goed om je klasgenoten te confronteren met hoe jij vind dat zij reageren. Ze schrikken daar dan hopelijk van.

[HelpMePlease]

bedankt voor jullie reacties in ieder geval.

weten jullie nou wat zó vervelend is. Ik ben gewoon een aardige leuke meid met vooral veel humor, sta voor iedereen klaar, zie er leuk uit, ik help mensen graag, kan dat ook goed, en werk zelfs met kinderen met mijn gedragsstoornissen. En op het moment dat ik zon aanval krijg dan ben ik, ja, zo anders.

niet mezelf, geen patricia. Heel eng, ik schaam me echt dood dan en vanochtend ook terwijl ik alles daar weer omgooide dacht ik 'SOrry sorry sorry! en stop hou op!''heel stom is dat....

wie heeft er tips? wat is volgens jou een goed idee? kijk tot tien tellen lukt bijvoorbeeld écht niet. Iemand moet mij echt rustig houden, tegen mij praten of oogcontact zoeken. Op zon moment gebeurt dat dus juis niet!

mensen gaan zich van mij distanciëren, of zijn opeens heel stil, en ik wind me alleen maar meer en meer op, dan verlies ik de controle over de werkelijkheid en dan opeens dan ontplof ik echt ontzetttend. zucht.......ik ben zo radeloos. Telkens als het goed gaat, dan gaat het weer fout. Het ging een hele poos goed, alles ging goed, ik deed goed mee in de les en was rustig, en dan opeesn vandaag weer uit het niets......

[dyfusica]

ik zou als je een woedeaanval meteen ergens heengaan waar je niks kapot kan maken.. meteen ergens heen om af te koelen.

[Zazoo]

wat erg voor je. kan je er dan niet beter met je leraar over praten als je wilt dat hij je probeert rustig te maken?

[the tourist]

Misschien moet je een keer gaan praten met iemand die hier verstand van heeft, ik denk niet dat iemand hier echt ervaren met dit soort dingen is.

Sterkte iig!

[poesiefox]

De echte ouderwetse Borderliners volgens het Diagnostic Statistic Manual zijn hele gestoorde mensen hoor. Laat jezelf niet zomaar zo'n etiket opplakken, en gebruik het al helemaal niet als excuus om jezelf door het lint te laten gaan.

Borderline is een psychologische ontwikkelingsstoornis, bij mensen bij wie er in de contacten met de ouders iets ontzettend mis is gegaan, al in de eerste levensjaren. En daar kom je niet meer van af. Dit zijn mensen die in hun jeugd emotioneel verpletterd zijn. Dus echt ontzettend mishandeld en verwaarloosd.

Zo erg zijn je ouders toch niet?

En jij bent niet gestoord!

Volgende keer stop je het sneller af, dat kun je heel bewust doen. Als het opkomt, kun je er vaak niets meer tegen doen, maar na de eerste twee tellen kun je opeens ophouden. Sta stil, rechtop, laat je handen naast je lichaam vallen, ontstan je schouders. Haal diep adem en laat een diepe zucht. Dan is het over. Meteen daarna zeg je; Het spijt me, het is al weer over.

Blijf rustig ademhalen. Ogen dicht, let op je spierspanning. Ogen open, adem in, ruim de rommel op die je hebt veroorzaakt. Zeg nogmaals dat het je spijt.Ga weer zitten.

Dan is de rust in de les ook weer weergekeerd.

Doe ontspanningsoefeningen, ademhalingsoefeningen, voor mijn part bij een Mensendieck-therapeut of een gedragstherapeut.

Het zal streeds makkelijker gaan, en steeds sneller over zijn.
Waarschijnlijk kun je zo op den duur zelfs de aanval afstoppen voor het gebeurt.

Je bent niet gestoord, je kunt er wat aan doen. Je HEBT geen borderline, hooguit wat trekjes ervan. Maar dat is geen excuus. Je bent nu nog jong en flexibel genoeg om je gedrag makkelijk af te leren. Doe het nu.

En ga iets doen om je energie af te reageren. Hardlopen is een goeie, en het kan altijd en overal!

Succes ermee.

[Dark Psycho]

welkom bij de club.....

