Wat moet ik nou?

Sinds (bijna) 3 maanden zijn me vriend en ik weer bij elkaar, het is 14 maanden uitgeweest waarvan we bijna een jaar geen contact hadde 'ruzie'. Daarvoor hebbe we 20 maanden wat gehad, ik was 17 toen ik met hem kreeg nu ben ik 20. Toen ik de eerste keer wat met hem had woonde ik praktisch bij hem in, hij woonde nog gewoon thuis, we hebbe een goede tijd gehad maar ook een mindere, ik was niet altijd even makkelijk en heb de nodige stribbelingen met zijn ouders en grootouders(waar die ook vaak kwam) gehad. Hij heeft me toen op een hele lullige manier gedumpt.
De tijd dat ik geen contact met hem had ben ik erg verandert, veel meer van het leven gaan genieten, zat lekker in me vel het ging goed met me!Voelde me zelfverzekerd, eindelijk! vroeger was ik altijd erg onzeker en negatief. In december kregen we weer contact en een maand later werd het weer wat, het ging allemaal goed, we zijn allebei ouder geworden en volwassener, vroeger zag ik hem vaak hele weekenden of hele weken in de vakanties, nu zie ik m soms wel vaker in de week maar korter, veel beter dus. Alleen de laatste weken wil het allemaal niet meer zo, paar weken geleden was die op vakantie geweest en we hadden wat afgesproken, hij beloofde dat hij het na de vakantie thuis zou vertellen dat het weer aan was, nu 3 weken later is het nog steeds niet verteld en ik vind dat niet leuk en dat weet hij ook want ik zeur er vaak over, ik zie hem de laatste tijd minder, heb al 100x gezegd dat ik ook wel naar hem toe wil komen, maar ja dat gaat niet want hij heeft nog niets verteld, we zien elkaar meestal 's avonds en vaak slaapt hij dan ook bij mij, onze vrij dagen zijn momenteel vaak verschillend dus echt iets leuks doen, een dagje met ze tweeen lukt niet echt, wat ik dus al 2 maanden probeer maar elke keer gaat het toch weer niet door en hij weet ook dat ik daar mee zit en dan zegt hij ik kan er toch ook nix aan doen, maar hij kan er toch wel iets meer moeite voor doen?voor sommige dingen moet je af en toe tijd vrij maken. Maar dat begrijpt hij niet.
2 weken geleden is er een soort van fikse ruzie geweest, we waren uit en hij deed heel stom en afstandelijk tege me ik vroeg m 100x wat er was maar hij zei nix meer heel vaag...de terugweg naar huis vroeg ik het hem nog een keer ik werd echt kwaad de tranen stonden in mijn ogen. Zijn beste vriend was erbij en die nam het voor me op, die begon tegen hem te schelden waarom die zo deed en dat ik nix had misdaan en dat ik dat niet verdiende om zo behandelt te worden. Hij trooste me ook, heel fijn was dat!Bij mij thuis aangekomen is die mee gegaan naar binnen en hebben we alles uitgepraat hij zat met wat dingen, hij miste soms het vrijgezel zijn, ondanks dat wij een hele vrije relatie hebben(we gaan allebei ons eigen gang enzo,hebbe allebei nog wel ons eigen leven ect.)maar hij wou toch voor mij gaan(had ik niet verwacht) hij houd wel super veel van me en ik merk ook wel dat hij me niet kwijt wil en ik wil hem ook niet kwijt. Maar zo gaat het niet, hij verteld het thuis maar niet terwijl die dat al paar keer beloofd heeft, hij zei dat ie er thuis mensen mee zal kwetsen(oftwel zijn familie zal me niet met open armen ontvangen) toen het uit was en we 'ruzie'hadden heeft hij heel slecht over mij gepraat thuis, en ja er was ook het een en ander gebeurt dus leg dat maar eens uit, begrijp zijn kant ook wel, maar dit gaat zo ook niet...Wat moet ik nou?heb hem gezegd dat hij maar wat van zich moest late hore als die t verteld had, t zal wel veel eerder zijn, morge of vanavond belt hij wel weer.
Maar ik weet het dus allemaal even niet meer, en hier word ik niet gelukkig van...
Wat moet ik nou
Zit er nu heel hard over na te denken of er op deze manier nog toekomst hebbe, vroeger hadden we ook vaak ruzie over 'zijn thuis'(lang verhaal,ga ik ook niet vertellen) en dat is toch iets waar ik altijd mee te maken zal blijven hebbe....maar aan de andere kant wil k m ook niet kwijt, wie kent dit?
Wou dit allemaal even kwijt.

