Verliefd op een jongen van 14 (ik 22)

[Obboy]

Hallo allemaal,

Al een tijdje zit ik met een probleem, voor zover je het althans een probleem wil noemen...
Ik ben sinds 4 maanden verliefd op een jongen van 14. Zelf ben ik een jongen van 22. Iedere dag denk ik aan hem, ik kan hem maar niet uit mijn hoofd zetten! We hebben ook iedere dag contact via Whatsapp.

Hij heeft in de klas gezeten bij mijn zusje die een jaar jonger dan hem is op de basisschool. Ik heb die jongen zelf nog regelmatig les gegeven toen ik nog stage liep voor de PABO in groep 8. Toen waren het gewoon doodnormale verhoudingen. Er waren zeker nooit vreemde abnormale gevoelens. Gewoon zoals het hoorde dus.
Inmiddels zit hij in de 2e klas van de middelbare school. Ik ben in de loop der tijd gaan switchen van opleiding omdat ik iets anders interessanter vond. Dat doe ik nu nog steeds.

Naarmate de tijd verstreek kwam ik hem 5 maanden terug tegen op straat, ik had toen een gezellig gesprek met hem over doorsnee onderwerpen. Ik merkte toen wel dat ik hem toch wel heel leuk vond. Het viel me ook op dat hij ook nogal geïnteresseerd was in mij. Hij vroeg van alles en nog wat.
Na de ontmoeting heeft hij me toegevoegd op MSN en Facebook. Ook via Whatsapp heb ik sindsdien contact met hem. Het werd steeds meer. Nu hebben we iedere dag contact met elkaar op die manier.
We hebben zelfs al een paar keer aan de telefoon met elkaar gehangen, dat waren gesprekken van 2 uur!

Mijn gevoel zegt gewoon dat hij ook verliefd op mij is, maar ik weet niet wat ik ermee aan moet. We zijn zelfs al een dagje gaan winkelen samen in de stad, dat was ook supergezellig.
Ik merk dat hij me steeds aankijkt als hij denkt dat ik het niet zie. We hebben eigenlijk nooit echt over gevoelens gepraat met elkaar, ik durf dat ook niet zo goed om eerlijk te zijn. Ik denk dat dat bij hem ook zo zit.
We hebben met elkaar afgesproken om onze ouders niets te zeggen dat we met elkaar omgaan omdat dat "raar" zou overkomen.
Het liefst zou ik hem omhelzen en knuffelen, ik het voelt gewoon zo aan dat hij dat ook wil.
Ik ben heel erg verliefd op hem. Ik ben gewoon heel veel van hem gaan houden.

Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?

Ik zou de persoon uit me hoofd zetten, vind het best wel raar klinken volwassen iemand en een kind

[Vogelvrij]

Wat een lastige situatie! Denk dat je het beste in elk geval open kaart kan spelen met hem om te kijken of hij ook echt verliefd is op jou. Dat is het eerlijkst. Het leeftijdsverschil is groot, maar ook weer niet onoverkomelijk. Besef wel dat hij in een heel andere fase van zijn leven zit en kwetsbaarder is, omdat je zijn docent ook bent geweest... Kan me voorstellen dat je hier enorm mee zit, een gemakkelijk succesvolle relatie zul je niet zomaar met hem hebben.

Vogelvrij schreef:

Wat een lastige situatie! Denk dat je het beste in elk geval open kaart kan spelen met hem om te kijken of hij ook echt verliefd is op jou. Dat is het eerlijkst. Het leeftijdsverschil is groot, maar ook weer niet onoverkomelijk. Besef wel dat hij in een heel andere fase van zijn leven zit en kwetsbaarder is, omdat je zijn docent ook bent geweest... Kan me voorstellen dat je hier enorm mee zit, een gemakkelijk succesvolle relatie zul je niet zomaar met hem hebben.

Dit lijkt me een bijzonder slecht plan. Iemand van 14 kan overdonderd raken van een bekentenis van een 22-jarige, dat zo iemand hem leuk vindt. Dan boeit het weinig wie die 22-jarige nou precies is. Ook doordat er eerder een machtspositiesituatie was, kan het gewoon erg doorwerken dat ie denkt 'wauw, vindt híj me leuk?', en dan verliefd worden op dat idee, dat iemand jóu leuk vindt. Ook dat het om twee jongens gaat, kan hierin doorwerken: de 14-jarige is onzeker en 'herkent' niet zomaar andere homojongeren. Een random persoon van 22 die jou toch al leuk vindt, is dan heel erg prima.

