"Zonder handen"

[Gleipnur]

Uit respect voor de nederlandse taal,
Nederlands vandaag.
Ik ben tegenwoordig echt op.
Het is niet leuk meer.
Ik wil het terug, en wel nu!

Ja, ik had het terug vandaag, even.
Ik had ook een doel...misschien ligt het daar aan.
Brief geschreven...lange brief...brief met inhoud.
Ben ik te braaf?
Loop ik in het gareel?
Teveel?
Is je gerief centreren op de computer
en typen i.p.v. schrijven verkeerd?
Doet het er toe?
Soms zeker wel.
De vraag is, wanneer?

Stel ik teveel vragen?
Ja, ik stel teveel vragen.
Veel vragen stellen duid op een zekere onzekerheid.
En op een soort onderdanigheid jegens de eventuele alwetendheid van anderen.

HAHA

Een steen vind mij misschien alwetend, terwijl ik wel beter weet!
Maar, misschien vind ik een steen wel alwetend, omdat hij zo weinig zegt.
Omdat een stoïcijnse houding vaak een zeker respect afdwingt.
Alles is een kwestie van balans.
Een beetje van dit, een beetje van dat.
Bij ijs werkt dat niet.
Dat is een beetje veel ijs, of net helemaal geen ijs!
Omdat je ook moet weten wat je wil.
Veel getwijfel en middenwegloperij duid al snel op een zekere angst.
En dat brengt je nergens.
Want uiteindelijk vergeet je de angst en ga je toch kiezen, met je ogen stevig dichtgeperst.
Maar je gaat er wel voor.

Dan, gaan je ogen weer open, heel voorzichtig...

SURPRISE!!!

[Morphia]

Ik glimlach nu, maar weet er geen woord voor. 'Leuk' misschien, met wat meer betekenis. Goed.

[Ulfheðin]

ik glimlach ook,

is dat een algemene uitwerking?

[Gleipnur]

Hehe, ik ben blij dat jullie glimlachen, heb ik dat toch al bereikt...weet zelf vaak ook niet wat ik van mijn spullen moet denken...