[Cookie]

mm moeilijk..
als ik jou was zou ik ontzettend veel met mn vriend gaan praten...wat hij wil wat jij wil en wat jullie de tweede keer van elkaar verwachten en waarom hij nu nog zo doet...
als je elkaars gedachtengang goed leert kennen en precies weet hoe een ander erover denkt kon het wel eens heel wat helderder worden denk ik.
succes

ja, alleen hij praat niet zo makkelijk(mannenkwaaltje volges mij) en dan zeg ik alles, wat ik hier dus ook vertel en dan zegt ie of nix of dat het allemaal maar aan hem ligt en dat ik hem maar moet begrijpen blabla, schiet niet echt op zo.

[Cookie]

nee das lastig idd....(mannenkwaaltje idd)
is hij nog steeds hetzelfde dan als toen? of is hij ook verandert...
kzou het nog even aanzien...misschien dathij nog ff opgang moet komen..om het maar ff zo te noemen..maar als het nog heel lang duurt moet je voor jezelf kiezen...en wat die keus is is aan jou.

ja hij is wel verandert en veel gekker op me als vroeger, zoals ik al vertelde ik dacht dat hij zou kiezen voor zijn vrijgezellen leven maar hij wou voor mij gaan hij wil me niet kwijt.
Hij vind het allemaal best zo volgens mij, tis dat ik er elke keer weer mee kom.
Dan zegt hij weer, weet je hoe moeilijk dat is om het thuis te vertellen ik durf het gewoon niet, en dan zeg ik ook van wat wil je dan?Ze over 10 jaar een trouwkaartje sturen(bij wijze van spreke) als hij zegt dat hij zoveel om me geeft en echt verder met me wil, dan heeft hij het ook over om het te vertellen, maar dat lef heeft hij niet.

[Cookie]

de vorige keer heeft hij het toch ook verteld....
ik ken hem en zijn familie niet maar wat is er nou moeilijk of eng aan om te zeggen dat jullie relatie weer goed is.....

de vorige keer, tja niet echt verteld, ik liep stage in brabant en had nog nooit gecarnevalt en ik ging mee, had alleen geen slaapplek kon wel bij hem blijven slapen, in de kamer van ze zusje want die was niet thuis, die avond gingen we met elkaar en ben ik bij hem blijven slapen dus ja toen wisten ze ouders het al.
Er is veel gebeurt begrijp dat het moeilijk is maar het is nu al 1,5 jaar geleden...
Hij zei vandaag: mensen onthouden altijd de slechte dingen van mensen, zo zijn mensen...

ben ik het niet helemaal mee eens maar okej zijn ouders en grootouders dus wel. denk dat zijn oma het grootste probleem vormt(zijn grootouders zijn voor hem eigenlijk z'n tweede ouders)
zei had het nooit zo op mij, ik heb altijd nogal een uitgesproken mening en zij is nog ouderwets en mijn vriend is haar enige kleinzoon, HAAR kleinzoon.

Maar weet ook niet wat er nadat het uit is gegaan allemaal gezegd is daar, zal ik hem eens vragen.

Hij belde net alweer, hij was heel lief hij zei geef me nog even tijd dan komt alles goed...
Soms maak ik het mezelf zo moeilijk allemaal..

[yapo]

Het probleem is puur z'n familie. Hij weet hoe ze er op zullen reageren en dat maakt dat hij het niet echt durft te vertellen. Ik begrijp dat jij graag wil dat ie 't toch verteld, maar laat hem daar zelf het moment voor uitkiezen, ook al duurt 't nog zo lang. Verder moet je hem gewoon steunen en zeggen dat je bij 'm blijft wat z'n familie er ook van vind. Dan krijgt hij op een gegeven moment vanzelf wel de moed om het te vertellen. Maar push 'm niet, hij vind het gewoon moeilijk om het thuis te zeggen en zijn belofte naar jou toe maakt het er niet makkelijker op, want hij zit een beetje tussen twee vuren (daarom reageerde hij toen zo raar). Geef 'm gewoon de tijd en het komt goed

[BrunetJuh]

yapo schreef op 28-03-2005 @ 00:01 :
Het probleem is puur z'n familie. Hij weet hoe ze er op zullen reageren en dat maakt dat hij het niet echt durft te vertellen. Ik begrijp dat jij graag wil dat ie 't toch verteld, maar laat hem daar zelf het moment voor uitkiezen, ook al duurt 't nog zo lang. Verder moet je hem gewoon steunen en zeggen dat je bij 'm blijft wat z'n familie er ook van vind. Dan krijgt hij op een gegeven moment vanzelf wel de moed om het te vertellen. Maar push 'm niet, hij vind het gewoon moeilijk om het thuis te zeggen en zijn belofte naar jou toe maakt het er niet makkelijker op, want hij zit een beetje tussen twee vuren (daarom reageerde hij toen zo raar). Geef 'm gewoon de tijd en het komt goed

jij haalt me de woorden uit mijn mond

Yapo, dank je! zal ik zeker gaan doen!