[Fantôme]

HelpMePlease schreef op 20-03-2003 @ 18:05:
tis wel zinnig hoor. En ja ik kan er niks aandoen maar goed weleens meegemaakt? ik ben dan écht heel erg hoor. Ik sla echt alles om, heb op werkweek gewoon gordijnen naar beneden getrokken, fotocamera stukgegooid, bijna tv omver gegooid en stoelen gesmeten. HEt maakt me niet uit wat het is ofzo, dus kan me voorstellen dat mensen op dát moment zoiets hebben van 'Trut je maakt me werk stuk!' of wat dan ook, zoals vandaag dat meisjes werkstukje.....dus.......tja

ja, ik begrijp wel wat je bedoeld, dat ze op dat moment dat idee hebben, maar toch, ze moeten er iig niet lang boos over blijven, ze moeten maar accepteren dat jij zo bent. Ik heb het niet echt in mn klas bij iemand meegemaakt. Ik ken wel een jongen, is overigens een ander voorbeeld aangezien hij zwaar autistisch is, maar hij heeft daarbij ook woede-aanvallen. Mensen die hem niet kennen kunnen inderdaad boos reageren maar zodra ze weten wat er aan de hand is, zijn ze (meestal)helemaal niet boos meer. Ik heb het van jou natuurlijk nooit meegemaakt, de reactie van je klasgenoten is natuurlijk enigzins te begrijpen, maar ik vind het raar dat ze lang boos zullen blijven, dat zou ik iig niet doen denk ik. Ik snap ook dat het vervelende juist is dat je jezelf niet meer bent. Maar als je echt zo bent, zoals je beschrijft (gewoon een leuke meid dus) vind ik dat ze dit er maar bij moeten nemen.

sterkte ermee meid!
dikke kuszz! wendy

[HelpMePlease]

dyfusica schreef op 20-03-2003 @ 21:09:
ik zou als je een woedeaanval meteen ergens heengaan waar je niks kapot kan maken.. meteen ergens heen om af te koelen.

dit bedoel ik niet raar maar ik denk niet dat je het goed begrijpt. Wanneer ik een aanval krijg is het al veels te laat. Ik ben dan al zover heen dat ik helemaal mezelf niet ben, ik besef niet wat ik doe, waar ik sta en wat ik kapot sla of gooi. IK kan niet denken, dat ontbreekt in mijn hoofd. Zeg maar die rem van 'Ho ik ga boos worden, loop weg of adem even rustig' dan heb ik niet bij mij gaat het van 'Godverdomme teringzooi!' en dan ben ik al razend. Snap je? het is niet zo dat ik nog even snel weg kan lopen, of iemand moet mij echt op tijd vastpakken en rustig op me inpraten, maar zelf weglopen, nee kon ik dat maar dan had ik t allang gedaan.

[HelpMePlease]

poesiefox schreef op 21-03-2003 @ 11:16:
[B]Laat jezelf niet zomaar zo'n etiket opplakken, en gebruik het al helemaal niet als excuus om jezelf door het lint te laten gaan.

ik laat mij nie zomaar een etiket opplakken. Dat wat ik lees over borderline echt het kan gewoon door mij geschreven zijn! Het is zo eng! alles komt overheen van het begin tot het eind. Ik laat mij niet zomaar een etiket opplakken, maar als dat gedrag wat ik vertoon precies voldoet aan de symptomen die bij borderline horen wat moet het riagg dan zeggen? 'Ja je hebt eigenlijk borderline, maar om je geen etiketje op te plakken maar even niet'? dat kan toch niet. En dan nog iets, ik gebruik geen excuus, wel de reden, wat de oorzaak van mijn woede aanvallen zijn. Maar zeker geen excuus. Ik zit fout door zo kwaad te worden, maar ik kan het niet helpen, heb er geen controle over en dat komt door me adhd en borderline .
Dit zijn mensen die in hun jeugd emotioneel verpletterd zijn. Dus echt ontzettend mishandeld en verwaarloosd.

Zo erg zijn je ouders toch niet?
mijn ouders hebben er nie zoveel mee te maken. Borderline ontstaat niet alleen door verwaarlosing, of door slechte ouders. Ik ben toen ik nog heel jong was seksueel misbruikt door mijn oom, ik was 7 en er werd incest met mij gepleegd. Is dat niet schokkend genoeg om iets in je ontwikkeling t doen?[/ B]

En jij bent niet gestoord!
Borderline is niet gestoord zijn, borderline is een ziekte net als dat iemand migraine of maagpatient is. Het is een stoornis maar je bent niet gestoord in die zin dat je in een gekkehuis hoeft te zitten. En nee ik ben niet gestoord, maar heb wel borderline .

