22-06-2001, 09:54
|
|
|
Het was al ver over tienen, Tom had al een hele tijd thuis moeten zijn , maar hij had geen zin gehad om braafjes naar huis te gaan en daar een hoop gezeur van zijn ouders aan te horen.Hij had sinds een paar jaar bijna geen contact meer met hen ,toch niet meer zoals vroeger… toen hij nog zeker wist dat hij aanvaard en geliefd werd.Het was allemaal begonnen toen hij het nieuws had gebracht dat hij sterke gevoelens had voor Wim.Hij had het al veel langer aan voelen komen maar had er nooit aan durven toegeven … Tot op die bewuste dag, neen , hij zou het nooit meer vergeten, Wim had hem gezegd dat hij verliefd op hem was geworden.Tom had een zalig gevoel door zijn lichaam voelen stromen en wist dat het wederzijds was!Thad nog een tijdje genomen voor Tom en Wim duidelijk wisten wat ze voor elkaar voelden. Dan kwam de zware opdracht de wereld te laten weten van hun liefde!
Zachtjes draaide hij de sleutel om in het slot van de voordeur , hij had gehoopt dat zijn ouders al in bed lagen en niet eens zouden merken dat hij te laat thuis was.Maar van zodra hij de deur sloot knipte een licht aan vanachter op de gang…’ben je daar eindelijk, je weet niet hoe laat het is zeker?! Was je weer bij hem!!?’ De manier alleen al waarop ze over Wim spraken deed hem pijn,Voor Wim was het makkelijker hij kwam uit een gezin van twee moeders en zijn aarding werd volledig aanvaard.De moeder van Wim had hem voorgesteld bij hen in te trekken , en zoals Tom zich nu voelde , ging hij dat nog wel eens doen! Paar dagen later stond Tom op punt te vertrekken naar school , toen te telefoon ging:’lieverd … ik … ik kan vanavond niet naar onze afspraak komen…het spijt me!’ Tom had het raar gevonden dat Wim hun afspraakje afbelde, want hij had er alles voor gedaan het een onvergetelijke avond te laten worden , het zou immers op de avond zijn dat ze elkaar precies een jaar geleden hadden verteld wat ze voor elkaar voelden.Maar Tom had er niets achter gezocht.Ze hadden nog een vluchtig gesprek gehad , wat niet vaak gebeurde want meestal zaten ze diep in een gesprek gewurmeld…maar dat kwam nu vast omdat Tom bijna geen tijd had.Hij hing op en rende naar de bushalte. Het was nu echter al drie dagen later, en sinds dat telefoontje had Tom niets meer van Wim gehoord.Hij begon zich erg ongerust te maken en besloot na school even naar Wim’s huis te gaan.Toen hij voor de deur stond deed Marianne, de tweede moeder van Wim,open. ‘hey marianne, is Wim hier soms, het is al een tijdje geleden dat ik nog eens wat van hem heb gehoord en ik kan hem ook niet meer bereiken.’ ‘Oh jeetje Tom heeft ie het jou nog niet verteld.?Hij ligt in het ziekenhuis…’ Stomgeslagen stond Tom voor de deur…hij begreep het niet, wat mankeerde hij?waarom had hij niets gezegd?Tkon toch niet zo erg zijn , dat hij er niet over had willen praten met hem? Tom kreeg amper iets uit zijn mond … hij mompelde wat onduidelijks en liep van de deur weg.’Ooh neen Tom , ga eens met hem praten hij vond het vast te moeilijk om het je te vertellen , hij had het zeker wel gedaan …alleen nu nog niet!!’riep marianne hem nog na , maar dat had hij niet meer gehoord. Nu stond hij voor de deur van de ziekenkamer van Wim…Hij durfde alleen niet binnen gaan, met zweterige handen pakte hij de deurklink vast en nam diep adem.Toen hij de kamer binnen kwam schrokken ze allebei, Wim had duidelijk niet verwacht dat Tom hem een keer zou kunnen komen opzoeken, en Tom was geschrokken van alle buisjes en alle machines rond het lichaam van Wim. Er ontstond een vreselijke stilte , met een aantrekkingskracht tussen hen twee stilletjes ging tom dichter naar het bed en ging naast het bed zitten op zijn knieën. ‘Oh Wim…Wat?