[yapo]

graag gedaan hoor

(En zeg hem ook dat hij die tijd van jou krijgt, dan gaat ie makkelijker in z'n vel zitten )

[Cookie]

jah geduld hebben is mischien wel t beste...
misschien gaat t ook beter als jij eens weer bij hem thuis komt en zijn ouders en grootouders kunnen zien dat jij verandert bent...want dat zeg je....
als je wegblijft (na t moment dat hij t verteld heeft iig) zal het beeld dat ze van je hebben nie veel positiever worden denk ik...

ps: soms wordt het je ook moeilijk gemaakt hoor

Ja dat is zo!
Had toenstrax alweer ruzie aan de telefoon ging weer over hetzelfde, zucht.
later belde die weer terug, we gaan er binnekort als hij bij me is over praten en dan een keer goed uitpraten en nu gewoon even rustig aan doen. Hij zegt dan wel weer maar ik hou echt nog wel van je hoor!Ik merk wel dat hij me niet kwijt wil(vroeger ging die nog wel es dreigen van ga dan lekker zoek t lekker uit, nu niet meer)
hoop dat we het dus goed en snel kunnen uitpraten en dat hij het snel verteld dat ik daar gewoon is weer eens langs kan komen en dat ze zien dat ik verandert ben, het verleden behoort tot het verleden! dan kan ik hem ook vaker zien en het maakt onze relatie een stuk completer denk ik zelf..

[Cookie]

t feit dat hij er over wil praten vind ik heel veel zeggen.dat ie dat dreigen niet meer doet enzow lijkt me een hele vooruitgang..
zeg je ff hoe t gesprek gegaan is?

zal ik zeker laten weten, zal van de week wel gaan praten dan horen jullie t over een week
(ga woensdag weer naar stage en heb daar geen internet)

[yapo]

tijd, tijd,tijd, hij heeft gewoon tijd nodig. Het is niet zo makkelijk om zomaar thuis te zeggen van 'mams, paps, ik heb weer een relatie met (naam van Princess) als die mensen nu eenmaal geen goede herrinneringen aan je hebben. Dat klinkt hard, maar als je ziet hoe moeilijk je vriend het er mee heeft klopt 't helaas wel. En ik ben ervan overtuigd dat je die mensen kunt laten zien dat je veranderd bent, en dat jullie echt wel een leuk stel zijn samen
Maar je kan nu eenmaal niet verwachten dat die mensen je nu direct met open armen ontvangen. Die jongen houdt van jou en hij wil echt wel doen wat het beste voor jou is, maar misschien is het nu nog niet het moment om thuis te zeggen dat hij weer een relatie met jou heeft. Hij wil niet alleen dat z'n ouders weten dat jullie weer een relatie samen hebben, maar hij wil ook dat jij welkom bent bij hem thuis, en van wat ik ervan begrijp is dat voor hem niet zo makkelijk om even aan z'n ouders uit te leggen. Ik begrijp dat het moeilijk voor jou is, maar gun hem die tijd om begrip van z'n ouders te krijgen, pas daarna kan jij laten zien dat jij het echt wel waard bent om zijn vriendin te zijn
Het beste wat je nu kunt doen is hem laten zien dat jij een superlieve vriendin bent door hem die tijd te geven en begrip op te brengen voor het gedrag van z'n ouders.

thx voor de wijze woorden!

vandaag heb k al een paar keer gesproken aan de telefoon, en heel gezellig, geen ruzie meer!
ik geef het tijd!

[yapo]

das fijn om te horen lezen.

en als het toch te moeilijk voor je wordt kan je hier altijd even komen uithuilen om alles van je af te zetten.

suc6, meid!

haha ja, moest idd ff me ei kwijt!en heb nog veel goede adviezen gekregen ook!
Ben weer ff een weekkie weg(geen i-net ) maar laat volgende week weten hoe het gaat!