Volgende keer stop je het sneller af, dat kun je heel bewust doen. Als het opkomt, kun je er vaak niets meer tegen doen, maar na de eerste twee tellen kun je opeens ophouden. Sta stil, rechtop, laat je handen naast je lichaam vallen, ontstan je schouders. Haal diep adem en laat een diepe zucht. Dan is het over. Meteen daarna zeg je; Het spijt me, het is al weer over.
ik kan het niet sneller afkappen. nu word ik weer kwaad! Snappe mensen dan niet dat er op eens zon moment komt, dan knapt er iets van binnen, en vanaf dat moment, ja dan wordt ik bestuurd ofzo. Ik kijk toe naar een film, ik heb er totaal geen, echt geen enkel controle over. Ik verlies gewoon mijn beheersing. Ik kan niet eens denken aan 'tellen' of aan 'oh rustig' of aan 'loop weg' dat ontbreekt bij mi. Wat voor andere mensen heel normaal is omdat te denken is voor mij heel moeilijk, eigenlijk onmogelijk. Bij mij is het óf rustig óf een woede aanval. Een ander kan assertief reageren en op tijd weglopen of zichzelf nog beheersten, maar dat lijkt bij mij écht te ontbreken. Ja klinkt raar als je het zelf nie hebt maar ik doe t niet voor me lol telkens zo kwaad worden. GEloof me, als ik het had gekund had ik t allang gedaan !


Je bent niet gestoord, je kunt er wat aan doen. Je HEBT geen borderline, hooguit wat trekjes ervan. Maar dat is geen excuus. Je bent nu nog jong en flexibel genoeg om je gedrag makkelijk af te leren. Doe het nu.
nee ik ben ook niet gestoord, maar ik heb wel borderline. Wie ben jij om te zeggen dat ik geen borderline heb? Jij hebt mij nooit gezien, nooit mij meegemaakt, jij weet totaal niet hoe ik in elkaar steek. IK wel, als de beste, echt waar, wat ik lees over borderline, op welke pagina dan ook, ik kan het geschreven hebben. Het is gewoon mijn hele persoonlijkheid, mijn hele leven, mijn gedachtegang, mijn stemmingen! Het is zo vreemd, maar het is zo. En al helemaal niet 'hooguit wat trekjes ervan' Het gaat hier niet om trekjes. Ik heb last van serieus en hele gecompliceerde problemen, mijn hele omgeving lijdt eronder, mijn opleiding, ik mag me diploma waarschijnlijk niet eens! Dat zeggen ze toch niet als ik maar ''hooguit wat trekjes heb van borderline' nee omdat ik het daadwerkelijk heb. Verder loopt mijn stage gevaar, mijn vriendschappen en relaties. Kortom, mijn hele leven! Wou jij dan zeggen dat dit makkelijk af te leren is.......jammer dat er mensen zijn die niet geloven dat zoiets is als borderline, Het heeft niks met gestoord te maken. Borderline heb ik wel degelijk, ik kan mezelf als geen ander .



Succes ermee.

[B]dank je wel.[/ B]

[dyfusica]

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 18:48:
dit bedoel ik niet raar maar ik denk niet dat je het goed begrijpt. Wanneer ik een aanval krijg is het al veels te laat. Ik ben dan al zover heen dat ik helemaal mezelf niet ben, ik besef niet wat ik doe, waar ik sta en wat ik kapot sla of gooi. IK kan niet denken, dat ontbreekt in mijn hoofd. Zeg maar die rem van 'Ho ik ga boos worden, loop weg of adem even rustig' dan heb ik niet bij mij gaat het van 'Godverdomme teringzooi!' en dan ben ik al razend. Snap je? het is niet zo dat ik nog even snel weg kan lopen, of iemand moet mij echt op tijd vastpakken en rustig op me inpraten, maar zelf weglopen, nee kon ik dat maar dan had ik t allang gedaan.

ow ok, ik snap het nu wel.. alleen tja je hebt verschillende soorten woedeaanvallen snapje? ik kreeg altijd woede-aanvallen als ik ruzie kreeg met mn broer, daarom kon ik wel van tevoren weg..

maar als er helemaal niks is waardoor die woedeaanval word veroorzaakt weet ik het ook nie

[HelpMePlease]

dyfusica schreef op 21-03-2003 @ 19:05:
ow ok, ik snap het nu wel.. alleen tja je hebt verschillende soorten woedeaanvallen snapje? ik kreeg altijd woede-aanvallen als ik ruzie kreeg met mn broer, daarom kon ik wel van tevoren weg..

maar als er helemaal niks is waardoor die woedeaanval word veroorzaakt weet ik het ook nie

ja er is objectief gezien, door andere, nauwelijks reden toe, heel raar. Er is eigenlijk ook niks aan de hand. maar voor mezelf wel degelijk. Heel raar. Maar echt zeker niet leuk!

