Oud 10-10-2011, 20:14
vleesstreepje40
vleesstreepje40 is offline
Ik ben een jongen van 18 jaar. Ik zit op school, volg de opleiding elektrotechniek en mijn sociale leven was altijd om niet naar huis over te schrijven. Ik wou bijna altijd alleen zijn met een computer, tv of iets anders. Vrienden had ik wel maar als we gingen spelen (toen was ik rond 12 jaar) dan kwam het initiatief bijna altijd van hem. Ja hem was met meisjes ging het nooit zo lekker. In groep 8 was het op school altijd wel leuk. Met meisjes ging ik niet zoveel om. Ik had wel iemand die verliefd op me was. Ik was echter niet gek van haar. Er was dus geen sprake van een relatie. De eerste 2 jaar van de middelbare school had ik nog weinig vrienden en die ik had waren niet helemaal 100%. En wederom weinig aandacht voor meisjes en andersom. Meisjes interesseerde me niet zo veel, maar ik vond er een paar wel leuk. Echter was ik vaak bang om met hun te praten.

Toen kreeg mijn vader een nieuwe vriend(ouders zijn gescheiden) en die had een dochter van 12 jaar (ik was toen 15). Uiteindelijk 3 jaar met hun opgetrokken (samen met nog mijn broer van toen 12 en haar broer van 10. Mijn broer had altijd wel wat met meisjes. Hij kon er goed mee overweg. Maar ik begon langzamerhand steeds meer potentie in het meisje te zien. Ik was echter veel te bang om er wat van te zegen. Na 2 jaar kreeg ik op vakantie ene paar “burn-outs” omdat ik het gevoel had dat ik buitengesloten werd. En rond oktober 2010 was de laatste keer dat ik hun 3 zag. Ik vond dat toen best jammer. Maar,

Toen gebeurde iets wat ik nooit op had gerekend. Mijn vader kreeg weer een nieuwe vriendin (nee hij had er nog wel wat ervoor . Maar ik was dus toen 17 en ik kreeg een broer van 17 erbij en 2 zusjes van 14 en 10. Ik maakte toen bijna altijd slechte indrukken bij nieuwe mensen (zeker als je gewoon ff naar beneden loopt en je ziet opeens 4 andere mensen dan normaal). Reactie: Stil, beetje gepraat met broer van 17 want die kende ik nog van groep 6. Niet zo heel veel contact mee gehad. Maargoed,

Tijdens kerst hebben we wel een gezellige kerst gehad met zijn alle (7). Maar voor mij was het allemaal nog vrij nieuw en ik had toen nog helemaal niks bijzonders met hun. Echter, dat veranderde naarmate 2011 aanbrak. Het was niet de broer van 17 of het zusje van 14 waar ik het over heb. Nee het was het zusje van 10 die opeens opvallend veel met mij wou doen (op de goede manier). Vaak van: Kom je mee buiten spelen? In het begin wou ik echt helemaal niet mee (januari). Ik ging al met me vader naar zijn nieuwe vriendin en had er echt geen zin in. Ik zei nog maar net “Ja”. Dus ik zat daar niet zo gezellig toen mijn (stief)zusje van 10 naar me loopt met ene vriendin van: Kom je mee naar buiten? Ik zei Nee en ik moest nog leren die avond. Ze hield vol en naar 5x vragen zei ik ja met een niet zo blij gezicht. Ik ging naar buiten en zag niet 1 maar wel een stuk of 8 kinderen allemaal van haar leeftijd. Nou ben ik al niet zon prater maar de helft was ook nog een meisje. Nou heb ik , vooral ik het begin, altijd geacht van: Nou ik kan zij/hij pas vertrouwen als het van HUN kant komt. En dat kwam het ook.

In Januari en februari zag ik haar gewoon om de 2 dagen en soms nog wel vaker. Ik begon het leuk te vinden maar, dat kwam alleen ook omdat me zusje zei van: Broer. Voor dat ze dat zei voelde ik me niet op me gemak en daarna ging het heel goed.

