Stelling

'Amor schreef:

Dus dan zijn zwakbegaafden geen gehandicapten, terwijl het begon met zwakbegaafden en nu gaat het over naar gehandicapten xD

Je vraagt:

'Amor schreef:

Wanneer ben je precies gehandicapt??

Ik gaf daar antwoord op.

Ja, en ik zei dat zb geen gehandicapten zijn

'Amor schreef:

Ja, en ik zei dat zb geen gehandicapten zijn

Ja oke. Maar je stelling is dus of ze het wel of niet moeten kunnen (kinderen krijgen). Heel moeilijk. Je neemt in principe de toekomst van het kind weg gebaseerd op het verleden van de ouders. Gebaseerd op het verleden van Benjamin's vader had Benjamin ook niet geboren moeten zijn.

Als we met zb bedoelen verslaafd, constant dronken, mishandelt mensen, dan zou ik zeggen: neem aub geen kids tot je normaal bent.

[mathfreak]

'Amor schreef:

Ja, en ik zei dat zb geen gehandicapten zijn

In ieder geval niet lichamelijk. Wat dat betreft dien je onderscheid te maken tussen lichamelijke en psychische handicaps.

mathfreak schreef:

In ieder geval niet lichamelijk. Wat dat betreft dien je onderscheid te maken tussen lichamelijke en psychische handicaps.

Dan zit je bij licht verstandelijke bepekering/handicap en dat is weer wat anders dan zb ;P

Hunterlife schreef:

Ben ik het niet mee eens.

Benjamin Carson's moeder was alleenstaand en was op hele jonge leeftijd getrouwd/gezin (onder de 16/18). Ze moest veel werken om steeds voor haar kinderen te kunnen zorgen. Als dat even misging dan hadden ze misschien een dag geen brood op tafel. Benjamin is nu een van de beste neurochirurgen van de wereld.

Een gezin uit Amerika: vader en moeder beide doof, kinderen niet. Lijkt een totaal normaal gezin en de kinderen zijn gelukkig. Er zullen vast meer voorbeelden van dit zijn.

Ik weet ook net waar jullie de grens leggen. Armoede (Benjamin), handicap (gezin uit Amerika) of?

Niet iedereen zou kinderen mogen krijgen, maar wie zijn wij om dat te verbieden? Men weet toch de toekomst van dat individueel niet (het kind) enkel kijkend naar statistieken van andere kinderen. Anders hadden we Benjamin niet en waren er veel kinderen dood omdat hij ze niet heeft kunnen opereren.

Maar ging het i.e.i niet om verstandelijk gehandicapten en niet om lichamelijk gehandicapten? Want dat is imho inderdaad weer een heel ander verhaal.

Verder (en ik forum mobiel dus bronnen vermelden e.d. gaat niet zo goed), om maar even met cijfers te gooien: ik heb altijd geleerd dat mensen met een iq van onder de 70/75 verstandelijk gehandicapt zijn. Verschillende sites geven aan dat iemand zwakbegaafd is alssie een iq tussen de 70 en 85/90 heeft.

[mathfreak]

'Amor schreef:

Dan zit je bij licht verstandelijke bepekering/handicap en dat is weer wat anders dan zb ;P

Zwakbegaafdheid, dus een IQ tussen 71 en 84, valt volgens de DSM-IV in dezelfde categorie als de verstandelijke handicaps, omdat er in alle gevallen sprake is van een ontwikkelingsstoornis als gevolg van een lagere intelligentie. Bovendien vallen de diverse vormen van autisme, de zogenaamde pervasieve ontwikkelingsstoornissen, ook onder de psychische handicaps.

Snebbeltje schreef:

Ik vind het maar nare ideeën. Alsof een gehandicapt of ziek kind niet gelukkig kan zijn. En alsof gehandicapte mensen alleen maar een last zijn voor de samenleving en geen bestaansrecht hebben. Je kunt niet voorkomen dat er altijd kinderen zullen zijn die het moeilijk hebben, die meer hulp nodig hebben.