[HelpMePlease]

... schreef op 21-03-2003 @ 15:44:
ja, ik begrijp wel wat je bedoeld, dat ze op dat moment dat idee hebben, maar toch, ze moeten er iig niet lang boos over blijven, ze moeten maar accepteren dat jij zo bent.

de reactie van je klasgenoten is natuurlijk enigzins te begrijpen, maar ik vind het raar dat ze lang boos zullen blijven. Ik snap ook dat het vervelende juist is dat je jezelf niet meer bent. Maar als je echt zo bent, zoals je beschrijft (gewoon een leuke meid dus) vind ik dat ze dit er maar bij moeten nemen.

sterkte ermee meid!
dikke kuszz! wendy

nee ze moeten er ook niet boos over blijven, wat ze overigens wel doen. Maar tja.....tis moeilijk he, voor mij én de omgeving. En ja ze moeten het er inderdaad bij nemen, want jammr vor ze dit ben ik. Leuk of niet ik ben wie ik ben en zo nemen ze maar! En anders maar niet, pech hoor. dag. Ik ga me niet uitsloven of toneelspelen voor een ander. Het belangrijkste is dat ik gelukkig ben met mezelf, en ja dat ben ik niet door borderline maar met ook heel veel dingen wél. En da tkan een ander weer niet accepteren, dan maar niet.

[dyfusica]

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 18:59:

ik laat mij nie zomaar een etiket opplakken. Dat wat ik lees over borderline echt het kan gewoon door mij geschreven zijn! Het is zo eng! alles komt overheen van het begin tot het eind. Ik laat mij niet zomaar een etiket opplakken, maar als dat gedrag wat ik vertoon precies voldoet aan de symptomen die bij borderline horen wat moet het riagg dan zeggen? 'Ja je hebt eigenlijk borderline, maar om je geen etiketje op te plakken maar even niet'? dat kan toch niet

heel veel mensen kunnen zich wel met de symptomen van borderline indentificeren, maar lang niet iedereen heeft het.. ja ik kan me dr ook mee indentificeren maar toch heb ik het niet.. het gaat om de mate waarin je het hebt..

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 18:59:

Zo erg zijn je ouders toch niet?
mijn ouders hebben er nie zoveel mee te maken. Borderline ontstaat niet alleen door verwaarlosing, of door slechte ouders. Ik ben toen ik nog heel jong was seksueel misbruikt door mijn oom, ik was 7 en er werd incest met mij gepleegd. Is dat niet schokkend genoeg om iets in je ontwikkeling t doen?

meestal gaat het om meer dan 1 gebeurtenis.. 1 keer incest kan je overheen komen, hoe moeilijk dat voor sommigen ook is.. Een hele rottige jeugd veel moeilijker, dat zit dr vaak echt ingeramd, die mensen weten niet beter.. Jij weet best dat incest niet normaal is.

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 18:59:

nee ik ben ook niet gestoord, maar ik heb wel borderline. Wie ben jij om te zeggen dat ik geen borderline heb? Jij hebt mij nooit gezien, nooit mij meegemaakt, jij weet totaal niet hoe ik in elkaar steek. IK wel, als de beste, echt waar, wat ik lees over borderline, op welke pagina dan ook, ik kan het geschreven hebben. Het is gewoon mijn hele persoonlijkheid, mijn hele leven, mijn gedachtegang, mijn stemmingen! Het is zo vreemd, maar het is zo. En al helemaal niet 'hooguit wat trekjes ervan' Het gaat hier niet om trekjes. Ik heb last van serieus en hele gecompliceerde problemen, mijn hele omgeving lijdt eronder, mijn opleiding, ik mag me diploma waarschijnlijk niet eens! Dat zeggen ze toch niet als ik maar ''hooguit wat trekjes heb van borderline' nee omdat ik het daadwerkelijk heb. Verder loopt mijn stage gevaar, mijn vriendschappen en relaties. Kortom, mijn hele leven! Wou jij dan zeggen dat dit makkelijk af te leren is.......jammer dat er mensen zijn die niet geloven dat zoiets is als borderline, Het heeft niks met gestoord te maken. Borderline heb ik wel degelijk, ik kan mezelf als geen ander .

toch zegt dit niet genoeg om borderline te hebben.. volgens mij praat je jezelf een beetje aan dat je borderline heb.. sorry neit lullig bedoeld ofzo maar zo klinkt het een beetje.. je kan het best hebben, dat is het niet maar het klinkt alsof je het jezelf aanpraat als excuus..

Ik heb precies hetzelfde als jij, ook die moeilijke persoonlijkheid, veel problemen, ook dat diploma verhaal heb ik al jaren achter mekaar gehad en nu weer, mijn alles loopt ook gevaar, ook het ene uiterste of het andere uiterste.. bij mij zit dr ook geen middenweg.. maar ik heb geen borderline, dat weet ik zeker.. waarom zou jij heb dan wel hebben. alleen omdat jij een moeilijke persoonlijkheid heb?