…Waarom heb je me niet …?WAAROM?’Hoewel Tom niet zeker was van wat er mis was met Wim had hij een sterk gevoel dat het niet zomaar niets was.Hij wou alles weten.Hij wou begrijpen waarom Wim niets had gezegd , maar kon het niet vragen. Wim leek heel erg moe , maar toch ging hij rechtop zitten , en omhelsde Tom.Hij deed het hele verhaal , en Tom luisterde .Hele avond lagen ze in elkaars armen . Samen huilde ze .Samen … voor hoelang nog… Die avond lag Tom wakker in zijn bed, nog nooit had hij problemen gehad met het vinden van de slaap , maar vanavond wou hij gewoon niet!Wim ging dood het was al langer aan de gang , waarom moesten ze het zo laat ontdekken?waarom moest het hem overkomen?Het was zo oneerlijk!Wim was altijd al een hele vrolijke jongen geweest.Had altijd wel een beetje het gevaar opgezocht en soms gespeeld met de dood…maar dat was geen reden!! Hij mocht niet sterven , het mocht gewoon niet!!Hij was de enige die Tom nog had…maar voor hoelang? De dokter waar Tom een hele tijd heeft mee gepraat gaf hem misschien nog 2, misschien nog 3 maanden hoogstens.Het ging allemaal veel te snel , ze konden zich er niet op voor bereiden, ze moesten het eerst aanvaarden , en dan afscheid nemen. Het was zo moeilijk.Weken gingen voorbij , Tom ging alledagen naar Wim elke moment dat ze samen konden zijn , gebruikte hij.Ze praatten , knuffelden, Ze waren gewoon samen!! Tom keek toe hoe Wim stilletjes aan achteruit ging , bleek werd , zijn haar allemaal verloor , en wegzakte in verdriet. Hoe probeerde zich sterkt te houden voor Wim , maar het was moeilijk om te zien dat hij pijn leed , om te zien dat hij zich klaar maakte om te sterven … Op een avond toen Tom net wou vertrekken kwam de dokter aangelopen ‘ik zou je willen waarschuwen , we merken dat Wim erg snel achteruit aan het gaan is , het kan misschien …’Tom begreep het…maar wou het niet horen , hij liep naarhuis onderweg liep Tom over een brug , hij stopte even en keek naar de voorbij rijdende auto’s Auto’s dat was hun passie , altijd al geweest! Hoe sneller hoe liever.Een traan rolde over zijn wang , het begon door te dringen dat hij Wim morgen misschien kwijt was , Zijn engel ging hem verlaten! Hij draaide zich om en liep terug… Hij moest Wim zien , hij moest zeggen hoeveel hij van hem hield , hij moest bij hem zijn als hij stierf. Hij kwam de kamer binnen,Wim was nog wakker…Maar hij zag er niet uit. Samen zaten ze in de kamer , eeuwige stilte , maar de aanwezigheid van hen beiden was perfect…’Tom…ik wil ..wil nog een laatste ritje maken….jij moet er voor zorgen!’ Tom keek op … hij begreep het wel, maar hoe?hoe moest hij ervoor zorgen? ‘Op zolder…0 de kist… het raam …zo wil ik het Tom’ Tom stond op , en vetrok zonder een woord naar huis , toen hij terugkwam zag Wim dat Tom gehuild had ‘Ik wil dit echt Tom,Ik wil gelukkig sterven…Ik wil een laatste keer voelen dat ik leef’ Een half uur later zaten ze beiden op het hoogste deel van de brug , onsnapt uit et ziekenhuis om te ontsnappen van de gruwelijke dood.Met een kist die ze omhadden gebouwd in een soort fiets-auto , dat nog van de tijd voor de ziekenhuisaffaire afstemde.Wim zat in de kist en Tom erachter klaar om de kist te duwen , klaar om Wim een proefrit naar de hemel te laten maken. Een laatste ogenblik stilte….’ik voel een laatste keer dat ik leef , ik ben gelukkig , ik ben bij jou! Ook al ben ik nu bang , ik weet dat dit het juiste is’ Ze keken elkaar aan … Wim sloot zijn ogen en stierf in vrede.Tom bleef achter. Alleen , de wind ging door zijn haren en blies een traan weg…Op dat moment wist Tom het zeker…Hij ging mee in de proefrit , hij ging mee met zijn engel! Zachtjes duwde hij de kist met het lichaam van Zijn Engel de brug af .met de armen in de lucht en de ogen gesloten wachtte hij op een plons van de kist in het diepe water… hij hoorde niets … Een glimlach verscheen op zijn gezicht !Wim was opgestegen naar de hemel gelukkig sprong Tom zijn engel achter na Op Weg naar het eeuwige geluk
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
22-06-2001, 10:06
|
|
|
*gaat een zakdoekje halen* geweldig verhaal! 