[yapo]

ik bedoelde het eigenlijk best serieus
Maar ik ben blij je te kunnen helpen

veel plezier!

yapo:
ja dat je het serieus bedoelde weet ik ook en zo heb ik t ook opgenomen hoor!

[yapo]

ok

okej weer een week later...
heb m van de week 1x gezien, afgelopen woensdag dan gaan we altijd uit en hij is blijven slapen(naja was maar een paar uurtjes maar ok) het ging allemaal wel goed!
donderdag heeft hij een autoongeluk gehad, hij mankeert gelukkig nix(was ook niet zijn schuld) maar hij heeft heel veel geluk gehad, had veel erger kunnen aflopen! was best wel geschrokken en bezorgd(ondertussen heb k m nog steeds niet gezien) toen dacht ik, wat als die in het ziekenhuis was beland of weet ik veel wat, wie had het mij dan laten weten(bij hem thuis weten ze het allemaal nog steeds niet) ik heb dit wel tegen hem gezegd, niet om hem te pushen maar ook voor mij(logisch toch of niet?)
hij zou eerst dinsdag vrij zijn en ik ook, maar bleek dus weer niet(weer de zoveelste teleurstelling), hij was maandag vrij, gister hoorde ik ineens dat ik vanmiddag ook al vrij was dus ik YES!eindelijk kunne we dan weer es wat afspreken, hij zou zo ie zo vanavond komen omdat me zus jarig is. Maar nee hij belt vanochtend om half 10 al op, ik ben ziek en kom niet(halooo?zou je t nog niet even aankijken)oke ziek is ziek maar tis pas vanavond misschien voel je je dan beter...
maar ja tis elke keer wat dan spreken we wat af en ineens moet ie wel werken of weet ik veel wat er tussenkomt....
dus ben best boos!!!
helemaal omdat ie net belde dat ie een nieuw nummer had want ze sim was kapot, meneer heeft even een nieuwe gekocht(dacht dat ie zo ziek was dat ie alleen in ze bed kon liggen, dat zei die)
terwijl die normaal zo is van ik ga gewoon oook al voel ik me niet 100%(okeej echt ziek is ziek ja)
hij weet dat ik beetje boos ben, tenminste hij merkt het wel heb nix gezegd, maar ben nu zoo ontzettend kwaad!!!HET IS VERDOMME IEDERE X WAT!
Afgelopen 2 dagen was die ook heel stom en sago aan de telefoon!dat zei ik en hij zei dat er niets was, moet ik es een x sago doen!
We gaan nu alweer 3 maanden, ik zag hem eigenlijk best vaak, maar sinds een maand met de week minder, de laatste 2 wkn alleen nog maar op woensdag als we uitgaan, en dan sta ik ook meer dan de helft van de avond niet bij hem.
Ik ben zo kwaad en verdrietig, ik wil dit niet zo....

[Jolt]

Hij is bang om jou weer onder de ogen te komen, dus dan zoekt hij de makkelijkste weg .

hoe bedoel je jolt?
waarvoor zou die bang zijn dan?
naar mijn idee is het meer niet willen, maar als ik dat zegt word ie kwaad

[Jolt]

Om de waarheid onder ogen te zien, hij durft of kan zichzelf niet de moed bij elkaar rapen om een keer gewoon met je te praten.

Dan is afzeggen natuurlijk een van de makkelijkste manieren om er gauw onderuit te komen, immers afstel = uitstel.

praten, ja dat zouden we nog gaan doen ja maar daar heb ik het eigenlijk helemaal niet meer over gehad...
hij zegt nix, ik weet dat er iets is, maar wat ik krijg het niet los hij beweert dat er nix is
en hij begrijpt me niet als ik zeg dat ie is tijd moet vrijmaken dan zegt ie dat gaat niet...

[Jolt]

Ach mannen, onduidelijk als de pest.

Je zou natuurlijk ook onaangekondigd langsgaan om te praten maar dat is denk ik niet echt een goed idee.

Rare gozer btw.

haha en je bent zelf nog wel een vent!
onaangekondigt langskomen, nee niet echt een strak plan, heel dichtbij woont hij ook niet en vaak thuis is die niet dus dat heeft geen zin.

[Jolt]

Ow dat is minder.
Tja of nog veel moeite doen voor nog hem een keer te zien en alles uitpraten. Je kan het ook laten rusten, maar of het dan wat wordt is een 2e.