[HelpMePlease]

dyfusica schreef op 21-03-2003 @ 19:16:
heel veel mensen kunnen zich wel met de symptomen van borderline indentificeren, maar lang niet iedereen heeft het.. ja ik kan me dr ook mee indentificeren maar toch heb ik het niet.. het gaat om de mate waarin je het hebt..

jezus ik ken me er niet gewoon mee indentificeren. En alles is in sterke mate, dat praat ik mijzelf niet aan. Er zijn zovele observaties geweest, zoveel woede uitbarstingen. Mijn hele werkweek is verkloot verdomme! Ik moest eerder naar huis omdat ik ontzettend veel uitbarstingen had binnen een paar dagen tijd en ik mezelf sneed, helemaal gedissocieerd was, enorme stemmingswisslingen had enzo. Dan heb ik toch niet gewoon een moeilijke persoonlijkheid! kom nou! Zelfs mensen met een moeilijk karakter hebben zichzelf onder controle. IK NIET. de hele, echt de hele dag ben ik verrot. Er zijn zoveel obseravties en rapportages en testen geweest wat uitwees op borderline, anders hadden mensen heus wel gezegd '' je hebt gewoon een moeilijk karakter' zulke proffesionele mensen zien heus wel het verschil tussen moeilijkheid en borderline

meestal gaat het om meer dan 1 gebeurtenis.. 1 keer incest kan je overheen komen, hoe moeilijk dat voor sommigen ook is.. Een hele rottige jeugd veel moeilijker, dat zit dr vaak echt ingeramd, die mensen weten niet beter.. Jij weet best dat incest niet normaal is.
alsof 1 keer incest maar 'gewoon iets is!' dat zit er verdomme ook al meer dan genoeg ingeramd! ik wist ook niet beter, jezus onderschat het seksueel misbruik maar! Het is wel zo dat alles wijst op het msibruik, al mijn klachten en problemen lijken de oorzaak van het misbruik. En vaak hebben mensen met borderline ook misbruik of iets anders heftigs meegemaakt. Of dat nu 1 keer of 100 keer geweest is. Natuurlijk is de kans bij 100 keer groter, maar het neemt niet weg dat het bij 1 keertje geen borderline kan worden. Psychologen zeggen het, wie ben jij om te zeggen, die mij niet kent, nooit gezien of gehoord hebt, dat ik het mezelf aanpraat. ik probeer je alleen te overtuigen dát t zo is, en niet dat ik t mezelf aanpraat. Alsof ik t zo graag wil.



waarom zou jij heb dan wel hebben. alleen omdat jij een moeilijke persoonlijkheid heb?

niet omdat ik gewoon een moeilijke persoonlijkheid heb, er zijn zat mensen die dat hebben, maar borderline wordt niet voor niets een stoornis genoemd! Kijk het gedrag wat ik vertoon is niet normaal, klaar. Als ik een aanval krijg om niets en vervolgens alles kapot ram, mezelf gekneusde voet schop en met stoelen gooi vind ik dat niet normaal. Als ik soms gedrag van een kind van 7 vertoon op 18 jarige leeftijd vind i kdat niet normaal, kijk alles wat ik doe kunnen mensen met een moeilijke persoonlijkheid ook vertonen. Dit is geen moeilijke persoonlijheid, dit is een stoornis. Me hele leven lang al, borderline is een persoonlijkheidstoornis. En dat is nou precies wat ik heb.

[poesiefox]

Nou, klaar ben je dan. Is er een manier om het onder controle te leren houden? Want anders zie ik het somber voor je in.

Dat was ook de reden dat ik niet gemakkelijk accepteerde dat je een borderline persoonlijkheid had. Ik geef niet graag mensen op.

[dyfusica]

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 20:49:

ezus ik ken me er niet gewoon mee indentificeren. En alles is in sterke mate, dat praat ik mijzelf niet aan. Er zijn zovele observaties geweest, zoveel woede uitbarstingen. Mijn hele werkweek is verkloot verdomme! Ik moest eerder naar huis omdat ik ontzettend veel uitbarstingen had binnen een paar dagen tijd en ik mezelf sneed, helemaal gedissocieerd was, enorme stemmingswisslingen had enzo. Dan heb ik toch niet gewoon een moeilijke persoonlijkheid! kom nou! Zelfs mensen met een moeilijk karakter hebben zichzelf onder controle. IK NIET. de hele, echt de hele dag ben ik verrot. Er zijn zoveel obseravties en rapportages en testen geweest wat uitwees op borderline, anders hadden mensen heus wel gezegd '' je hebt gewoon een moeilijk karakter' zulke proffesionele mensen zien heus wel het verschil tussen moeilijkheid en borderline

ok rustig maar.. ik geloof je ook wel.. ik dacht eerst gewoon dat je dr 'weer' een was.. die zo n lijstje gezien had van de kenmerken en voortaan maar zei dat die ook borderline had. heb gewoon bes wle veel mensen gezien die dat zo doen,maarja als psygologen het zeggen geloof ik je wel