__________________
de havenmeester is ook niet perfect, maar zolang de worst vliegt, heerst de bloemkool de wereld..
|
|
22-06-2001, 10:45
|
||
|
|
Citaat:
 [Dit bericht is aangepast door murwari (22-06-2001).]
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
|
|
22-06-2001, 10:47
|
||
|
|
Citaat:
__________________
de havenmeester is ook niet perfect, maar zolang de worst vliegt, heerst de bloemkool de wereld..
|
|
|
22-06-2001, 10:54
|
|
|
|
Laat me even je e-mailadres weten.
__________________
We are all one. I do not follow a better path, I just follow another path.
|
|
22-06-2001, 10:58
|
|
|
|
bunny_love10@hotmail.com
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
|
22-06-2001, 16:04
|
|
|
|
wat een mooi verhaal!
het heeft me doen huilen... echt heel erg goed! kusjes
__________________
Menselijke Warmte Heeft Me Nodeloos Verwarmt
|
|
22-06-2001, 16:20
|
|
|
|
Leuk idee, absoluut, maar er kan nog veel veranderd worden aan de structuur...Ik vind het persoonlijk te 'losjes'...Maar goed verhaal verder...
__________________
Timeo Danaos et dona ferentes...
|
|
22-06-2001, 19:26
|
||
|
|
Citaat:
[Dit bericht is aangepast door murwari (22-06-2001).]
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
|
|
23-06-2001, 09:32
|
||
|
|
Citaat:
nou toch thx
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
|
|
21-07-2001, 01:31
|
|
|
Mooi verhaal! Het gaat voor de verandering ook eens over 2 verliefde jongens; goed!
Het is misschien een klein detail, maar de namen Wim en Tom zorgen er een beetje voor dat het verhaal iets kinderachtiger over komt, dat vind ik jammer.
|
|
21-07-2001, 09:12
|
|
|
|
Na ja, het is dat ik het niet zo heb met "zulke relaties", maar ik vond het verhaal wel goed geschreven. Heb je misschien naar die ene film met Tom Hanks gekeken?
* zoekt bron van inspiratie * Greetz, MAS187
|
|
21-07-2001, 11:51
|
||
|
|
Citaat:
__________________
- geen -
|
|
|
21-07-2001, 17:16
|
|
|
|
grappig, alleen vind ik t einde niet zo bij t begin passen (?)
__________________
Ik sta liever voor aap dan dat ik er vanaf stam
|
|
22-07-2001, 17:07
|
|
Verwijderd
|
Ik vind het allemaal 'iets'te romantisch gebracht voor zo'n onderwerp.Maar dat komt misschien ,omdat in mijn situatie het heel anders ging..geen idee.Je schrijft verder heel goed!
|
|
28-09-2001, 11:32
|
|
|
|
najah wim en tom tis gwoon een homokoppel dat ik ken hoor  maarja toch bedankt 
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
|
28-09-2001, 12:10
|
||
|
Citaat:
Wel een homo-koppel van Dennis en Wim...  Shit, ik moest ook huilen... mooi gedaan, meis! btw. als het over echte liefde gaat maakt geslacht toch niet uit? kvinnet best leuk dat er 2 jongens zijn, maar originaliteit heeft niks met inhoud te maken
__________________
Strong enough to live by the sword
|
|
|
28-09-2001, 20:29
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
|
|
| Ads door Google |
|
29-09-2001, 16:20
|
|
|
|
misschien dat je het einde iets duidelijker kan maken.iets meer details, dan zou t nog zieluger zijn.. maar goed verhaal hoor!!
__________________
Don't be scared to live the dream
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:38.
Adverteren