[Fragment] Uit het Dagboek van Thisbe

[juliettebinoche]

Uit het Dagboek van Thisbe

Kan je ook maar enigszins vermoeden dat als ik je zie, ik je lippen op mijn tepels voel en je vingers tussen mijn benen? Vanaf het moment dat ik begripvol knik, nagel jij mij hardhandig op je bureau vast met je lichaam. Ik kan er niets aan doen, maar ik kijk altijd stiekem naar je handen. Dan vraag ik mij de meest onzinnige dingen af - waarom ze er zo ruw uitzien, waar ze zich de laatste uren bevonden hebben, of je zo goed bent als je die handen aan jezelf slaat als ik denk dat je bent.

Als je het eens zou weten. In stilte wacht ik op je. Maar het gat in de muur heeft niet voor niets tralies - het is gekooide en verdoemde liefde.

Wanneer ik je iets vraag, hoor ik je antwoord niet eens. Ik kan alleen genieten van de suggestie dat je naar mij kijkt en ik diep in je ogen kan staren. Hoe ik met een handeling mijn lippen op de jouwe kan dwingen en de warmte van je lichaam kan voelen. Het dreigende gevaar van mijn ongekende lust als sluimerend wapen. Diep in de nacht, met beslagen ramen en rode wangen kan ik alleen aan jou denken. Als alle rationele gedachten het leven gelaten hebben, is daar alleen nog maar jij over.

Als je me eens zou begrijpen. Zelfs al weet ik vrij te breken zal ik niet aan de toorn van de hongerige leeuwin kunnen ontsnappen.

Het stomme is dat ik je begrijp - denk ik. Als ik de getallen had, zou ik zo de som oplossen. Het enige wat ik kan doen is op je wachten. Zuchtend, kreunend en steunend staar ik naar de fontein. Kom je nog?

Jij domme, domme man. Altijd kom je te laat.
Waarom? Omdat je thuis was.

Mooi.

Als je me eens zou begrijpen. Zelfs al weet ik vrij te breken zal ik niet aan de toorn van de hongerige leeuwin kunnen ontsnappen.

Dit had je ook als afsluiter kunnen gebruiken. De twee alinea's die daarna nog komen vind ik een beetje jammer, lezen niet lekker. Zeker die laatste is te cryptisch.


Maar wat een ontzettend mooi verhaal! Heerlijk

[juliettebinoche]

NuncaMas schreef op 09-01-2006 @ 22:53 :
De twee alinea's die daarna nog komen vind ik een beetje jammer, lezen niet lekker. Zeker die laatste is te cryptisch.

Die laatste zinnen spelen meer in op een verhaalversie van Pyramus en Thisbe - zoiets voor 'ingewijden'.

(In die versie komt Pyramus te laat in plaats van de versies waarin Thisbe te vroeg is. De schuld ligt dan bij hem - en daarin wordt verklaard dat hij 'thuis' was - wat een nutteloze verklaring is, maar wel pikant.)

Die laatste zinnen spelen meer in op een verhaalversie van Pyramus en Thisbe - zoiets voor 'ingewijden'.

Vandaar

[Charlottetje]

hm, begin is goed, einde wordt steeds slechter ofzo... nou ja, slechter, anders en mij minder aansprekend.
het woord begrijpen komt naar mijn zin te vaak voor in het laatste stukje, dat is het denk ik.

verder wel prima hoor!

[I C U]

Als alle rationele gedachten het leven gelaten hebben, is daar alleen nog maar jij over.

Mooie zin!

Waarschijnlijk snap ik er meer van als ik het verhaal van Pyramus en Thisbe zou kennen, en misschien ken ik het ook wel, maar is het weggezakt. In elk geval, het is wat... vaag, voor me, maar toch, ondanks dat het niet doorzichtig is, vind ik het fijn lezen, en je zinsconstructies/woordgebruik bevalt me prima!

Heel mooi geschreven, mooie woordkeus, mooie zinnen. Ik denk wel dat je het verhaal van Pyramus en Thisbe goed moet kennen om je verhaal te kunnen begrijpen, zoals inderdaad de laatste alinea die je zonder achtergrondinformatie niet zult begrijpen. Af en toe vind ik je een beetje aan de te cryptische kant en te abstract, maar toch leest het fijn en is het een prima verhaal.