Jah, ik wil vertellen over mijn ervaaring met blowen.
Ik wist namelijk niet dat je er zoo van bad kon gaan.
Het was vrijdag avond. Ik en een vriendin zouden bij een vriendin wat gaan blowen, allemaal heel relext toen nog.
Ik moets wel om 12 uur me vader bellen. om te laten weten hoelaat ik naar huis zou komen. Daar was ik al lichtelijk over aan het stressen.
Een paar vrienden die ik niet kende kwamen en zij draaide hele sterke joinds.
Ik heb al een paar keer eerder geblowd, ging toen allemaal wel chill.met een eenorme lachkick, al kan ik die ook wel krijgen zonder drugs.
En mijn eerste stonede ervaring was al op me'n 5e toen ik perongelijk space cake had gegeten. (al heeft dat er niets mee te maken.)
Nougoed, zitten we daar dus met ze alle aan het tafel een bak Tum Tum's leeg te eten. Ooh wat was dat lekker! Me vriendin zat naast me op de stoel en die vond het allemaal welgrappig enzo. Maa ik werd ineens bang, het was nogmaar 11 uur, alleen ik voelde me wel heel sloom.
Toen begon ik te denken, dat dit hele leven zo nep over komt, dat alles niet echt is., zo raar, Dat ik altijd een keuzee moet maken,
Ik heb dit weleens eerder gehad, al vanaf me 6, zover ik kan herinneren, maar nu sloeg ik er in door.
Ik dacht dat ik door de drugs naar het echt leven was gestapt en dat ik het vreemd vond dat al die mensne om me heen niet zagen dat ze maar het spelletje mee speelde, Het was toch maar allemaal volgens het lot.
Ik zag alles in een waas. en ik stond op en liep naar de keuken, met de gedachte: "ik heb teveel boeken gelezen, over psygose en doorgedraaie persoonen. en nu gebeurd het mij"
toen raakte ik echt in paniek en ik zakte inelkaar voor de koelkast.
Het voelde allemaal zo cliché. Ik zat daar zo en ik dacht: ik moet gewoon hier gaan zitten, doen alsof ik ga slapen, dan komt het goed."
Maar toen kwam een vriendin naar me toe, die ook heel cliche vroeg: ooh gaat het goed met je. wat is er? voel je je niet goed?
En ik daht: gewoon de gewenste andwoorden geven. om water vragen.
En het water proefde zoooooo lekker en vervrissend!
Daarna kwam de andere vriendin, heemaal in een lachkick, ze vond het wel grappig dat ik zo serieus zei dat ik een bad trip had.
Ben toen even op het balkon gaan staan en allen werd weer een beetje normaal met het moment. (dus nietmeer zo vertraagt)
Gepraat met de vriendin en ik kwam weer langzaam in normaal dus kwam weer aan tafel zitten.
Toen meteen weer een paniekaanval. Ik moets me vader nog bellen. 't was half 12 dus ik besloot maar naar huis te gaan.
Fietsen ging prima, als ik er maar niet teveel over na moets genken ging het wel.
Ooh ik heb geweldige, fasineerende dingen gezien onderweg. niet te beschijven..
Thuis aangekomen kwam me vader met vervelende vragen. hij zag het meteen aan me dat ik iets gebruikt had en begon gewoon heel saai tegen me te praten en liet me de was ophangen zodat ik iets te doen had en niet weer bedon door te denken.
Toen ik in bed lag met knaaaalende koppijn viel ik zo in slaap.
en vanmorgen was het weer normaal. en kwam alles weer terug. Zometeen krijg ik vast een preek van me vader.
Maargoed, ik kan hem eerlijk vertellen; Dit was eens, en waarsijnlijk nooit meer.
Euhm, ja dit moets ik even vertellen, Heeft iemand van jullie weleens zoiets gehad?
|