Je hebt er zelf gehandicapt bij gehaald, in principe ging het of zwakbegaafden wel of niet kinderen mogen krijgen. Ik ga een stap verder en ik zeg dat van mij in principe niemand zomaar kinderen zou mogen krijgen. Iemand als Champs-Élysées, psychisch en fysiek misschien helemaal in orde, redelijke intelligentie, zou wat mij betreft ook uitgesloten worden omdat hij zo doordrongen is van bepaalde standpunten dat hij zijn kinderen nooit redelijkheid zou kunnen bijbrengen. Mensen die de geest van hun kind zouden vergiftigen met wat enkel hun mening is en die zouden verkondigen als waarheid, zijn in mijn ogen geen goede ouders.

Ik heb nergens gezegd dat gehandicapten of zieken niet gelukkig kunnen zijn, ik denk dat dat prima kan, misschien soms nog makkelijker dan een 'gezond' mens. Daarnaast zijn er omstandigheden waarbij iemand op latere leeftijd een handicap oploopt, dus zelfs als ik zou denken dat ze een last zijn voor de maatschappij (wat ik niet doe), zou het nooit te voorkomen zijn dat je mensen met problemen zult moeten helpen.
Ik heb het over het vermijden van leed. Het is niet zeker dat er leed gaat zijn, maar waarom zou je het risico nemen als de kans zoveel groter is? Ik vind de mogelijkheid dat het slecht gaat zwaarder doorwegen dan de mogelijkheid dat het goed gaat omdat er anderen bij betrokken zijn, iemand gaat afhankelijk van je zijn.

Ingegerd schreef:

Maar ging het i.e.i niet om verstandelijk gehandicapten en niet om lichamelijk gehandicapten? Want dat is imho inderdaad weer een heel ander verhaal.

Verder (en ik forum mobiel dus bronnen vermelden e.d. gaat niet zo goed), om maar even met cijfers te gooien: ik heb altijd geleerd dat mensen met een iq van onder de 70/75 verstandelijk gehandicapt zijn. Verschillende sites geven aan dat iemand zwakbegaafd is alssie een iq tussen de 70 en 85/90 heeft.

Daar was ik een beetje verward over. Maar in het geval van Benjamin moest zijn moeder hard werken om eten op tafel te krijgen en hem te kleden. Zijn moeder kon ook niet lezen toentertijd. Je zou in principe kunnen zeggen: mevrouw u kon zelf moeilijk rondkomen, waarom heeft u toch besloten om kinderen te krijgen?

Uiteindelijk is het toch goed afgelopen. En zo zijn er ook andere verhalen van kinderen met 'zwakbegaafde' ouders die toch goed eindigde. (Weet even geen andere namen, maar als je wilt ga ik op pad voor jullie.)

Het is niet meer dan logisch dat je iemand die altijd aan de drugs zit afraadt om kinderen te krijgen. Die persoon zal dan misschien niet zwakbegaafd zijn, maar wel zo stom om zijn leven te ruineren. Als die dan kinderen krijgt dan kan ik me geen gezonde leefomstandigheid voorstellen bij de opvoeding.

Amor, kun je misschien je stelling aan mij verhelderen? Bedoel je dat mensen die zb zijn op het foute pad komen; dealen, stelen e.d. Of bedoel je zb'ers die gewoon niet slim genoeg zijn? Als zij de dagelijkse dingen kunnen doen die ik hiervoor opnoemde, dan moet intelligentie toch geen rol spelen? Die kan dan toch prima iets doen waar je geen iq van 180 (ik overdrijf ) voor nodig hebt om rond te komen?

Bijde, maar je zeg je nou dat ze dom zijn ??

'Amor schreef:

Bijde, maar je zeg je nou dat ze dom zijn ??

Hoe jij het bedoelt, nee hoor.

Hunterlife schreef:

zb'ers die gewoon niet slim genoeg zijn?

.

'Amor schreef:

.

Daarom zeg ik ook, niet hoe jij het bedoelt. Ik ben bijvoorbeeld niet slim genoeg om een nieuwe Stephen Hawking te worden. Maakt dat mij dom? Misschien voor sommige wel. Dat is relatief omdat een groot percentage van de mensheid dat niet is.