TS, als je echt iets om deze jongen geeft en hem bijzonder vindt, dan wacht je minimaal 2 jaar. 14 en 22 gaat momenteel niet. Als jullie samen bijzonder zijn, echte liefde enzovoorts, dan kan het ook nog wel even wachten. ik kan me zo voorstellen dat ouders van een 14-jarige het niet pikken als een voormalig docent (want dat was je, ook al was je stagiair) een relatie met hun zoon aangaat. En staan zij er niet achter, dan riskeer je een hele hoop.

Persoonlijk vind ik het gek dat je zegt dat je al van hem houdt. Je had er ook beter aan gedaan niet zoveel contact via whatsapp met hem te hebben, dan wist je prima welke kant het op ging. Ook vind ik het gek dat je met hem afspreekt dat jullie beide niks aan jullie ouders zeggen. JIj hebt hierin vrij weinig te verliezen, jouw ouders hebben er niks mee te maken. Maar je zorgt er wel voor dat hij ook niks tegen zijn ouders zegt, alsof je iets te verbergen hebt. Je bent al langer rekening aan het houden met wat er zou kunnen gebeuren en je doet het jezelf aan gevoelens voor hem te ontwikkelen, maar het is ook gewoon nu al niet meer 'netjes', wat je doet, zorgen dat híj het contact ook verbergt. Het scheelt in de praktijk vrij weinig want ze zullen niet weten wat hun zoon de hele dag doet of wie hij spreekt, maar je begint nú al met de boel verzekeren.

Dus wacht (of zie overal vanaf), en beperk momenteel het contact.

[Vogelvrij]

Ja, maar ik bedoelde het ook andersom, je zou eerst moeten weten of hij jou ook echt leuk vindt. Ik verwoordde het verkeerd. Maar twee jaar wachten lijkt mij zeker ook het beste ja.

[bloodyb]

Wat Lusi zegt ja. Een leeftijdsverschil van 8 jaar is al al aardig veel en helemaal tussen een 14- en een 22- jarige. Dus zet je verliefdheid maar in de koelkast en bouw het contact maar af. Dat lijkt me gezonder voor jullie allebei.

[cCcOmeglecCc]

Beetje afwachten, nu klinkt de leeftijdsverschil best hoog.. maar hoe ouder hou minder erg het klinkt

[Heer Wil]

Denken jullie nou serieus dat het mogelijk is om even twee jaar te wachten en het dan pas te vertellen? Of je vertelt het nu, wat totaal geeen zin heeft. Of je wacht twee jaar, waardoor het echt zo iets is van ik zit al twee jaar op een relatie te wachten, dan moeten je verwachtingen wel zo hooog zijn dat het altijd zal tegenvallen.

WillemB schreef:

Denken jullie nou serieus dat het mogelijk is om even twee jaar te wachten en het dan pas te vertellen? Of je vertelt het nu, wat totaal geeen zin heeft. Of je wacht twee jaar, waardoor het echt zo iets is van ik zit al twee jaar op een relatie te wachten, dan moeten je verwachtingen wel zo hooog zijn dat het altijd zal tegenvallen.

Ja hoor, het is mogelijk in het geval van Echte Liefde (en hierbij doel ik dus op een ultieme klik, niet op 'the one'). Ik acht de kans ook bijzonder klein dat daar sprake van is.

[Heer Wil]

Als je er serieus iets in ziet, wacht dan twee jaar, als je hem liever uit je hoofd zet of nieuwsgierig bent wat hij ervan vindt, vraag het dan. Als je hem namelijk uit je hoofd wilt zetten helpt het altijd goed om te worden afgewezen, daar kunnen mensen zo slecht tegen dat ze boos worden in plaats van verliefd blijven.

[TheNoodle]

Denk je dat hij weet wat te zeggen als je hem vraagt naar zijn gevoel? Ik denk dat hij wegrent! Ik zou er gewoon mee kappen. Er zijn genoeg vissen in de zee van je eigen leeftijd of ouder dan 18!