Ik ben geen vent, maar een jongentje .

uitpraten wil ik zo ie zo, maar nu laat ik het even rusten,want ik ga geen dingen over de telefoon uitpraten!
kreeg vanavond eerst een heel lief smsje, had niet gereageerd en later belde die heel lief doen blabla hij merkte nog wel dat k boos was, vind wel moeilijk, maar misschien moet k t ff volhoude zo dat ie een x gaat nadenke ofzo

[yapo]

Misschien heeft ie t al tegen z'n ouders gezegd en was hun reactie niet zo heel erg best. Dan hebben ze hem misschien verboden om jou nog te zien en doet hij dat dus stiekem. Dat zou dan verklaren waarom hij jou wat minder wil zien, want anders komen z'n ouders erachter en dat levert voor hem nog meer problemen op.
Maar ook al is dat zo, dan nog vind ik 't voor hem geen excuus om daarover niets tegen jou te zeggen. Zeg hem dat hij je pijn doet door zo vaag te zijn en dat jij daardoor onzeker wordt over jullie relatie.

[Sasjeliefff]

Als jongens je niet goed 'behandelen' moet je sowieso al niets meer met hem hebben, hoe leuk hij ook is...

Yapo: nee dat had hij zeker verteld, ik ken hem heel goed en ze familie ook, ze zouden het hem nooit verbieden, zo zijn ze niet, hij had het mij al lang verteld als hij het had verteld.
Vanochtend belde die weer, heel lief enzo, hij voelt zich schuldig en mag dat ook wel ff voele ook!!
De reden dat hij sago was de laatste dagen en gister ziek was kan te maken hebben met het ongeluk, me moeder zei dat ie misschien wel een hersenschudding kon hebben ofzo...maar evengoed ben ik nog kwaad en heeft ie wat goed te maken!van mij hoeft ie voorlopig niet veel te verwachten.
Ik heb er aan zitten denken om er een punt achter te zetten, maar dat kan ik niet, daar word ik ook niet gelukkig van, hij zal altijd een zwak voor mij blijve, een heel groot zwak...

hij belde net, ik had dus de hele dag nog nix van me laten horen en dat is hij niet gewend van me
hij zei dat ik afstandelijk deed
ik heb later gesmsd dat hij daar gelijk in had en dat het tijd werd dat we toch maar es gingen praten, nog geen reactie gehad..

[yapo]

hoe is't nu?

[deurbel]

Die jongen is 20 toch... Waarom laat ie zich dan nog zo beïnvloeden door z'n ouders?!?! Kan ie wel veel van ze houden, maar hij moet met jou verder en niet met hen.

[Shitonya]

Hmm ik zou een andere vriend zoeken als ik jou was Dit is het allemaal niet waard.

[dreadlock leen]

als ik dit zo lees, dan denk ik....zucht..
ik snap dat je het een probleem vindt hoe je vriendje op jou reageert, maar dan heb ik zoiets van; als je niet kunt accepteren hoe hij is en hoe hij zich gedraagt, begin er dan niet aan.
hij doet zo tegen jou en dat zal echt niet veranderen.
ook vind ik dat je je misschien een beetje dingen in je hoofd haalt. als hij ziek is, is hij ziek en daar moet je dan niet boos om worden. zo kun je overal wel een probleem van maken.
als je gaat zoeken naar dingen om boos op te worden gaat het natuurlijk nooit de goede kant op.

[Kaa]

Ik vind het maar n beetje vreemd allemaal. Zou handiger zijn als je hier neerzet welk probleem zijn ouders+grootouders dan precies met jou hebben dat ze zo fel reageren. Want msischien kan je beter eerst DAAR iets aan doen voordat er iets verandert in deze situatie. Ik denk namelijk dat je het probleem op de verkeerde plek zoekt. Die vriend zal waarschijnlijk wel het beste met je voorhebben. Maar stel hij heeft het eenmaal verteld, wat dan? Hoe gaat het dan verder...Dan heb je kans dat je hem nog amper ziet omdat je daar niet over de vloer gewenst bent oid.
Schiet je dus al met al niets mee op...En dan moet je jezelf dus op dit punt ook afvragen; Wil ik dat wel?
En verder zou ik niet zo hard zijn voor je vriend, accepteer hem zoals ie is, hijis duidelijk gewoon bang...is sneu.

[yapo]

uhm, de beginpost is alweer van eind maart, ik vroeg me af hoe 't nu met de TS gaat, vandaar dat ik 't ff ging uppen. Khad 'r misschien beter kunnen pm-en, maar naja

[moontje16]

ik ben ook wel benieuwd