Met niet slim genoeg bedoelde ik dus eigenlijk 'niet capabel ' genoeg om bijvoorbeeld de afwas te doen, huis te stofzuigen, boodschappen doen, douchen, luiers te verschonen, kind eten geven, een bad geven aan een baby/kind e.d. Als je al die basale dingen kan en genoeg liefde en affectie geeft aan je kind, waarom zou je dan geen kind mogen?

Of bedoel je dat een zb al die dingen niet kan? Als dat het geval is, dan vind ik ook dat zo'n persoon geen kind 'zou' moeten krijgen. Een drugsverslaafde zal met zijn gewoontes ook een kind in gevaar brengen. Misschien heeft die niet betaald en komt een dealer achter hem aan of rookt een kind zijn drugshoop.

Zb kan wel afwassen, stofzuigen , boodschappen en alles ;p

[Em.]

'Amor schreef:

Zb kan wel afwassen, stofzuigen , boodschappen en alles ;p

Nou ja, als een zwakbegaafde voor een kind kan zorgen, dan mag diegene van mij prima een kind krijgen (waarom niet?). Maar als het gaat om iemand die niet zo goed voor zichzelf kan zorgen en die waarschijnlijk niet goed voor een kind kan zorgen (bijvoorbeeld zou vergeten dat een kind zorg nodig heeft, of dat het afhankelijk is, of dat je voorzichtig moet zijn of zoiets) dan vind ik niet dat diegene zomaar een kind mag krijgen.

Em. schreef:

Nou ja, als een zwakbegaafde voor een kind kan zorgen, dan mag diegene van mij prima een kind krijgen (waarom niet?). Maar als het gaat om iemand die niet zo goed voor zichzelf kan zorgen en die waarschijnlijk niet goed voor een kind kan zorgen (bijvoorbeeld zou vergeten dat een kind zorg nodig heeft, of dat het afhankelijk is, of dat je voorzichtig moet zijn of zoiets) dan vind ik niet dat diegene zomaar een kind mag krijgen.

kunnen redeneren
plannen maken
problemen oplossen
taal kunnen begrijpen en spreken
abstract denken
leren van ervaringen
relaties kunnen leggen
overeenkomsten en verschillen opmerken
ruimtelijke oriëntatie
informatie opslaan in geheugen en daar weer uit kunnen halen
bestaande kennis in nieuwe situaties kunnen toepassen

Het is niet het geval dat een zwakbegaafd kind deze dingen helemaal niet kan. Een zwakbegaafd kind kan deze functies alleen minder goed of minder snel dan gemiddeld.

Bron : http://www.gedragsproblemen-kinderen...wakbegaafdheid

Het gaat niet om afwassen en stofzuigen, en het gaat ook niet om liefde kunnen geven.

Mijn broertje is zwakbegaafd c.q. licht verstandelijk gehandicapt. Hij kan prima stofzuigen, is tweetalig opgevoed, kan beter schaken dan ik, komt in gezelschap vriendelijk en sociaal over, draagt graag pakken en stropdassen, etc. Hij kan magnetronmaaltijden voor zichzelf koken, zelfstandig douchen, mag alleen met de bus, gaat alleen naar de sportschool, en als iemand hem vertelt wat hij moet kopen kan hij ook wel boodschappen doen. Hij is vrij verantwoordelijk, dus hij kan simpel werk doen op een sociale werkplaats.