Onzeker? Zeker! Dat blijkt wel wat er daarna was gebeurd van maart tot juni: Mijn zusje was in het begin altijd zo blij om me te zien. EN dan zei ze heel hard me naam enz. Dat vond ik wel leuk en gek genoeg begon ik me ook zekerder te voelen door HAAR!
Dat komt omdat ik t/m mijn 17e jaar (voor dat het pas leuk werd met me zusje) ALTIJD een tekenfilmpersonage in mijn hoofd had, van spongebob tot tom en jerry, noem maar op. Ik droomde daar echt zo vaak van, bijna om de dag! En toen mijn zusje kwam zakte dat helemaal weg en sinds begin 2011 tot nu bijna geen moment aan gedacht.

Maar in maart tot juni begon ik volgens mij te gehecht te raken: Ik werd al onzeker en liep al weg als ze ene paar keer achter elkaar lachte om iemand zoals mijn broer of mijn andere broer van 17. Dat heeft tot flink wat burnouts gezorgd. Om de 2 weken had ik er wel een. Maar ik had ook dingen gedaan met haar: Taart gemaakt, spelen, hardlopen, paardrijden kijken enz. Dus telkens up/downs.

In de vakantie ging zei eerst met haar vader, en zus en broer (17) en haar stief moeder. Tijdens en na die periode was het wel weer leuk want we gingen ook foto’s maken enz. spelletjes doen noem maar op.

Toen, 1 augustus met zijn 11en naar Kreta gegaan. Mijn vader, boer, stief broer en zussen, stief moeder en nog een ander gezin wat vrienden van ons waren, 2 ouders en 2 broers van 16 en 18. Op de vakantie heb ik bijna elke dag een burnout gehad, en zelfmoordneigingen, weglopen en ondanks dat, was het goed afgelopen (4 uur spelen met zusje in vliegtuig). Maargoed normaal ging ze vaak met mij om mar toen ging ze bijna met ieder persoon <19 behalve MIJ om. Dat kon ik vaak niet verwerken. Daar is ze (volgens haar moeder en vooral in het begin toen ik wegliepen en niemand wist waar ik was) van geschrokken.)

Die 6 weken na de vakantie waren up/downs, opzich bijna niks leuks gedaan en ik heb 3 weken naar de vakantie een sms geschreven van dat ik ene kutbroer ben omdat ik niet zo aardig deed. (bijv: ze wou wat scannen en had mij gevraagd en ik ging met een zuurpruim gezicht naar de pc en zei zat de hele tijd te vertellen, ik regeerde kortaf, had uiteindelijk wel het voor haar gedaan maar was er niet gelukkig mee. Zij was het totaal niet mee eens: SMS: hoe kom je er in godsnaam bij dat je een kutbroer ben? Je bent de liefste broer ooit.

En nu, de laatste week, was ik opgelucht. Waarom? Ik kan heel slecht tegen stemmingswisselingen van iemand. Zelf heb ik ook veel stemmingswisselingen. Maar, afgelopen week had ze dus gezegd (gehoord via me stief moeder) ik heb zon leuk weekend gehad met me broer (ze bedoelde mij met naam), eigenlijk allemaal maar positief alleen minder leuk vond dat ze telkens van mij te horen kreeg of ik met haar wil spelen of hardlopen enz. maar zij had het druk met jongens, huiswerk enz. Vond ik minder maar het weekend vond ik ook niet echt geslaagd: Zaterdag geholpen met haar nieuwe bb en zondag was ik vooral met me neef en nicht bezig en toen we uit eten gingen, weer niet aardig gedaan tegen haar (bijna niet gepraat) en toen ik naar de wc moest wees zei zij mij de weg. Maandagavond wel leuke dingen gedaan zoals IQ test en beetje computeren met haar en beetje plagen met op toetsen drukken bij haar. En paar dagen terug had ik best veel voor haar gedaan, zoals: suc6 wensen met haar toetsen en toen zei ze: dankje lieve lieve lieve broer en toen nog wat geholpen met printen en ze zei zowat het zelfde. Toen ik ging rennen: succes, weltruste enz. Terwij ze dat daarvoor WEKEN NIET GEAAN HAD. Ik voelde me weer goed. Alleen ik begin ik me nu al onzeker te voelen als ik vraag of ze met me wilt rennen, ze dan niks terug smst. Alleen door dat! Dus waar het op neer komt:

Ik wil heel graag ene goeie broer zijn voor haar. In het begin wou ik met die vrienden van haar echt niet te ver gaan. Ik had al slechte ervaringen mee met vroeger met jonge kinderen. Nee ik heb het niet gedaan en sterker: ik ben keihard voor mezelf. Als ik verhalen hoor over pedofielen word ik helemaal gek, ik maak ze dood sla ze kapot echt. En als laatste moeten ze bij me zusje zijn. Nou, (je snapt hem wel denk . Ik vind dat zei het verdient heeft na zoveel moeite, (nu gelukkig nog steeds) voor me doet. Dat vind ik echt heel bijzonder omdat nog nooit iemand voor mij zoveel heeft betekend, en met niemand bedoel ik ook NIEMAND. Ze heeft denk wel 30x gezegd iloveyoubrotha en ik weet niet hoeveel sms’en geschreven. Maar zelfs dat is niet goed genoeg voor mij verlatingsangst/onzekerheid. Bij de minste enthousiasme opmerking van haar voor mij begin ik al onzeker te worden. Weet vaak niet of ik dan nog een x moet schrijven of gewoon wachten enz omdat ze afgelopen weken niet zo gek van me was (had ik het gevoel)..

Conclusie: ik ben onzeker, dat mag wel duidelijk zijn, en ik ben zo bang om haar kwijt te raken. Maar op die vakantie met zijn 11en was ik boos op haar! Omdat ze mij “in de steek” liet. (was lang niet altijd zo maargoed.) Nu ben ik van de 14 dagen 6 dagen bij me vader (en het zusje dan) en dan 8 dagen bij me moeder. Nu ga ik weer naar me vader donderdag. Tot die tijd probeer ik deze gedachte vol te houden: Je zusje houd ontzettend veel van je, ze vind het hartstikke leuk hoe jij hebt gedaan het weekend. En heeft ontzettend lief gedaan via sms. Dat ze 1x echt ook maar 1x niet reageert over wat eerdere weken een issue was wil echt niet zeggen dat ze niet van je houd. Ik laat haar gewoon even met rust voor een paar dagen. En dan zie ik wel.

En (ja ik weet onzeker) maar ik denk dat ik wel een te lieve broer ben, ik kijk wel tegen haar op. Terwijl ze eigenlijk andersom moet zijn

Wat vinden jullie van mij verhaal? En ja dit is echt!
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 11-10-2011, 10:43
Verwijderd
Ik snap er echt niks van, je schrijft héél onduidelijk? Wat stáát hier: "Ja hem was met meisjes ging het nooit zo lekker."???
Met citaat reageren
Oud 11-10-2011, 12:32
Verwijderd
Ik begrijp werkelijk niet waar je het ove rhebt. Ik lees een hooop burn-outs (wat versta jij onder een burn-out, volgens mij heb ji een andere definitie dan de werkelijke betekenis), onzekerheid, zusjes, vrienden, vakatnies en iloveyabrotha's, maar ik kan er werkelijk niets in ontdekken wat ook maar enigszins logisch klinkt.
Met citaat reageren
Oud 11-10-2011, 13:17
fizzle-fluffy
Avatar van fizzle-fluffy
fizzle-fluffy is offline
Je gebruikt dan wel leestekens enzo, maar volgensmij willekeurig. Wat is je probleem en wat is je vraag?
Met citaat reageren
Oud 11-10-2011, 18:28
Verwijderd
Ik denk dat er iets mis is met TS
Met citaat reageren
Oud 11-10-2011, 21:37
Pluis
Avatar van Pluis
Pluis is offline
Voor zo ver ik iets snap van het verhaal lijkt het erop dat je verliefd bent op je zusje en dat je je zelfvertrouwen haalt uit hoeveel positieve aandacht zij jou geeft. Dat gecombineerd met zelfmoordneigingen maakt dat ik zeg: misse boel!
__________________
"Haar linker borst is groter, evenals haar rechter"
Met citaat reageren
Oud 12-10-2011, 21:53
Winstanley
Winstanley is offline
Snel naar de psychiater als ik dit verhaal lees. Wat ik eruit op kan maken is dat je geobsedeerd en verliefd bent op je zusje. Dat is ziek...
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Liefde & Relatie Getrouwde ex terugwillen
AzN
36 25-05-2008 23:23


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:44.