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 20:49:

alsof 1 keer incest maar 'gewoon iets is!' dat zit er verdomme ook al meer dan genoeg ingeramd! ik wist ook niet beter, jezus onderschat het seksueel misbruik maar! Het is wel zo dat alles wijst op het msibruik, al mijn klachten en problemen lijken de oorzaak van het misbruik.

ja ik weet ookwel dat incest heel erg is..
ik onderschat het ook niet hoor, alleen vergeleken met je hele leven elke dag worden geslagen is het gewoon veel minder..
de meeste mensen verwerken het, en gaan door met hun leven.. als het eenmalig is is het makkelijker..
als iemand zn hele leven word geslagen door bijv zn vader, dan is dat ook heel erg, alleen veel moeilijker te verwerken omdat het veel langer geduurt heeft..

[Fantôme]

HelpMePlease schreef op 21-03-2003 @ 19:12:
nee ze moeten er ook niet boos over blijven, wat ze overigens wel doen. Maar tja.....tis moeilijk he, voor mij én de omgeving. En ja ze moeten het er inderdaad bij nemen, want jammr vor ze dit ben ik. Leuk of niet ik ben wie ik ben en zo nemen ze maar! En anders maar niet, pech hoor. dag. Ik ga me niet uitsloven of toneelspelen voor een ander. Het belangrijkste is dat ik gelukkig ben met mezelf, en ja dat ben ik niet door borderline maar met ook heel veel dingen wél. En da tkan een ander weer niet accepteren, dan maar niet.

You go girl!! Je hebt helemaal gelijk. Ben happy dat jij er zo over denkt, en dat je jezelf niet helemaal de put in gaat praten!!

Ook al heb je borderline (en ADHD), je kunt niet alles daaraan toeschrijven. Ik snap dat je soms bepaalde aanvallen niet onder controle kunt houden. Je kunt dus niet zeggen dat je daar iets aan moet doen. Maar je kunt mensen wel je problemen uit leggen en hoe jij graag wil dat er mee omgegaan wordt. Dat is dan jouw manier om er iets aan te veranderen. En dat is jouw verantwoording, niet die van wie of wat dan ook. Later zal je nog meer zelf moeten doen, das een nadeel (en een voordeel) van volwassen worden, je kunt niet meer alles door anderen op laten knappen, oefen er nu vast mee.

[HelpMePlease]

dyfusica schreef op 21-03-2003 @ 21:31:
ok rustig maar.. ik geloof je ook wel.. ik dacht eerst gewoon dat je dr 'weer' een was.. die zo n lijstje gezien had van de kenmerken en voortaan maar zei dat die ook borderline had. heb gewoon bes wle veel mensen gezien die dat zo doen,maarja als psygologen het zeggen geloof ik je wel

ja oke ik ben rustig hoor maar omdat zoveel mensen op deze manier gereageerd hebben.


ja ik weet ookwel dat incest heel erg is..
ik onderschat het ook niet hoor, alleen vergeleken met je hele leven elke dag worden geslagen is het gewoon veel minder..
de meeste mensen verwerken het, en gaan door met hun leven.. als het eenmalig is is het makkelijker..
als iemand zn hele leven word geslagen door bijv zn vader, dan is dat ook heel erg, alleen veel moeilijker te verwerken omdat het veel langer geduurt heeft..

tuurlijk is incest erg, tis verschrikkelijk. En ik weet zo net nog niet of het minder is dan elke dag geslagen worden. Het is allebei iets heel ergs, ik denk dat het verschilend per persoon is wat t met je doet, die ene keer is al teveel geweest en heeft mij in ieder geval kapot gemaakt. En ik loop er ook al 11 jaar mee en het is nog niet verwerkt hoor. Zal nog wel jaren duren.

[HelpMePlease]

... schreef op 21-03-2003 @ 21:47:
You go girl!! Je hebt helemaal gelijk. Ben happy dat jij er zo over denkt, en dat je jezelf niet helemaal de put in gaat praten!!

haha thank you. tis toch zeker zo!

[HelpMePlease]

Leonoor schreef op 22-03-2003 @ 08:40:
Ook al heb je borderline (en ADHD), je kunt niet alles daaraan toeschrijven.

ik schuif niet alles daarop af hoor. Ik zeg dat zovaak tegen mensen endat probeer ik ze ook telkens duidelijk te maken dat ik het niet als excuus gebruik. Maar dat ik daarmee wel kan aangeven wat de oorzaak van mijn gedrag is, wat de reden is. Dus borderline of adhd. Tis gewoon voor veel mensen zo van 'Ja wat is die druk of agressief? of jezus tering wat een uitbarsting!' Ja dan kan ik aan hun uitlegge waardó'r dat komt. Adhd en borderline dus. Maar ik gebruik het niet als excuus. Er is namelijk geen enkel excuus voor.