Maar hij blijft zwakbegaafd. Zijn wereld draait om hemzelf en wat hij allemaal wil. Hij is niet in staat stil te staan bij de wensen, grenzen en behoeftes van anderen. Hij heeft geen besef van abstracte concepten zoals moraliteit, is gewelddadig en wordt meteen agressief als hij z'n zin niet krijgt. Vroeger stal hij regelmatig geld van mijn ouders omdat hij niet snapt dat hij niet automatisch recht heeft op alles wat hij wil. Hij is trouwens ook erg gierig en wil absoluut geen eigen geld uitgeven aan levensvoorzieningen en/of aan andere mensen. Hij is hoogst beïnvloedbaar, erg ongeduldig en liegen vindt hij geen probleem. Dat hij affectie wil uiten is belangrijker dan of die affectie wederzijds is. Iemand platdrukken (ook kinderen, ook dieren, ook dieren die helemaal niet vastgehouden willen worden) vindt hij een goede manier van affectie uiten en als dat niet mag wordt hij soms kwaad. Die kwaadheid richt hij direct op het kind of dier dat hij op zo'n moment vast heeft, of op degene die zijn onderwerp van affectie van hem afpakt. Hij laat dieren trouwens ook graag expres schrikken omdat hij hun reactie grappig vindt. In het verleden heb ik hem betrapt op het keihard tegen het plafond gooien van onze kat, toen nog een kitten - dat vond hij een gepaste straf voor dat hij haar niet hard mocht knuffelen. Hij heeft haar ook een keer geprobeerd te verdrinken in de wc, omdat hij jaloers was op dat iedereen haar altijd leuk vindt.

O, en de enige reden dat hij geen vriendinnetje meer wil is omdat ik jarenlang op hem ingepraat heb over dat je in je eentje ook best gelukkig kunt zijn. Mensen vragen hem namelijk graag hoe het met zijn liefdesleven zit, want in hun beleving is dat gezellige smalltalk. Of erger: ze vinden dat zwakbegaafden 'ook recht hebben op liefde' en willen dat actief aanmoedigen. Ze houden geen rekening met wat voor impact hun woorden hebben: hij raakte erg ongelukkig van zijn vrijgezelle status, maar hij wilde geen geestelijk gehandicapte meisjes want die vindt hij te lelijk, normale meisjes wilden uiteraard niet met hem daten, toch wilde hij ze versieren dus hij ging aan mensen hangen, ze opzichtig bekijken of ze dingen toeroepen ('hey, jij bent wel een lekker ding' etc).

Nu we 't daar toch over hebben: hij snapt ook niet wat er moreel verkeerd is aan incest, verkrachting of mishandeling. Dat weet ik uit eerste hand, want mijn ouders vinden seksualiteit geen bespreekbaar onderwerp, dus de taak van 'nee, beste agressieve broer die fysiek sterker is dan ik en alleen naar mij luistert omdat ik ouder ben, ik wil geen seks met je en ik zou het waarderen als je wegging uit mijn slaapkamer, maar laat me je eerst even uitleggen waarom want anders sta je hier morgen weer' viel destijds op mijn schouders. Ik kan echter niet garanderen dat die uitleg aangekomen is, ondanks dat ik hem vaak heb moeten herhalen, want zelfreflectie is niet zijn sterkste punt.

Nou, stel je nu eens voor dat zo iemand een dochter krijgt. Is het feit dat het tapijt altijd mooi schoon zal zijn genoeg?

Paranoide schreef:

Het gaat niet om afwassen en stofzuigen, en het gaat ook niet om liefde kunnen geven.

Mijn broertje is zwakbegaafd c.q. licht verstandelijk gehandicapt. Hij kan prima stofzuigen, is tweetalig opgevoed, kan beter schaken dan ik, komt in gezelschap vriendelijk en sociaal over, draagt graag pakken en stropdassen, etc. Hij kan magnetronmaaltijden voor zichzelf koken, zelfstandig douchen, mag alleen met de bus, gaat alleen naar de sportschool, en als iemand hem vertelt wat hij moet kopen kan hij ook wel boodschappen doen. Hij is vrij verantwoordelijk, dus hij kan simpel werk doen op een sociale werkplaats.

