Gesprek gehad..

[Asperientje]

Hoii.. Ik ben niet zo goed in woorden enz. en lang en duidelijk schrijven.. en weet eigenlijk niet wat ik precies hiermee wil, maar...

K kreeg 3 weken terug een brief thuis, dat ik op 4 december 2003 op gesprek moest komen bij (soort van..) decaan. Het had betrekking op me cijfers die ik had behaald..

This zo, dat ik voor de zomer met mijn moeder naar Rotterdam ben verhuisd, omdat thuissituatie niet sow geweldig was. Heb daar na de zomervakantie 2 maanden havo gedaan.. Maar toen wilde mijn moeder terug naar Roosendaal, naar "thuis"..
Daar was ik niet zo blij mee eigenlijk..maar goed. Ben hier op school begonnen intake gesprek gehad enz en na de herfstvakantie hadden we een toetsenweek, wat niet zo erg goed ging (hier is alles anders, manier van lesgeven, lesboeken, en héél die school al!! )
En ik heb zo'n 26 uur per week les.. maar laatste tijd ging ik gewoon niet naar de les. Ging ik gewoon in de kantine zitten, beetje huiswerk (proberen te) maken, beetje zitten denken..zitten met vrienden.. Ik kan me gewoon niet concentreren in de les, het is een volwassen onderwijs, der zitten dus mensen boven de 18, die zich gedragen als
14-jarigen..
Het is altijd erg druk in de les en daarnaast moet ik steeds aan thuis denken, aan me ma, me "pa" me broer en schoonzus die bij ons wonen... en al hun problemen die ze bij mij dumpen..*zucht..*

Nu is dus het probleem, dat ik vandaag op gesprek was en dat ik vreselijk diep in de grond zakte.. Ze had het al niet over me cijfers.. Waarom ik zo vaak afwezig was tijdens de lessen enz.. "Ik heb hier een lijst van hier naar Tokyo" zei ze..
Vroeg ze waarom het was..
Maar het erge is, mensen kennen mij in het algemeen als een persoon die altijd vrolijk is..Die geen zorgen heeft.. waar ze hun problemen kwijt kunnen..
Want ik hou der gewoon niet van om over me prive leven te beginnen.. Het is niet "mensen niet in vertrouwen kunnen nemen" Want me beste vriendin enz daar kan ik gewoon mee praten, maar ik wil het gewoon niet..
Ik heb mevrouw verteld dat me moeder zelfmoord had gepleegd en dat haar psychiater was gekomen om met haar te praten enz. Ze hadden een halfuurtje ongeveer gepraat, daarna kwam hij 3 1/5 uur met mij praten.. Hij zei als laatste der bij dat ik naar me huisarts moest gaan en dat ik moest vragen om doorverwezen worden naar hun.. Heeft ie op een afspraak van me moeder ook tegen me moeder gezegd...

Maar op de een of andere manier, ik kan het niet beargumenteren, maar op de een of andere manier ben ik er tegen om naar een psychiater te gaan.. Heb er niet echt een geod gevoel over..

Dat heb ik dus allemaal verteld aan de "juf" en wat er thuis allemaal speelt enz.

Als conclusie: - ik moet van haar voortaan naar alle lessen, als ik
voortaan 1 les afwezig ben (zonder geldige reden)
krijg ik nog een brief thuis, en geschorst..
- ik "moet" naar me huisarts en vragen of ik
doorverwezen kan worden..
"We hebben eventueel ook een schoolpsychiater",
zei ze.

Maar ik weet het nog steeds niet.. Bijv vandaag heb ik dus met die decaan der over gepraat.. en me hele dag was verpest..
Ik hou bepaalde dingen gewoon liever voor me.. ik vind dat niet iedereen het hoeft te weten..( je kunt nu denken waarom zet je het hier dan..? maar ja..jullie ken ik niet..en ligt anders ..denk ik ) Maar zei zegt dat ik het op een gegeven moment niet meer kan hebben en dat het dan helemaal "vol" zit.. En dat ik daardoor verkeerde dingen kan gaan doen..

Pfff.. Ik weet het niet meer..

En als dit hier niet mag, of me tekst is niet geod ofzo..
Sluit hem dan maar..


*Ik had dit bij F&L gezet maar dat was fout dus werd ie geplaatst op school&studie, of psychologie zei ze maar had ze al bij S&S gezet..
kwist niet hoe ik het moest aanpakken dus ben maar gaan wijzigen.. Heb hem geknipt, de vorige verwijderd en hier opnieuw neergezet.. ik weet niet of het mag..dus Roep maar als het niet mocht ofzo..*

[Medea]

Laat me even zeggen: je tekst is niet helemaal duidelijk, maar als ik het goed begrijp proberen ze je serieus onder druk te zetten om in behandeling te gaan en ik lees wel dat je dat niet wilt, maar je geeft tegelijkertijd ook toe dat een van de redenen dat je je niet kan concentreren je situatie thuis is. Misschien wil jij dus niet, maar misschien moet je het maar proberen. Tenslotte verlies je er niets mee. Jouw decaan is tevreden, de psychiater van je moeder, en als je probeert mee te werken wordt het misschien ook allemaal iets minder zwaar voor jou. Probeer iemand te vinden waarmee het klikt. Praten is niet makkelijk,
maar soms werkt het wel...


Medea

P.S.: ik zat een jaar geleden in een ietwat soortgelijke situatie, misschien kan je wat hebben aan een paar mails?

[Asperientje]

Als eerste..TNX voor je reactie..
ten tweede.. wat voor mails? als ik er wat aan heb..graag!!

[Medea]

Ik heb je een mailtje gestuurd. It's up to you now...

Anne-Laure

[Asperientje]

*me is benieuwd..* GEdaan