Ik weet heel goed dat ik fout ben, dat mijn gedrag soms echt niet door de beugel kan, dat ik heel agressief druk en impulsief kan zijn en mijn stemmingswisselingen voor mensen ontzettend moeilijk is, en ik weet ook wel dat mensen bang voor me worden of zelf kwaad worden als ik een aanval krijg. Terrecht, ik gebruik het niet als excuus. Ik kan niet zeggen 'Mensen het spijt me, mijn excuus maar ik heb borderline'

De enige die hier een excuus moet afleggen is mijn oom, die moet zeggen 'Patries, ik had met me vieze vuile gore poten van je af moeten blijven, je was een meisje van 7 en ik een volwassen gestoorde vent van 47 die je dacht te kunnen vertrouwen, het spijt me want jij bent nu verrot en dit is de oorzaak van je borderline, mijn excuus'.

er is geen excuus voor mijn gedrag, wel een reden. das borderline/adhd. En de oorzaak? das me oom. En dáár ligt t excuus, bij hem en niemand anders. Ik heb geen schuld, nooit gehad.

[Fantôme]

HelpMePlease schreef op 23-03-2003 @ 18:31:

De enige die hier een excuus moet afleggen is mijn oom, die moet zeggen 'Patries, ik had met me vieze vuile gore poten van je af moeten blijven, je was een meisje van 7 en ik een volwassen gestoorde vent van 47 die je dacht te kunnen vertrouwen, het spijt me want jij bent nu verrot en dit is de oorzaak van je borderline, mijn excuus'.

er is geen excuus voor mijn gedrag, wel een reden. das borderline/adhd. En de oorzaak? das me oom. En dáár ligt t excuus, bij hem en niemand anders. Ik heb geen schuld, nooit gehad.

jeetje....
Volgens mij had je hier al eens een topic over geopend toch? een soort gedicht van wat je oom met jou heeft gedaan?? Of was jij dat niet.... Tjee, ik weet niet wat ik moet zeggen, wil alleen duidelijk maken dat ik het erg voor je vind
knuffel! mij

[HelpMePlease]

... schreef op 23-03-2003 @ 18:36:
jeetje....
Volgens mij had je hier al eens een topic over geopend toch? een soort gedicht van wat je oom met jou heeft gedaan?? Of was jij dat niet.... Tjee, ik weet niet wat ik moet zeggen, wil alleen duidelijk maken dat ik het erg voor je vind
knuffel! mij

ach ja, thnx voor je medeleven maare ik heb een gedicht gemaakt toen ja. En nog veel meer hoor, tis mijn manier van uiten maar goed.......je hoeft niks te zeggen als je niet weet wat, ik weet al niet wat ik moet zeggen. Als ik gewoon wát moet zeggen zijn het de woorden: verrot, klote, kapot, leeg, onbegrip, gestoord, klein, stop, stop...stop....

HelpMePlease schreef op 23-03-2003 @ 18:24:
tuurlijk is incest erg, tis verschrikkelijk. En ik weet zo net nog niet of het minder is dan elke dag geslagen worden. Het is allebei iets heel ergs, ik denk dat het verschilend per persoon is wat t met je doet, die ene keer is al teveel geweest en heeft mij in ieder geval kapot gemaakt. En ik loop er ook al 11 jaar mee en het is nog niet verwerkt hoor. Zal nog wel jaren duren.

Incest lijkt me niet minder erg dan geslagen worden...het is allebei gewoon iets heel anders, maar het één lijkt me niet minder erg dan het ander...

Ook als je geen schuld hebt is het nog wel jouw leven. Dus jij zult er iets aan moeten veranderen als je dat wil. Dat zal niemand anders voor je doen. Uit mijn vorige post: Leg mensen je problemen uit leggen en hoe jij graag wil dat er mee omgegaan wordt. Dat is dan jouw manier om er iets aan te veranderen. En dat is jouw verantwoording, niet die van wie of wat dan ook. Later zal je nog meer zelf moeten doen, das een nadeel (en een voordeel) van volwassen worden, je kunt niet meer alles door anderen op laten knappen, oefen er nu vast mee.

Daar blijf ik bij. Ook al heeft iemand anders je leven misschien verpest, je zult er zelf weer iets van moeten maken. Doe je dat niet, dan is dat je eigen keuze. 't klinkt hard, zo is het niet bedoeld, ik denk alleen dat het zo is. Iemand anders zal het iig niet voor je doen, dus zul je dat zelf moeten doen.