Maar hij blijft zwakbegaafd. Zijn wereld draait om hemzelf en wat hij allemaal wil. Hij is niet in staat stil te staan bij de wensen, grenzen en behoeftes van anderen. Hij heeft geen besef van abstracte concepten zoals moraliteit, is gewelddadig en wordt meteen agressief als hij z'n zin niet krijgt. Vroeger stal hij regelmatig geld van mijn ouders omdat hij niet snapt dat hij niet automatisch recht heeft op alles wat hij wil. Hij is trouwens ook erg gierig en wil absoluut geen eigen geld uitgeven aan levensvoorzieningen en/of aan andere mensen. Hij is hoogst beïnvloedbaar, erg ongeduldig en liegen vindt hij geen probleem. Dat hij affectie wil uiten is belangrijker dan of die affectie wederzijds is. Iemand platdrukken (ook kinderen, ook dieren, ook dieren die helemaal niet vastgehouden willen worden) vindt hij een goede manier van affectie uiten en als dat niet mag wordt hij soms kwaad. Die kwaadheid richt hij direct op het kind of dier dat hij op zo'n moment vast heeft, of op degene die zijn onderwerp van affectie van hem afpakt. Hij laat dieren trouwens ook graag expres schrikken omdat hij hun reactie grappig vindt. In het verleden heb ik hem betrapt op het keihard tegen het plafond gooien van onze kat, toen nog een kitten - dat vond hij een gepaste straf voor dat hij haar niet hard mocht knuffelen. Hij heeft haar ook een keer geprobeerd te verdrinken in de wc, omdat hij jaloers was op dat iedereen haar altijd leuk vindt.

O, en de enige reden dat hij geen vriendinnetje meer wil is omdat ik jarenlang op hem ingepraat heb over dat je in je eentje ook best gelukkig kunt zijn. Mensen vragen hem namelijk graag hoe het met zijn liefdesleven zit, want in hun beleving is dat gezellige smalltalk. Of erger: ze vinden dat zwakbegaafden 'ook recht hebben op liefde' en willen dat actief aanmoedigen. Ze houden geen rekening met wat voor impact hun woorden hebben: hij raakte erg ongelukkig van zijn vrijgezelle status, maar hij wilde geen geestelijk gehandicapte meisjes want die vindt hij te lelijk, normale meisjes wilden uiteraard niet met hem daten, toch wilde hij ze versieren dus hij ging aan mensen hangen, ze opzichtig bekijken of ze dingen toeroepen ('hey, jij bent wel een lekker ding' etc).

Nu we 't daar toch over hebben: hij snapt ook niet wat er moreel verkeerd is aan incest, verkrachting of mishandeling. Dat weet ik uit eerste hand, want mijn ouders vinden seksualiteit geen bespreekbaar onderwerp, dus de taak van 'nee, beste agressieve broer die fysiek sterker is dan ik en alleen naar mij luistert omdat ik ouder ben, ik wil geen seks met je en ik zou het waarderen als je wegging uit mijn slaapkamer, maar laat me je eerst even uitleggen waarom want anders sta je hier morgen weer' viel destijds op mijn schouders. Ik kan echter niet garanderen dat die uitleg aangekomen is, ondanks dat ik hem vaak heb moeten herhalen, want zelfreflectie is niet zijn sterkste punt.

Nou, stel je nu eens voor dat zo iemand een dochter krijgt. Is het feit dat het tapijt altijd mooi schoon zal zijn genoeg?

Allereerst wilde ik zeggen, NPS, maar toen ik verder las. Wat erg.

Zo'n iemand zou inderdaad geen kind moeten krijgen. Stel je de gevolgen voor.

Ik dacht toen ik dit topic las dat Amor iemand bedoelde die gewoon minder intelligent is. Maar als we het over pathologisch psychologisch zieke mensen hebben, dan is dat een compleet ander verhaal.

Oke ik snap me eige topic niet eens meer, wat is pathologisch psygo... ??
Ik weet niet eens wat het is dus daarover ging het niet xd

Paronoide ;
ik ben het zelf maar wat jij beschrijft heb ik totaal niet :/

'Amor schreef:

Oke ik snap me eige topic niet eens meer, wat is pathologisch psygo... ??
Ik weet niet eens wat het is dus daarover ging het niet xd

Dat is als iemand ziek is in de zin van denken.

Hunterlife schreef:

Dat is als iemand ziek is in de zin van denken.

Ik snap me eige topic echt totaal niet meer , zb toen gehandicapete nu patho psygo xd