Wow
Die verhaal is gewoon helemaal erg herkenbaar voor mij, bijna alles komt overeen.
Ik heb ruim 2 jaar verkering gehad met J. Net zoals bij jou was het op het begin allemaal heel leuk, en was ik hardstikke verliefd.
Toen we ongeveer een jaar verkering hadden, begon dat ook te veranderen. J. kreeg veel problemen thuis, werd agressief. Ga zo maar door.
Toen we anderhalfjaar verkering hadden, heb ik het uitgemaakt.
En in die tijd dat het uit was leerde ik S. kennen via internet (16 maart heb ik hem voor het eerst gezien, dus dat is bijna een jaar geleden), en we werden hele goeie vrienden.
Ik miste J. en verzoende me weer met hem.
In die tijd zag ik S. wat minder, omdat J. nog steeds erg jaloers was enz.
Maar als ik hem zag, was het altijd erg gezellig en vertrouwd.
Ik sprak hem wel regelmatig op MSN.
Ook ik had bepaalde gevoelens voor hem, maar kon het niet helemaal thuis brengen.. En wilde er eigelijk ook niet aan denken.
Tussen J. en mij ging het niet meer, en ik heb het na 25 maanden verkering uitgemaakt.
Dus ik was vrijgezel, en ging nadenken over mijn gevoelens voor S., en werd uiteindelijk hardstikke verliefd op hem.
Het was wederzijds..
Ik heb hem na wat heen & weer gedraai verteld wat ik voor hem voelde (We hadden 2 weken daarvoor tijdens een avondje stappen al gezoend, en daarna ook nog verschillende keren).
S. en ik kregen verkering, J. had daar veel moeite mee en heeft dit ook verschillende keren op een ongal agressiefe manier laten blijken.
Maar.. het is allemaal goed gekomen..
Maar goed, nu eindelijk mijn advies:
Volg je hart!
Laat die jongen niet lopen uit schuldgevoelens voor jou ex, want het gaat er alleen om dat jij gelukkig bent.
Ik heb ook mijn hart gevolgd, en ben nu bijna 2 maanden het gelukkigste meisje van de wereld..
Dus: Als het ECHT goed voelt, ga er dan voor!