[HelpMePlease]

Leonoor schreef op 23-03-2003 @ 21:14:
Incest lijkt me niet minder erg dan geslagen worden...het is allebei gewoon iets heel anders, maar het één lijkt me niet minder erg dan het ander...

Ook als je geen schuld hebt is het nog wel jouw leven. Dus jij zult er iets aan moeten veranderen als je dat wil. Dat zal niemand anders voor je doen. Uit mijn vorige post: Leg mensen je problemen uit leggen en hoe jij graag wil dat er mee omgegaan wordt. Dat is dan jouw manier om er iets aan te veranderen. En dat is jouw verantwoording, niet die van wie of wat dan ook. Later zal je nog meer zelf moeten doen, das een nadeel (en een voordeel) van volwassen worden, je kunt niet meer alles door anderen op laten knappen, oefen er nu vast mee.

Daar blijf ik bij. Ook al heeft iemand anders je leven misschien verpest, je zult er zelf weer iets van moeten maken. Doe je dat niet, dan is dat je eigen keuze. 't klinkt hard, zo is het niet bedoeld, ik denk alleen dat het zo is. Iemand anders zal het iig niet voor je doen, dus zul je dat zelf moeten doen.

ja je hebt gelijk hoor. Hij heeft mijn leven verpest, maar inderdaad MIJN leven. En niemand anders kan van mijn leven maken wat het uiteindelijk moet worden, alleen ik. Mensen spelen daarbij wel een rol. zoals die klootzak. Maar tuurlijk moet ik er wat aan veranderen en ik doe ook niks anders hoor. Ik leg mensen uit wat het allemaal is, maar vele willen of kunne n het niet begrijpen, gelukkig mijn lieve mentrix bijvoorbeeld weer wel heel goed. Echt een schat is dat! En ik vind de gedachte dat ik later zelfstandig moet zijn en veel allen moet doen, ja eng, dat maakt me bang. Ik oefen er wel mee hoor, natuurlijk maar ik vind t doodeng heb vaak t gevoel alsof ik nog zeven ofzo ben. WEet jij misschien (of iemand anders) of dat te maken heeft met borderline??? Je een klein kind voelen en je hierna gedragen?

En ik weet dat niemand anders het voor me doet, ik moet uiteindelijk alles zelf doen, dat weet ik dondersgoed, ik vind t alleen dood moeilijk

HelpMePlease schreef op 23-03-2003 @ 22:34:
ja je hebt gelijk hoor. Hij heeft mijn leven verpest, maar inderdaad MIJN leven. En niemand anders kan van mijn leven maken wat het uiteindelijk moet worden, alleen ik. Mensen spelen daarbij wel een rol. zoals die klootzak. Maar tuurlijk moet ik er wat aan veranderen en ik doe ook niks anders hoor. Ik leg mensen uit wat het allemaal is, maar vele willen of kunne n het niet begrijpen, gelukkig mijn lieve mentrix bijvoorbeeld weer wel heel goed. Echt een schat is dat! En ik vind de gedachte dat ik later zelfstandig moet zijn en veel allen moet doen, ja eng, dat maakt me bang. Ik oefen er wel mee hoor, natuurlijk maar ik vind t doodeng heb vaak t gevoel alsof ik nog zeven ofzo ben. WEet jij misschien (of iemand anders) of dat te maken heeft met borderline??? Je een klein kind voelen en je hierna gedragen?

En ik weet dat niemand anders het voor me doet, ik moet uiteindelijk alles zelf doen, dat weet ik dondersgoed, ik vind t alleen dood moeilijk

Ik weet niet precies of dat iets met borderline te maken heeft...zo iets zou wel kunnen, denk ik...ook met zelfstandig zijn ed...maar precies weet ik het ook niet, kan het iig niet precies onder woorden brengen.

Misschien kun je ook uitleggen hoe je wilt dat mensen reageren? Als bij mij in de klas iemand een woede-aanval krijgt zou ik hem/haar ook niet op dat moment achterna gaan om te praten, omdat er dan vaak absoluut niet met iemand te praten valt. Dit zou ik dus naderhand doen. Ik denk dat veel mensen op deze manier reageren, zeker docenten. Als jij wilt dat ze wel achter je aan komen ed, dan denk ik dat je dat aan moet geven. En zo zijn er meer dingen die je zelf aan zult moeten geven voordat mensen het doen, denk ik.

Zelfstandig worden is ook eng en moeilijk, voor (bijna) iedereen. Daarom kun je het beste zo vroeg mogelijk beginnen met het te leren, ook omdat je nu nog mensen om je heen hebt die je er mee kunnen helpen. En af en toe mag je je best een klein kind voelen en je zo gedragen, ik denk dat heel veel mensen dit wel eens hebben, zeker als je 'pas' 18 bent.